Geri Dön

Edirne il merkezi anaokulu çocukları ve ebeveynlerinde ayrılma anksiyetesi sıklığı ve etkileyen faktörler

The frequency of separation anxiety and affecting factors of kindergarten children and their parents in Edirne city centre

  1. Tez No: 581825
  2. Yazar: FATMA GÜÇLÜ SALTIK
  3. Danışmanlar: PROF. DR. SERDAR ÖZTORA
  4. Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
  5. Konular: Aile Hekimliği, Family Medicine
  6. Anahtar Kelimeler: okul öncesi çocuk, ebeveyn, ayrılık anksiyetesi, aile hekimliği, anaokulu, preschool child, parents, separation anxiety, primary care, kindergarten
  7. Yıl: 2019
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: Trakya Üniversitesi
  10. Enstitü: Tıp Fakültesi
  11. Ana Bilim Dalı: Aile Hekimliği Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
  13. Sayfa Sayısı: 106

Özet

Ayrılık anksiyetesi, bireylerin bağlandığı kişilerden ayrıldığında ya da ayrılık beklentisine girdiği durumlarda endişe duymasıdır. Okul öncesi dönem, çocuğun ailesinden ilk kez ayrıldığı ve yeni bir ortama dahil olduğu döneme denk gelir. Bu dönemde ortaya çıkan ayrılık anksiyetesi, çocuğun okula uyumunu güçleştirebilir. Ayrılık anksiyetesi belirtilerinin bazı çocuklarda daha yoğun yaşandığı ve okul öncesi dönemdeki aile tutumlarının bu anksiyetenin ortaya çıkışını kolaylaştırdığı bilinmektedir. Çalışmamızın amacı, Edirne il merkezindeki anaokulu çocukları ve ebeveynlerinde ayrılma anksiyetesi sıklığını ve etkileyen faktörleri araştırmaktır. AKB yaşayan çocukların, okul öncesi dönemde tanınmasının koruyucu ruh sağlığı adına önemli veriler sağlayacağı düşünülmektedir. Edirne İl Merkezi'ndeki anaokulu öğrencilerinin tamamına ulaşılması hedeflendi. 667 kişiden geri dönüş alındı. Katılımcılara kendileri, eşleri ve anasınıfında okuyan çocuklarıyla ilgili sosyodemografik anket ve Aile APGAR, YAA, AABE, AKÖ ölçeklerinin soruları yöneltildi. Ölçek verileri normal dağılıma uymadığından non-parametrik testler kullanıldı. Çocuklarının ayrılık anksiyetesi belirtilerini gösterme oranı %12 bulundu. Kızlarda %10,5 erkeklerde %13,7 idi. Çalışmamızda annelerin ayrılma kaygısı ile çocuklarının ayrılma kaygısı arasında güçlü bir ilişki saptandı. Babaların ayrılma kaygısıyla çocukların ayrılma kaygısı arasında ilişki bulunmadı. Katılımcıların %46'sında erişkinlik döneminde ayrılık anksiyetesi olduğu bulundu. Kadınlarda 2 kat daha yüksek ayrılık anksiyetesi mevcuttu. Katılımcıların %36,4'ünün 18 yaşından önce ayrılık anksiyetesi belirtileri gösterdiği bulunurken bu katılımcıların %79,01'inin ayrılık anksiyetesinin yetişkinlik döneminde devam ettiği görüldü. Çocukların ayrılık anksiyetesi, yaş, cinsiyet, okuldaki kaçıncı yılı olduğu, 79 ebeveynlerinin öğrenim durumu, meslek ve çalışma durumuyla ilişkili bulunmazken, annelerinin ayrılık anksiyetesi, düşük sosyoekonomik düzey, disfonksiyonel aile üyesi olma ile ilişkili bulundu. Ebeveynlerin ayrılık anksiyetesi, yaş, cinsiyet, erken yaşta evlilik, düşük eğitim düzeyi, düşük sosyoekonomik düzey, disfonksiyonel aileye sahip olma, vardiyalı çalışma, çocuk sayısıyla ilişkiliydi. Bu çalışmanın, anaokulu çağında ayrılma kaygısı yaşayan çocukların ve ebeveynlerinin sorun alanlarını belirleme ve sadece çocuğa değil ailelere yönelik de uygulamaların önemini vurgulaması, birinci basamakta ayrılık anksiyetesine yönelik yaklaşımlarda yol gösterici olması beklenmektedir.

Özet (Çeviri)

Separation anxiety is that individuals are worried when they are separated from the people they are connected to or when they are in expectation of separation. The preschool period coincides with the period when the child leaves the family for the first time and enters a new environment. Separation anxiety during this period may make it difficult for the child to adapt to school. It is known that separation anxiety symptoms are experienced more intensively in some children and that family attitudes in preschool period facilitate the emergence of this anxiety. The aim of this study was to investigate the frequency of separation anxiety and the factors affecting it in kindergarten children and their parents in Edirne city center. It is thought that the recognition of children with APD in preschool period will provide important data for preventive mental health. It is aimed to reach all kindergarten students in Edirne City Center. Return from 667 people. The participants were asked a sociodemographic questionnaire about themselves, their spouses and their children in kindergarten and the questions of Family APGAR, ASA-27, SASI, SAS for preschool students. Non-parametric tests were used because the scale data did not match the normal distribution. The rate of showing separation anxiety symptoms was 12%. It was 10.5% in girls and 13.7% in boys. In our study, a strong relationship was found between separation anxiety of mothers and separation anxiety of their children. There was no relationship between separation 81 anxiety of fathers and separation anxiety of children. It was found that 46% of the participants had separation anxiety during adulthood. Women had 2-fold higher separation anxiety. While 36.4% of the participants showed signs of separation anxiety before the age of 18, 79.01% of these participants were found to have continued separation anxiety during adulthood. Children's separation anxiety, age, gender, school years, their parents 'educational status, occupational and working status was not associated with, while mothers' separation anxiety, low socioeconomic level, dysfunctional family members were found to be associated with. The separation anxiety, age, gender, early marriage, low education level, low socioeconomic level, having dysfunctional family, shift work, and number of children were related to parents' separation anxiety. This study is expected to determine the problem areas of children and their parents who are anxious to leave in kindergarten and emphasize the importance of practices not only for children but also for families, and will be a guide in approaches to separation anxiety in primary care.

Benzer Tezler

  1. Edirne il merkezindeki anaokulu çocuklarının annelerinde ortoreksiya nervoza eğilimi

    Orthorexia nervosa tendency in the mothers of kindergarten children in the province of Edirne

    HATİCE HİLAL YÜKSEL

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2017

    Aile HekimliğiTrakya Üniversitesi

    Aile Hekimliği Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. SERDAR ÖZTORA

  2. Edirne merkez kreş ve anaokullarına kayıtlı 2-6 yaş grubu çocukların büyüme gelişme durumları ve etkileyen etmenler

    The growing up, development condıtıons of the children aged 2-6 who are registered to kindergartens and nurseries in central Edirne and the effecting factors

    SEVİM SARITEKİN

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2010

    Halk SağlığıTrakya Üniversitesi

    Hemşirelik Ana Bilim Dalı

    YRD. DOÇ. DR. İLKNUR DİNDAR

  3. Otizmli çocukların oyun becerileri ile davranış ve sosyal beceri özelliklerinin karşılaştırılması

    The comparison of the game skills of autistic children with their characteristics of social skills and behaviours

    ERDAL PAPATĞA

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2012

    Eğitim ve ÖğretimTrakya Üniversitesi

    İlköğretim Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. YEŞİM FAZLIOĞLU

  4. Kamu okullarında bürokrasi ile öğretmen özerkliği arasındaki ilişkinin incelenmesi (Edirne ili örneği)

    The investigation of the relationship between bureaucracy and teacher autonomy in public schools (The case of Edirne province)

    OLGU ERBEK

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2023

    Eğitim ve ÖğretimTrakya Üniversitesi

    Eğitim Bilimleri Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. ABDULLAH FARUK KILIÇ

  5. Edirne il merkezi ilköğretim çağı çocuklarında dikkat eksikliği hiperaktivite bozukluğu yaygınlığı

    Attention deficit hiperactivity disorder prevalence in primary school aged children in the city center of edirne

    VOLKAN ŞAN

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2013

    PsikiyatriTrakya Üniversitesi

    Çocuk ve Ergen Ruh Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. IŞIK GÖRKER