Alloimmünizasyon gelişmiş transfüzyon bağımlı talasemi hastalarında immün fonksiyonların değerlendirilmesi
Evaluation of immune functions in transfusion-dependent thalassemia patients with alloimmunization
- Tez No: 646821
- Danışmanlar: DOÇ. DR. TUBA HİLKAY KARAPINAR
- Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
- Konular: Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları, Child Health and Diseases
- Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
- Yıl: 2020
- Dil: Türkçe
- Üniversite: Sağlık Bilimleri Üniversitesi
- Enstitü: İzmir Dr.Behçet Uz Çocuk Hastalıkları Ve Cerrahisi Eğt. ve Arş. Hast.
- Ana Bilim Dalı: Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı
- Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
- Sayfa Sayısı: 84
Özet
Amaç: Beta talasemi majör hastalarında allojeneik kök hücre nakli her ne kadar gittikçe artan bir tedavi yöntemi olsa da halen daha çoğu hastada anemiyi önlemek için düzenli eritrosit süspansiyonu transfüzyonları yapılmakta, gerek anemi gerekse tekrarlayan transfüzyonlara bağlı gelişen komplikasyonlar önlenmeye çalışılmakta, böylelikle normal büyüme ve gelişmenin sağlanması hedeflenmektedir. Tekrarlayan transfüzyonlar ile demir birikimi oluşmasının yanı sıra hastanın çoklu allojeneik antijene maruz kaldığı ve bunun immün sistem üzerinde değişikliklere yol açtığı son yıllarda bahsedilmeye başlanmıştır. Bir veya daha fazla spesifik eritrosit antikoru gelişimi sonucu ortaya çıkan alloimmünizasyon bu komplikasyonlardan biridir. Kan donörü ve alıcısı arasındaki eritrosit antijen farklılıkları, alıcının immünite durumu ve tekrarlayan allojenik kan transfüzyonlarının alıcının immün sistemi üzerinde immün modülatör etkilerinden dolayı alloimmünizasyon geliştiği ileri sürülmektedir. Transfüzyon bağımlı talasemi hastalarında alloantikor gelişiminde sorumlu immün regülatörlerin anlaşılması alloimmünizasyon oranının azaltılması ve/veya önlenmesi için uygun verileri sağlayacaktır. Gereç ve Yöntem: Sağlık Bilimleri Üniversitesi İzmir Dr. Behçet Uz Çocuk Hastalıkları ve Cerrahisi Eğitim ve Araştırma Hastanesi Talasemi Ünitesi'nde düzenli takibi olan transfüzyon bağımlı talasemi tanılı 1-24 yaş arası, 54 hasta (27 erkek, 27 kadın cinsiyet) retrospektif olarak incelemeye alınmıştır. Bu hastalarda alloantikor sıklığı, tipleri ve onların oluşumuna etki eden immün fonksiyonlar ve demografik özellikler incelendi. Bulgular: Hastalarımız arasında ise alloantikor tespit edilme oranı %29,6 olup alloimmünizasyon kliniği %24 hastada tespit edildi. Hastalarımızda alloantikor çeşidi en sık Rhesus sistemine karşı (%70) (Anti-E, anti-e, anti-C, anti-c, anti-Cw) olup 2. Sırada Kell sistemine karşı (%23) (anti-K, anti-Kpa) ve Lutherian sistemi (anti-lua) (%7) olarak sıralanmıştır. Düzenli transfüzyon başlama yaşı ile alloantikor gelişimi arasındaki ilişki incelendiğinde; alloantikor gelişimi olmayan 38 hastada ortanca yaş 11,5 ay (en düşük 4 ay- en yüksek 32 ay) iken, alloantikor gelişimi olan 16 hastada ortanca yaş 15 ay (en düşük 6 ay- en yüksek 54 ay) olarak tespit edildi. Alloantikor gelişimi olan hastalarda düzenli transfüzyona başlama yaşı istatistiksel olarak anlamlı derecede geç olarak bulundu (p=0.03). Gruplar arası transfüzyon sıklığı karşılaştırılmış ve alloantikor gelişimi ile transfüzyon ihtiyacında artış ve dolayısıyla daha sık transfüze edilmelerinin istatistiksel olarak anlamlı arttığı tespit edilmiştir (p
Özet (Çeviri)
Aims: Although allogeneic stem cell transplantation is an increasing treatment method in patients with beta thalassemia major, regular erythrocyte suspension transfusions are still performed in most patients to prevent anemia, and complications due to both anemia and recurrent transfusions are tried to be prevented, thus targeting to maintain normal growth and development. In recent years, it has been mentioned that patients are exposed to multiple allogeneic antigens and this leads to changes in the immune system, as well as iron accumulation with repeated transfusions. Alloimmunization resulting from the development of one or more specific erythrocyte antibodies is one of these complications. It is suggested that alloimmunization develops due to erythrocyte antigen differences between the blood donor and the recipient, the immune status of the recipient and the immune modulatory effects of repeated allogeneic blood transfusions on the immune system of the recipient. Understanding the immune regulators responsible for alloantibody development in transfusion dependent thalassemia patients will provide appropriate data for the reduction and / or prevention of alloimmunization rate. Materials and Methods: 54 patients (27 males, 27 females) with a diagnosis of transfusion-dependent thalassemia between the ages of 1-24 who were regularly monitored in the Thalassemia Unit of Dr. Behçet Uz Pediatric Diseases and Surgery Training and Research Hospital, The University of Health Sciences, İzmir were retrospectively analyzed. In these patients, the frequency and types of alloantibodies and the immune functions and demographic characteristics that affect their formation were examined. Results: Among our patients, the rate of alloantibody detection was 29.6%, and clinical alloimmunization was detected in 24% of patients. In our patients, the most common type of alloantibody is against the Rhesus system (70%) (Anti-E, anti-e, anti-C, anti-c, anti-Cw) and secondly against the Kell system (23%) (anti-K, anti -Kpa) and Lutherian system (anti-lua) (7%). When the relationship between regular transfusion initiation age and development of alloantibody was examined; it is found out that while in 38 patients without alloantibody development the median age was 11.5 months (minimum 4 months-highest 32 months), in 16 patients with alloantibody development the median age was 15 months (minimum 6 months-maximum 54 months). The age of initiation of regular transfusion was statistically significantly late in patients with alloantibody development (p = 0.03). The frequency of transfusion between the groups was compared, and it was found that due to development of alloantibody, the need for transfusion, and therefore, more frequent transfusions increased significantly (p
Benzer Tezler
- Çok kan transfüzyonu alan hastalarda eritrosit yaşam süresini etkileyen faktörler
Başlık çevirisi yok
IŞIK KAYGUSUZ
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2000
HematolojiMarmara Üniversitesiİç Hastalıkları Ana Bilim Dalı
PROF. DR. MAHMUT BAYIK
- Alloimmunizasyon nedeniyle intrauterin transfüzyon yapılmış hastalarda nörolojik gelişimin değerlendirilmesi
Neurodevelopmental outcome after intrauterine transfusion for alloimmunisation
NURİNİSA KARAGÖZ ÖZYILDIRIM
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2018
Çocuk Sağlığı ve Hastalıklarıİstanbul ÜniversitesiÇocuk Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı
PROF. DR. EMİNE ASUMAN ÇOBAN
- Alloimmunizasyona bağlı anemi nedeniyle intrauterin transfüzyon yapılan olguların fetal ve neonatal sonuçları
Fetal and neonatal outcomes of intrauterine transfused patients due to alloimmunization related anemia
NARMIN MAMMADOVA
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2020
Kadın Hastalıkları ve DoğumNecmettin Erbakan ÜniversitesiKadın Hastalıkları ve Doğum Ana Bilim Dalı
PROF. DR. ALİ ACAR
- Gebeler ve yakınlarında kan gruplaması alloimmünizasyon riski olan gebelerin izlenmesi
Blood group typing of pregnant women and their relatives and following the pregnant women who have alloimmunization risk
N. NURİ SOLAZ
Yüksek Lisans
Türkçe
2003
Çocuk Sağlığı ve HastalıklarıAnkara ÜniversitesiÇocuk Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı
PROF.DR. SABRİ KEMAHLI
- Akut lösemide panel reaktif antikor (anti-hla antikor) oluşum sürecinin belirlenmesi ve panel reaktif antikorların kök hücre nakli seyrine etkisinin saptaması
The formation of pra (panel reactive antibody) in acute leukemia and the determination of effect of pra positivity on allogeneic stem cell transplantation.
DİDEM ŞAHİN EROĞLU
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2018
Allerji ve İmmünolojiAnkara Üniversitesiİç Hastalıkları Ana Bilim Dalı
PROF. DR. MELTEM KURT YÜKSEL