Yetişkinliğe geçiş döneminde yabancılaşma: Çocukluk çağı ruhsal travmaları ve eylemliliğin etkisi
Alienation in the transition to adulthood: The effect of childhood mental traumas and agency
- Tez No: 627935
- Danışmanlar: PROF. DR. HASAN ATAK
- Tez Türü: Yüksek Lisans
- Konular: Eğitim ve Öğretim, Psikoloji, Education and Training, Psychology
- Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
- Yıl: 2020
- Dil: Türkçe
- Üniversite: Kırıkkale Üniversitesi
- Enstitü: Sosyal Bilimler Enstitüsü
- Ana Bilim Dalı: Eğitim Bilimleri Ana Bilim Dalı
- Bilim Dalı: Psikolojik Danışmanlık ve Rehberlik Bilim Dalı
- Sayfa Sayısı: 125
Özet
Gelişimde, çocukluk döneminde yaşanılan problemler önemli yer tutmaktadır. Çocukluk çağı travmalarının yetişkinliğe geçiş döneminde yabancılaşmayı artırabileceği ve eylemlilik düzeyini azaltabileceği düşünülmektedir. Bu üç değişkenin ilişkisinin birlikte ele alınması ilgili alana katkı sağlayabileceği gibi, yetişkinliğe geçişin doğasının daha iyi anlaşılmasına da yardımcı olabilir. Bu bağlamda, bu araştırmanın temel amacı, çocukluk çağı ruhsal travmaları ve eylemliliğin yabancılaşma üzerindeki etkisini incelemektir. Bu çerçevede bir model tanımlanmış ve aşağıdaki hipotezler test edilmiştir. a. Çocukluk çağı ruhsal travmalarının eylemlilik üzerindeki negatif etkisi anlamlıdır. b. Eylemliliğin yabancılaşma üzerindeki negatif etkisi anlamlıdır. c. Çocukluk çağı ruhsal travmalarının yabancılaşma üzerindeki pozitif etkisi anlamlıdır. Bu çalışma, kesitsel desenin kullanıldığı ve var olan durumu sorgulayan betimsel bir araştırmadır. 269'u erkek (%47,5) ve 297'si kadın (%52,5) olmak üzere araştırma grubunu toplam 566 (18-25 yaş aralığı) birey oluşturmaktadır. Araştırmada verilerin toplanabilmesi için Kişisel Bilgi Formu, Dean'ın Yabancılaşma Ölçeği, Çok Yönlü Eylemli Kişilik Ölçeği ve Çocukluk Çağı Ruhsal Travmaları Ölçeği kullanılmıştır. Analiz sonuçlarına göre, grupta 73 katılımcı (%13) travmasını inkar etmektedir. Ward'ın küme analiz yöntemi ile elde edilen sonuçlara göre, 253 kişi (% 44,7) gelişimsel bireyleşme, 313 kişi (% 55,3) ise varsayılan bireyleşme grubundadır. Ki-kare analizi sonucunda bireyleşme türlerinin yaşa ( 1,454, p > .05) ve cinsiyete ( 0,218, p > .05) göre farklılaşmadığı bulunmuştur. Yabancılaşma, bireyleşme türüne göre (t(563)= -3.017, p.05). Analiz sonuçları katılımcıların yabancılaşmalarının travmayı inkar etme durumlarına göre anlamlı bir biçimde farklılaşmadığı görülmektedir. (F (2, 562) = 2,04, p>.05). Ayrıca, katılımcıların yabancılaşma puanlarının yetişkinliğe geçiş konusundaki görüşlerine göre anlamlı bir biçimde farklılaştığı bulunmuştur. (F (2, 562) = 13,36, p
Özet (Çeviri)
Problems experienced in childhood have an important place in development. It is thought that childhood traumas may increase alienation and decrease the level of agency during the transition to adulthood. Addressing the relationship of these three variables together can contribute to the field, or help to better understand the nature of transition to adulthood. In this context, the main purpose of this study is to examine the effects of childhood mental traumas and agency on alienation. In this framework, a model has been defined and the following hypotheses have been tested. a. The negative impact of childhood mental trauma on agency is significant. b. The negative effect of agency on alienation is significant. c. The positive effect of childhood mental trauma on alienation is significant. This study is a descriptive research that uses the cross-sectional pattern. A total of 566 (between ages 18-25) individuals constitute the research group (269 men (47.5%) and 297 women (52.5%). Personal Information Form, Dean's Alienation Scale, Multi-Measure Agentic Personality Scale and Childhood Mental Traumas Scale were used to collect data. According to the results, 73 participants (13%) in the group deny their trauma. According to Ward's cluster analysis method, 253 people (44.7%) are in the developmental individuation group and 313 people (55.3%) are in the default individuation group. As a result of chi-square analysis, it was found that the types of individuation did not differ according to age (1,454, p> .05) and gender (0,218, p> .05). While alienation differs according to the type of individualization (t (563) = -3.017, p .05). The results of the analysis showed that the alienation scores did not differ significantly according to their denial of trauma (F (2, 562) = 2.04, p> .05). In addition, it was found that alienation scores differed significantly according to their views on transition to adulthood. (F (2, 562) = 13.36, p
Benzer Tezler
- Genç erişkinlerde pozitif ve negatif rol modellerin beş büyük kişilik faktörü kapsamında incelenmesi
The examination of positive and negative role models in terms of big 5 personality characteristics in early adulthood
YASEMİN BOZKURT
- Ergenlik döneminde duygusal zekâ gelişimi açısından din eğitimi
Religious education in terms of emotional intelligence development in adolescence
GÜLİSTAN BERKBASAN
Yüksek Lisans
Türkçe
2024
DinGaziantep ÜniversitesiFelsefe ve Din Bilimleri Ana Bilim Dalı
DR. ÖĞR. ÜYESİ DİLARA TINAS
- Ergenlik döneminde psikolojik sağlamlık ve algılanan anne baba tutumları arasındaki ilişkinin ekolojik sistem kuramı çerçevesinde incelenmesi
Examining the relationship between resilience and perceived parental attitudes in adolescence within the framework of ecological systems theory
GİZEM BALABAN
Yüksek Lisans
Türkçe
2023
Eğitim ve ÖğretimHacettepe ÜniversitesiÇocuk Gelişimi Ana Bilim Dalı
PROF. DR. NUR PINAR BAYHAN
- A qualitative study on the impact of sisterhood on romantic relationships in emerging adulthood
Genç yetişkin kız kardeşlerin paylaşımlarının romantik ilişkilerine etkisi üzerine niteliksel bir araştırma
SELİN TAHMAZOĞLU
Yüksek Lisans
İngilizce
2022
Psikolojiİstanbul Bilgi ÜniversitesiKlinik Psikoloji Ana Bilim Dalı
DR. ÖĞR. ÜYESİ ANIL ÖZGE ÜSTÜNEL BALCI
- Ergenlerde problem çözme becerisini yordayıcı bir değişken olarak benlik imgesi
Başlık çevirisi yok
BAHAR NADİR
Yüksek Lisans
Türkçe
2002
PsikolojiKaradeniz Teknik ÜniversitesiEğitim Bilimleri Eğitimi Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. YAŞAR ÖZBAY