Dağlık Karabağ sorunu ve Türkiye-Türkmenistan ilişkileri
The nagorno Karabakh conflict and Turkey-Armenia Relations
- Tez No: 590220
- Danışmanlar: PROF. DR. KAMİL VELİ
- Tez Türü: Yüksek Lisans
- Konular: Uluslararası İlişkiler, International Relations
- Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
- Yıl: 2019
- Dil: Türkçe
- Üniversite: İstanbul Aydın Üniversitesi
- Enstitü: Sosyal Bilimler Enstitüsü
- Ana Bilim Dalı: Siyaset Bilimi ve Uluslararası İlişkiler Ana Bilim Dalı
- Bilim Dalı: Uluslararası İlişkiler ve İstihbarat İncelemeleri Bilim Dalı
- Sayfa Sayısı: 101
Özet
Rusya'nın Kafkaslara yönelik politikalarının sonucu olarak bu topraklarda giderek çoğalmaya başlayan Ermeniler, hayalini kurdukları Ermenistan Devleti'ne 1918 yılında kavuştular. Tarihi Azerbaycan toprakları üzerinde kurdukları devletin sınırlarıyla yetinmeyerek daha fazla toprak ele geçirme iddiaları sık sık iki halkın karşı karşıya gelmesine neden olmaktaydı. Sovyetler döneminde bile Ermenilerin vazgeçmedikleri işgalcilik planları Sovyetler Birliği zamanında kardeşlik adı altında bastırılsa da, Birliğin dağılmasıyla birlikte bastırılan etnik sorunların gün yüzüne çıkması kaçınılmaz oldu. 1988 yılından itibaren Azerbaycan Türklerine karşı yapılan etnik temizleme ve işgal faaliyetleri ateşkes antlaşması imzalanana kadar binlerce Azerbaycanlının katledilmesiyle ve Dağlık Karabağ dahil olmak üzere 7 rayonun işğaliyle sonuçlandı. Ermenistan'ın 1993 yılında Kelbecer'i işgal etmesi ve Nahçıvan topraklarını ele geçirme planı Türkiye Cumhuriyeti'ni harekete geçirdi ve Ermenistan'a karşı ambargolar uygulanmaya başlandı. Üzerinden 25 seneden fazla geçmesine rağmen halen sorunun çözülememesi günümüzde de bu iki ülke arasında diplomatik ilişkilerin kurulması karşısındaki en büyük engeldir. Tükiye ve Ermenistan arasında bu gerginlik sadece Karabağ Savaşı'yla bağlı olan mesele deyildir. 19. yüzyıla kadar, Osmanlı tarihinde sadık millet(millet-i sadıka) olarak nitelendirilen Ermeniler Osmanlı karşıtı güçler tarafından, özellikle Osmanlı-Rus savaşı sırasında Ruslar tarafından kışkırtılmaya başlandı. Ruslar Osmanlı İmparatorluğu'nda yaşayan etnik azınlıkları, bilhassa Ermenileri terör eylemlerinde kullanarak İmparatorluğu devirme politikaları tasarlamaktaydı. 1. Dünya Savaşı sırasındaki Fransız ve Rus birlikleriyle birlikte Osmanlı-Türk ordusuna karşı ayaklanan Ermeniler, 1915'te güvenlik faktörleri göz önüne alınarak Doğu Anadolu'dan Osmanlı İmparatorluğu'nun diğer bölgelerine göç ettirildi. Ermeniler o tarihten itibaren yabancı güçlerin de desteğini alarak ayaklanmalarda ve göç sırasında hayatını kaybeden kişilerin soykırıma uğradığı yalanı üzerinden Türkiye'yi dış politikada kıstırmak amaçlı çeşitli propagandalar yapmaktadır. 1915 yılından itibaren sürdürülen bu propagandalar Ermenistan Devleti tekrar bağımsızlığını kazandıktan sonra daha da büyük çaplı faaliyetlerle Türkiye'ye karşı kullanılmaya devam ettirildi. Türkiye'nin bütün barışcıl adımlarına karşı olumsuz tavırlarda bulunan Ermenistan'la Kelbecer'in işgalinin ardından kesilen ilişkilerde 2002 yılından itibaren yine Türkiye'nin barışcıl adım atma çabasıyla yeni bir döneme girilmiş oldu. Sadece Ermenistan'ı değil, Türkiye'de yaşayan Ermenileri de kapsayan bu adımlara“normalleşme süreci”denildi. Normalleşme süreci, 10 Ekim 2009'da Zürih'te Türkiye ile Ermenistan arasında diplomatik ilişkilerin kurulması ve sınırların açılmasına dair protokollerin imzalanmasıyla sonuçlandı. Protokollerin imzalanmasına rağmen, iki ülke arasındaki anlaşmazlıklar sona ermedi. Anlaşmazlıklar bitmediğinden protokollerin onaylanması ve uygulanması sekteye uğradı.
Özet (Çeviri)
As a result of the policies of Russia towards the Caucasus, the Armenians, who grew exponentially in a region, achived their targets to establish independent Armenian state in 1918. Established on the historical territories of Azerbaijan, the allegations of seizing more land by violating the borders security of the state leaded to confrontation between two countries. Even during the Soviet era, the occupation plans of the Armenians were masked behind“brotherly songs”, however as soon as the dissolution of the Union, ethnic problems came to light. Since 1988, the ethnic cleansing and occupation policies against the Azerbaijani Turks have resulted to the massacre of thousands of Azerbaijanis and occupation of 7 cities including the Nagorno-Karabakh until the cease-fire agreement has been signed. Armenia's occupation of the Kelbajar and their plans to capture territories of Nakhichevan Republic made Turkey Republic to take some actions and began to implement sanctions against Armenia. The problem cannot be solved despite the fact that it has already passed more than 25 years and this is still the biggest barrier in front of the diplomatic relations between two countries. Karabakh war is not the only issue of Turkey – Armenia tension. Until the 19th century, the Armenians who were regarded as loyal nation in the Ottoman history started to be provoked by the anti-Ottoman western powers and especially by the Russians during the Ottoman-Russian war. The Russians were designing the ethnic minorities living in the Ottoman Empire, especially the Armenians using the terrorist acts to overthrow the empire. The Armenians, who had rebelled against the Turkish army in the Ottoman Empire with the French and Russian troops during World War I, were emigrated from Eastern Anatolia to other regions of the Ottoman Empire in 1915, for security reasons. The Armenians, with the support of the external alliances, began to make propaganda against the Turks by fabricating the lie that the people who died during these revolts and immigration were subjected to genocide for leavıng Turkey in difficult situation in foreign policy. After Armenia getting its independence, the lie that continued since 1915 started to be used against Turkey more frequently. New period in peaceful relations that was broken after the Armenian invasion of Kalbajar started to rebuild again between two countries from 2002 with the efforts of Turkey. During the process that was called“Return to normalcy”very important steps took not only towards Armenia policy, but also to the Armenian people who live under the border of Turkish Republic. As a result of the process, the agreement between Turkey and Armenia for building the relations and remove the border restriction was signed on 10th of October, 2009. However the conflict has not been solved with that agreement. As a consequence of the conflicts, the agreement was not ratified.
Benzer Tezler
- SSCB'nin yıkılmasından sonra Kafkasya'nın yükselen önemi ve Türkiye-Ermenistan İlişkileri
Başlık çevirisi yok
DENİZ ERCAN
Yüksek Lisans
Türkçe
2005
Türk İnkılap TarihiGazi ÜniversitesiTarih Ana Bilim Dalı
PROF. DR. MEHMET AKİF TURAL
- Türk kamuoyunda Dağlık Karabağ sorunu ve Türkiye Cumhuriyetinin Dağlık Karabağ politikası
The Nagorno Karabakh problem on Turkish Public opinion and the Karabakh policy of Turkey Republic
Kamil SULEYMANOV
Yüksek Lisans
Türkçe
2013
Halkla İlişkilerMarmara ÜniversitesiHalkla İlişkiler ve Tanıtım Ana Bilim Dalı
PROF. DR. MAHMUT İHSAN ÖZGEN 24179079896
- Geçmişten günümüze dağlık Karabağ sorunu ve bölgenin geleceği
From the past to the present nagorno-Karabakh problem and region's future
OĞULCAN HAKYEMEZ
Yüksek Lisans
Türkçe
2019
Uluslararası İlişkilerGiresun ÜniversitesiAvrasya Araştırmaları Ana Bilim Dalı
DR. ÖĞR. ÜYESİ ABBAS KARAAĞAÇLI
- Türkiye – Azerbaycan diplomatik ilişkiler: 1918-2014
Turkey - Azerbaijan diplomatic relations: 1918-2014
AYNUR BABA-ZADA
Yüksek Lisans
Türkçe
2017
Uluslararası İlişkilerİnönü ÜniversitesiSiyaset Bilimi ve Kamu Yönetimi Ana Bilim Dalı
YRD. DOÇ. DR. IŞIL ARPACI
- Kuşak ve Yol'da dört ülke: Çin-Türkiye-İran-Azerbaycan
Belt and Road in four countries: China-Turkey-Iran-Azerbaijan
FATİH UYAN
Yüksek Lisans
Türkçe
2021
Kamu YönetimiKapadokya ÜniversitesiSiyaset Bilimi ve Kamu Yönetimi Ana Bilim Dalı
DR. ÖĞR. ÜYESİ CAN ULUSOY