Pnömokok suşları arasında penisilin direncinin araştırılması
Başlık çevirisi mevcut değil.
- Tez No: 108508
- Danışmanlar: Belirtilmemiş.
- Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
- Konular: Klinik Bakteriyoloji ve Enfeksiyon Hastalıkları, Mikrobiyoloji, Clinical Microbiology and Infectious Diseases, Microbiology
- Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
- Yıl: 2000
- Dil: Türkçe
- Üniversite: GATA
- Enstitü: Haydarpaşa Eğitim Hastanesi
- Ana Bilim Dalı: Enfeksiyon Hastalıkları ve Klinik Mikrobiyoloji Ana Bilim Dalı
- Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
- Sayfa Sayısı: 76
Özet
ÖZET Pnömokoklarda penisilin direnci 1967'den bu yana infeksiyon hastalıkları uygulamalarında ciddi bir sorun olagelmiştir. Ülkemizde ise 1990'lı yılların başından itibaren direncin boyutları araştırılmaktadır. Hastanemizde izole edilen, 25'i hastalık örneklerinden ve 76'sı sağlıklı taşıyıcılardan olmak üzere toplam 101 pnömokok susu çalışmaya dahil edilmiştir. Bu suşlarda Kirby-Bauer disk diffuzyon yöntemi ile oksasilin, TMP-SMX, levofloksasin, ofloksasin, eritromisin ve vankomisin direnci araştırılmıştır. Oksasiline direnç saptanan suşlarda E test yöntemi ile penisiline direnç düzeyi hesaplanmış, ardından direnç varlığı onaylanan suşlarda disk diffuzyon testine klindamisin, kloramfenikol, tetrasiklin ilave edilerek çoklu direnç araştırılmıştır. Disk difüzyon ile 33 susta penisilin direnci saptanmakla birlikte bunlardan ikisi E test ile penisiline duyarlı bulunmuştur. Bir tanesi klinik izolat olmakla birlikte toplam 4 susta yüksek düzey direnç saptanırken 27 suş ise orta düzey dirençli kapsamda değerlendirilmiştir. Dirençli izolatlarda MİK değeri 2 ugr/ml.nin üzerinde olan suş saptanmamıştır. Toplam penisilin direnci %30.6 olarak değerlendirilmiştir. Çalışmamızda eritromisin direnci %11,9, TMP-SMX direnci %49.5 ve levofloksasin/ofloksasin direnci de %0.99 olarak saptanmıştır. Vankomisin direnci hiç bir susta gözlenmemiştir. PDP olarak belirlenen 31 suş içerisinde klindamisine %19.6. tetrasikline %9.6 direnç saptandığı halde, kloramfenikol direnci ile karşılaşılmamıştır. 11 susta ise çoklu direnç saptanmıştır. Santral sinir sistemi dışında yerleşen infeksiyonlar için standart penisilin tedavileri yeterli serum antibiyotik düzeyleri sağlayacaktır. Ancak bu bölgenin infeksiyonlarımn ampirik uygulamalarında, penisilin tedavisinin artık birincil tedavi seçeneği olmaktan çıktığı görülmektedir. Bu nedenle pnömokoksik infeksiyonlarda direnç varlığını ve düzeyini saptayan yöntemlerin laboratuvarlarda rutin olarak uygulanması gerekmektedir. 60
Özet (Çeviri)
SUMMARY Penicillin resistance of the pneumococci has been a serious problem in infectious diseases practices since 1967. The dimensions of the resistance has been investigated for 10 years in our country. Twentyfive clinical isolates and 76 strains from healthy carriers reaching a total sum of 101 pneumococci isolated in our hospital were included in the study. Oxacillin, TMP-SMX, levofloxacin, ofloxacin, eritromycin, vancomycin resistance were evaluated by Kirby-Bauer disc diffusion method. The level of penicillin nonsusceptibility was determined by E test procedure in oxacillin resistant strains preceeding the evaluation of multiple resistance by adding clindamycin, cloramphenicol and tetracycline to disc diffusion test. İn 33 strains penicillin resistance was determined while 2 of them were confirmed susceptible by the E test method. As 1 of them was a clinical isolate, 4 strains were detected highly resistant while 27 pneumococci were classified in the intermediate resistant category. No resistant isolate had a MIC level exceeding 2 ugr/ml. The sum of penicillin resistance was 30.6%. 11.9% eritromycin, 49.5 TMP-SMX, 0.99% levofloxacin-ofloxacin resistances were observed. No vancomycin resistant isolate was found. 19.6% clindamycin and 9.6% tetracycline resistances were detected in 31 penicillin resistant isolates while no cloramphenicol nonsusceptibility was seen. Multiple resistance was confirmed in 1 1 strains. Standart penicillin regimens will provide adequate serum antibiotic levels for the infections localized out of the central nervous system. But it is concluded that penicillin must be excluded from the first treatment line for the empirical medications in central nervous system infections. For this reason methods detecting the presence and level of the resistance in pneumococcal infections should be performed routinely in the laboratories. 61
Benzer Tezler
- Pnömokok suşları arasında penisilin direncinin araştırılması
Başlık çevirisi yok
ORAL ÖNCÜL
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
1997
Klinik Bakteriyoloji ve Enfeksiyon HastalıklarıGATAEnfeksiyon Hastalıkları ve Klinik Mikrobiyoloji Ana Bilim Dalı
- Streptococcus pneumoniae suşları arasında penisilin, makrolid ve kinolon direncinin araştırılması
Investigation of resistance to penicillin macrolide, and fluoroquinolone in Streptococcus pneumoniae strains
AHMET KARAKAŞ
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2004
MikrobiyolojiGATAEnfeksiyon Hastalıkları ve Klinik Mikrobiyoloji Ana Bilim Dalı
DOÇ.DR. ORAL ÖNCÜL
- Ankara yöresinde, nazofarinks kültürlerinden izole edilen 'Streptococcus pneumoniae' suşlarının serotip dağılımının, antibiyotik direncinin ve toplumda pnömokok antikorlarının araştırılması
Serotypical distribution and antibiotic rezistance of nasopharyngeal 'Streptococcus pneumoniae' isolates and pneumococcal antibodies in community samples obtained from individuals in Ankara region
BELMA ERDOĞAN
- Kahramanmaraş'ta sosyal hizmetlere bağlı kurumlarda (huzurevi ve çocuk yuvası) kalan bireylerde pnömomkok taşıyıcılığı ve penisiline direnç durumunun araştırılması
A study about pneumococcal carriage and resistance to penicillin on patients staying in accomoditions ( nursing homes and kindergartens) in Kahramanmaraş
ZERİFE ORHAN
Yüksek Lisans
Türkçe
2010
MikrobiyolojiKahramanmaraş Sütçü İmam ÜniversitesiTıbbi Mikrobiyoloji Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. MUSTAFA GÜL
- 6 ay-7 yaş arasındaki çocuklarda nazofarengeal streptococcus pneumoniae taşıyıcılığı ve penisilin direncinin belirlenmesi
Başlık çevirisi yok
ABDURRAHMAN AVAR ÖZDEMİR
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2002
Çocuk Sağlığı ve Hastalıklarıİstanbul ÜniversitesiÇocuk Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı
PROF. DR. NURAN SALMAN