The institutional evolution of Ministry of Foreign Affairs and its role in foreign policy decision-making process
Dışişleri Bakanlığının kurumsal evrimi ve dış politika yapım sürecindeki rolü
- Tez No: 572820
- Danışmanlar: PROF. DR. BİROL AKGÜN
- Tez Türü: Yüksek Lisans
- Konular: Kamu Yönetimi, Uluslararası İlişkiler, Public Administration, International Relations
- Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
- Yıl: 2019
- Dil: İngilizce
- Üniversite: Ankara Yıldırım Beyazıt Üniversitesi
- Enstitü: Sosyal Bilimler Enstitüsü
- Ana Bilim Dalı: Uluslararası İlişkiler Ana Bilim Dalı
- Bilim Dalı: Uluslararası İlişkiler Bilim Dalı
- Sayfa Sayısı: 157
Özet
Osmanlı Devleti uzun süre tek taraflı diplomasiyi benimsemiş ve karşılılıktan kaçınmıştır. Bununla beraber, tarihsel süreç içerisinde, yeni bir diplomatik anlayış/tutum gerektiren kırılmalar olmuştur. Bu nedenle, Osmanlı Devleti ancak on sekizinci yüzyılın son on yılında“karşılıklı diplomasi”yi benimsemiş ve Avrupa başkentlerine daimî elçiler göndermiştir. Bu anlamda, bu tez Osmanlı Devleti'nin ve modern cumhuriyet döneminin diplomatik yöntem ve anlayış değişiminin nedenlerini anlamaya çalışmaktadır. Ayrıca, tez, yeni diplomasi kavramını ve uygulamalarını benimsemenin çoğunlukla iç ve dış faktörler olmak üzere iki analiz düzeyinde gerçekleştiğini iddia etmektedir. Tez, iki analiz düzeyinde ortaya çıkan bu diplomatik anlayış değişikliklerinin, 1836'da Dışişleri Bakanlığı'nın kurulması ile sonuçlanan dış politika ve diplomasinin kurumsallaşma sürecinin önünü açtığını savunmaktadır. Bu noktada, tez, bakanlığın kurumsal yapısındaki“değişim”ve“sürekliliğin”de iki analiz düzeyinde gerçekleştiğini ortaya koymaktadır. Bu yeni kurumsallaşmış diplomasi ve dış politika anlayışı, dış politika karar alma sürecinde giderek daha etkili hale gelmiş ve kurumsal hafızayı ve kurumsal yapı geleneğini modern Türkiye'ye bırakmıştır. Bu noktada tez, Cumhuriyet döneminin başlarında, özellikle tek partili dönemde, dış politikanın temel hedeflerinin, Osmanlı Devleti'nin son yüzyılınkiyle neredeyse aynı kalmasına rağmen, bakanlığın dış politika karar alma sürecindeki rolünün zayıfladığını ileri sürmektedir. Ayrıca, tez, sadece Osmanlı döneminde değil aynı zamanda Cumhuriyet döneminde de nihai karar biriminin ve bakanlığın dış politika kararlarındaki rolünün değişen zaman ve konuya bağlı olarak farklılık gösterdiğini açıklamaktadır. ANAHTAR KELİMELER: Dış Politika, Dışişleri Bakanlığı, Karar Alma Süreci, Osmanlılar, Türkiye Cumhuriyeti BİRKAN, Onur Yüksek Lisans, Uluslararası İlişkiler Anabilim Dalı Danışman: Prof. Dr. Birol Akgün Haziran 2019
Özet (Çeviri)
The Ottoman State had adopted 'unilateral diplomacy' for a long time and avoided reciprocity. However, in the historical process, there had been breaks that required a new diplomatic understanding/attitude. Therefore, the Ottoman Empire had adopted 'mutual diplomacy' in the last decade of the eighteenth century and sent permanent ambassadors to the European capitals. In this sense, this thesis attempts to understand the reasons of changing diplomatic methods and understanding of the Ottoman State and modern republican era. Moreover, the thesis claims that adapting new concept of diplomacy and its practices were mostly result of two level of analysis: internal and external factors. The thesis argues that these changes of diplomatic understanding that occurred at two level of analysis paved the way for institutionalization of foreign policy and diplomacy, which culminated in the establishment of Ministry of Foreign Affairs in 1836. At this point, the thesis reveals that the 'changes' and 'continuities' in the institutional structure of the ministry also took place at two levels of analysis. This newly institutionalized diplomatic and foreign policy understanding increasingly became more effective in foreign policy decision-making process and has left the organizational memory and the tradition of institutional structure to the modern Turkey. Herein, the thesis affirms that in the early Republican era, particularly in single-party period, although the primary objectives of foreign policy remained almost the same with that of the last century of Ottoman Empire, the role of the ministry in foreign policy decision-making process weakened. Furthermore, the thesis tries to show forth that the ultimate decision unit and the role of the ministry in foreign policy have varied with changing time and issue not only in the period of Ottomans but also in the Republican Era as well. KEY WORDS: Foreign Policy, Ministry of Foreign Affairs, Decision-Making Process, Ottomans, Republic of Turkey BİRKAN, Onur MA, Department of Political International Relations Supervisor: Prof. Dr. Birol Akgün June 2019
Benzer Tezler
- Siyasi otoritenin olmadığı bölgelerde mülkiyet
Property in areas without political authority
CEREN CİHAN SOYSAL
Doktora
Türkçe
2025
Jeodezi ve Fotogrametriİstanbul Teknik ÜniversitesiGeomatik Mühendisliği Ana Bilim Dalı
PROF. DR. HASAN HAKAN YAVAŞOĞLU
- 8. Cumhurbaşkanı Turgut Özal'ın siyasi biyografisi
8th President Turgut Özal's political biography
SAMİ ORÇUN ERSAY
Doktora
Türkçe
2024
Siyasal BilimlerGalatasaray ÜniversitesiSiyaset Bilimi Ana Bilim Dalı
PROF. DR. HÜSEYİN ÖZGÜR ADADAĞ
- Dünya'da kutup araştırma faaliyetleri ve Türkiye için optimum kutup araştırma birimi işletme modeli
Polar research activities in the world and the optimal polar research organization operating model for Türkiye
ÖZGÜN OKTAR
Doktora
Türkçe
2025
Denizcilikİstanbul Teknik ÜniversitesiDeniz Ulaştırma Mühendisliği Ana Bilim Dalı
PROF. DR. BURCU ÖZSOY
- Sovyet hariciyesi ve Türkiye (1923-1940)
Soviet foreign affairs and Turkey (1923-1940)
RAMIN FATULLAYEV
- Türkiye nükleer emniyet olaylarına müdahale planının acil durum yönetim sistemine entegrasyonu
Integration of Türkiye nuclear security response plan to emergency management system
ZEYNEB CAMTAKAN
Yüksek Lisans
Türkçe
2025
Kazalarİstanbul Teknik ÜniversitesiAfet ve Acil Durum Yönetimi Ana Bilim Dalı
PROF. DR. DİDEM SALOĞLU DERTLİ