Geri Dön

Sistemik sklerozis hastalarında egzersiz sonrası kalp hızındaki düzelmenin değerlendirilmesi

Assessment of heart rate recovery after exercise in patients with systemic sclerosis

  1. Tez No: 458139
  2. Yazar: TÜLAY TOLGA
  3. Danışmanlar: PROF. DR. TİMUR PIRILDAR
  4. Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
  5. Konular: Romatoloji, Rheumatology
  6. Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
  7. Yıl: 2017
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: Celal Bayar Üniversitesi
  10. Enstitü: Tıp Fakültesi
  11. Ana Bilim Dalı: İç Hastalıkları Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
  13. Sayfa Sayısı: 57

Özet

Sistemik sklerozis fibroproliferatif, mikrovaskuler ve immunolojik değişiklikler sonucunda cilt ve iç organlarda kollajen ve diğer bağ doku makromoleküllerinin aşırı birikimi ile karakterize, kronik otoimmun nadir bir hastalıktır Klinik prezentasyon cilt tutulumu olmakla birlikte patogenetik mekanizmaların yaşamsal organlarda da sürecine devam ediyor olması hastalardaki mortalitenin en önemli sebeplerindendir. Ciddi iç organ tutulumlarında hasarın erken safhalarda başladığı ancak kliniğe organ disfonksiyonları sonrası yansıması ile tedavide gecikmeye ve sağkalımda azalmaya neden olduğu gösterilmiştir. Kardiyak tutulum direk veya indirekt etkilerle oluşur.Kardiyak tutulum SSc'de mortalitenin en önemli nedenlerinden biridir. Tutulum sinsice aşikar hastalığa ilerleyip yaşam kalitesinde düşmeye ve ani ölümlere neden olur. Bu nedenle hastalığın erken aşamada saptanması önemlidir. Asemptomatik tutulumu saptamada hastaların periyodik kontrolleri sırasında şikayeti olmasa bile rutin tetkikleri, ekg, transtorasik ekokardiyografi yapılması önerilmektedir. Ancak hastalığın erken aşamada bu tetkiklerle saptanması güç olduğu için kardiyak MRI, SPECT nükleer görüntüleme, doku doppler görüntülemeleri ile çalışmalar yapılmaktadır . Son zamanlarda otoimmünitenin nöroendokrin sistem üzerine olan etkisi tartışılmaktadır. Egzersiz sonrası kalp hızı toparlanma indeksi (HRR), kardiak otonomik aktivitenin sağlıklı ve kardiyovasküler hastalığı olan kişilerde belirlenebilmesine yarayan basit bir ölçümdür. Bizim çalışmamızda retrospektif incelediğimiz aktif solunum veya kardiyak yakınması olmayan sistemik sklerozisli hastaların Efor testlerinde HRR indekslerini değerlendirdik. Hasta grubunda kontrol grubuna göre HRR'de azalma olsa da istatiksel olarak anlamlı saptanmadı. HRR1-HRR5 arası ani azalma istatistiksel olarak anlamlı bulundu. Egzersiz sonrası kalp hızı toparlanma döneminde 1-5. dakikalar arasını özellikle sempatik sistemin yönettiği düşünülürse sistemik sklerozisli hastalarda sempatik sistem aşırı aktivasyonu ve disfonksiyonu üzerine daha çok çalışma yapılması gerekmektedir

Özet (Çeviri)

systemic sclerosis is chronic,autoimmune disease characterized by excessive accumulation of collagen and other connective tissue macromolecules in the skin and internal organs as a result of fibroproliferative, microvascular and immunological changes. Clinical presentation with skin involvement although severe internal organ involvement the damage started at an early stage. clinical manifestation after organ dysfunctions in the clinic was delayed in treatment and decreased in survival. Cardiac involvement occurs with direct or indirect effects. Cardiac involvement is one of the most important causes of mortality in SSC. Routine examinations, ECG, transthoracic echocardiography are recommended for the detection of asymptomatic involvement, even in the absence of complaints during periodic controls of patients. But the disease is difficult to detect with these tests at early stages. Heart rate recovery (HRR) is a simple measure for determining cardiac autonomic activity in healthy and cardiovascular patients. In our study, there was a notable decrease in HRR in patients compared to control subjects and the sudden decrease between HRR1 and HRR5 was statistically significant. The significant sudden decrease between HRR1 and HRR5 shows that there is a dysfunction in not only in vagus but also in sympathetic system. Considering, the sympathetic system is more effective between HRR1 and HRR5, there should be more studies about dysfunction of sympathetic system in systemic sclerosis.

Benzer Tezler

  1. Multipl skşerozda otonomik sinir sistemi fonksiyonlarının değerlendirilmesi

    Başlık çevirisi yok

    DİLEK GÜNAL

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    1996

    NörolojiMarmara Üniversitesi

    Nöroloji Ana Bilim Dalı

  2. Sistemik skleroz hastalarında telerehabilitasyon tabanlı egzersiz programının etkileri

    The effects of telerehabilitation based exercise program in patients with systemic sclerosis

    FULDEN SARİ

    Doktora

    Türkçe

    Türkçe

    2022

    Fizyoterapi ve RehabilitasyonGazi Üniversitesi

    Fizyoterapi ve Rehabilitasyon Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. DERAN OSKAY

  3. Düzenli egzersizin multiple skleroz progresyonu üzerine etkisi

    The effect of regular exercise on multiple sclerosis progression

    MEHMET AÇIK

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2020

    BiyokimyaEge Üniversitesi

    Spor Hekimliği Ana Bilim Dalı

    DR. ÖĞR. ÜYESİ SEÇKİN ŞENIŞIK

  4. Sistemik sklerozisli hastalarda gözetimli egzersiz programı ile ev egzersiz programının etkilerinin karşılaştırılması

    Comparison of the effects of the supervised exercise program and home exercise program in patients with systemic sclerosis

    HAZAL YAKUT

    Doktora

    Türkçe

    Türkçe

    2021

    Fizyoterapi ve RehabilitasyonDokuz Eylül Üniversitesi

    Fizik Tedavi ve Rehabilitasyon Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. SEVGİ ÖZALEVLİ

  5. Multipl sklerozlu hastalarda klasik fizyoterapiye ek olarak verilen görev odaklı eğitimin fonksiyonel mobilite, yorgunluk, denge ve yaşam kalitesi üzerine etkileri

    The effect of task oriented training additional to classic physiotherapy on functional mobility, fatigue, balance and quality of life in patients with multiple sclerosis

    KAMER ÜNAL EREN

    Doktora

    Türkçe

    Türkçe

    2017

    Fizyoterapi ve RehabilitasyonHacettepe Üniversitesi

    Fizyoterapi ve Rehabilitasyon Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. TÜLİN DÜGER