Çocuk acil servise 112 acil ambulans ile getirilen olguların özellikleri ve 112 acil ambulans tarafından konulan tanıların acil servis tanıları ile karşılaştırılması
Pediatric emergency service 112 emergency ambulance features and comparison of the diagnoses diagnosed BY 112 emergency ambulances with the diagnosis of emergency services
- Tez No: 480996
- Danışmanlar: DOÇ. DR. OKŞAN DERİNÖZ
- Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
- Konular: Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları, Child Health and Diseases
- Anahtar Kelimeler: 112 Acil Ambulans Hİzmetleri, Çocuk Acil Servis, uygunsuz kullanım, tanı karşılaştırma, 112 Emergency Ambulance Services, Child Emergency Service, inappropriate use, comparison of diagnosis
- Yıl: 2017
- Dil: Türkçe
- Üniversite: Gazi Üniversitesi
- Enstitü: Tıp Fakültesi
- Ana Bilim Dalı: Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı
- Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
- Sayfa Sayısı: 100
Özet
Amaç: Mart/2016-Aralık/2016 tarihleri arasında 112 Acil Ambulans Hizmetini (AAH) kullanan çocuk hastaların özelliklerini belirlemek, hastalara 112 AAH'de konulan tanı, yapılan müdahaleleri çocuk acil serviste konulan tanı ve yapılan müdahalelerle karşılaştırmak ve AAH'nin amacına uygun kullanılmasını değerlendirmektir. Yöntem: Çalışma prospektif olarak planlanmıştır. Bu çalışma Mart/2016-Aralık/2016 tarihleri arasında Gazi Üniversitesi Tıp Fakültesi Çocuk Acil Servisine 112 AAH ile başvuran tüm çocuk hastalar dahil edildi. Hastaların bilgilerine 112 acil ambulans müdahale formları, hastane otomasyon sistemi, dosyalarında bulunan hemşire gözlem kayıtları ve epikrizleri değerlendirilerek anketleri dolduruldu. Bulgular: Çalışmamız süresince 1076 (%3.2) hasta 112 AAH'ni kullanarak hastanemizin çocuk acil servisine başvurdu. 1076 hastanın %57.7'si erkek ve %57.6 oranı ile en sık adölesan yaş grubundaydı. Hastaların %85'i Sosyal Güvenlik Kurumu'na kayıtlı idi. Triaj sınıflamasına %84'ü sarı alan hastası ve sırasıyla %10.1 ile kırmızı alan ve %5.9 ile yeşil alan hastasıydı. Hastaların %42.1'i adli vaka iken %57.9'u adli vaka değildi. Başvuru saatleri en sık 08:00-24:00 saatleri arasında saptandı. Hastaların acilde kalış süresi en sık 0-12 saat arasındaydı. Hastaların çağırma nedeni %59 oranla en sık travma olarak bulundu. Bunu %15.3 oranla nörolojik şikayetler izlemektedir. 112 ekibi tarafından değerlendirilen vital bulgulardan en sık olanı glaskow koma skalası, en nadir olanı ise ateş olduğu saptandı. 112 AAH ekibi tarafından hastaların %42.9'u sokaktan alınmıştı. 112 AAH ekibinin en sık yaptığı müdahale %68.4 oranı ile damar yolu açmak olduğu saptandı. Çalışmamız süresince 112 AAH ekibi tarafından hiç CPR ve endotrakeal entübason yapılmadığı dikkati çekti. Adli vaka tanısı alan 450 hastanın %59.8'i erkek, %40.2'si kız olarak saptandı. Adli vakaların %51.7'si 16:00-24:00 saatleri arasında acil servise başvurduğu ve en sık ekim ayında geldikleri saptandı. Adli vaka olan hastaların çocuk acil servisinde kalış sürelerinin, adli vaka olmayanlara kıyasla daha uzun süre olduğu görüldü. Hastaların acil serviste tanı aldıktan sonra %66.9'unun acil serviste gözlem altında tutulduğu saptandı. Hastaların 112 AAH ekibi ön tanılarına, çocuk acil servis giriş ICD kodlarına ve acil servis ekibi tarafından değerlendirme sonrası konulan ön tanılarına göre tanı dağılımları birbirleriyle uyumlu bulundu. Her üç grupta da en sık tanı travma, ikinci tanı ise nörolojik hastalıklar olarak bulundu. Travma tanısı alan hastalar en sık 10-18 yaş arasında idi. Travma hastalarının her mevsim neredeyse eşit oranda geldiği görüldü. 112 AAH ekibi tarafından en sık damar yolu açılan tanı grubunun travma hastaları olduğu saptandı. 112 AAH ekibi tarafından hastaların %68.4'üne damar yolu açıldığı, damar yolu açılan hastaların %72.4'ünün 10-18 yaş grubunda olduğu saptandı. Sonuçlar: Çalışmamız AAH kullanan pediatrik yaş grubu hastaların demografik verilerinin incelendiği ve hastane öncesi uygulanan acil müdahalerin değerlendirildiği ilk çalışmalardandır. Çalışmamız sonuçlarına göre AAH ekibi tarafından pediatrik yaş grubundaki hastalara hastane öncesi gerekli uygulamaların yeterince yapılmadığı gözlenmiştir. Hastane öncesi sağlık hizmeti veren kişilerin bu konuda eğitim almaları ile bu eksiklikler giderilebilir. Pediatrik yaş grubundaki hastalara acil müdahalede daha etkili olabilmek için bu alanda yapılacak çalışmalara ihtiyaç vardır.
Özet (Çeviri)
Aim: We aimed to determine characteristics of pediatric patients using 112 ambulance services between March/2016-December/2016, to compare diagnosis and interventions made in 112 emergency ambulance services with diagnosis and interventions made in the child emergency room and to evaluate appropriate use of ambulance services for their purposes. Method: The study was planned prospectively. This study was conducted by evaluating 112 emergency ambulance intervention forms, hospital automation system, nurse observation records and epicrisis information of all the pediatric patients brought by 112 Emergency Ambulance to Gazi University Medical Faculty Pediatric Emergency Department between March/2016-December/2016. Results: During the course of our study, 1076 patients were admitted to our pediatric emergency service using 112 Emergency Health Services. Of the 1076 patients, %57.7 were male and %57.6 were adolescents. 85% of the patients were registered to the Social Security Institution. In the triage class, %84 were yellow patients, %10.1 were red ones and %5.9 were green patients. %42.1 of the patients were forensic cases and %57.9 were not forensic cases. Application hours were most frequently detected between 08:00-24:00. Patients stayed in the emergency service most often between 0-12 hours. The most common reason for calling 112 emergency medical services of the patients was trauma with 59%. The second most common reason for calling is neurological complaints with %15.3. The most common vital sign evaluated by the ambulance team were the glaskow coma scale. The least evaluated vital sign was temparature. A total of %42.9 of the patients were taken from the street by 112 teams. The most frequent intervention of the 112 teams was found to open vein pathway with a rate of %68.4. 112 emergency team did not have any cardiopulmonary resuscitation or endotracheal intubation. Of the 450 patients who were diagnosed with forensic cases, %59.8 were male and %40.2 were female. %51.7 of the forensic cases were admitted to the emergency service between 16:00-24:00 and they used ambulance service most frequently in October. It was determined that those who had forensic case had a longer stay in the hospital than those without forensic case. 66.9% of the patients were observed in emergency department after the emergency department was diagnosed. The distributions of patients according to preliminary diagnosis by 112 team, Emergency Service International Statistical Classification codes and preliminary diagnoses by the emergency service team were in agreement with each other. In all three groups, the most common diagnosis was trauma and the second diagnosis was neurological diseases. Patients who were diagnosed with trauma were most commonly between 10 and 18 years of age. Trauma Diagnosis of trauma patients are the most frequently diagnosed group of vein pathway by 112 team. It was determined that vein pathway was opened to 68.4% of patients by 112 team. It was determined that 72.4% of the patients who had opened the vein pathway were in the 10-18 age group. Conclusıons: Our study was the first in the field of pediatric age group using emergency ambulance to evaluate demographic data of the patients and prehospital emergency interventions. These shortcomings can be overcome with the training of pre-hospital health care providers in this regard. In order for emergency patients of pediatric age group to be more effective needs to furter studies in this area.
Benzer Tezler
- Çocuk acil servise 112 acil ambulansı ile getirilen hastaların özellikleri ve transfer sırasında ve acil serviste yapılan uygulamaların karşılaştırılması
Characteristics of patients who transferred to pediatric emergency service by 112 ambulance service and comparison of interventions that carried out in 112 ambulance and pediatric emergency service.
AYŞENUR BOSTAN KANTARCI
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2020
Çocuk Sağlığı ve HastalıklarıSağlık Bilimleri ÜniversitesiÇocuk Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. ADEM KARBUZ
- Çocuk acil servisine 112 ambulansı ile getirilen vakaların klinik ve demografik özellikleri
Clinical and demographic characteristics of cases which were brought i̇nto the children emergency service with 112 ambulance
GÜLÜZAR GÜRHAN
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2020
Çocuk Sağlığı ve HastalıklarıNecmettin Erbakan ÜniversitesiÇocuk Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. FATİH AKIN
- Acil servise başvuran 1 yaş altı pediatrik travmalı hastaların geriye yönelik incelenmesi
Analysis of pediatric trauma patients under 1 year-old applied to emergency department
GÜLTEN KARA
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2020
İlk ve Acil YardımEge ÜniversitesiAcil Tıp Ana Bilim Dalı
PROF. DR. GÜÇLÜ SELAHATTİN KIYAN
- Kritik çocuk hastaların acil servis yönetiminin prognoz ile ilişkisi
Başlık çevirisi yok
ASENA SEVDENUR GÜR ALBAYRAK
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2024
Çocuk Sağlığı ve HastalıklarıSağlık BakanlığıÇocuk Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı
PROF. DR. NİLDEN TUYGUN
DOÇ. DR. ZEYNELABİDİN ÖZTÜRK
- İstanbul Avrupa Yakasında yaşayan bireylerin tek numara Acil Çağrı Merkezi (112) uygulaması ile hastane öncesi sağlık hizmetlerinden memnuniyetinin değerlendirilmesi
Evaluation of the satisfaction of the individuals living on the European Side of Istanbul with pre-hospital health services and i̇mplementing single number Emergency Call Center (112)
İLKAY AÇIL
Yüksek Lisans
Türkçe
2022
Acil TıpBezm-i Alem Vakıf ÜniversitesiAfet Yönetimi Ana Bilim Dalı
DR. ÖĞR. ÜYESİ ÖZCAN ERDOĞAN