Geri Dön

Isparta-Bucak yöresi kil ocaklarının mineralojik ve bazı mühendisliklik özellikleri

Başlık çevirisi mevcut değil.

  1. Tez No: 57200
  2. Yazar: MEHMET SÖYLEMEZ
  3. Danışmanlar: PROF.DR. ALİ BİLGİN
  4. Tez Türü: Yüksek Lisans
  5. Konular: Jeoloji Mühendisliği, Geological Engineering
  6. Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
  7. Yıl: 1996
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: Süleyman Demirel Üniversitesi
  10. Enstitü: Fen Bilimleri Enstitüsü
  11. Ana Bilim Dalı: Jeofizik Mühendisliği Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
  13. Sayfa Sayısı: 47

Özet

ÖZET Bu çalışma Jsparta-Bucak (Burdur) arası kil yataklarının mineralojik ve bazı mühendislik özelliklerinin tesbitine yöneliktir. Bu amaçla kil yatakları açısından en büyük rezerve sahip Isparta-Halıkent ve Ağlasun Kocagöl kil yataklarıyla, Terra-rosa'ların mineralojik ve bazı mühendislik özellikleri incelenmiştir. Çalışma alanlarındaki kil yataklarını volkanik kayaçlar, traki-andezit, volkanik tüf, pomza, ofiyolitik karmaşık, kumtaşı, şeyi ve kireçtaşlan kuşatmıştır. Bu yataklardan alınan 12 adet kil numunesi üzerinde X-Ray, Diferansiyel Termal Analiz (DTA) ve kimyasal testler yapılmıştır. Bazı yabancı araştırmacılar da çalışma alanı içerisinde yer alan Ağlasun İlçesinin 10 km. kuzeyindeki Sagalassos antik şehrinin çanak-çömlek (sherds) parçalan üzerinde X-Ray ve kimyasal analiz testleri yapmışlardır. Bu çalışmalar ışığında Isparta-Halıkent kil yataklarının volkanik kayaçlardan özellikle tüflerin ayrışıp yeniden depolanmasından, Kocagöl kil yataklarının da feldspat ve ofiyolitik karmaşığın ayrışma ürünü olduğu sonucuna varılmıştır. Ayrıca gri, sarımtırak renkli kohezyonlu bu iki kil yatağının mineral kompozisyonunun da benzer olduğu ve Smektit (Montmorillonit) illit, kalsit, kuvars, kaolinit, karışık tabakalı kil mineralleri ve dolomit ihtiva ettiği görülmüştür. Sagalassos antik şehrinin yapılanmasında kullanılan kilin Kocagöl' den alındığı ihtimali de kuvvetlenmiştir. Bu kil yatakları üzerinde yapılan deneyler sonucu îdi dışındaki materyallerin kuvars ve kalsit oluşturmaktadır. Bunların toplam ağırlıkça oranı %50 yi geçmektedir. Adı geçen killerin tane birim hacim ağırlığı 2,73 t/m3 civarında olup likit limit (LL) 27- 36, plastik limit (PL) 20-22 değerleri elde edilmiştir. Elek analizlerinde 3 mm den büyük numune % 0,65, 0,2-3 mm arasındakiler %30 ve diğerlerini de kil boyutundaki materyaller oluşturmaktadır. Bu deneyler neticesinde bu killerin tamamının tuğla yapımına elverişli az bir kısmınında hem tuğla hemde kiremit imaline elverişli olduğu sonucuna varılmıştır.

Özet (Çeviri)

11 ABSTRACT This work concerns the determination of minerological and ^engineering characteristic of clay-beds located between İsparta and Bucak (Burdur) towns. For this purpose having the greatest clay reserves, Halıkent Ağlasun-Kocagöl and Terra-rosa clay-beds are sampled for investigating the minerological and engineering properties The clay-beds in the investigation area are surrounded by volcanic rocks such as tracki-andesites volcanic ashes, tuffs, ophiolite complexes, sandstones, shalesand limestones. The twelve clay samples taken from the prementioned beds are examined by X- Ray, differential thermal analysis (DTA) and various chemical tests. Our results were joined with the analysis results of earlier researches who worked on the remnants found in antic city of Sagalassos. The analysis results lead to that Halıkent clay-beds are formed by the redeposition of volcanic klastics specially of tuffs, and Kocagöl clay-beds are formed through the alteration of feldspate and ophiolite complex. These two grey and yellow like and cohesioned of montmorillonite, illite, calcite, quartz, caolinite and dolomite. The quartz and calcite minerals having the non-clay minerals, from more than 50 % of the toxal material, weight wise. The engineering properties of the above mentioned may be listed as follows. The clay density in approximately 2.73 t/m-*, its liquid limits (LL); is 27 to 36 and its plastic limit is between 20 and 22. From particle size analyses show that the materials larger than 3 mm. is around 0,65 %, the large size between 0,2-0,3 mm. is 30 % and the rest of them are in clay size. It was also concluded that these type of clays are suitable for brick-making and a minor amount, found to be suitable for are both brick and tile making.

Benzer Tezler

  1. Bilecik yöresi meşe türleri için çap-boy modellerinin geliştirilmesi

    Development of height-diameter models for oak species in Bilecik region

    BURAK KOPARAN

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2021

    Ormancılık ve Orman MühendisliğiIsparta Uygulamalı Bilimler Üniversitesi

    Orman Mühendisliği Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. RAMAZAN ÖZÇELİK

  2. Bazı kızılçam (Pinus brutia Ten.) tohum meşcerelerinde kuraklık toleransının belirlenmesi

    Determination of drought tolerance in some red pine (Pinus brutia Ten.) seed stands

    NİHAT ERTÜRK

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2014

    Ormancılık ve Orman MühendisliğiKastamonu Üniversitesi

    Orman Mühendisliği Ana Bilim Dalı

    YRD. DOÇ. DR. HAKAN ŞEVİK

  3. Lise ve dengi okul öğrencilerinin elektrik ve manyetizma öğreniminde karşılaştığı kavram yanılgıları

    High school students' misconceptions in learning electricity and magnetism

    MEHMET UZUNKAVAK

    Doktora

    Türkçe

    Türkçe

    2004

    Fizik ve Fizik MühendisliğiSüleyman Demirel Üniversitesi

    Fizik Ana Bilim Dalı

    PROF.DR. NURİ ÖZEK

  4. Tüketici etnosentrizminin satın alma davranışı üzerinde etkisi

    The effects of consumer ethnocentrism on buying behaviour

    ALİ ELİBOL

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2013

    İşletmeSüleyman Demirel Üniversitesi

    İşletme Ana Bilim Dalı

    YRD. DOÇ. DR. AHMET HÜSREV EROĞLU

  5. Isparta güneyi Ağlasun-Bucak dolayının jeolojik ve tektonik özellikleri

    The geological and techtonical features around of Ağlasun-Bucak, southern of Isparta

    METE HANÇER

    Doktora

    Türkçe

    Türkçe

    1996

    Jeoloji MühendisliğiSüleyman Demirel Üniversitesi

    Jeoloji Mühendisliği Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. ERKAN KARAMAN