Suça sürüklenen çocuklarda aidiyet duygusu: Adana örneği
A sense of belonging in children who are guility of crime; Adana example
- Tez No: 543376
- Danışmanlar: DOÇ. DR. ÖZLEM KARAKUŞ
- Tez Türü: Yüksek Lisans
- Konular: Sosyal Hizmetler, Social Services
- Anahtar Kelimeler: Suç, çocuk, suça sürüklenen çocuk, aile, aidiyet duygusu, Crime, child, child pushed to crime, delinquentchild, family, sense of belonging
- Yıl: 2019
- Dil: Türkçe
- Üniversite: Selçuk Üniversitesi
- Enstitü: Sağlık Bilimleri Enstitüsü
- Ana Bilim Dalı: Sosyal Hizmet Ana Bilim Dalı
- Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
- Sayfa Sayısı: 117
Özet
Araştırmanın amacı, Adana ilinde 13-18 yaş gurubu bireylerin suça Suça sürüklenen ve sürüklenmeyen çocukların kendilik aidiyeti ve aile aidiyeti puan ortalamaları arasında anlamlı bir ilişki olup olmadığını ve suça sürüklenen ve sürüklenmeyen çocukların cinsiyet, yaş, göç etme durumları, gelir durumlarına göre aile aidiyeti ve kendilik aidiyeti puan ortalamalarının farklılaşıp farklılaşmadığını ortaya koymaktır. araştırma nicel verilere dayalı genel tarama modelinde ve ilişkisel tarama modelinde bir araştırmadır. Araştırma çalışma evreni, Adana Emniyet Müdürlüğü Çocuk Şube Müdürlüğüne gelen suça sürüklenen çocuklar ve aynı örneklem içerisinde yaşayan suça sürüklenmiş (α=100) çocuk, suça sürüklenmemiş (α=100) çocuk olmak üzere iki yüz çocuk tespit edilmiştir.Araştırmada suça sürüklenen çocuklar ve aynı örneklem içerisinde yaşayan suça sürüklenmiş (n=100) çocuk, suça sürüklenmemiş (n=100) çocuk olmak üzere iki yüz çocuğun oluşturduğu evrenin tamamına kolayda örnekleme alma yöntemiyle ulaşılmıştır.Araştırmada gerekli izinler alınarak aile aidiyeti ölçeği kullanılmıştır. Verilerin analizinde ilişkinin varlığını test etmek için, Pearson momentler çarpımı basit korelasyonkatsayısı tekniği, ikili karşılaştırmalarda farlılığı bulmak için t testi, çoklu karşılaştırmalarda Varyans analizi farklılığın kaynağını bulmak için Tukey testi kullanılmıştır. Suça sürüklenen ve sürüklenmeyen çocukların kendilik aidiyeti ve aile aidiyeti puanları arasında ilişkiye ait ve anlamlılığına bakıldığında; suça sürüklenen ve sürüklenmeyen çocukların aile aidiyeti ölçüm verileri ile kendilik aidiyeti ölçüm verileri arasında pozitif, yüksek, istatistiksel olarak anlamlı bir ilişki vardır. Suça sürüklenen ve sürüklenmeyen çocukların Aile Aidiyeti ölçüm verileri cinsiyet değişkenine göre anlamlı bir farklılık göstermektedir. Kız çocukların aile aidiyeti puanları erkek çocukların aile aidiyeti puanlarına göre daha olumludur. Suça sürüklenen ve sürüklenmeyen çocukların Kendilik Aidiyet ölçüm verileri yaş değişkenine göre anlamlı bir farklılık göstermektedir.16-18 yaş çocukların kendilik aidiyeti puanları 13-15 yaş çocukların kendilik aidiyeti puanlarına göre daha olumludur. Suça sürüklenen ve sürüklenmeyen çocukların Kendilik Aidiyet ölçüm verileri göç etme değişkenine göre anlamlı bir farklılık göstermektedir. Göç etmiş çocukların kendilik aidiyeti puanları göç etmemiş çocukların kendilik aidiyeti puanlarına göre daha olumludur. Suça sürüklenen ve sürüklenmeyen çocukların kendilik aidiyeti ve aile aidiyeti puanları aile gelir durumu değişkeni gruplarına ilişkin tek yönlü varyans analiz sonuçları incelendiğinde; Suça sürüklenen ve sürüklenmeyen çocukların Kendilik Aidiyet ölçüm verileri aile gelir durumu değişkenine göre anlamlı bir farklılık olduğunu göstermektedir.
Özet (Çeviri)
This research investigates whether there is a significant correlation of the mean scores between the children who are pushed or not pushed to crime and the sense of belonging of self and family among the individuals between 13-18 ages in Adana province. At the same time, the research aims to determine whether the mean scores of the sense of belonging of self and family differs in children who are pushed or not pushed to crime according to their gender, ages, immigration status, and economic conditions. This research involves quantitative data and based on general and correlational survey models. The target population of the study contains 200 children among the living delinquent children (α=100) from the sample of the children who were brought to Adana Province Police Department Child Branch Office and nondelinquent children (α=100). The universe formed by two hundred children, including the children who were dragged in the study and the children who were dragged in the same sample (n = 100) and the ones who were not dragged (n = 100), were reached by sampling easily. The sense of family belonging scale was used by receiving the necessary permission for this study. In the data analysis part,“Pearson product-moment correlation coefficient”technique was used to test the existence of the correlation. The t-test for finding the difference in paired and Tukey for finding the origin of the difference variance analysis in multiple comparisons were used. There is a high, positive, statistically significant relationship between the measuring data about the sense of belonging of self and family among the delinquent and nondelinquent children considering the significance of the correlation of self-family belonging scores between delinquent and nondelinquent children. The delinquent & nondelinquent children's measuring data of the sense of family belonging showed a meaningful difference in terms of the gender variable. The sense of family belonging scores was found more positive among the girls compared to boys. The delinquent and nondelinquent children's measuring data of the sense of self- belonging showed a meaningful difference in terms of the age variable. The sense of self-belonging scores was found more positive in 13-15 years children compared to 16-18 years children. The delinquent and nondelinquent children's measuring data of the sense of self- belonging showed a meaningful difference in terms of the immigration variable. The sense of self-belonging scores was found more positive in migrated children compared to nonmigratory children. One-way analysis of variance about the economic status variable about the delinquent and nondelinquent children's sense of self and family belonging scores results showed the significant difference in measuring data of the sense of self &family belonging among delinquent and nondelinquent children based on parents' income statements
Benzer Tezler
- Çocukların suça sürüklenmesinde fiziksel ve sosyo-mekansal faktörlerin etkisi
The effect of physical and socio-spatial factors on children driven to crime
UFUK ALTUNBAŞ
Doktora
Türkçe
2015
Şehircilik ve Bölge Planlamaİstanbul Teknik ÜniversitesiŞehir ve Bölge Planlama Ana Bilim Dalı
PROF. DR. MEHMET OCAKÇI
- Suça sürüklenen erkek çocuklarda aile aidiyeti ve yaşam doyumu ilişkisi: İstanbul örneği
Relationship between family sense of belonging and life satisfaction of male children who dragged into crime: İstanbul sample
ESİN AÇIKEL GÜLEL
Yüksek Lisans
Türkçe
2019
Sosyal HizmetlerSelçuk ÜniversitesiSosyal Hizmet Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. SERAP DAŞBAŞ
- Suça sürüklenen çocukların bağlanma stilleri ve aile aidiyetleri: Marmara Bölgesi örneği
Attachment styles and family belonging of juvenile delinquents: The Marmara region sample
YUNUS DURSUN
Doktora
Türkçe
2019
Sosyal HizmetlerYalova ÜniversitesiSosyal Hizmet Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. FETHİ GÜNGÖR
- Suça sürüklenen çocuklarda çocukluk çağı travması ve depresyon arasındaki ilişkinin incelenmesi
Investigation of the relationship between childhood trauma and depression in juveniles pushed to crime
HANDE DURMUŞ
Yüksek Lisans
Türkçe
2021
Psikolojiİstanbul Gelişim ÜniversitesiPsikoloji Ana Bilim Dalı
DR. ÖĞR. ÜYESİ TUNCAY BARUT
- Suça sürüklenen çocuklarda suç geçmişi ile aile ve akran etkisinin mükerrer suçluluğa etkisi: Ankara ili örneği
Effect of criminal history with family and peer factors to recidivism in juvenile delinquents: A case study in Ankara
EMRAH BÖREKÇİ
Yüksek Lisans
Türkçe
2012
Kamu YönetimiKara Harp Okulu KomutanlığıGüvenlik Bilimleri Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. ASLIHAN ÖĞÜN BOYACIOĞLU