Biyotıp uygulamalar için selüloz nanoparçacık hazırlanması
Preperation of cellulose nanoparticles for biomedical applications
- Tez No: 652352
- Danışmanlar: DR. ÖĞR. ÜYESİ AYDAN GÜLSU
- Tez Türü: Yüksek Lisans
- Konular: Biyomühendislik, Bioengineering
- Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
- Yıl: 2020
- Dil: Türkçe
- Üniversite: Muğla Sıtkı Koçman Üniversitesi
- Enstitü: Fen Bilimleri Enstitüsü
- Ana Bilim Dalı: Moleküler Biyoloji ve Genetik Ana Bilim Dalı
- Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
- Sayfa Sayısı: 102
Özet
Selüloz, nişasta, albümin ve jelatin gibi doğal biyopolimerler nanopartikül eldesinde biyolojik olarak parçalanabilir olmaları, herhangi bir toksisiteye sahip olmamaları, düşük maliyetli ve biyouyumlu olmaları gibi avantajlarından dolayı yaygın olarak kullanılmaktadırlar. Birçok alanda kullanım potansiyeline sahip selüloz nanopartiküller gıda, ilaç sanayii, kişisel bakım, elektronik gibi çeşitli alanlarda büyük kullanım potansiyele sahiptir. Selülozun, telef pamuk, odun, buğday samanı gibi çeşitli doğal hammadde kaynaklarından elde edilmesi çevre ve ekonomi açısından büyük bir öneme sahiptir. Geleneksel kanser tanı ve tedavisinin yol açtığı yan etkileri azaltmak ya da ortadan kaldırmak için ilaç taşıyıcı sistemler geliştirilmektedir. Tedavinin sebep olduğu yan ve toksik etkilerden arındırma, etken maddenin dozunu azaltma, dozlama aralığını uzatma, etken maddeyi hedef bölgeye ulaştırma gibi çeşitli avantajlara sahip kontrollü ilaç salım sistemleri ile kemoterapide kullanılan geleneksel yöntemlerde karşılaşılan dezavantajların önüne geçilebilmektedir. Doksorubisin, DNA interkalasyonu ve Topoizomeraz 2b (TOP2b) inhibisyonu olmak üzere farklı iki etki mekanizmasına sahip olan antrasiklin türevi antikanser ajanıdır. Bu çalışmada telef pamuk lifleri yıkama, öğütme gibi ön işlem uygulamaları sonrası asit ve alkali ile muamele edilmiş ve sonikasyona tabi tutulmuştur. NTU solvent sistemi (NaOH-Tioüre-Üre) içerisinde selüloz çözeltisi hazırlandıktan sonra emülsiyon yöntemi ile küresel formda selüloz nanopartiküller elde edilmiştir. Nanopartiküllerin karakterizasyon çalışmaları sonrası, selüloz nanopartiküllere Doksorubisin yükleme çalışmaları gerçekleştirilmiştir. Daha sonra Doksorubisin yüklü nanopartiküllerin ilaç yükleme kapasitesi ve in vitro ilaç salım profili belirlenmiştir. Doksorubisin yüklü selüloz nanopartiküller, ilacın NTU çözeltisinde çözülmesi ile nanopartikül hazırlanması sırasında gerçekleştirilmiştir. Bu sonuçlara göre, selüloz nanopartiküllerin küresel formda, ortalama 400 nm boyutlarında, %99 gibi yüksek oranda ilaç yükleme kapasitesine sahip olduğu gözlenmiştir. Salım profilinde, ilacın, başlangıçta herhangi bir patlama etkisi olmaksızın 34 günün sonunda %97 sinin salındığı, kontrollü salım gerçekleşmiştir. Çalışmanın son bölümünde doksorubisin yüklü selüloz nanopartiküllerin, serbest ilacın ve boş nanopartiküllerin A549 hücre hattı (küçük hücreli olmayan akciğer kanseri hücre hattı) üzerindeki sitotoksisitesi MTT testi ile incelenmiştir. Buna göre 48 saat sonrası hücre canlılık testi sonuçlarının, doksorubisin yüklü selüloz nanopartiküllerin kontrollü ve yavaş salım profili ile örtüştüğünü göstermiştir. Bu sonuçlara göre telef pamuktan elde edilen selüloz nanopartiküllerin oldukça iyi ilaç yükleme kapasitesine sahip olduğu, başlangıçta herhangi bir patlama etkisi olmadan uzun süreli bir salım profili sergilediği saptanmıştır. Buna göre kontrollü salım sistemine sahip taşıyıcı olması nedeniyle kanser tedavisinde umut vaad ettiği düşünülmektedir.
Özet (Çeviri)
Natural biopolymers such as cellulose, starch, albumin and gelatin are widely used in nanoparticle production due to their advantages such as being biodegradable, not having any toxicity, low cost and being biocompatible. Cellulose nanoparticles, which have the potential to be used in many areas, have great usage potential in various fields such as food, pharmaceutical industry, personal care, electronics. It is of great importance for the environment and economy that cellulose is obtained from various natural raw material sources such as waste cotton, wood, wheat straw. Drug delivery systems are developed in order to reduce or eliminate the side effects caused by traditional cancer diagnosis and treatment. The disadvantages encountered in conventional methods in chemotherapy can be avoided with controlled drug delivery systems, which have various advantages such as removing the side and toxic effects caused by the treatment, reducing the dose of the active substance, extending the dosage interval, and delivering the active substance to the target area. Doxorubicin is an anthracycline-derived anticancer agent that has two different mechanisms of action: DNA intercalation and Topoisomerase 2b (TOP2b) inhibition. In this study, waste cotton fibers were treated with acid and alkali and sonicated after pretreatment applications such as washing and grinding. After preparing cellulose solution in NTU solvent system (NaOH-Thiourea-Urea), cellulose nanoparticles in spherical form were obtained by emulsion method. After the characterization studies of the nanoparticles, doxorubicin loading studies were carried out on cellulose nanoparticles. Then, drug loading capacity and in vitro drug release profile of nanoparticles loaded with doxorubicin were determined. Cellulose nanoparticles loaded with doxorubicin were carried out during the preparation of nanoparticles by dissolving the drug in NTU solution. According to these results, it was observed that cellulose nanoparticles in spherical form, with an average size of 400 nm, have a drug loading capacity as high as 99%. In the release profile, controlled release occurred, with 97% of the drug being released after 34 days with no initial bursting effect. In the last part of the study, the cytotoxicity of doxorubicin loaded cellulose nanoparticles, free drug and empty nanoparticles on the A549 cell line (non-small cell lung cancer cell line) was investigated by MTT test. Accordingly, it was shown that the cell viability test results after 48 hours coincided with the controlled and slow release profile of cellulose nanoparticles loaded with doxorubicin. According to these results, it has been determined that cellulose nanoparticles obtained from waste cotton have very good drug loading capacity and exhibit a long-term release profile without any initial explosive effect. Accordingly, it is thought to show promise in cancer treatment, as it is a carrier with a controlled release system.
Benzer Tezler
- Rational design and applications of advanced functional polymer gels
İleri fonksiyonel polimer jellerin rasyonel tasarımı ve uygulamaları
MERTCAN ER
Yüksek Lisans
İngilizce
2024
Kimyaİstanbul Teknik ÜniversitesiKimya Ana Bilim Dalı
PROF. DR. NERMİN ORAKDÖĞEN
- Biberde (Capsicum annuum l.) farklı eksplantlardan elde edilen kallus süspansiyon kültürlerinde kapsidiol oluşumu
Capsidiol formation in callus suspension cultures obtained from different explants of pepper (Capsicum annuum l.)
NURAN DERYA ERDEM
Yüksek Lisans
Türkçe
1998
ZiraatAnkara ÜniversitesiBahçe Bitkileri Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. Ş. ŞEBNEM ELLİALTIOĞLU
- Biyokimyasal uygulamalar için manyetik özelliğe sahip biyopolimerik nanokürelerin hazırlanması ve karakterizasyonu
Preparation and characterization of magnetically responsive biopolymeric nanospheres for biochemical applications
DOĞA KAVAZ
- Investigation of engineered anti-vegf antibodies for cancer treatment
Kanser tedavisi için protein mühendisliği yaklaşımları ile geliştirilmiş anti-vegf antikorlarının araştırılması
MURAT KARADAĞ
Doktora
İngilizce
2022
BiyomühendislikDokuz Eylül ÜniversitesiMoleküler Biyoteknoloji Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. SİNAN GÜVEN
- Design and development of ECM-inspired peptide-based nanostructures for bioengineering and biomedicine
Biyomühendislik ve biyotıp uygulamaları için hücreler arası matriksten esinlenilen peptit nanoyapıların tasarımı ve geliştirilmesi
ELİF ARSLAN
Doktora
İngilizce
2017
Biyomühendislikİhsan Doğramacı Bilkent ÜniversitesiMalzeme Bilimi ve Nanoteknoloji Ana Bilim Dalı
YRD. DOÇ. DR. AYŞE BEGÜM TEKİNAY