Yenidoğan yoğun bakım ünitesinde idrar yolu enfeksiyonu nedeniyle yatırılan hastalar ve izlem sonuçlarının geriye dönük değerlendirilmesi
Retrospective evaluation and follow up of the patients hospitalized in the neonatal intensive care unit for urinary tract infection
- Tez No: 553399
- Danışmanlar: DOÇ. DR. SEVİM ÜNAL
- Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
- Konular: Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları, Child Health and Diseases
- Anahtar Kelimeler: Böbrek skarı, Hidronefroz, İdrar yolu enfeksiyonu, Yenidoğan, Hydronephrosis, Kidney scar, Newborn, Urinary tract infection
- Yıl: 2019
- Dil: Türkçe
- Üniversite: Sağlık Bilimleri Üniversitesi
- Enstitü: Ankara Çocuk Sağlığı ve Has. Hematoloji Onkoloji Eğt. Arş. Hastanesi
- Ana Bilim Dalı: Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı
- Bilim Dalı: Neonatoloji Bilim Dalı
- Sayfa Sayısı: 80
Özet
Giriş: İdrar yolu enfeksiyonu (İYE) yenidoğan döneminde sık görülen enfeksiyonlardandır. Bu çalışmada yenidoğan yoğun bakım ünitesinde (YYBÜ) İYE tanısıyla izlenen yenidoğanlarda en sık görülen semptomların ayırt edilmesi, hastaların demografik özellikleri, etken mikroorganizmalar, altta yatan renal ve üriner sistem anomalileri, tedaviye yanıt ve prognozlarının belirlenmesi amaçlanmıştır. Ayrıca, enfeksiyon nedeniyle gelişen komplikasyonlar, böbrek hasarı ve hastaların taburculuk sonrası izlem sonuçları değerlendirilmiştir. Gereç ve Yöntem: Bu çalışmaya mesane sonda uygulaması veya suprapubik mesane aspirasyonuyla elde edilen idrar kültüründe üreme saptanarak İYE tanısı alan yenidoğanlar alındı. Mayıs 2015 ile Ekim 2018 tarihleri arasında, YYBÜ'de İYE tanısıyla yatırılarak tetkik ve tedavi edilen yenidoğanlar geriye dönük olarak değerlendirildi. Hastaların demografik özellikleri, klinik bulguları, laboratuvar ve görüntüleme özellikleri ve poliklinik izlem sonuçları belirlendi. Bulgular: Çalışmaya alınan 190 hastanın 125'i (%65,8) erkek, 65'i (%34,2) kız ve 56'sı (%29,5) prematüre idi. Ortalama başvuru yaşı 15,7± 8,5 gün (1-40 gün) olup 17 hasta (%8,9) hastane kaynaklı İYE tanısı aldı. Hastaların 28'ine (%14,7) prenatal tanı konulmuştu: 23'ü (%12,1) hidronefroz, 1'i (%0,5) meningomyelosel, 4'ü (%2,1) kistik böbrek hastalığı tanısı almıştı. Hastaların 57'si (%30) sarılık, 39'u (%20,5) ateş, 38'i (%20) kusma nedeniyle, 34'ü (%17,9) yalnızca sarılık şikayetiyle başvurdu ve sarılık nedeniyle başvuranların %18'i uzamış sarılık tanısı almıştı. İdrar incelemelerinde 172 hastada (%90,5) lökosit esteraz pozitif, 69'unda (%36,3) nitrit pozitif saptandı. İdrar kültürlerinde 174 hastada (%91,6) gram negatif, 16 hastada (%8,4) gram pozitif üreme olmuştu. Gram negatif üremelerin 100'ü (%52,6) E.coli, 69'u (%36,2) klebsiella idi. Hastane kaynaklı İYE tanısı alan hastaların %53'ünde klebsiella, %23,5'inde E.coli, %17,6'sında koagülaz negatif stafilokok (KNS) etken iken diğer 173 hastanın %55,4'ünde E.coli, %34,6'sında klebsiella etken olarak saptanmıştı. Ürosepsis tanısı 25 hastaya konuldu. Bu hastaların tümünde kan ve idrar kültürlerinde aynı etken üredi. Renal ve üriner sistem ultrasonografisinde (USG) patolojik bulgu olan 120 hasta olup 54'ünde (%45) hidronefroz, 25'inde (%20,8) pelvik ektazi, 18'inde (%15) hidroüreteronefroz, 7'sinde (%5,8) bifid renal pelvis, 4'ünde (%3,3) multikistik displastik böbrek saptandı. Hastaların 19'unda (%10) hem antenatal hem de postnatal USG ile hidronefroz olduğu gösterildi. Hastaların 82'sine (%43,2) voiding sistoüretrografi yapıldı, 75'inde (%91,5) veziko üreteral reflü (VUR) saptandı. İzlemde 43 hastaya Dimerkaptosüksinik asit sintigrafi çekildi ve bu hastaların 27'sinde (%62,8) böbrek skarı saptandı. Skar saptanan hastaların tümünde ateş, tekrarlayan İYE, USG'de anomali, VUR mevcut olup 24'ünde (%88,9) yüksek evre VUR saptandı. Tek başına yüksek evreli VUR'un skar gelişimine yaklaşık 7 kat (OR:6,9) daha etkili olduğu gösterildi. Hastaların 72'sinde (%37,9) İYE tekrarladı ve 44'ü (%23,2) tekrarlayan İYE nedeniyle yeniden hastaneye yatırıldı. Düşük evreli VUR'u olan hastaların 25'inde (%69,4), yüksek evreli VUR'u olanların 37'sinde (%94,9) İYE (p=0,009); profilaksi alanların 71'inde (%49), profilaksi almayanların 1'inde (%2,2) İYE tekrarladı. Çalışmaya alınan 190 hasta ortanca 8 ay (4-52) izlendi ve 13'ünde (%6.8) komplikasyon gelişti. Bu komplikasyonlar 11 hastada (%84,6) kreatinin yüksekliği, 1'inde (%7.7) hipertansiyon ve 1'inde proteinüri (%7.7) idi. Skar gelişenlerde komplikasyon riskinin yaklaşık 35 kat arttığı (OR: 34,59) gösterildi. Sonuç: Yenidoğanlarda İYE sarılık, kusma, ateş, uzamış sarılık, beslenememe gibi spesifik olmayan bulgularla görülebilir. Bu bulguları olanlarda idrar tetkiki yapılarak kültür alınmalı ve İYE tanısı akılda bulundurulmalıdır. Uzun dönem komplikasyonların önlenmesinde erken tanı ve tedavinin önemli olduğu unutulmamalıdır. İlk İYE atağı sonrası üriner sistem ve renal USG yapılarak gerekirse ileri incelemeler planlanmalıdır. Ayrıca yenidoğan döneminde geçirilen İYE'nin tekrarlayabilmesi, altta yatan üriner sistem anomali sıklığı ve böbrek hasarlanma olasılığının daha fazla olması nedeniyle, hastaların erken tanı ve tedavi sonrasında da yakın takip edilmeleri gereklidir.
Özet (Çeviri)
Introduction: Urinary tract infection (UTI) is among the common infections in the newborn infants. The aim of this study was to determine the demographic characteristics of the neonates who were followed up in the neonatal intensive care unit (NICU), the most common symptoms, causative microorganism, underlying urinary system anomalies and the response to the treatment. The prognosis of the patients, complications and renal damage secondary to the disease following discharge were also identified. Material and Methods: The neonates whom ürinary culture obtained either by bladder catheter or suprapubik aspiration and diagnosed UTI were included in the study. The neonates whom were hospitalized between May 2015 and October 2018 in the NICU with a diagnosis of UTI were retrospectively evaluated. The demographic characteristics, clinical findings, laboratory and imaging features, and outpatient follow-up results of the patients were identified. Results: Of the 190 patients included in the study, 125 (65,8%) were male and 65 (34,2%) were female and 56 (29,5%) were premature. The mean age of the neonates on admission was 15,7 ± 8,5 days (1-40 days). Among 190 neonates, 17 patients (8,9%) were diagnosed with nosocomial UTI. Among all the patients, 28 (14,7%) had prenatal diagnosis and 23 (12,1%) had hydronephrosis, 1 (0,5%) had meningomyelocele and 4 (2,1%) had cystic kidney disease. Admission complaint of the patients were as follows: 57 (30%) patients had jaundice, 39 (20,5%) had fever, 38 (20%) had vomiting and 34 (17,9%) patients had only jaundice. Among jaundiced patients, %18 was diagnosed with prolonged jaundice. There were 172 patients (90,5%) who had leukocyte esterase positivity and 69 (36,3%) had nitrite positivity on urinalysis. There were 174 (91,6%) patients with gram negative and 16 (8,4%) with gram positive bacterial growth by the urine cultures. Among these gram negative microorganism, we determined 100 (52,6%) E.coli and 69 (36,2%) klebsiella as causative bacteria. In 53% of patients diagnosed with nosocomial UTI, 53% had klebsiella, 23,5% had E.coli, 17,6% had coagulase negative staphylococcus (CNS). Among the other 173 patients, E.coli was found in 55,4%, klebsiella was found in 34,6% of the patients. There were 25 patients diagnosed urosepsis and all of these patients determined the same pathogen on the blood and urine cultures. Among the 120 patients with pathological urinary system findings diagnosed by ultrasonography (USG), hydronephrosis in 54 (45%), pelvic ectasia in 25 (20,8%), hydroureteronephrosis in 18 (15%), bifid renal pelvis in 7 (5,8%), multicystic dysplastic kidney in 4 (3,3%) were determined. Hydronephrosis were detected in 19 (10%) patients by both antenatal and postnatal USG. Voiding cystourethrography was performed 82 (43,2%) patients and 75 (91,5%) of these patients had vesicoureteral reflux (VUR). On follow-up, Dimercaptosuccinicacid scaning was performed in 43 (22,6%) patients, and 27 (62,8%) of these patients had renal scar. Fever, recurrent UTI, urinary system anomaly on USG, VUR were present in all patients with scar, and 24 (88,9%) of them had high grade VUR. It was determined that the high-grade VUR alone had a 7 fold (OR: 6,9) more effective on scar development. In 72 (37,9%) of the patients, UTI recurred, and 44 (23,2%) of the patients were rehospitalized for UTI. Recurrent UTI was detected in 25 (69,4%) patients with low-grade VUR and in 37 (94,9%) patients with high-grade VUR (p: 0,009). Recurrent UTI was found in 71 (49%) of patients whom applied prophylaxis and in 1 (2,2%) of patients whom not applied prophylaxis. These 190 patients were followed up for a median of 8 months (4-52) and 13 (6,8%) patients were developed complications. On follow-up, 11 (84,6%) had high creatinine levels, 1 (7,7%) had hypertension and 1 (7,7%) had proteinuria. The risk of complications increased by 35 times more (OR: 34,59) in the cases developed renal scar. Conclusion: Newborns with UTIs may present with nonspecific findings such as jaundice, vomiting, fever, prolonged jaundice or malnutrition. The neonates with these findings should be examined for urine analysis, urine culture and UTI diagnosis should be kept in mind. It should be noted that early diagnosis and treatment are very valuable in the prevention of long-term complications. Renal and urinary system USG should be performed after the first UTI attack and further evaluation should be planned if necessary. Furthermore, because of the recurrent feature, higher rate of underlying urinary system anomaly and higher possibility of kidney damage due to UTI in the neonatal period, close follow-up following early diagnosis and treatment is very important.
Benzer Tezler
- Alt solunum yolu enfeksiyonu tanılı hastaların klinik ve laboratuvar bulguları ile prognoz öngörülebilir mi?
Can prognosis be predicted with clinical and laboratory findings in patients with lower respiratory infection?
DENİZ GÜNEŞ
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2019
Çocuk Sağlığı ve HastalıklarıEge ÜniversitesiÇocuk Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı
PROF. DR. ESEN DEMİR
- Prematüre yenidoğanlarda eritrosit süspansiyonu transfüzyonu ile nekrotizan enterokolit ilişkisi
The association of red blood cell transfusions with necrotizing enterocolitis in premature infants
ASLI DURMUŞ
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2017
Çocuk Sağlığı ve HastalıklarıTrakya ÜniversitesiÇocuk Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı
PROF. DR. RIDVAN DURAN
- Yenidoğan yoğun bakım ünitesine sarılık nedeniyle yatırılan hastaların değerlendirilmesi ve en çok fototerapi alan hasta kan grubunun belirlenmesi
Evaluation of the patients hospitalized in the newborn intensive care unit due to jaundice and determination of the blood group of the patients who received the most phototherapy
SEDA ÇEVİK
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2022
Çocuk Sağlığı ve HastalıklarıSağlık Bilimleri ÜniversitesiÇocuk Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. ADEM KARBUZ
- Yenidoğan yoğun bakım ünitesinde indirekt hiperbilirubinemi nedeniyle izlenen hastaların epidemiyolojik özellikleri ve etiyolojilerinin değerlendirilmesi
Evaluation of epidemiological characteristics and etiologies of patients followed for indirect hyperbilirubinemia in the neonatal intensive care unit
İSMAİL BERKAY KARACAN
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2022
Çocuk Sağlığı ve HastalıklarıSağlık Bilimleri ÜniversitesiÇevre Sağlığı Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. TAMAY GÜRBÜZ
- İndirekt hiperbilirubinemi nedeniyle tedavi gören 35 gebelik haftası ve üzerindeki yenidoğanların retrospektif olarak değerlendirilmesi
Retrospective evaluation of newborn infants at 35 or more weeks of gestation whom undergoing treatment for indirect hyperbilirubinemia
BURAK KOCAAĞA
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2022
Çocuk Sağlığı ve HastalıklarıSağlık Bilimleri ÜniversitesiÇocuk Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. GÖKHAN BÜYÜKKALE