Geri Dön

Çevre politikası açısından: Türkiye'nin Avrupa Topluluğu'na hukuksal uyum

The accommadation of the Turkish legislation to the European Community's legislation: A perspective on environmental legislation

  1. Tez No: 62413
  2. Yazar: MUSTAFA ALPER
  3. Danışmanlar: PROF. DR. CAN HAMAMCI
  4. Tez Türü: Yüksek Lisans
  5. Konular: Hukuk, Law
  6. Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
  7. Yıl: 1997
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: Ankara Üniversitesi
  10. Enstitü: Sosyal Bilimler Enstitüsü
  11. Ana Bilim Dalı: Avrupa Toplulukları Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
  13. Sayfa Sayısı: 125

Özet

1972 yılında düzenlenen Stockholm Konferansı'nda çevre kirliliğinin küresel bir sorun olduğu ve bundan dolayı uluslararası işbirliğine ihtiyaç duyulduğu sonucuna varılımıştır. Stockholm Konferansı'nı izleyen Paris Zirvesi çevrenin, Avrupa Topluluğu'nun geleceği için kritik bir sorun olarak tanınmasında dönüm noktası olmuştur. Avrupa Tek Senedi'yle, çevrenin korunması ve kalitesinin yükseltilmesi gibi bazı yeni prensipler getirildi. Tek Senet'in 3. bölümüne 130/R,S,T maddeleri eklenmiş ve“yetki ikamesi”yeni bir ilke olarak yer almıştır. Bu aynı zamanda çevre için genel anlamda resmi ve hukuki bir çerçeve olmuştur. Ayrıca, Maastricht Antlaşması da“çevreye verilen zararların yerinde düzeltilmesi”ve“kirleten öder”gibi bazı yeni prensipler koymuştur. Beşinci Çevre Eylem Planı, çevre politikalarının gelişmesinde çok önemlidir. Plan sadece“sürdürülebilir kalkınma,”“koruyucu çevre politikaları”ve“paylaşılan sorumluluk”gibi bazı ana ilkeleri koymakla kalmamıştır. Aynı zamanda 2000'li yıllar için de birtakım hedefler belirlemiştir. Çevre sorunlarıyla ilgili uyuşmazlıklar için Avrupa Topluluğu Adalet Divanı (ATAD) yetkilidir., Çevre ve çevre sorunları 1980'lere kadar Türk hukuk düzenlemelerinin herhangi bir seviyesinde önemli bir yer tutmamıştır. Ancak, bu çevre hakkında hiçbir hukuki/resmi düzenleme olmadığı anlamına gelmez. Bunlar genellikle çevreyi dolaylı olarak ilgilendiren, sadece çevre sorunları için düzenlenmememiş kanunlar ve yönetmeliklerdir. 1982 Anayasası ilk kez çevre sırunlarına 56. maddesinde bir hukuki temel olarak yer vermştir. 1983 yılında Çevre Kanunu, tamamlayıcı yönetmeliklerle beraber çevrenin temel kaynakları olarak hukukumuzda yer almıştır. Türkiye aynı zamanda çevre ve çevre sorunlarıyla ilgili pek çok uluslararası anlaşmalara da imza koymuştur. 1991 yılında Çevre Bakanlığı kurulmuş; ancak devletin öteki birimleri de o zamandan bu yana çevre sorunları üzerinde otorite sayılmışlardır. Bu konudaki anlaşmazlıklar sivil mahkamemelerin olduğu kadar merkezi ve yerel idarenin de görevi içinde sayılmıştır. Çevre ve çevre sorunlarıyla ilgili hukuki düzenlemeler Türkiye' de, Avrupa Topluluğu'nda olduğu kadar geniş değildir! Bununla birlikte Türkiye, çevre sorunlarının genellikle sosyal ve siyasal tartışmalardan çok bilimsel bulgulara dayanmasından ötürü göreceli bir başarıya sahiptir. Buna ek olarak da, Türkiye, Avrupa'daki gelişmeleri yakından izlemiş ve çeşitli Avrupa ülkeleri ve Avrupa Topluluğu'nda bu konuda çıkarılan hukuki düzenlemeleri kendine adapte- etmiştir. Bu yüzden Türkiye'deki çevre konulu hukuki düzenlemeler Avrupa Topluluğu' ndakinden çok geride değildir. Çevre Bakanlığı'nı kurmak bu alandaki bütün sorunları çözmemiştir. Bakanlık ne bütün mevcut çevre mevzuatın kodifiye edebilmiş; ne de çevre sorunları üzerinde tek söz sahibi olacak kendi bünyesinde resmi bir tek otorite olabilmiştir. Buna ek olarak da birden fazla devlet kurumu üzerinde bulunan dağınık otorite, Avrupa Topluluğu standartlarına ulaşmayı zorlaştırmaktadır

Özet (Çeviri)

The Slocklıolm Confercııce lıcld in 1972 concludcd llıal llıe cııviruıııneıılal pullulion is a global issue aııd needs lo have lıHeıııalioııal cooperulion. Followiııg llıe Stockholm Conference, llıe Paris Suınmil had beconıe a lurning poiııl in llıe recognilion of eııvironmenl as a crucial issue for llıe fulure of European Coııımunily. The Single Buropeaıı Act inlroduced some new principals aboul llıe environnıent, soiîie of which were prolecliııg aııd inıproving llıe tjualily of eııvironmenl. The llıird part of llıe Acl comprises llıe urlicle of 13U/R,S,T, aııd brouglıl a new priııciple of“subsidiarily.”Tlıis becanıe, more ör less, llıe official aııd legal franıevvork lor llıe eııvironmenl. The Maaslrichl Trealy, also, sel up some priııciples, such as“ıındoing daınages to llıe enviroıımenl wheıever lakps placc”aııd“polluler pays.”The Fiflh Environment Activily Plan became very importaııl in the development of environmenlal policies. Tlıis Fi fili Plan ııol only eslablislıed llıe majör principals, such as“suslainable developnıenl,”“pıevcnlivc cnvironmcıılal policies”andı“slıarcd rcspoıısibilily”but also some new objeclives for llıe yeaıs of llıe 2000s. For dispules över environmenlal issues, llıe Courl of Juslice of European Uııioıı (CJEU) was eıılilled. The enviroıımenl aııd environmenlal issues have ııol had aııy sigııificaııt place in Ihe jurisdiclioıı al any level uıılil llıe 1980s in Turkey. However, il does ııol meaıı Ihal Ihere was nollıing issued for llıe eııvironmenl. Yel, llıese are nıoslly indirecl laws aııd direclives, even if nol parlicularly for Ihe environmenlal issues. The Conslilulioıı of 1982 first consliluled legal base for llıe environmenlal issues in llıe amendmenl of 56. in 1983, llıe Environmenlal Law was passed aloııg wilh its conıplenıenlary legal directives as llıe primary sources of llıe enviroıınıeııl. Turkey is also a co-signer of nıaııy inlernalional Irealies for llıe enviroıınıeııl and environmenlal issues. The Miııislry of Eııvironmenl was eslablislıed in 1991, bul some olher depaıimenls of llıe slale have beeıı/are slill accepled aulhorilies över llıe environmenlal dispules. Such dispules are subjecl lo ali civil courls as well as llıe çenlral and local adminislration. Legal arrangemenls aboul eııvironmenl and relaled issues in Turkey are nol as large as Ihey are in llıe European Coııımunily. Hovvcver, Turkey has a ıclalive success since Ihe environmenlal issues generally rely upoıı scİeıılific fiııdiııgs rallıer Ihan social and polilical debales. Moreover, Turkey has closely followed Ihe de vel öp men Is of ali fields in Europe, and has Iried lo adopl new policies llıal have beeıı legislaled and impiemenled in different European counlries as well as llıe jturopean Communily. Hence, Ihe Turkish legal arrangemenls on llıe eııvironmenl are nol so belıind whal Ihey are in Europe. Eslablislıing llıe Ministry of Eııvironmenl has not solved al! problems in llıis area. The Ministry neilher has been able lo codify ali lıilherlo legislation on the environment under her mandale. Nor has it eslablislıed aııy absolule official autlıorily for undertaking vvhole responsibility in the environmental issues. Besides, because of the slıallered aulhorily amoııg scvcral slale deparlmenls, il has beconıe very dilficuli lo reaclı llıe slandards of llıe European Communily.

Benzer Tezler

  1. Gümrük Birliği sürecinde Türkiye'nin demir çelik ticareti performansı: 1996 - 2014

    Iron and steel trade performance of Turkey in the Customs Union process: 1996 - 2014

    YASİN BIYIK

    Doktora

    Türkçe

    Türkçe

    2019

    Ekonometriİstanbul Teknik Üniversitesi

    İşletme Mühendisliği Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. NEDİME LERZAN ÖZKALE

  2. Avrupa Birliği rekabet politikası açısından KOBİ'lerin görünümü: Sivas ili örneği

    The view of SMEs from the point of view of European Union competition policy: A case study of Sivas

    KÜBRA KARAKUŞ

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2013

    EkonomiCumhuriyet Üniversitesi

    İktisat Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. AHMET UZUN

  3. Avrupa Topluluğu'nda ulaştırma sektöründe yaşanan sıkıntılar ve üçüncü dünya ülkelerinin uyum sorunları, Türkiye örneği

    Başlık çevirisi yok

    ÖMER CAN KURTULDU

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    1994

    Ulaşımİstanbul Üniversitesi

    Avrupa Topluluğunun Ekonomik Yapısı Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. GÜLTEN KAZGAN

  4. Avrupa Birliği ve Türkiye'de iklim değişikliği politikalarının yenilenebilir enerji kaynakları açısından değerlendirilmesi

    The European union and Turkeys climate change policies evaluation according to renewable energy sources

    AYŞE KAYA DÜNDAR

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2005

    Kamu YönetimiAnkara Üniversitesi

    Sosyal Çevre Bilimleri Ana Bilim Dalı

    DOÇ.DR. NESRİN ALGAN

  5. Kamuoyu ve çevre

    Başlık çevirisi yok

    ÜMİT ARAT

    Doktora

    Türkçe

    Türkçe

    1991

    Çevre Mühendisliğiİstanbul Üniversitesi

    PROF.DR. TAYFUN AKGÜNER