Tip 2 diabetes mellitus tanılı hastalarda tiyol-disülfid homeostazisi ile periferik diyabetik nöropati arasındaki ilişki
The relationship between thiol-disulfide homeostasis and peripheral diabetic neuropathy in patients with type 2 diabetes mellitus diagnosed
- Tez No: 478122
- Danışmanlar: DOÇ. DR. DEVRİM SİNEM KÜÇÜKSARAÇ KIYICI
- Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
- Konular: Endokrinoloji ve Metabolizma Hastalıkları, Endocrinology and Metabolic Diseases
- Anahtar Kelimeler: Diyabetik periferik nöropati, oksidatif stres, thiol-disülfid homestaz, total antioksidan kapasite, ileri oksidasyon protein ürünleri, Diabetic peripheral neuropathy, oxidative stress, thiol-disulfide homestase, total antioxidant capacity, advanced oxidation protein products
- Yıl: 2017
- Dil: Türkçe
- Üniversite: Sağlık Bilimleri Üniversitesi
- Enstitü: Bursa Yüksek İhtisas Eğitim ve Araştırma Hastanesi
- Ana Bilim Dalı: İç Hastalıkları Ana Bilim Dalı
- Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
- Sayfa Sayısı: 80
Özet
Amaç: Çalışmamızda tip 2 DM tanılı hastalarda oksidatif stres göstergelerinden olan total antioksidan kapasite (TAK), ileri oksidan protein ürünleri (AOPP) ve tiyol-disülfid homeostaz parametreleri ile diyabetin önemli mikrovasküler komplikasyonlarından olan diyabetik periferik nöropati (PNP) arasındaki ilişkinin değerlendirilmesi amaçlandı. Yöntem ve Gereç: Tip 2 DM tanısı bulunan 80 (erkek/kadın=34/46) hasta ve 19 sağlıklı kontrol çalışmaya alındı. Tüm hastalar PNP varlığı açısından Michigan Nöropati Tarama Testi (MNTT) ve Elektronöromiyografi (EMG) ile değerlendirildi. Hasta ve kontrollerden alınan serum örneklerinden TAK, AOPP ve tiyol-disülfid homeostaz parametreleri olan total ve nativ tiyol ile disülfid düzeyleri çalışıldı. Bulgular: Hastalar EMG veya MNTT sonuçlarına göre PNP var/yok olarak gruplandırılarak karşılaştırıldığında serum TAK, AOPP düzeyleri ve tiyol-disülfid homeostaz parametreleri açısından istatistiksel anlamlı fark saptanmadı. Hastalar EMG ve MNTT sonuçlarından her ikisinin de pozitif ve negatif olmasına göre PNP'si var/yok olarak tekrar gruplandırıldığında ise PNP'si olan grupta olmayanlara kıyasla HbA1c (%9,5±2,0 ile %8,0±1,8; p=0,019) ve trigliserid düzeyleri (204,4±77,0 ile 151,7±58,5 mg/dL; p=0,014) yüksek, serum total tiyol düzeyleri ise (540,4±39,9 ile 566,7±52,6 µmol/L; p=0,038) istatistiksel olarak anlamlı düşük saptandı. Serum TAK, AOPP, nativ tiyol ve disülfid düzeyleri açısından fark yoktu. Ancak tip 2 DM tanılı hastalar kontrol grubu ile karşılaştırıldığında diyabetik hastaların serum CRP, AOPP, total tiyol ve nativ tiyol düzeylerinin istatistiksel anlamlı olarak daha yüksek olduğu saptandı (sırasıyla p değeri 0,001; 0,002; 0,02 ve 0,03). Sonuç: Çalışmamızda diyabetik PNP'si olan hastalarda bulunmayanlara kıyasla oksidatif stres göstergeleri olan serum TAK, AOPP ve tiyol-disülfid homeostaz parametreleri açısından anlamlı artış saptanmadı. Bu sonuçlar çalışmamızda değerlendirilen oksidatif stres parametrelerinin PNP varlığından çok diyabet varlığı ile daha yakın ilişkili olduğunu düşündürmektedir.
Özet (Çeviri)
Aim: In our study, we aimed to evaluate the relationship between oxidative stress markers such as total antioxidant capacity (TAC), advanced oxidant protein products (AOPP) and thiol-disulfide homeostasis parameters and diabetic peripheral neuropathy (PNP), an important microvascular complication of diabetes mellitus. Material and Methods: 80 (male/female= 34/46) patients with type 2 DM and 19 healthy controls were included in the study. All patients were assessed for PNP by Michigan Neuropathy Screening Test (MNTT) and Electronmyromiography (EMG). TAC, AOPP and total thiols, native thiols and disulfide levels of thiol-disulfide homeostasis parameters were studied in serum samples of patients and controls. Results: There was no statistically significant difference between serum TAC, AOPP levels and thiol-disulfide homeostasis parameters when patients were grouped as those with and without PNP according to EMG or MNTT results. When the patients were regrouped as with and without PNP according to both positive and negative results of EMG and MNTT, serum HbA1c (9.5±2,0% vs 8.0±1.8%; p=0.019) and triglyceride levels (204.4±77.0 vs 151.7±58.5 mg/dL, p=0.014) were significantly higher while serum total thiol levels (540.4±9.9 vs 566.7±2.6 μmol/L, p=0.038) were lower in diabetic patients with PNP compared to diabetic patients whithout PNP. There was no difference between serum TAC, AOPP, native thiol and disulfide levels. However, when compared with the control group, serum CRP, AOPP, total thiol and native thiol levels were found higher in patients with type 2 DM (p=0.001, p=0.002, p=0.02 and p=0.03; respectively). Conclusions: In our study, there was no significant increase in serum TAC, AOPP, and thiol-disulfide homeostasis parameters, which are indicative of oxidative stress, in diabetic patients with PNP compared to those without PNP. These results suggest that the oxidative stress parameters assessed in our study are more closely related to the presence of diabetes rather than the presence of PNP.
Benzer Tezler
- SGLT-2 (sodyum glukoz ko-transporter-2) inhibitörü kullanan ve kullanmayan diyabetik hastaların iskemi modifiye albumin ve tiyol-disülfid homeostaz düzeylerinin karşılaştırılması
Comparison of ischemia modified albumin and thiol-disulfide homeostasis levels of diabetic patients using and not using SGLT2 (sodium-glucose co-transporter-2) inhibitors
MEHMET ALİ AKGÜNDÜZ
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2024
İç HastalıklarıVan Yüzüncü Yıl Üniversitesiİç Hastalıkları Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. SALİHA YILDIZ
- Diyabetik nefropatili hastalarda serum apelin düzeyleri ve tiyol / disülfit dengesi ile albüminüri arasındaki ilişki
The relationship between serum apelin levels and thiol / disulphide balance with albuminuria in patients with diabetic nephropathy
ÜMRAN GEZİCİ GÜNEŞ
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2020
İç HastalıklarıHatay Mustafa Kemal Üniversitesiİç Hastalıkları Ana Bilim Dalı
PROF. DR. FARUK HİLMİ TURGUT
- Pregestasyonel ve gestasyonel diyabette, fetal kordon kanında dinamik tiol-disülfide, tioredoksin reduktaz ve peroksiredoksin-6 değerlerinin fetal ve maternal sonuçlarla ilişkisinin değerlendirilmesi
Evaluation of the relationship of fetal thiol-disulfide, thioredoxin reductase and peroxiredoxin-6 values with fetal and maternal outcomes in fetal cord blood in pregestational and gestational diabetes
ATLAZ İSMAYİLOVA
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2018
Kadın Hastalıkları ve DoğumAdnan Menderes ÜniversitesiKadın Hastalıkları ve Doğum Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. MERYEM EKEN
- İlk trimesterde maternal faktörler ve serum biyomarker kullanımı ile gestasyonel diabetes mellitus öngörüsü sağlanması
First-trimester maternal factors and serum biomarkers in prediction of gestational diabetes mellitus
FULYA ÖZKAL MOLLA
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2018
Kadın Hastalıkları ve DoğumBezm-i Alem Vakıf ÜniversitesiKadın Hastalıkları ve Doğum Ana Bilim Dalı
PROF. DR. PAKİZER BANU KILIÇOĞLU DANE
- Tip 2 diabetes mellitus tanılı hastalarda sodyum-glukoz kotransporter-2 (SGLT-2) inhibitörlerinin noninvaziv hepatik fibrozis skorları üzerine etkisi
Effect of sodium-glucose cotransporter-2 (SGLT-2) inhibitors on noninvasive hepatic fibrosis scores in patients with TYPE 2 diabetes mellitus
RAYE SEVRA ÖZMEN
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2023
Endokrinoloji ve Metabolizma HastalıklarıSağlık Bilimleri Üniversitesiİç Hastalıkları Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. HANDE PEYNİRCİ