Erişkinde posterior komünikan arterin distal bifurkasyonunda görülen vasküler patern oranlarının internal elastik lamina uzunluğu ölçülerek saptanması
The Determination of the Vascular Pattern Ratios Seen in the Bifurcation of the Posterior Communicating Artery in adult by the measurement of the Internal Elastic Lamina Length
- Tez No: 476240
- Danışmanlar: UZMAN HABİBULLAH DOLGUN
- Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
- Konular: Nöroşirürji, Neurosurgery
- Anahtar Kelimeler: Willis Poligonu, Posterior Komünikan Arter, Vasküler Patern, Willis Polygon, Posterior Communicating Artery, Vascular Pattern
- Yıl: 2010
- Dil: Türkçe
- Üniversite: Sağlık Bakanlığı
- Enstitü: Ankara Dışkapı Yıldırım Beyazıt Eğitim Ve Araştırma Hastanesi
- Ana Bilim Dalı: Beyin-Sinir ve Omurilik Cerrahisi Ana Bilim Dalı
- Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
- Sayfa Sayısı: 57
Özet
Willis poligonun posterior kısmını prekominikan posterior serebral arterler (P1) ve posterior komünikan arter (PComA) olusturur. Đlk kez 1662 yılında Thomas Willis tarafından tanımlanmasından itibaren posterior kısmı ile ilgili bir çok varyasyonu saptanmıstır. Eriskinde serebral arteriyel poligonun posterior kısmı ile ilgili adult, transizyonel ve embriyonik olmak üzere üç temel vasküler patern varyasyonu tanımlanmıstır. Daha önceden yapılan çalısmalarda bu paternlerin görülme oranları ile ilgili bir çok değisik veri bildirilmistir ve bu oranlar arasında belirgin bir uyum yoktur. Bunun nedenleri arasında ölçümlerde herhangi bir standardizasyon olmaması, çoğu ölçümlerin görsel gözlemlere dayanması ve postmortem kadavra çalısmalarında, damar çaplarında ve sekillerinde meydana gelen değisiklikler sayılabilir. Posterior sirkulasyon paternlerinin görülme sıklığındaki değiskenliği azaltmak için, arter çaplarının ölçümünde standart ve doğru bir yöntemin kullanılması kaçınılmazdır. Bu amaçla posterior komünikan arter posterior bifurkasyonundaki varyasyon oranını saptamak için, 60 eriskin beyninden (120 hemisfer) elde edilen PComA, P1, P2 incelendi. Daha doğru değerler elde etmek için, arterlerin lamina elastika interna uzunluklarının dıs etkenler ve damarların sekil değisikliklerinden etkilenmeyeceği 43 göz önünde tutularak, elde edilen vasküler yapılar kaliper ölçümleri yanı sıra histolojik olarakta değerlendirildi. P1, P2, PComA kesitleri Verhoff elastik lamina boyama tekniği ile boyanarak, internal elastik lamina uzunlukları ölçüldü. Bu çalısmanın sonucunda kaliperle yapılan ölçümlerde adult patern oranı % 82.5 embriyonik patern oranı %17.5, mikroskopla yapılan ölçümlerde ise adult patern oranı % 85.83 embriyonik patern oranı %14.17 bulundu. Her iki grupta da transizyonel paterne rastlanılmadı. Postmortem posterior Willis poligonunun varyasyonlarının tayininde, internal elastik lamina ölçülmesi, daha doğru sonuçların elde edilmesini sağlamıstır. Daha hassas olan bu teknikle eriskin populasyondaki embriyonik ve adult vasküler varyasyon oranı daha doğru saptanabilir. Ancak gelecekte daha fazla sayıda olgu içeren genis serili çalısmalara ihtiyaç vardır.
Özet (Çeviri)
The posterior of the Willis polygon is formed by precommunicating posterior cerebral arteries (P1) and posterior communicating artery (PComA). Since it was first described by Thomas Willis in 1662, multiple variations of its posterior side have been defined. In adults, three main variations of vascular pattern in the posterior side of Willis polygon were defined: adult, transitional, and embryonic. Previous studies report highly different incidence rates of these patterns. This may be explained by lack of a standard measurement method, observation-based measurements, and changes that occur in the vessel diameters and forms during postmortem cadaveric studies. To reduce the false incidence rates in the posterior circulation patterns, a standard and feasible measurement method is needed. To this end, to determine the variation rates of the posterior bifurcation in the posterior communicating artery, PComA, P1, and P2 were evaluated in 120 hemispheres from 60 adult cadaver brains. The vascular structures were obtained considering that the lengths of the lamina elastica interna of the arteries will not be affected by external factors or changes in the shapes of the arteries. These structures were subjected to caliper measurements and histological evaluation. P1, P2, and PComA sections were stained by Verhoff elastic lamina staining technique, and the lengths of the lamina were measured. In the measurements with a caliper, the 45 incidence rates were as follows: adult pattern, 82.5%; embryonic pattern, 17.5%; and in the measurements with a microscope: adult pattern, 85.83%, and embryonic pattern, 14.17%. In both groups, no transitional pattern was determined. In the determination of the vascular pattern ratious of posterior Willis polygon measurement of internal elastic lamina length is a standart and feasible measurement method.
Benzer Tezler
- Erişkinde kesicilerin ve alt çene ekleminin biyomekanik ilişkilerinin değerlendirilmesi
Biomechanical relation of the anterior and posterior guidances in adults
YEĞİN ANDAÇ GÜRSOY (PAK)
- İntramedüller medulla spinalis tümörlerine yaklaşımda posterior median septum: mikrocerrahi anatomisi ve yüzeyel nirengi noktalarının tanımlanması
Surface landmarks of posterior median septum in approach to intramedullary spinal cord tumors: microsurgical anatomy and determining surface landmarks
MEHMET ERHAN TÜRKOĞLU
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2010
AnatomiSağlık Bilimleri ÜniversitesiNöroşirürji Ana Bilim Dalı
UZMAN DOÇ.DR. ERDAL REŞİT YILMAZ
- Histiyositozlarda endokrinolojik tutulumların değerlendirilmesi: Tek merkez deneyimi
Endocrinologic involvement in histiocytosis: A single center experience
BURÇİN GÖNÜL İREMLİ
Tıpta Yan Dal Uzmanlık
Türkçe
2023
Endokrinoloji ve Metabolizma HastalıklarıHacettepe Üniversitesiİç Hastalıkları Ana Bilim Dalı
PROF. DR. AYŞE TOMRİS ERBAŞ
- İnsan fetüslerinde nervus facıalıs'in ekstrakraniyal bölümünün morfometrisi, seyri ve anatomik yapılar ile ilişkisinin incelenmesi
Evaluation of course, morhometry and anatomical relationships of the extracranial part of n.facialis in human fetuses
ÖZLEM ELVAN
- Keratokonus hastalarında uygulanan korneal çapraz bağlama tedavisinin Kappa açısı üzerine etkisi
Effect of corneal cross-linking treatment on the Kappa angle in keratoconus patients
ALİ TAHA İNCEYOL
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2024
Göz HastalıklarıSağlık Bilimleri ÜniversitesiGöz Hastalıkları Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. SEDAT ARIKAN