Harran Ovası koşullarında II. ürün olarak yetiştirilebilecek 10 mısır genotipinde (zea mays l.) farklı dozlarda uygulanan fosforun verim ve verim unsurlarına etkisi
Başlık çevirisi mevcut değil.
- Tez No: 50241
- Danışmanlar: DOÇ.DR. AHMET CAN ÜLGER
- Tez Türü: Doktora
- Konular: Ziraat, Agriculture
- Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
- Yıl: 1996
- Dil: Türkçe
- Üniversite: Çukurova Üniversitesi
- Enstitü: Fen Bilimleri Enstitüsü
- Ana Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
- Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
- Sayfa Sayısı: 151
Özet
X ÖZ Mısırın fosfor kullanım etkinliğinin saptanmasında genotip ve fosfor dozları önemli parametrelerdir. Harran Ovası koşullarında ikinci ürün olarak 1994 ve 1995 yıllarında on mısır genotipine dört fosfor dozu (0, 4, 8 ve 16 kg P2Û5/da) uygulanarak tane verimi ve verimi oluşturan bazı karekterler incelenmiştir. Araştırmada fosfor uygulamaları ortalamalarına göre 1994, 1995 yılları ve iki yıllık ortalamalarda; sap kalınlığı, koçan uzunluğu, koçan kalınlığı, sırada dane sayısı, koçanda dane sayısı, koçanda dane ağırlığı, bitkide koçan sayısı, bin dane ağırlığı, hektolitre ağırlığı, danede kuru madde oranı ve tane verimi gibi özelliklerde, kontrol uygulamasından başlamak üzere artan fosfor dozlarına paralel olarak artışlar tespit edilmiştir. Tepe püskülü çiçeklenme süresi, yaprak sayısı ve sömek oranı değerlerinde ise uygulamalar ortalamasına göre kontrol dozundan başlamak üzere, artan fosfor dozlarında azalma kaydedilmiştir. Kontrol uygulamasında DK.698, DK.XL.72 AA, DK.711 ve MF.714 genotipleri diğer genotiplere nazaran fosfora karşı duyarlılık gösterirken, Dracma, LG.55 ve P.3394 genotipleri düşük dozlarda diğer genotiplere göre daha iyi performans göstermiş ve artan fosfor dozlarında da bu performanslarını sürdürmüşlerdir.
Özet (Çeviri)
XI ABSTRACT Efficient use of phosphorus for corn production is important. Genotype and application rate are important management tools for improving P efficiency. The objectives of this study was to determine the effect of phosphorus application rate (0, 4, 8 and 16 kg/da P2O5) and genotype response on yield and yield components of corn in 1994 and 1995 under Şanlıurfa condition. The phosphorus applications in 1994 and 1995 increased stem diameter, ear lenght, ear diameter, grain number of ear row, grain number of ear, grain weight of ear, ear number of plant, 1000 grain weight, test weight, grain dry matter ratio and grain yield characteristics. Tassel flowering date, number of leaf and cop ratio values decreased as rate of phosphorus increased in both years. The genotypes DK.698, DK.XL.72 AA, DK.711 and MF.714 were found sensitive to low phosphorus rates. The genotypes Dracma, LG.55 and P. 3 3 94 have shown good performance at low phosphorus application and this performance kept on to the highest dosage. The highest phosphorus rate tended to increase yield in all genotypes, except C.6127 and PX.74 genotypes.
Benzer Tezler
- Harran Ovası koşullarında ikinci ürün ayçiçeğinin fosforlu gübre isteğinin tesbiti üzerine bir araştırma
Başlık çevirisi yok
YALÇIN SÖZBİLİCİ
- Harran Ovası koşullarında II. ürün mısıra (zea mays L.) değişik gelişme dönemlerinde uygulanan desicant ve mikro elementin verim ve verim unsurlarına etkisi
Effects of desicant and micro element applications to grain yield characteristics on maize at Harran plain second crop conditions
ÖMER SÖĞÜT
Yüksek Lisans
Türkçe
1999
ZiraatHarran ÜniversitesiTarla Bitkileri Ana Bilim Dalı
YRD. DOÇ. DR. ABDULLAH ÖKTEM
- Çeşitli mikrobiyal uygulamaların mısır bitkisinde (Zea mays L. indendata) verim ve verim unsurlarına etkisi
The effect of different microbial applications on yield and yield components of corn plant (Zea mays L. indendata)
LEYLA DUSAK
Yüksek Lisans
Türkçe
2021
ZiraatHarran ÜniversitesiTarla Bitkileri Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. AYŞE GÜLGÜN ÖKTEM
- Harran Ovası koşullarında soya fasulyesinde (Glycine max. l.) farklı azot dozlarının verim ve verim unsurlarına etkisi üzerine bir araştırma
Başlık çevirisi yok
LEYLA GÜLLÜOĞLU
Yüksek Lisans
Türkçe
1997
ZiraatHarran ÜniversitesiTarla Bitkileri Ana Bilim Dalı
YRD. DOÇ. DR. M. ATİLLA GÜR