Geri Dön

Fetal santral sinir sistemi anomalilerin prenatal tanısı, neonatal sonuçlarının, postnatal kısa ve uzun dönem sonuçlarının retrospektı̇f olarak ı̇ncelenmesı̇

Retrospective evaluation of prenatal diagnosis, neonatal outcomes, postnatal short-term and long-term outcomes of fetal central nervous system anomalies

  1. Tez No: 629804
  2. Yazar: NURHAYAT HALİS
  3. Danışmanlar: PROF. DR. ÖZGÜR DEREN
  4. Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
  5. Konular: Kadın Hastalıkları ve Doğum, Obstetrics and Gynecology
  6. Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
  7. Yıl: 2020
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: Hacettepe Üniversitesi
  10. Enstitü: Tıp Fakültesi
  11. Ana Bilim Dalı: Kadın Hastalıkları ve Doğum Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
  13. Sayfa Sayısı: 87

Özet

Fetal anomalilerin en önemli gruplarından birisi santral sinir sistemi anomalileridir. Tez çalışmamızda, kliniğimizde prenatal dönemde SSS anomalisi tanısı almış olan gebeliklerin obstetrik ve neonatal sonuçlarını, yenidoğanların postnatal dönem ve uzun dönem sonuçları irdelemeyi amaçladık. Çalışmamıza prenatal dönemde tanı alan toplam 725 hasta dahil edilmiştir. NTD en sık SSS anomalisidir (%34.7), VM 2. sık anomalidir (%31.4). SSS anomalilerinin %26'sında SSS dışı ek anomaliler, %4.4'ünde kromozom anomalisi saptanmıştır. Fetal MR yapılan hastaların %90.2'sinin sonucu US ile uyumludur. VM en sık fetal MR endikasyonudur (%33.7). İzole VM'lerin %43'ünü hafif, %10'unu orta, %47'sini ciddi derece VM oluşturmaktadır. VM derecesi arttıkça canlı doğum oranının düştüğü, yenidoğanların ybü'ye yatma oranlarının, VP şant takılma ve total mortalite oranın arttığı, nörogelişimsel sonuçlarının, zeka ve okul durumlarının daha kötü seyretttiği görülmüştür. İzole spina bifidaların %16.5'i meningosel, %83.5'i meningomyeloseldir. Bütün spina bifidalı yenidoğanların ybü'ye yatışı olmuştur. Meningoselde VP şant ihtiyacı olmamışken; meningomyelosellerin %67.2'sine VP şant takılmıştır; alt motor, üriner ve anal sfinkter disfonksiyonu meningoselde yokken, meningomyeloselde %80-90 civarındadır; canlı doğum oranları, total mortalite, zeka ve okul başarısı ise benzerdir. KKA'ların %58.8'i uzun dönemde asemptomatik seyretmiş, %17.6'sında şiddetli nörogelişimsel gerilik ve ağır MR, %11.8'inde dikkat eksikliği, %5.9'unda epilepsi bulunmaktadır, %11'i özel eğitim almaktadır. KKA'ların %70'inde VM saptanmıştır; VM varlığı prognozu etkilememektedir. Sonuç olarak; fetal SSS anomalisi saptanan gebeliklere ayrıntılı US ve karyotip analizi yapılmalıdır. SSS anomalileri mortalite ve morbite ile seyreden ciddi patolojilerdir. VM derecesi prognozu belirleyen önemli bir kriterdir. Meningomyelosel yoğun bakım ünitesinde yatış, cerrahi müdahale, uzun süreli tedavi ve rehabilitasyon gerektirmekte olup, bunların tümü ailelere maddi ve manevi bir yük getirmektedir. KKA klinik sonuçları asemptomatik vakalardan, ağır nörogelişimsel engellilere kadar değişken ve öngörülemezdir. Doğum öncesi danışmanlıkta tüm bunlar dikkate alınmalıdır.

Özet (Çeviri)

Central nervous system anomalies are frequent major fetal anomalies. In our thesis study, we aimed to investigate obstetric and neonatal outcomes of pregnancies that get diagnosed with fetal central nervous system anomalies in prenatal period and presented the postnatal short-term and long-term outcomes of newborns. 725 patients who get diagnosed in prenatal period are included in our study. Neural tube defects (NTD) were the most common central nervous system anomalies (%34.7), while ventriculomegaly (VM) was the second most common anomaly (%31.4), in our study cohort. In 26% of central nervous system anomalies additional anomalies have been found other than central nervous system and chromosomal anomalies have been detected in 4.4% of the cases. Fetal MRI was consisted with the ultrasound findings at the 90.2% of the cases. VM was the most common Fetal MRI indication (%33.7). Rate of isolated mild, moderate and severe ventriculomegaly was 43%, 10% and 47%, respectively. We have concluded that increased severity of VM was associated with decreased live birth rate and increased rates of NICU requirement, ventriculoperitoneal shunt (VP) implementation and mortality. 16.5% of isolated spina bifida patients had meningocele , while the 83.5% had meningomyelocele. All newborns who had spina bifida required NICU hospitalization. None of the cases with myelocele required VP shunt implementation, while 67.2% of meningomyelocele cases required VP shunt. Lower motor neuron, urinary and anal sphincter dysfunction was not detected in meningocele cases, but meningomyelocele patients have some type of dysfunction in 80-90% of the cases. Live birth rates, total mortality, intelligence and academic performance were similar according to our data. 58.8% of corpus callosum agenesis (CCA) cases have been asymptomatic in long-term, 17.6% have severe neurodevelopmental retardation and severe mental retardation, 11.8% have attention deficit, 5.9% have epilepsy and 11% have been taking special education. VM was detected in 70% of CCA patients, and presence of VM has an impact on prognosis. In conclusion, detailed ultrasonography and karyotype analysis must be performed for the pregnancies who get diagnosed with fetal central nervous system anomaly. Central nervous system anomalies are critical pathologies that result in mortality and morbidity. The severity of VM is one of the most important criteria for determining the prognosis. Meningomyelocele requires NICU hospitalization, surgical intervention, long-term treatment and rehabilitation which result in financial burden and distress for families. Clinical outcomes of CCA vary from asymptomatic cases to severe neurodevelopmental disability and unpredictable. All these entities must be considered in prenatal counseling.

Benzer Tezler

  1. Fetal kardiyovasküler sistem anomalilerinin prenatal tanılarının, kısa dönem neonatal sonuçlarının ve postnatal tanılarının retrospektif olarak incelenmesi

    Retrospective analysis of prenatal diagnoses, short-term neonatal outcomes and postnatal diagnoses of fetal cardiovascular system anomalies, Hacettepe University Faculty of Medicine

    MUSTAFA ONUR KAMANİ

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2023

    Kadın Hastalıkları ve DoğumHacettepe Üniversitesi

    Kadın Hastalıkları ve Doğum Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. ÖZGÜR DEREN

  2. Prenatal santral sinir sistemi anomalisi tespit edilen fetüslerde ultrasonografi ve manyetik rezonans görüntüleme bulgularının karşılaştırılması

    Comparison of ultrasonography and magnetic resonance imaging findings in fetuses with prenatal central nervous system anomaly

    MİYASE GİZEM BAYRAKTAR

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2022

    Kadın Hastalıkları ve DoğumSağlık Bilimleri Üniversitesi

    Kadın Hastalıkları ve Doğum Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. ATALAY EKİN

  3. Ondokuzmayıs Üniversitesi Tıp Fakültesi perinatoloji polikinliğine başvuran konjenital anomalilerin değerlendirilmesi

    Evaluation of congenital anomalies applied to the perinatology polyclinics of Ondokuzmayis University Faculty of Medicine

    TUĞBA KARABULUT

    Tıpta Uzmanlık

    İngilizce

    İngilizce

    2019

    Kadın Hastalıkları ve DoğumOndokuz Mayıs Üniversitesi

    Kadın Hastalıkları ve Doğum Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. FATMA DEVRAN BILDIRCIN

  4. Manyetik rezonans görüntüleme yöntemi ile fetal santral sinir sistemi ve ilişkili anomalilerin tespiti ve değerlendirilmesi

    Detection and evaluation of fetal central nervous system and related patologies with magnetic resonance imaging

    ZUHAL CANDAN ERENLER

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2009

    Radyoloji ve Nükleer TıpOndokuz Mayıs Üniversitesi

    Radyodiagnostik Ana Bilim Dalı

    YRD. DOÇ. DR. MELTEM CEYHAN

  5. Santral sinir sistemi ile ilişkili anomalilerin tanısında fetal manyetik rezonans görüntülemenin rolü ve ultrasonografi ile karşılaştırılması

    Mris role in diagnosis of CNS-related anomalies and to compare it with us

    MALİK ÇORAKLI

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2013

    Radyoloji ve Nükleer TıpGaziosmanpaşa Üniversitesi

    Radyoloji Ana Bilim Dalı

    YRD. DOÇ. DR. ERKAN GÖKÇE