Geri Dön

Tip 1 diyabetli adölesanların diyabet öz yönetimlerinin yaşam kalitelerine etkisinin incelenmesi

Examination of self management effects to life quality for adolescents for type 1 diabetes

  1. Tez No: 624144
  2. Yazar: DERYA YAVUZ
  3. Danışmanlar: DOÇ. DR. DİLEK ERGİN
  4. Tez Türü: Yüksek Lisans
  5. Konular: Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları, Child Health and Diseases
  6. Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
  7. Yıl: 2017
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: Celal Bayar Üniversitesi
  10. Enstitü: Sağlık Bilimleri Enstitüsü
  11. Ana Bilim Dalı: Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Hemşireliği Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
  13. Sayfa Sayısı: 172

Özet

Amaç: Bu araştırma, Tip 1 diyabet tanısı ile takip edilmekte olan 13-18 yaş grubu adölesanların diyabet öz yönetimlerinin yaşam kalitelerine etkisini incelemeyi amaçlamaktadır. Gereç ve Yöntem: Bu araştırma; Tip 1 diyabetli adölesanların diyabet öz yönetimlerinin yaşam kalitelerine etkisinin incelenmesi amacıyla tanımlayıcı ve kesitsel olarak yapılmıştır. Veri toplama aracı olarak Tip 1 diyabetli adölesanlar üzerinde ''Sosyo-Demografik Veri Formu'', ''Diyabette Davranış Değerlendirme Ölçeği (DDDÖ)'', ''Diyabette Kendi Kendine Bakım Anketi (DKKBA)'', ''Yaşam Kalitesi Ölçeği (KINDL)'' kullanılmıştır. Bulgular: Tip 1 diyabetli adölesanların DDDÖ kayıt tutma sıklık puanı arttıkça KINDL yaşam kalitesi duygusal iyilik puanı azalmaktadır [(r=-0,25, p=0,01)]. DDDÖ diğerlerini bilgilendirme sıklık puanı arttıkça KINDL yaşam kalitesi duygusal iyilik puanı azalmaktadır [(r=-0,21, p=0,03)]. DDDÖ sıklık toplam puanı arttıkça KINDL yaşam kalitesi duygusal iyilik puanı azalmaktadır [(r=-0,19, p=0,05)]. DDDÖ hastalık sıklık puanı arttıkça KINDL yaşam kalitesi özsaygı puanı artmaktadır [(r=0,24, p=0,01)]. DDDÖ hastalık sorumluluk puanı arttıkça KINDL yaşam kalitesi aile puanı artmaktadır [(r=0,17, p=0,03)]. DDDÖ öğün planlaması sorumluluk puanı arttıkça KINDL yaşam kalitesi bedensel iyilik puanı azalmaktadır [(r=-0,21, p=0,03)]. DDDÖ güvenlik sorumluluk puanı arttıkça KINDL yaşam kalitesi duygusal iyilik puanı azalmaktadır [(r=-0,29, p=0,04)]. DKKBA puanı arttıkça KINDL yaşam kalitesi arkadaş puanı artmaktadır [(r=0,31, p=0,00)]. DKKBA puanı arttıkça KINDL yaşam kalitesi özsaygı puanı artmaktadır [(r=0,21, p=0,03)]. Sonuçlar: Tip 1 diyabetli adölesanların diyabette davranış değerlendirme ölçeği (DDDÖ) sıklık toplam puan 2,95-4,85 arasında değişmekle birlikte sıklık ortalama toplam puan 3,84±0,45, DDDÖ sorumluluk toplam 1,64-4,82 arasında değişmekle birlikte sorumluluk ortalama toplam puan 4,12±0,48'dir. Ölçekten alınabilecek maksimum toplam ortalama puan 5'tir. Diyabette kendi kendine bakım anketi (DKKBA) puan ortalaması 2-4 arasında değişmekte olup ortalama toplam puan 3,11 ±0,50' dir. Ölçekten alınacak en yüksek puan 4'tür. Sonuçların yüksek bulunması Tip 1 diyabetli adolesanlarda diyabetle ilgili davranışlarının ve kendi kendilerine bakımlarının gelişmiş olduğunu göstermektedir.

Özet (Çeviri)

Aim: This research aims to investigate self-management effects for diabetes with type 1 diagnosis to life quality for adolescents between 13-18 age groups. Methodology: The research has been made as complement and sectional for examination of self-management effects for diabetes to life quality for adolescents. Data obtained with ''Socio-Demographic Data Form'', ''Diabetes Behaviour Rating Scala (DBRS)'', ''The Diabetes Self-Mastery Questionnaire'' and ''Life Quality Scale (KINDL)''. Findings: As Type 1 DBRS point of frequency for record keeping increases, KINDL life quality emotional point decreases for adolescents with diabetes (r=-0,25, p=0,01). DBRS when point of frequency of informing others increases KINDL point of life quality foremotion decreases (r=-0,21, p=0,03). As DBRS total point of frequency increases, KINDL point of life quality for emotions decreases (r=-0,19, p=0,05). As DBRS point of frequency of diseases increase, KINDL point forself-respect of life quality increases (r=0,24, p=0,01). As DBRS point of patient responsibility increases, KINDL point of life quality for family increases (r=0,17, p=0,03). As DBRS point of responsibility for meal plan increases, KINDL point of life quality for physical wellness decreases (r=-0,21, p=0,03). As DBRS point of responsibility for safety increases, KINDL point of life quality for emotions decreases (r=-0,29, p=0,04). As The Diabetes Self-Mastery Questionnaire point increases, KINDL point for life quality of friend increases [(r=0,31, p=0,00). When The Diabetes Self-Mastery Questionnaire point increases, KINDL point of self-respect for life quality increases (r=0,21, p=0,03). Result: Diabetes Behaviour Rating Scala (DBRS) total point of frequency illustrates variation 2,95-4,85. Thus, approximately point of frequency is 3,84±0,45. DBRS point of total responsibility show variation between 1,64-4,82 and average calculation is 4,12±0,48. Maximum total average point that can be taken from the scale is 5. Average point for The Diabetes Self-Mastery Questionnaire is 2-4 and total point is approximately 3,11 ±0,50. Maximum total average point that can be taken from the scale is 4. The high results indicate that diabetes-related behaviours and self-care have improved in adolescents with Type 1 diabetes.

Benzer Tezler

  1. İnsan bakım modeli'ne göre yaratıcı drama ile verilen problem çözme ve stresle baş etme eğitiminin Tip 1 diabetes mellitus'lu adölesanların güçlendirilmesine etkisi

    The effect of education for problem solving and coping with stress with creative drama based on human caring model on empowerment the adolescents with type 1 diabetes mellitus

    NEVİN USLU

    Doktora

    Türkçe

    Türkçe

    2016

    HemşirelikErciyes Üniversitesi

    Hemşirelik Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. MERAL BAYAT

  2. Tip 1 Diyabetli adölesanların izleminde bilgi, motivasyon ve davranış becerileri modelinin kullanımının metabolik kontrol üzerine etkisinin incelenmesi

    The effects of information–motivation–behavioral skills model on metabolic control in the follow-up of adolescents with Type 1 Diabetes

    ELİF BAKIR

    Doktora

    Türkçe

    Türkçe

    2020

    Endokrinoloji ve Metabolizma HastalıklarıHacettepe Üniversitesi

    Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Hemşireliği Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. HİCRAN ÇAVUŞOĞLU

  3. Tip 1 diyabetli adölesanların yeme davranış tutumu ve öz-bakım gücü ilişkisinin incelenmesi

    Examining the relationship between eating behavior attitudes and self-care ability of adolescents with type 1 di̇abetes

    EDİBE PELİN KARACIK

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2024

    Beslenme ve Diyetetikİstanbul Medipol Üniversitesi

    Beslenme ve Diyetetik Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. INDRANİ KALKAN

  4. Tip 1 diyabetli adolesanların sağlığı geliştirme modeline göre uygulanan hemşirelik girişimlerinin hasta bakım sonuçlarına etkisi

    Effects of nursing care given to adolescents with type 1 diabetes in accordance with the health promotion model on the outcomesof patient care

    KÜBRA PINAR GÜRKAN

    Doktora

    Türkçe

    Türkçe

    2018

    HemşirelikDokuz Eylül Üniversitesi

    Hemşirelik Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. ZÜHAL BAHAR

    PROF. DR. ECE BÖBER

  5. Tip 1 diyabetli adölesanlarda geçiş kuramı doğrultusunda hazırlanan eğitim programının adölesanlığa uyum ve hastalık yönetimine etkisi: Randomize kontrollü çalışma

    The effect of the training program prepared in line with the transition theory on adaptation to adolescence and disease management in adolescents with type 1 diabetes: Randomized controlled study

    CEREN ÇALIK

    Doktora

    Türkçe

    Türkçe

    2024

    HemşirelikAkdeniz Üniversitesi

    Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Hemşireliği Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. AYŞEGÜL İŞLER