Geri Dön

Graves hastalığında serum endocan ve serum vegf düzeyinin değerlendirilmesi

Evaluation of serum endocan and serum vegf levels in graves disease

  1. Tez No: 482801
  2. Yazar: SAMİ AKSAN
  3. Danışmanlar: PROF. DR. FÜSUN SAADET TÖRÜNER
  4. Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
  5. Konular: Endokrinoloji ve Metabolizma Hastalıkları, Endocrinology and Metabolic Diseases
  6. Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
  7. Yıl: 2017
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: Gazi Üniversitesi
  10. Enstitü: Tıp Fakültesi
  11. Ana Bilim Dalı: İç Hastalıkları Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
  13. Sayfa Sayısı: 79

Özet

Graves hastalığı, TSH reseptör antikorlarına bağlı artmış tiroid hormon sentezinin görüldüğü otoimmün kaynaklı bir tiroid hastalığıdır. Graves hastalığında sistemik inflamatuvar yanıtın aterosklerozu hızlandıran risk faktörlerinden biri olduğu düşünülmektedir. Endotel disfonksiyonu, ateroskleroz gelişim sürecinde görülen temel patolojik değişikliklerden biridir. KİMK artışının aterosklerotik süreçte vasküler dokuda görülen en erken değişiklik olduğu belirtilmektedir. Endocan ve VEGF düzeyinin inflamasyonla seyreden hastalıklarda endotel disfonksiyonunu gösterdiği düşünülmektedir. Çalışmamızda Graves hastalığında serum endocan ve VEGF düzeylerinin incelenmesi, KİMK ölçümlerinin yapılması ve bu parametreler arasındaki ilişkinin incelenmesini amaçladık. Bu amaçla; bilinen başka bir hastalığı olmayan, yeni tanı almış, anti-tiroid tedavi almamış 31 Graves hastalığı olan ve yaş, cinsiyet açısından benzer 31 sağlıklı gönüllü kişiyi kontrol grubu olarak inceledik. Hasta grubunda hem tedavi öncesi, hem de tedavi sonrası ötiroidi sağlandıktan sonra serum endocan ve VEGF düzeylerine baktık ve bu değerleri kontrol grubu ile karşılaştırdık. Tedavi öncesinde 18, ötiroidi sağlandıktan sonra 13 Graves hastasında ve tüm kontrollerde KİMK ölçümlerini yaptık. Çalışmamızda, endotel disfonksiyonuyla ilişkili olduğu düşünülen serum endocan düzeyleri Graves hipertiroid hasta grubunda kontrol grubuna göre yüksek saptandı. Ötiroidi sağlandıktan sonra ise anlamlı farklılık bulunmadı. Serum VEGF düzeylerinde Graves grubu ve kontrol grubunda anlamlı farklılık saptanmadı. KİMK ölçümü Graves hipertiroid hasta grubunda kontrol grubuna göre yüksek olarak ölçüldü. Anti-tiroid tedavi sonrası bakılan KİMK'da azalma saptanmakla beraber kontrol grubunda ölçülen KİMK'ye göre hala yüksekti. Serum endocan düzeyleri ile TSH arasında negatif, sT3, sT4, Anti-Tg ve Anti-TPO arasında pozitif korelasyon bulundu. Benzer olarak KİMK ile TSH ve HDL arasında negatif; sT3, sT4, Anti-Tg, Anti-TPO, ALT, ALP ve GGT arasında pozitif korelasyon saptandı. Bildiğimiz kadarıyla çalışmamız Graves hastalığında serum endocan düzeyinin ölçüldüğü ilk çalışmadır. Bulgularımız Graves hastalığında endotel disfonksiyonunu ölçmede serum endocan düzeyinin bir belirteç olarak kullanılabileceğini desteklemektedir. Bu konuda daha geniş çalışmalara gereksinim vardır.

Özet (Çeviri)

Graves disease is an autoimmune thyroid disease characterised by elevated thyroid hormone synthesis due to the production of antibodies to the thyrotropin receptor (TSH). The systemic inflammatory response in Graves' disease is thought to be a risk factor for the acceleration of atherosclerosis, of which endothelial dysfunction is one of the major pathological features. An increase in CIMT represents the earliest change in vascular tissue during the atherosclerotic process. Endocan and VEGF levels are thought to be indicative of endothelial dysfunction in inflammatory diseases. In this study, we aimed to evaluate the usefulness of VEGF and endocan levels as indicators of endothelial dysfunction in patients with Graves' disease by comparing their serum levels with CIMT measurements and determining the relationship between these parameters. Thirty one newly diagnosed patients with graves disease who had no other known disease and 31 healthy volunteers similar in age and sex as control group were examined. Serum endocan and VEGF levels were measured in the patient group both before and after treatment and these values were compared with the control group. We measured CIMT in 18 graves patients before the antithyroid treatment initiated, 13 graves patients after euthyroidism achieved and all control group. In our study, serum endocan levels were higher in the Graves hyperthyroid patient group than the control group. There was no significant difference after euthyroidism was achieved between the patient and the control group. Serum VEGF levels were not significantly different in the graves group and control group. CIMT measurement was higher in the Graves hyperthyroid patient group than in the control group. Decrease in CIMT was observed after euthyroidism achieved however it was still higher than the control group. There was a negative correlation between serum endocan levels and TSH, and positive correlation between fT3, fT4, Anti-Tg and Anti-TPO. Similarly, there was a negative correlation between CIMT and TSH and HDL; positive correlation between fT3, fT4, Anti-Tg, Anti-TPO, ALT, ALP and GGT. To our knowledge, this is the first study to measure serum endocan levels in Graves disease. Our findings suggest that serum endocan levels can be used as a marker to measure endothelial dysfunction in Graves' disease. There is a need for greater work in this regard

Benzer Tezler

  1. Graves hastalığında, propiltiourasil ve metimazol tedavisinin, serum oksidatif stres göstergeleri (TAS ve TOS) ve bir inflamatuar belirteç olan osteopontin düzeyleri üzerine etkilerinin karşılaştırılması

    Comparing the effects of propylthiouracil and methimazole treatments on serum oxidative stres indicators (tas, tos) and on osteopontine, an inflammatory marker, in graves' disease

    MUSTAFA KOÇAK

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2014

    Endokrinoloji ve Metabolizma HastalıklarıGaziantep Üniversitesi

    İç Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. ERSİN AKARSU

  2. Poli(ADP-Riboz) Polimeraz-1 (PARP-1) Genindeki (-410 ve -1672) tek Nükleotit Polimorfizmleri Basedow-Graves ve Graves oftalmopati için bir risk faktörümüdür?

    Are the Single Nucleotide Polymorphisms of Poly (ADP-ribose) polymerase-1 Gene (-410 ve -1672) risk factors for Basedow Graves Disease and Graves Ophthalmopathy?

    MUTLU NİYAZOĞLU

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2012

    Endokrinoloji ve Metabolizma Hastalıklarıİstanbul Üniversitesi

    İç Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. A. SADİ GÜNDOĞDU

  3. Graves hastalığı tanısı alan hastalarda tedaviöncesi ve sonrası osteopontin düzeylerinindeğerlendirilmesi

    In patients diagnosed with graves diseaseevaluation of osteopontin levels before and after treatment

    LALE AYDIN KAYNAR

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2013

    Endokrinoloji ve Metabolizma Hastalıklarıİzmir Katip Çelebi Üniversitesi

    İç Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. ECE HARMAN

  4. Graves hastalarında oksidatif stres ve tiyol/disülfit dengesinin araştırılması

    Investigation of oxidative stress and thiol / disulphide homeostazis in graves' disease

    VEYSEL AĞAN

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2017

    FizyolojiHarran Üniversitesi

    Fizyoloji (Veterinerlik) Ana Bilim Dalı

    YRD. DOÇ. DR. HAKİM ÇELİK