Kromozom 22 yapısal anomalilerinin floresan ın situ hibridizasyon (FISH) yöntemi ile ileri analizi
Further analysis of structural abnormalities of chromosome 22 with fluorescent in situ hybridization (FİSH) method
- Tez No: 471434
- Danışmanlar: PROF. DR. FATMA SILAN
- Tez Türü: Yüksek Lisans
- Konular: Genetik, Genetics
- Anahtar Kelimeler: FISH, TGK, İnfertilite, Kromozom 22, Kromozom Anomalisi, FISH, TGK, Infertility, Chromosome 22, Chromosomal Abnormality
- Yıl: 2017
- Dil: Türkçe
- Üniversite: Çanakkale Onsekiz Mart Üniversitesi
- Enstitü: Sağlık Bilimleri Enstitüsü
- Ana Bilim Dalı: Tıbbi Genetik Ana Bilim Dalı
- Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
- Sayfa Sayısı: 97
Özet
Dünya Sağlık Örgütü (WHO) gebelik kaybını (düşük, abortus); 20. gebelik haftasından önce veya fetüsün doğum ağırlığının 500 g'dan az olduğu gebeliklerin sonlanması olarak tanımlamaktadır. Tekrarlayan gebelik kaybı (TGK) birbirini izleyen en az 2 yada daha fazla gebeliğin 20. gebelik haftasından önce spontan olarak sonlanmasıdır. İnfertilite ise, bir yıl süreyle çiftlerin, herhangi bir gebelikten korunma yöntemi kullanmamalarına ve düzenli cinsel ilişkide bulunmalarına rağmen çocuk sahibi olamama durumudur. TGK ve infertilite etiyolojisinde genetik faktörler, özellikle kromozom anomalileri önemli yer tutmaktadır. FISH analizi, rutin sitogenetik analizler ile saptanamayan 5 mb' dan küçük kromozom anomalilerinin aydınlatılmasında kullanılan etkin bir yöntemdir. Tez çalışması kapsamında; TGK hikayesi olan 22 kişi ve infertilite hikayesi olan 22 kişi çalışma grubunu oluştururken; hiç düşük yapmamış, sağlıklı en az iki çocuğu olan 22 kişi ise kontrol grubunu oluşturmaktadır. Tez çalışması sürecinde çalışma grubunu oluşturan TGK ve infertilite olgularına Giemsa Bantlama Tekniği (GTG) ile kromozom analizi yapılmış ve bir sayısal kromozom aberasyonu içermediği gözlenmiştir. GTG bantlama ile yapılan kromozom analizinin ardından tüm olgulara kromozom 22'nin (22q11.2) ve (22q13.3) bölgelerinin her ikisine spesifik probların kullanıldığı FISH yöntemi ile ileri analizler yapılmış, elde edilen sonuçlar sağlıklı kontroller ile karşılaştırılarak istatistiksel olarak değerlendirilmiş ve TGK'nı 21 kat, infertiliteyi 17,5 kat arttırdığı görülmüştür. Yapılan istatistiksel analizler, kromozom 22 'nin 22q11.2 ve 22q13.3 bölgelerinde meydana gelebilecek bir yapısal kromozom aberasyonunun hem TGK hem de infertilitede risk oluşturabileceğini ve bunu saptamada FISH'in etkin bir yöntem olduğunu göstermiş; infertilite ve tekrarlayan gebelik kaybı olan çiftlerde etiyolojinin saptanmasında tanısal değeri olabileceği öngörülmüştür.
Özet (Çeviri)
The World Health Organization (WHO) defines pregnancy loss as terminated pregnancies before their 20th week or when the weight of fetus at birth is less than 500 grams. Recurrent Pregnancy Loss (RPL) is defined as occurrence of two or more consecutive pregnancy loss before the 20th week of pregnancy. Additionally, infertility refers to an inability to conceive after having regular unprotected sex for a year. Genetic factors, especially chromosomal aberrations have a great importance at etiology RPL and infertility. Fluorescent In Situ Hybridization (FISH) is an effective method which is used for detecting chromosomal aberrations less than 5 mb, which can not be detected by means of routine cytogenetic analysis. Within the scope of the thesis study, 22 people having RPL story and another 22 people having infertility story constitute the working group; whereas, 22 people having at least two healthy children and never had an abortion constitute the control group. During the thesis study, chromosomal analysis with Giemsa Banding Technique (GTG) was carried out targeting the working group constituted by RPL and infertility cases. As a result, any numerical chromosomal aberration was observed. After chromosome analysis performed by GTG banding, considering all cases, both of (22q11.2) and (22q13.3) regions of“Chromosome 22”went under advanced analysis based on FISH and using specific probes. The obtained results were compared to healthy controls and statistically evaluated. It turned out that detected structural chromosome aberrations in (22q11.2) or (22q13.3) region of“Chromosome 22”lead an increase in RPL by 21 times, and in infertility by 17.5 times. In the light of conducted statistical analyses, it was shown that any possible structural aberration in (22q11.2) or (22q13.3) region of“Chromosome 22”can create a risk for RPL and infertility; moreover, FISH is an effective method to detect these aberrations. Eventually, these analysis became the light of hope for couples to have healthy children.
Benzer Tezler
- Lösemili hastalarda floresan in situ hibridizasyon tekniği ile önaploidilerin tesbiti
Başlık çevirisi yok
MEVLÜT İKBAL
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
1998
Tıbbi BiyolojiAtatürk ÜniversitesiTıbbi Biyoloji ve Genetik Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. SITKI ÖZTAŞ
- Floresan in situ hibridizasyon (FISH) yöntemi ile çocukluk dönemi akut lenfoblastik lösemide (ALL) 9;22 ve 12;21 translokasyonlarının tanımlanması
Detecting the 9;22 and 12;21 translocations in the childhood acute lymphoblastic leukemia by fluorescence in situ hybridization(FISH)
ELİF ÖZDAMAR
- Kronik lenfositik lösemili hastalarda 11q22-23 ve 13q14 Delesyonlarının floresan in situ hibridizasyon yöntemi ile tesbiti
The detection of 11q22-23 and 13q14 deletions in patients with chronic lymphocytic leukemia by fluorescence in situ hybridization method
GONCA EMEL YAZARININ
Yüksek Lisans
Türkçe
2003
Tıbbi Biyolojiİstanbul ÜniversitesiTıbbi Biyoloji Ana Bilim Dalı
PROF. DR. MAHMUT ÇARİN
- Mental retardasyonlu olgularda kromozomal anomalilerin array temelli karşılaştırmalı genomik hibridizasyon (ACGH) tekniği ile araştırılması
Başlık çevirisi yok
EBRU PERİM AKÇAY
- Akut lenfoblastik lösemi (ALL) olgularında myc gen bölgesindeki yeniden düzenlemelerin fluoresan ın situ hibridizasyon (FISH) yöntemi ile araştırılması
Detection of Myc Gene Rearrangements by Fluorescence In Sıtu Hybrizidation in Acute Lymphoblastic Leukemia Cases
SEDA EREN
Yüksek Lisans
Türkçe
2009
Genetikİstanbul ÜniversitesiTıbbi Biyoloji Ana Bilim Dalı
PROF. DR. SENİHA HACIHANFİOĞLU