Geri Dön

Tibia distal epifiz yaralanmalarında erken dönemde fiziyal bar oluşmasında önemli olan faktörler

The important factors that cause early physeal bar in distal tibia epiphyseal injuries

  1. Tez No: 499097
  2. Yazar: GÜRSEL KALKAN
  3. Danışmanlar: DOÇ. DR. ALİ TURGUT
  4. Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
  5. Konular: Ortopedi ve Travmatoloji, Orthopedics and Traumatology
  6. Anahtar Kelimeler: Tibia distal, epifiz, fiziyal bar, pediatrik, Distal tibia, epiphyseal, physeal bar, pediatric
  7. Yıl: 2018
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: Sağlık Bilimleri Üniversitesi
  10. Enstitü: İzmir Tepecik Eğt. ve Arş. Hast.
  11. Ana Bilim Dalı: Ortopedi ve Travmatoloji Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
  13. Sayfa Sayısı: 76

Özet

Giriş: Tibia ve fibula distal büyüme plağı yaralanmaları, falanks ve radius distal büyüme plağı yaralanmalarından sonra en sık görülen kırıklardır. İskelet gelişimini tamamlamamış hastalarda ayak bileği kırıklarının en uygun tedavisinin ne olduğu ve büyüme plağındaki yer değiştirme ile takip eden büyüme durması arasındaki ilişki hala bilinmemektedir. Bu çalışmanın amacı tibia distal büyüme plağı yaralanması ile başvuran hastalara uygulanan tedavi ve diğer faktörlerin erken büyüme plağı kapanması ve bar oluşumu üzerine etkisini irdelemekti. Hastalar ve Yöntem: İzmir Tepecik Sağlık Uygulama ve Araştırma Merkezi'nde 2009 yılı Kasım ve 2016 yılı Aralık ayları arasında tibia distal büyüme plağı yaralanması tanısı ile tedavi edilen 138 hasta çalışmaya dahil edildi. Hastaların direk grafileri ve varsa diğer görüntüleme sonuçları hastanemiz dijital veri sistemi üzerinden retrospektif olarak incelendi. Hastaların grafileri üzerinden Salter-Harris kırık tipi, Dias-Tachdjian yaralanma mekanizması, redüksiyon öncesi ve sonrası deplasman miktarları belirlendi. Takip grafileri incelenerek Park-Harris çizgisi varlığı, var ise yönelimi ve bar oluşumu değerlendirildi. Elde edilen veriler istatistiksel olarak SPSS versiyon 17 ile değerlendirildi. Bulgular: Çalışmaya dahil edilen hastaların 89'u erkek, 49'u kız idi. Hastaların 85'i konservatif tedavi edilirken, 53 hastaya cerrahi tedavi uygulandı. Bu hastaların 44'ü kapalı redüksiyon ve perkütan tespit ile tedavi edilirken, 9 hastaya açık redüksiyon ve internal tespit uygulandı. İstatistiksel olarak cerrahi tedavi uygulanan hasta grubunda konservatif tedavi uygulanan hasta grubuna göre erken büyüme plağı kapanması ve bar oluşumu riski daha yüksek saptandı (p:0,003). Ayrıca redüksiyon öncesi deplasman miktarı (p:0,02) ve ayak bileğinin Dias-Tachdjian sınıflamasına göre yaralanma mekanizması (p:0,001) ile erken büyüme plağı kapanması ve bar oluşumu arasında istatistiksel olarak anlamlı sonuçlara ulaşıldı. Çıkarımlar: Bu çalışmada tibia distal epifiz yaralanmasının erkeklerde daha sık görüldüğü, konservatif takip edilen hastalarda erken büyüme plağı ve bar oluşumuna daha az rastlandığı, redüksiyon öncesi deplasmanın 3mm üzerinde olduğu hastalarda erken büyüme plağı kapanması ve bar oluşumunun daha sık görüldüğü, Dias-Tachdjian sınıflamasına göre pronasyon-eversiyon-dış rotasyon yaralanması olan hastalarda erken büyüme plağı kapanması ve bar oluşumu riskinin daha yüksek olduğu sonuçlarına ulaşıldı.

Özet (Çeviri)

Introduction: Distal tibia and fibula are the third most common growth plate fractures after phalanks and distal radius growth plate injuries. The relationship between the optimal treatment modality of ankle fractures and the displacement of growth plate and the subsequent growth arrest is still unknown in patients who have not completed skeletal development. The aim of this study was to evaluate the effect of treatment and other factors on early growth plate closure and bar formation in patients with tibial distal growth plate injury. Material and Method: One hundred and thirty eight patients who were treated with a diagnosis of tibial distal growth plate injury between November 2009 and December 2016 were included in the study at the Izmir Tepecik Healthcare Application and Research Center. Patients' direct radiographs and other imaging results were retrospectively reviewed using the hospital's digital database. Salter-Harris fracture type, Dias-Tachdjian injury mechanism, displacement quantities before and after reduction were determined on the patients' radiographs. The follow-up radiographs were examined and the presence and orientation of Park-Harris line and bar formation were evaluated. The obtained data were evaluated statistically with SPSS version 17. Results: Of the patients included in the study, 89 were male and 49 were female. While 85 patients were treated conservatively, 53 patients underwent surgical treatment. While 44 of these patients were treated with closed reduction and percutaneous fixation, 9 patients underwent open reduction and internal fixation. The risk of premature physeal closure were statistically significantly higherin surgically treated patients than that were treated conservatively (p: 0,003). In addition, statistically significant results were obtained between the amount of displacement before reduction (p: 0,02) and the mechanism of injury according to the Dias-Tachdjian classification of the ankle (p: 0,001), about occurrence of early growth plate closure and bar formation. Conclusions: In this study, fractures of distal tibia physis were seen more frequently in males. Patients who were treated conservatively showed less early growth plate closure and bar formation. Patients with more than 3 mm pre-reduction displacement had early growth plate closure and bar formation more frequently. According to the Dias-Tachdjian classification, patients with eversion-external rotation type injury were found to have a higher risk of premature growth closure and bar occurrence.

Benzer Tezler

  1. Adli yaş tahmininde ayak bileği MR görüntülerinde tibia distal epifiz hattı ve kalkaneus epifiz hattı kombinasyonunun kullanılabilirliği

    Usefulness of distal tibial epiphyseal line and calcaneus epiphyseal line combination in ankle MRİ images for forensic age estimation

    TUĞÇE KOCA YAVUZ

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2022

    Adli TıpÇukurova Üniversitesi

    Adli Tıp Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. AHMET HİLAL

  2. 3.0t manyetik rezonans görüntülerde distal tibial epifiz ve kalkaneus epifizinin vieth metoduna göre değerlendirilmesi; adli yaş tespiti

    Evaluation of distal tibial epiphysis and calcaneal epiphysis according to vieth method in 3.0T magnetic resonance images: forensic age estimation

    MURAT SERDAR GÜRSES

    Doktora

    Türkçe

    Türkçe

    2022

    Adli TıpAnkara Üniversitesi

    Disiplinlerarası Adli Bilimler Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. HALİT SİNAN SÜZEN

  3. Köpeklerde femurun suprakondiler ve distal epifiz kırıklarının eğri plak ile sağaltımı

    Treatment of supracondylar and distal epiphyseal femur fracture with curved plate in dogs

    ÇAĞDAŞ İNCESU

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2013

    Veteriner HekimliğiAdnan Menderes Üniversitesi

    Cerrahi (Veterinerlik) Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. ALİ BELGE

  4. 3.0t MRG ile kemik yaşı tayininde distal femoral ve proksimal tibial epifiz plağının değerlendirilmesi: Güncel metotların karşılaştırılması

    Evaluation of distal femoral and proximal tibial epiphyseal plate in bone age determination with 3.0t MRİ: A comparison of current methods

    BÜŞRA HAS

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2021

    Radyoloji ve Nükleer TıpDüzce Üniversitesi

    Radyoloji Ana Bilim Dalı

    DR. ÖĞR. ÜYESİ HASAN BAKİ ALTINSOY

  5. 3.0 T MR görüntülemelerde distal femur ve proksimal tibiada adli yaş tespiti: Türk popülasyonunda vieth metodunun uygulanabilirliği retrospektif çalışması

    The forensic age estimation at the distal femur and proximal tibia in 3.0T MR images: restrospective study of applicability of vieth's method in turkish population

    FURKAN TEMEL

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2019

    Adli TıpBursa Uludağ Üniversitesi

    Adli Tıp Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. RECEP FEDAKAR