Geri Dön

Dicle Üniversitesi Tıp Fakültesi asistan doktorlarının biyopsikososyal yaklaşımlarının değerlendirilmesi

Evaluation of biopsychosocial approaches of assistant doctors at Dicle University Faculty of Medicine

  1. Tez No: 518563
  2. Yazar: EBRU ÇİÇEK
  3. Danışmanlar: DR. ÖĞR. ÜYESİ AHMET YILMAZ
  4. Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
  5. Konular: Aile Hekimliği, Family Medicine
  6. Anahtar Kelimeler: Hasta merkezli yaklaşım, biyopsikososyal yaklaşım, empati, aile hekimliği, psikiyatri, diğer dahili ve cerrahi branşlar, Patient-centered care, biopsychosocial model, empathy, family physician, psychiatrist, other internal and surgical branches
  7. Yıl: 2018
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: Dicle Üniversitesi
  10. Enstitü: Tıp Fakültesi
  11. Ana Bilim Dalı: Aile Hekimliği Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
  13. Sayfa Sayısı: 70

Özet

Giriş ve Amaç: Biyopsikososyal yaklaşım kişinin sağlığının biyolojik, psikolojik ve sosyal süreçlerden etkilendiğini savunmaktadır. Biyomedikal yaklaşım karşı olarak bireyi; yaşantısı, duyguları, çevresi, hastalıklara bakış açısı, fiziksel koşulları ile değerlendirmektedir. Biyopsikososyal yaklaşım hekimler için temel mesleksel tutum olmalıdır ve biyopsikosoyal yaklaşımı iyi bilmelidirler. Bu model hekimlere hastalarında emosyonel durumlarına, yaşam amaçlarına, hastalıklara karşı tutumlarına, sosyal çevrelerine ve inançlarına bağlı biyokimyasal ve morfolojik değişimler olabileceğini anlatır. Aynı zamanda hekimin hastaya yaklaşırken başvurduğu yöntem hasta merkezli olmalıdır. Bu yöntem hekimin hastalığı hastanın gözünden algılayabilmesine katkı sunmaktadır. Bu çalışmada, Dicle Üniversitesi uzmanlık öğrencilerinin hastalarına biyopsikososyal yaklaşımını değerlendirebilmek amaçlanmıştır. Gereç ve Yöntemler: Çalışma Aralık 2017 – Mart 2018 tarihleri arasında Dicle Üniversitesi uzmanlık öğrencileri dahil edilerek gerçekleştirildi.Çalışmanın evrenini oluşturan 311 uzmanlık öğrencisinden 203 hekim çalışmaya katılmayı kabul etti ve hekimlere görüşme esnasında yüz yüze görüşme yöntemiyle anket uygulandı. Çalışmanın amacı ve yöntemi hakkında bilgi verildi. Çalışmamızda, Patient Practitioner Orientation Scale, The Jefferson Scale of Physician Empathy ve sosyodemografik soruları içeren anket uygulandı. Ankette katılımcıların cinsiyeti, yaşı, medeni durumu, hekim olarak çalışma süresi, günlük hasta sayısı, hasta başına ayırdıkları süre, hekimlerin genel umut düzeyleri ve algıladıkları refah düzeyleri sorgulandı ve sonrasında 'Hasta-Hekim Oryantasyon Ölçeği (Patient Practitioner Orientation Scale)' ve 'Jefferson Hekim Empati Ölçeği (The Jefferson Scale of Physician Empathy)' uygulandı. Araştırmamız analitik özellikleri olan kesitsel tipte ve tanımlayıcıdır. Çoklu gruplarda ANOVA, bağımsız gruplarda student's t testi kullanıldı. Bulgular: Çalışmamıza toplam 203 asistan hekim katıldı. Katılanlardan 143'ü(%70) erkek 60'ı(%30) kadındı. Branş dağılımına gore psikiyatriden 8(%3,9), aile hekimliğinden 21(%10,3), diğer dahili branşlardan 104(%51,2), cerrahi branşlardan 70 (%34,5) asistan hekim katıldı. Çalışmaya katılanların hekimlerin yaş ortalaması 29,73±2,87 olarak bulunmuştur. Çalışmamızda kullanılan Hasta–Hekim Oryantasyon ölçeğinin paylaşım olarak nitelendirilen birinci alt grubunda; psikiyatri uzmanlık öğrencilerinin ortalama puanı 3,67±0,99, aile hekimliği uzmanlık öğrencilerinin 3,92±0,67, diğer dahili branşların 3,98±0,65, cerrahi branşların 3,83±0,61 olarak bulundu. Aynı ölçeğin bakım olarak nitelendirilen ikinci alt grubunda; psikiyatri uzmanlık öğrencilerinin ortalama puanı 3,20±0,45, aile hekimliği uzmanlık öğrencilerinin 3,68±0,54, diğer dahili branşların 3,49±0,60, cerrahi branşların 3,68±0,58 olarak bulundu. Çalışmamızda empati düzeyini belirlemek için kullanılan Jefferson ölçeği sonuçları ise; psikiyatri 78,25±14,78, aile hekimi 67,71±14,69, diğer dahili branşlar 72,03±13,46, cerrahi branşlar 70,87±15,24 olarak bulundu. Sonuç: Biyopsikososyal yaklaşım öncelikle aile hekimliği ve psikiyatri gibi branşlarda elzem yaklaşım modeli olup, diğer dahili ve cerrahi branşlarda da uygulanmalıdır.Bu çalışmada; farklı branştaki uzmanlık öğrencilerinin bu yaklaşımları karşılaştırılmaya çalışılmıştır. Benzeri çalışmaların yapılması ile bu alandaki farkındalık arttırılarak literatürdeki ilgili konular zenginleştirilmiş olacaktır.

Özet (Çeviri)

Introduction and Aim: Biopsychosocial approach suggests that the individual's health condition is partly influenced by the interactions of biological, psychological, and social processes. This approach evaluates the individuals on the point of view of life style, feelings, environment, perspective of diseases and physical conditions by contrast with biomedical approach. Biopsychosocial approach should be the basic professional attitude for physicians. Physicians should apply the biopsychosocial approach in the best way in terms of the continuing relationship they establish with their patients for their profession and the continuity of the service they provide. This model tells physicians that there may be biochemical and morphological changes in patients' emotional states, life goals, attitudes towards diseases, social environments and beliefs. It also concludes that the clinical method should be patient-centered. The patient-centered approach is based on the physician's involvement in the patient's world and the physician's ability to see the illness from the patient's view. In this study, we aimed to determine the extent to which Dicle University specialist students use the biopsychosocial approach in their clinical practice. Material and Methods: Our study is a cross-sectional type, descriptive and analytical research. The study was carried out between December 2017 and March 2018 with the addition of Dicle University specialist students. Questionnaires were administered by face-to-face interview method during interview.Information on the purpose and method of the study was given. In our study, two internationally accepted scale (Patient Practitioner Orientation Scale, The Jefferson Scale of Physician Empathy) and a survey study including questions in relation with sociodemographic characteristics was conducted. In the sociodemographic questionnaire, gender, age, marital status, the duration of study as a physician, the number of patients per day, the time to leave per patient, the general hope levels of the physicians, and prosperity levels are questioned. The Patient Practitione Orientation Scale and the Jefferson Scale of Physician Empathy are applied later. Results: A total of 203 resıdent participated in our study. 143 (70%) of the participants were male and 60 (30%) of them were female. According to branch distribution, 8 resident physicians (3,9%) from psychiatry, 21 (10,3%) from family medicine, 104 (51,2%) from other internal branch and 70 (34,5%) from surgical branch participated in the study. The ages of the participants ranged from 25 to 41. In the first subgroup of the Patient - Physician Orientation Scale, which is used in our study, average score of psychiatry resident physicians was 3,67±0,99, family medicine specialist students 3,92±0,67, other internal branches 3,98±0,65, surgical branches 3,83±0,61. In the second subgroup, which is defined as the care in the same scale, the average score of psychiatry specialization students was found to be 3,20±0,45, family medicine specialist students 3,68±0,54, other internal branches 3,49±0,60, and surgical branches 3,68±0,58. The results of the Jefferson scale used to determine the level of empathy in our study are found as psychiatry 78,25±14,78, family physician 67,71±14,69, other internal branches 72,03±13,46, surgical branches 70,87±15,24. Conclusions: The biopsychosocial approach is primarily an elemental approach model in branches such as family medicine and psychiatry and should be applied to other internal and surgical branches as well. In this study; we tried to compare these approaches of different branch specialist students. By conducting similar studies, the awareness of this area will be increased and related issues in the literature will be enriched.

Benzer Tezler

  1. Dicle Üniversitesi Tıp Fakültesi asistan doktorlarının aile planlaması ve cinsel yolla bulaşan hastalıklar hakkındaki bilgi, tutum ve davranışlarının değerlendirilmesi

    Evaluation of knowledge, attitude and manner of assistant doctors at Dicle University Faculty of Medicine about family planning and sexually transmitted diseases

    MUSA YALÇI

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2020

    Aile HekimliğiDicle Üniversitesi

    Aile Hekimliği Ana Bilim Dalı

    DR. ÖĞR. ÜYESİ AHMET YILMAZ

  2. Diyarbakır ilinde anestezi uygulayıcılarında tükenmişlik sendromu sıklığının araştırılması

    The investigation of burnout sydrome among the anesthesia operators in the province of Diyarbakir

    MUSTAFA BIÇAK

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2018

    Anestezi ve ReanimasyonDicle Üniversitesi

    Anesteziyoloji ve Reanimasyon Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. FEYZİ ÇELİK

  3. Tıp fakültesi altıncı sınıf öğrencileri ve uzmanlık eğitimi alan doktorların adli raporlar konusundaki bilgi, tutum ve düşüncelerinin değerlendirilmesi

    Evalution of sixth grade medical students' and residents' knowledges, attitudes and thoughts regarding judical reports

    VASFİYE DEMİR

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2016

    Adli TıpDicle Üniversitesi

    Aile Hekimliği Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. TAHSİN ÇELEPKOLU

    YRD. DOÇ. DR. PAKİZE GAMZE ERTEN BUCAKTEPE

  4. COVİD-19 pandemisi öncesi ve sonrası sağlık çalışanlarının çocukluk çağı aşı tutumu

    The healthcare worker's atti̇tude about childhood vaccination before and after COVİD 19 pandemi̇c

    MAHMUT KILIÇ

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2023

    Aile HekimliğiDicle Üniversitesi

    Aile Hekimliği Ana Bilim Dalı

    DR. ÖĞR. ÜYESİ VASFİYE DEMİR