Geri Dön

Tip 2 diyabetli hastalarda lökosit telomer uzunluğunun; sirtuin-1 düzeyi, glisemik kontrol, diyabetik komplikasyonlar, vücut yağ dağılımı, beslenme ve egzersiz alışkanlıkları ile ilişkisi

The relationship between leukocyte telomere length and sirtuin-1 level, glycemic control, diabetic complications, body fat distribution, nutrition and exercise habits in patients with TYPE 2 diabetes

  1. Tez No: 648859
  2. Yazar: NAZMİ GÖKHAN ÜNVER
  3. Danışmanlar: PROF. DR. ALEV EROĞLU ALTINOVA, PROF. DR. MÜJDE YAŞIM AKTÜRK, DOÇ. DR. CEYLA KONCA DEĞERTEKİN
  4. Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
  5. Konular: Endokrinoloji ve Metabolizma Hastalıkları, Endocrinology and Metabolic Diseases
  6. Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
  7. Yıl: 2020
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: Gazi Üniversitesi
  10. Enstitü: Tıp Fakültesi
  11. Ana Bilim Dalı: İç Hastalıkları Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
  13. Sayfa Sayısı: 82

Özet

Giriş: İnsanda telomerler, her hücre bölünmesi ile yaşam süresi boyunca kısalır, bu nedenle bir bireyin tam hücresel döngüsünü yansıtır. Telomer uzunluğunun biyolojik yaşlanmanın bir belirteci olduğu düşünülmektedir. Son çalışmalarda diabetes mellitus (DM) ve komplikasyonlarının lökosit telomer uzunluğu (LTU)'nda kısalma ile ilişkili olabileceği öne sürülmüştür. Enerji metabolizmasının bir düzenleyicisi olan Silent Information Regulator 1(SIRT1); oksidatif stres, inflamasyon ve mitokondriyal fonksiyonlara etkisi ile DM ve obezite gelişimine katkıda bulunabileceği, bunun yanında hücresel yaşlanma ile bağlantılı olabileceği gösterilmiştir. Araştırmamızda tip 2 DM'li hastalarda LTU ve serum SIRT1 seviyesini diyabeti olmayan kontrol grubu ile karşılaştırmayı amaçladık. Ayrıca SIRT1 ve telomer uzunluğunun; diyabet süresi, diyabet komplikasyonları, vücut yağ dağılımı, beslenme ve egzersiz alışkanlıkları ile ilişkisini incelemeyi planladık. Gereç ve Yöntem: Gazi Üniversitesi Tıp Fakültesi Hastanesi Endokrinoloji ve Metabolizma Bilim Dalı Diyabet ve Obezite Polikliniğine Şubat 2020 ile Temmuz 2020 tarihleri arasında başvuran 40-65 yaş arası tip 2 DM tanılı 84 hasta ve yaş, vücut kile indeksi (VKİ) ve cinsiyet açısından açısından benzer 40 sağlıklı gönüllü alındı. LTU, tüm grupta kantitatif PCR yöntemi ile çalışıldı ve rölatif T/S oranı hesaplandı. Serum SIRT1 44 hastada ve 40 kontrolde ELİSA yöntemi ile çalışıldı. Hastaların ve kontrol grubunun vücut yağ dağılımları biyoelektrik impedans analizi ile yapıldı. Yüz yüze yapılması planlanan beslenme ve egzersiz kaydı formları değerlendirilmeleri Covid-19 pandemisi nedeniyle yapılamadı. Bulgular: Median LTU tip 2 diyabetli hastalarla kontrol grubu arasında benzer saptanmasına rağmen (1,03 ve 1,25 p=0,064), diyabetli hastalarda kısa telomer uzunluğuna (T/S0,05). Obez diyabetlilerde düşük telomer uzunluğuna sahip olma yüzdesi (%60) obez olmayan diyabetlilere (%35,7) göre yüksek bulundu (p=0,029). Tip 2 diyabetlilerde gövde yağ kütlesi ile LTU arasında negatif korelasyon saptandı (r=-0,250 p=0,028). Diyabet süresi, açlık kan şekeri ve HbA1c ile LTU arasında bir ilişki bulunmadı (p>0,05). Buna karşın vücut ağırlığı ile negatif bir ilişki saptandı (r=-0,248, p=0,025). Serum SIRT1 düzeyi diyabetli hastalarda kontrole göre anlamlı şekilde düşük bulundu (95,48±29,9 ve 138,40±42,66, p

Özet (Çeviri)

Introduction: In humans, telomeres shorten throughout life span with each cell division, thus reflecting an individual's complete cellular cycle. Telomere length is thought to be a marker of biological aging. In recent studies, it has been suggested that diabetes mellitus (DM) and its complications may be associated with shortening of leukocyte telomere length (LTL). Silent Information Regulator 1 (SIRT1), which is a regulator of energy metabolism, may contribute to the development of DM and obesity via its effects on oxidative stress, inflammation and mitochondrial functions. Also, SIRT1 has been shown to be associated with cellular aging. In our study, we aimed to compare leukocyte telomere length and serum SIRT1 levels in patients with type 2 DM with a heathy control group. In addition, we planned to examine the relationship between telomere length and SIRT1 level, glycemic control, complications of diabetes, body fat distribution as well as nutrition and exercise habits. Material and Method: Eighty four patients aged between 40-65 with type 2 DM diagnosis who referred to Gazi University Medical Faculty Hospital Endocrinology and Metabolism Department Diabetes and Obesity Outpatient clinic between February 2020- July 2020 were selected and fourty healthy volunteers who were similar with patients in terms of age, body mass index (BMI) and gender were taken as a control group. LTL was studied in all participants by quantitative PCR method and relative T/S ratio was calculated. Serum SIRT1 level was studied by ELISA method in 44 patients and 40 controls. The measurements of body fat distribution of the patients and the control group were performed by bioelectrical impedance analysis. Evaluation of nutrition and exercise habits with two questionnaires, which was planned to made face to face, could not be done because of Covid-19 pandemic. Findings: Median LTL was found to be lower in patients with type 2 diabetes compared to control group (1.03 vs 1.25, p=0.064) but it is not statistically significant, however, the percentage of having a short telomere length (T/S 0.05). The percentage of having low telomere length was found to be significantly higher in obese diabetics than in non-obese diabetics (60% vs 35.7%, p=0.029). In diabetic patients, T/S correlated negatively with body weight (r=-0.248 p=0.025) and trunk fat mass (r=-0.250, p=0.028). No relationship was found between duration of diabetes, fasting blood glucose, HbA1c and LTU (p>0.05). Serum SIRT1 level was found to be significantly lower in diabetic patients (95.48±29.9 vs 138.40±42.66, p

Benzer Tezler

  1. Tip 2 diyabetli hastalarda DNA glikasyonu ve DNA glikasyonu üzerine b1 vitamininin etkilerinin diyabetik nefropatili hastalarda incelenmesi

    Dna glycation in patients with type 2 diabetes mellitus and the effect of vitamin b1 on DNA glycation in patients with diabetic nephropathy

    F. CANDAN SOHTORİK

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2008

    Biyokimyaİstanbul Üniversitesi

    Biyokimya Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. GÜLDEN BURÇAK

  2. Prediyabetik ve yeni tanı tip 2 diyabetik hastalarda hücre içi enerji metabolizmasının değerlendirilmesi

    Evaluation of cellular energy metabolism in mononuclear leukocyte cell of patients samples that diagnosed with diabetics and prediabetics

    ERKAN DULKADİROĞLU

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2012

    Endokrinoloji ve Metabolizma HastalıklarıKırıkkale Üniversitesi

    İç Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. HÜSEYİN DEMİRCİ

  3. Trakya Üniversitesi Sağlık Araştırma ve Uygulama Merkezinde takip edilen tip 2 diyabetli hastalarda interlökin-8 -251A/T polimorfizminin nefropati gelişimine etkisinin araştırılması

    Investigation of effect of interleukin-8 -251A/T polymorphism on nephropathy development in type 2 diabetic patients who were followed i̇n Trakya Uni̇versi̇ty Health Research and Appli̇cati̇on Center

    İDRİS KURT

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2017

    NefrolojiTrakya Üniversitesi

    İç Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. SEDAT ÜSTÜNDAĞ

  4. Sistemik lupus eritematozuslu hastalarda serumda gelişmiş glikasyon ürünlerinin çözünür reseptörü (SRAGE) seviyesi

    Soluble receptor level of advanced glycation products in serum in patients with systemic lupus erythematosus

    SERDAR GÖK

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2019

    RomatolojiKahramanmaraş Sütçü İmam Üniversitesi

    İç Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. GÖZDE YILDIRIM ÇETİN

    DR. ÖĞR. ÜYESİ MURAT İSPİROĞLU

  5. Nikotinamidin kötü kontrollü tip 2 diyabetik olgularda nötrofil fagositoz ve oksidatif burst aktivitesine etkileri

    The effect of nicotinamide on neutrophil phagocytosis and oxidative burst activity in poorly controlled type 2 diabetic patients

    ZEYNEP OŞAR

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2005

    Endokrinoloji ve Metabolizma Hastalıklarıİstanbul Üniversitesi

    İç Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    PROF.DR. HASAN İLKOVA