Kötülük kavramı hakkında üç perspektif: Augustinus, Kant ve Nietzsche
Three perspectives over the concept of evil: Augustine, Kant and Nietzsche
- Tez No: 471930
- Danışmanlar: PROF. DR. TAŞKINER KETENCİ
- Tez Türü: Doktora
- Konular: Felsefe, Philosophy
- Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
- Yıl: 2017
- Dil: Türkçe
- Üniversite: Mersin Üniversitesi
- Enstitü: Sosyal Bilimler Enstitüsü
- Ana Bilim Dalı: Felsefe Ana Bilim Dalı
- Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
- Sayfa Sayısı: 263
Özet
Düşünsel, sosyal, psiko-fiziksel bir varlık olarak insan düşünsel şafağından moderniteye kadar çeşitli düzeylerde kötülük kavramıyla ilgili olmuştur. İnsan etkinliklerinin büyük bir kısmı kötülüğün bertaraf edilmesini amaçlamaktadır; sıklıkla kötülük bile başka bir kötülüğü ortadan kaldırmaya yöneliktir. Bu nedenle kötülüğün bir şemsiye-kavram olduğu söylenebilir. Her düşünür felsefesini çağının talepleri doğrultusunda ve ileriye-dönük bir vizyonla oluşturur. Bu bağlamda Augustinus kötülüğü, teodise tartışmaları ekseninde ele almıştır. Ahlaki ve fiziksel kötülük ile tanrısal inayet arasındaki olası uyuşmazlığı özgür istenç teorisiyle çürütmeye çalışmıştır. Bir Aydınlanma filozofu olarak Kant ise kötülük kavramını eleştirel bağlamda ve rasyonalite dâhilinde incelemiştir. Bu doğrultuda kötülük Kant'ın felsefesinde üç-boyutludur. O, ilk olarak kötülüğün teodise biçiminde ele alınışını eleştirmiştir. İkinci olarak ahlak metafiziği dâhilinde kötülüğü, ahlak yasasından sapma ve maksimin ben-sevgisinin ilkeleri tarafından belirlenmesi olarak dile getirilir. Üçüncü olarak rasyonel teoloji-antropoloji bağlamında insanlığın kötülüğe yatkınlığın işaret eden radikal kötülük tezini ileri sürer. Nietzsche ahlaki kötülük kavramını, genel ahlak eleştirisinin bir parçası olarak ele almıştır. İyilik ve kötülüğün kendilikler olarak düşünülmesi, aralarında indirgenemez karşıtlıklar kurulması, ahlaki iyi adına kötünün ortadan kaldırılması varsayımı onun eleştirisinin asıl hedefleridir. Öte yandan ahlakı köle ve soylu ahlak olarak birbirinden ayırmıştır. Ona göre sürü insanı, güç istencinin zayıflığına uygun olarak, soylu insanın güçlü güç istencine uygun iyiliğini, tersine çevirerek kendi ahlaki iyisini inşa eder. Sürü insanın temel edimleri tepki ve olumsuzlamadır. Bu bağlamda Nietzsche, 'değerlerin yeniden değerlendirilmesi'ni talep eder.Bu çalışmada bu üç filozofun kötülük kavramı hakkındaki düşünceleri (1) kendi özgünlükleri içinde, (2) karşılıklı ilişkileri bağlamında ve (3) çağdaş kötülüğü anlama konusundaki katkıları bağlamında ele alınmıştır.
Özet (Çeviri)
As an intellectual, social and psychophysical entity, human being has been pertinent to concept of evil in several degree forum his intellectual dawn to modernity. Most part of human activity aim to get rid of evil; most often even evil itself is oriented to remove another evil. Therefore it is possible to say, evil is an inclusionary-concept. Every thinker constitutes his philosophy in accordance with demands of his age and with a prospective vision. In this sense Augustine approached evil in the axis of theodicy discusses. He tried to refute the possible disharmony between moral evil, physical evil and divine grace with his theory of free will. As an Enlightenment philosopher Kant analyzed the concept of evil in the context of critical perspective and within rationality. Accordingly in Kant evil has three dimensions. Firstly he criticized the evil related to theodicy. Secondly within his metaphysics of moral he expressed evil as a deviation from moral law and as a determination of maxim according to principles of self-interest. Thirdly, within the context of rational theology-anthropology, he asserted thesis of radical evil that indicates propensity to evil in human beings. Nietzsche treated the concept of evil as a part his general critics about morality. Regarding good and evil as things-in-themselves, constructing irreducible contrast between them, assumption of disposing evil for the sake of moral good, these are main targets of his criticism. On the other hand he separated slave moral from noble moral. For him slave generates moral evil, in accordance with weakness of his will to power, by reversing the good of noble that is accordance with his powerful will to power. The main deeds of herd are reaction and negation. In this context Nietzsche demands 'revaluation of values'. In this study, these three philosophers' thoughts discussed about the concept of evil (1) within their authenticities, (2) in the context of their interrelations and (3) in the context of their contributions in the matter of understanding contemporary evil.
Benzer Tezler
- Josiah Royce'un ahlâk anlayışı
Josiah Royce's conception of morality
ÖNDER BİLGİN
Doktora
Türkçe
2008
DinAnkara ÜniversitesiFelsefe ve Din Bilimleri Ana Bilim Dalı
DOÇ. CELAL TÜRER
PROF. MURTAZA KORLAELÇİ
- Le mal radical et la possibilité du caractère moral bon chez Kant
Kant'ta radikal kötülük ve iyi ahlaki karakter imkanı
ENES AHMET SÖKEL
Yüksek Lisans
Fransızca
2022
FelsefeGalatasaray ÜniversitesiFelsefe Ana Bilim Dalı
PROF. DR. ALİYE KOVANLIKAYA
- Kur'an'da mekr kavramı ve sosyopsikolojik arkaplan
The Concept of mekr in Qur'an and backround sociopsyhological
MUSTAFA TOPRAK
Yüksek Lisans
Türkçe
2001
DinCumhuriyet ÜniversitesiTemel İslam Bilimleri Ana Bilim Dalı
DOÇ.DR. ALİ AKPINAR
- Causalité chez Hume et chez Kant et ses effets sur leurs philosophies pratiques
Hume'a ve Kant'a göre nedensellik ve pratik felsefelerine etkileri
DENİZ NESİN GÜRKAN
Yüksek Lisans
Fransızca
2022
FelsefeGalatasaray ÜniversitesiFelsefe Ana Bilim Dalı
PROF. DR. ALİYE KOVANLIKAYA
- La notion de ressentiment dans la genèse des valeurs selon Friedrich Nietzsche et Max Scheler
Friedrich Nietzsche ve Max Scheler'e göre değerlerin kökeninde hınç mefhumu
SELİN MERVE CANTO
Yüksek Lisans
Fransızca
2013
FelsefeGalatasaray ÜniversitesiFelsefe Ana Bilim Dalı
PROF. DR. ZEYNEP DIREK