Geri Dön

Pnömokok suşları arasında penisilin direncinin araştırılması

Başlık çevirisi mevcut değil.

  1. Tez No: 58753
  2. Yazar: ORAL ÖNCÜL
  3. Danışmanlar: Belirtilmemiş.
  4. Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
  5. Konular: Klinik Bakteriyoloji ve Enfeksiyon Hastalıkları, Mikrobiyoloji, Clinical Microbiology and Infectious Diseases, Microbiology
  6. Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
  7. Yıl: 1997
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: GATA
  10. Enstitü: Haydarpaşa Eğitim Hastanesi
  11. Ana Bilim Dalı: Enfeksiyon Hastalıkları ve Klinik Mikrobiyoloji Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
  13. Sayfa Sayısı: 92

Özet

ÖZET Pnömokoklarda penisilin direncinin önemi 1967'de ortaya konmuş ve yıllar içinde artış göstererek tüm dünyada sorun olmaya başlamıştır. Ülkemizde de 1992 yılından itibaren dirençli suşlar bildirilmeye başlanmıştır. Hastanemizde çeşitli materyallerden izole edilen pnömokok suşlannda penisilin direnci araştırılmıştır. İzole edilen toplam 148 pnömokok susunun 99 'u sağlıklı bireylerin nazofarenks kültürlerinden ve 49 'u çeşitli klinik örneklerden izole edilmiştir. Bu suşlarda kloramfenikol, eritromisin, tetrasiklin ve TMP-SMX duyarlılığı Bauer-Kirby disk diffîizyon yöntemiyle araştırılmıştır. Penisiline direncin ortaya konulmasında disk diffîizyon yöntemi ve mikrodilüsyon yöntemi kullanılmıştır. Disk diffîizyon yöntemiyle 28 suşda (%18.9) penisilin direnci saptanmış ve bunların 18'inde (%12.2) mikrodilüsyon yöntemiyle orta düzey direnç bulunmuştur (MİK: 0.6-1.2 ug/ml). Hiçbir suşda yüksek düzey direnç saptanmamıştır. Disk diffîizyon yöntemi ile 148 pnömokok susunun 28'i oksasiline; 11 'i kloramfenikole; 13'ü tetrasikline; 20'si eritromisine ve 11 'i de TMP-SMX'e dirençli olarak saptanmıştır. Taşıyıcı ve hasta grup arasında penisilin direnci açısından büyük bir fark görülmemiş ve penisilin direnci her iki grupta da % 12.2 olarak belirlenmiştir. Erişkin yaş grubu taşıyıcılardan izole edilen orta düzey penisilin dirençli 8 pnömokokun 7'sinin asker popülasyonuna ait olduğu bulunmuştur. Pnömokoklarda penisilin direncinin ülkemizde henüz tehlike oluşturacak boyutlara ulaşmadığı görülmektedir. Ancak konuyla ilgili ciddi önlemler alınmadığı taktirde, pnömokoklarda penisilin direnci giderek artan bir tehlike unsuru oluşturacaktır. Bundan dolayı ciddi önlemlerin alınmasına yardımcı olacak geniş kapsamlı ve çok merkezli çalışmalara gereksinim vardır. 74

Özet (Çeviri)

SUMMARY (Screening for Penicillin Resistance in Streptococcus pneumoniae) The importance of penicillin resistance in pneumococci was evident in 1 967 and it has started to become a problem throughout the world so far. Likewise, penicillin resistant strains have been reported in our country since 1992. The penicillin resistance in pneumococci strains (total 148) isolated in our hospital were analyzed. Ninety-nine of the pneumococci strains were isolated from nasopharengeal culture of healthy individuals and 49 of them from clinical specimens. Antibiotic susceptibilities to chloramphenicol, eritromycine, tetracycline and TMP/SMX to these strains were investigated by Bauer-Kirby disk diffusion method. Both Bauer-Kirby disk diffusion and microdilution methods were used for penicillin susceptibility. By disk diffusion method 28 out of 148 strains were penicillin resistant; and 18 of them were found moderately resistant by microdilution method (MIC: 0.6-1.2 ng/ml). None of the strains were highly resistant. There was no difference in penicillin resistance between healthy carriers and clinically ill cases and it was 12.2 % for both groups. Seven out of eight strains moderately resistant pneumococci isolated from healthy adults were soldiers. It has been seen that penicillin resistance in pneumococci has not reached dangerous levels in our country. However, unless serious precautions have been taken immediately related to this problem, penicillin resistance in pneumococci is going to be a great danger increasingly. Therefore, there is need for multi-dicipline (multicentral) and comprehensive studies to take serious precautions. 75

Benzer Tezler

  1. Pnömokok suşları arasında penisilin direncinin araştırılması

    Başlık çevirisi yok

    HAKAN ERDEM

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2000

    Klinik Bakteriyoloji ve Enfeksiyon HastalıklarıGATA

    Enfeksiyon Hastalıkları ve Klinik Mikrobiyoloji Ana Bilim Dalı

  2. Streptococcus pneumoniae suşları arasında penisilin, makrolid ve kinolon direncinin araştırılması

    Investigation of resistance to penicillin macrolide, and fluoroquinolone in Streptococcus pneumoniae strains

    AHMET KARAKAŞ

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2004

    MikrobiyolojiGATA

    Enfeksiyon Hastalıkları ve Klinik Mikrobiyoloji Ana Bilim Dalı

    DOÇ.DR. ORAL ÖNCÜL

  3. Ankara yöresinde, nazofarinks kültürlerinden izole edilen 'Streptococcus pneumoniae' suşlarının serotip dağılımının, antibiyotik direncinin ve toplumda pnömokok antikorlarının araştırılması

    Serotypical distribution and antibiotic rezistance of nasopharyngeal 'Streptococcus pneumoniae' isolates and pneumococcal antibodies in community samples obtained from individuals in Ankara region

    BELMA ERDOĞAN

    Doktora

    Türkçe

    Türkçe

    2006

    MikrobiyolojiGazi Üniversitesi

    Mikrobiyoloji Ana Bilim Dalı

    PROF.DR. NEDİM SULTAN

  4. Kahramanmaraş'ta sosyal hizmetlere bağlı kurumlarda (huzurevi ve çocuk yuvası) kalan bireylerde pnömomkok taşıyıcılığı ve penisiline direnç durumunun araştırılması

    A study about pneumococcal carriage and resistance to penicillin on patients staying in accomoditions ( nursing homes and kindergartens) in Kahramanmaraş

    ZERİFE ORHAN

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2010

    MikrobiyolojiKahramanmaraş Sütçü İmam Üniversitesi

    Tıbbi Mikrobiyoloji Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. MUSTAFA GÜL

  5. 6 ay-7 yaş arasındaki çocuklarda nazofarengeal streptococcus pneumoniae taşıyıcılığı ve penisilin direncinin belirlenmesi

    Başlık çevirisi yok

    ABDURRAHMAN AVAR ÖZDEMİR

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2002

    Çocuk Sağlığı ve Hastalıklarıİstanbul Üniversitesi

    Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. NURAN SALMAN