Deneysel iskemik inme oluşturulan rat modelinde, doku plazminojen aktivatörü (TPA) tedavisi ile gecikmiş reperfüzyon öncesi magnezyum sülfat kullanımının etkilerinin değerlendirilmesi
The effect of early treatment with magnesium sulfate (MGSO4) in delayed tissue plasminogen activator treatment in experimental model of ischemic stroke with rats
- Tez No: 464070
- Danışmanlar: PROF. DR. ŞEREFNUR ÖZTÜRK
- Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
- Konular: Nöroloji, Neurology
- Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
- Yıl: 2017
- Dil: Türkçe
- Üniversite: Selçuk Üniversitesi
- Enstitü: Tıp Fakültesi
- Ana Bilim Dalı: Nöroloji Ana Bilim Dalı
- Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
- Sayfa Sayısı: 96
Özet
Serebrovasküler hastalıklar (SVH); tüm dünyada en sık özürlülüğe ve üçüncü sıklıkta ölüme sebep olan hastalıklardır. Bunlar iskemik ve hemorajik özellikte olabilmektedirler. Tüm SVH'lerin %80'i iskemik özelliktedir. İskemik SVH'ların temel tedavisi oklüde olan vasküler yapının rekanalizasyonudur. Bunun için kullanılan ve etkinliği kanıtlanmış olan tedavi ise rekombinant doku plazminojen aktivatörü (r-tPA)'dür. Bu tedavinin nörolojik bulguların başlangıcından itibaren intravenöz (iv) 4,5 saat, intraarterial (ia) 6 saat içinde verilmesi gerekmektedir. Bu nedenle iskemik inme hastalarının yalnızca %5'i bu tedaviye ulaşabilmektedirler. Trombolitik tedavi geç verildiğinde öncesinde verilen magnezyum sülfat (MgSO4) ile reperfüzyon hasarı meydana getirmeden, iskemik alan ve fonksiyonel özürlülüğün azaltılabileceği düşünülmüştür. Bu alanda yapılmış ilk çalışmadır. Ayrıca tedavi etkinliğinin, komplikasyonların, fonksiyonel durumun ve prognozun tayininde kan biyobelirteçlerinin kullanılabilirlik durumu da değerlendirilmiştir. 52 adet rat rastgele 6 gruba ayrılmıştır. I. gruba, herhangi bir işlem yapılmamıştır. II. grupta, paratrakeal kaslar diseke edilip karotis artere ulaşılmış, oklüzyon yapılmadan kapatılmıştır. III. gruba karotis oklüzyonundan 5 saat 45 dakika sonra tPA (10 mg/kg) verilmiştir. IV. gruba oklüzyondan 2 saat sonra MgSO4 (90 mg/kg) ve 5 saat 45 dakika sonra tPA verilmiştir. V. gruba oklüzyondan 5 saat sonra MgSO4, 5 saat 45 dakika sonra tPA verilmiştir. VI. gruba oklüzyondan 2 ve 5 saat sonra MgSO4, 5 saat 45 dakika sonra tPA verilmiştir. 6 saat sonra oklüzyon açılmıştır. 24 saat sonra tüm ratların nörolojik muayeneleri yapılmış, kan ve doku örnekleri alınmıştır. Kanlardan S100 beta, nöron spesifik enolaz (NSE), iskemi modifiye albumin (IMA) çalışılmıştır. Beyin dokusu hematoksilen eozin ve CD34 (+) antikoru ile boyanmıştır. Erken MgSO4 verilen grupta %17,8'lik, geç MgSO4 verilen grupta %10'luk, erken ve geç verilen grupta ise %28,9'luk mortalite azalması saptandı. VI. grubun fonksiyonel özürlülüğünün daha az olduğu belirlendi (p: 0,04). Ayrıca VI. grupta dejenere nöron yüzdesinde %23.6'lık azalma görüldü (p: 0,005). Hemorajik dönüşüm azalmazken (p: 0,22) majör kanama oranlarında azalma olduğu saptandı. S100 beta, NSE ve IMA kan seviyeleri ile fonksiyonel özürlülük, dejenere nöronal yüzdeler ve hemorajik gradeleme arasında anlamlı pozitif korelasyon belirlendi. Erken başlanan ve uzun süre devam edilen MgSO4, geç trombolitik tedavide fonksiyonel ve histopatolojik en iyi sonuca sahiptir. Prognoz ve komplikasyonlar biyobelirteçler ile belirlenebilmektedir.
Özet (Çeviri)
Cerebrovascular diseases (CVD) are the most common reason for disabilities worldwide and the third leading cause of death. They may have ischemic and haemorrhagic features. 80% of all CVDs have ischemic features. The main treatment of ischemic CVD is recanalization of the vascular structure, which is occult. The proven treatment used for this disease is the recombinant tissue plasminogen activator (r-tPA). This treatment must be given within 4,5 hours of intravenous (iv) and intraarterial (ia) within 6 hours from the onset of neurological symtoms. For this reason, only 5% of ischemic stroke patients have access to this treatment. When thrombolytic treatment is delayed, it is thought that ischemic area and functional disability can be reduced without causing reperfusion injury with magnesium sulphate (MgSO4) given earlier. This is the first research done in this field. The functionality of blood biomarkers was also assessed in terms of treatment efficacy, complications, functional status, and prognosis. 52 rats were randomly divided into 6 groups. Nothing has been done to group I. In the group II, paratracheal muscles were dissected and the carotid artery was reached and closed without occlusion. The group III was given tPA (10 mg / kg) 5 hours and 45 minutes after carotid occlusion. To group IV. MgSO4 (90 mg / kg) was given 2 hours after the occlusion and tPA was given after 5 hours and 45 minutes. To group V. MgSO4 (90 mg / kg) was given 5 hours after the occlusion and tPA was given after 5 hours and 45 minutes. To group VI. MgSO4 (90 mg / kg) was given 2 and 5 hours after the occlusion and tPA was given after 5 hours and 45 minutes. Reperfusion was achieved after 6 hours. After 24 hours, neurological examinations of all rats were performed and blood and tissue specimens were taken. S100 beta, neuron-specific enolase (NSE), ischemia-modified albumin (IMA) were analyzed from the blood. Brain tissue was stained with hematoxylin eosin and CD34 (+) antibody. Mortality reduction was detected in early MgSO4 group for 17.8%, in late MgSO4 group for 10% and in early and late group for 28.9%. The functional disability of the sixth group was found to be less (p: 0,04). There was also a 23.6% reduction in the percentage of degenerated neurons in the sixth group (p: 0,005). A decrease in major bleeding rates was found whereas hemorrhagic conversion was not reduced (p: 0,22). Significant positive correlation was found between S100 beta, NSE, IMA blood levels and functional disabitity, degenerative neuronal spots, hemorrhagic grading. Early onset and long-standing MgSO4 have the best functional and histopathological results in delayed thrombolytic treatment. Prognosis and complications can be determined by biomarkers
Benzer Tezler
- Deneysel iskemik inme modelinde etil pirüvat ve n asetil sistein uygulamasının beyinde oluşan iskemi reperfüzyon hasarı üzerine olan koruyucu etkisinin incelenmesi
Investigation of the protective effect of n-acetylcysteine and ethyl pyruvate on cerebral ischemia-reperfusion injury in an experimental ischemic stroke model
ÖZGEN GÖNENÇ ÇEKİÇ
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2015
İlk ve Acil YardımKaradeniz Teknik ÜniversitesiAcil Tıp Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. SÜHA TÜRKMEN
- Deneysel iskemik inme modelinde oksidatif stres parametreleri ve sıgnal peptıde-CUB-EGF domaın-contaınıng proteın 1 (SCUBE1) incelenmesi
Examination of oxidative stress parameters and signal peptide-CUB-EGF domain-containing protein 1 (SCUBE1) in an experimental model of ischemic stroke
UMUT ERYİĞİT
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2014
NörolojiKaradeniz Teknik ÜniversitesiDahili Tıp Bilimleri Bölümü
YRD. DOÇ. DR. SÜHA TÜRKMEN
- Deneysel akut iskemik inme modelinde terapotik hipoterminin iskemi-reperfüzyon hasarı üzerine etkisi
Effect of therapeutic hypothermia on ischemia-reperfusion injury inexperimental acute ischemic stroke model
ENES İLHAK DUMAN
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2024
Acil TıpKırıkkale ÜniversitesiAcil Tıp Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. BUĞRA İLHAN
PROF. DR. TURGUT DENİZ
- Deneysel serebral iskemi-reperfüzyon modelinde mannitol ve conivaptan tedavisinin beyin ödemi ve nöroinflamasyon üzerindeki etkilerinin karşılaştırılması
A comparison of the effects of treatment with mannitol and conivaptan on brain edema and neuroinflammation in an experimental cerebral ischemia-reperfusion model
BETÜL CAN
Doktora
Türkçe
2017
BiyokimyaEskişehir Osmangazi ÜniversitesiTıbbi Biyokimya Ana Bilim Dalı
PROF. DR. İBRAHİM ÖZKAN ALATAŞ
- Deneysel akut iskemik inme modelinde nörogranin ve glial fibriler asidik proteinin tanısal değeri
Diagnostic value of neurogranin and glial fibrillary acidic protein in an experimental acute ischemic stroke model
AHMET FARUK BAŞKÜRKÇÜ