Geri Dön

Tavşanda metisiline dirençli staphylococcus aureus ile oluşturulmuş deneysel menenjit modelinde seftarolin ile vankomisinin bakteriyolojik etkinliklerinin karşılaştırılması

Ceftaroline versus vancomycin in the treatment of methicillin-resistant staphylococcus aureus (mrsa) in an experimental mrsa meningitis model

  1. Tez No: 655642
  2. Yazar: SİNAN MERMER
  3. Danışmanlar: PROF. DR. OĞUZ REŞAT SİPAHİ
  4. Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
  5. Konular: Klinik Bakteriyoloji ve Enfeksiyon Hastalıkları, Clinical Microbiology and Infectious Diseases
  6. Anahtar Kelimeler: menenjit, metisiline dirençli Staphylococcus aureus, MRSA, seftarolin, vankomisin, hayvan modeli, tavşan, bioassay
  7. Yıl: 2016
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: Ege Üniversitesi
  10. Enstitü: Tıp Fakültesi
  11. Ana Bilim Dalı: Enfeksiyon Hastalıkları ve Klinik Mikrobiyoloji Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
  13. Sayfa Sayısı: 111

Özet

Amaç: Bu çalışmada tavşanda metisiline dirençli S. aureus kökeni ile (MRSA) oluşturulmuş deneysel menenjit modelinde seftarolin ve vankomisinin antibakteriyel etkinliklerinin karşılaştırılması amaçlandı. Yöntem: Menenjit, standart ATCC 43300 MRSA kökeninin Yeni Zelanda tavşanlarının sisterna magnaları içine doğrudan inokülasyonu ile oluşturuldu. Tavşanlar 28 saatlik enkübasyon süresinin ardından kontrol, seftarolin ve vankomisin olmak üzere üç gruba ayrıldı. Seftarolin grubuna 10 mg/kg seftarolin (Astra Zeneca, Cambridge, Britanya) günde iki kez, vankomisin grubuna 20 mg/kg vankomisin (Koçak Farma, İstanbul, Türkiye) günde iki kez verildi, kontrol grubuna ilaç verilmedi. Tedaviye başlandıktan sonra sıfırıncı, 24. ve 73. saatlerde alınan BOS örneklerinden kantitatif kültür yapıldı. Yirmidördüncü ve 73. saatte alınan serum ve BOS örneklerinde biyolojik yöntemle ilaç seviyesi ölçümü yapıldı. Seftarolin ilaç düzeyi için, K. rhizophilia ATCC 9341 kökeni, vankomisin ilaç düzeyi için ise B. subtilis ATCC 6633 kökeni kullanıldı. Steril insan serumunda 0,2,4,6,8,12 ve 24. saatlerde in vitro zamana karşı öldürme verileri araştırıldı. Bulgular: Yirmisekiz saatlik enkübasyon süresinin sonunda 47 tavşandan 30'u menenjit kriterlerini sağlıyordu. Alınan BOS örneklerindeki bakteri miktarları logaritma 10 cinsinden hesaplandığında enkübasyon süresinin sonunda kontrol grubunda 3,968±0,521 kob/mL, seftarolin grubunda 3,974±0,603 kob/mL, vankomisin grubunda 3,967±0,527 kob/mL bakteri vardı (p>0,05). Deney sırasında 24. saatte sağ kalan tavşanlar açısından gruplar arasında anlamlı fark yoktu (p>0,05). Deney sonunda seftarolin ve vankomisin grupları ile kontrol grubu arasında sağkalım açısından anlamlı fark varken (p0,05). Tedavinin 24. saatinde BOS'daki bakteri miktarı tedavi gruplarında kontrol grubuna göre istatistiksel olarak anlamlı şekilde düştü (kontrol: 3,682±3,543 kob/mL, seftarolin: -2,608±3,279kob/mL, vankomisin: -2,167±3,612 kob/mL). Seftarolin ve vankomisin grupları arasında anlamlı fark yoktu. BOS'da saptanabilir düzeyin üzerinde seftarolin (≥0,12 mg/L) saptanan tavşanlarda, seftarolinin BOS'a geçiş oranı %38.3 ile %70 arasında değişmekteydi (ortalama %51±15). Vankomisin (saptanabilir düzey: ≥0,5 mg/L) grubunda BOS'a geçiş oranı ise, ölçülebilen iki tavşanda %14,7 ve %35,5 idi. İn vitro zamana karşı öldürme verilerinde seftarolin vankomisine kıyasla daha kuvvetli bakterisidal etki göstermiş olsa da 24. saatin sonunda aradaki farkın nispeten kapandığı ve vankomisinin de en azından x10 MIC düzeyinde insan serumunu steril hale getirmeyi başardığı saptandı. Sonuç: Bu bulgular MRSA ile oluşturulmuş tavşan menenjiti modelinde seftarolinin antibakteriyel etkinliğinin en az vankomisin kadar olduğunu düşündürmektedir.

Özet (Çeviri)

Aim: In this study it was aimed to compare the antibacterial activity of ceftarolin and vancomycin in the treatment of methicillin-resistant Staphylococcus aureus meningitis in experimental rabbit meningitis model. Method: Meningitis was induced by direct inoculation of ATCC 43300 MRSA strain into cisterna magna of New Zealand rabbits. After 28 hours of incubation, rabbits were divided into three groups as ceftaroline (S), vancomycin (V), and control (C) groups. The S group received 10 mg/kg ceftaroline (Astra Zeneca, Cambridge, UK) twice a day, the V group received 20 mg/kg vancomycin (Koçak Farma, Istanbul, Turkey) twice a day. The C group did not receive any treatment. Quantitative bacterial cultures were performed in cerebrospinal fluid (CSF) samples, which were obtained at the beginning, 24th and 73th hours of the treatment. CSF and serum drug levels were measured by bioassay technique in samples obtained at the 24th and 73th hour of the treatment. K. rhizophila ATCC 9341 strain was used for ceftaroline drug level, B. subtilis ATCC 6633 strain was used for vancomycin drug level. In vitro time-kill data were investigated at 0, 2, 4, 6, 8, 12 and 24th hours in sterile human serum. Results: After 28 hours of incubation, 30 of 47 rabbits met the criteria of meningitis. There was no difference in the number of bacteria (calculated as log10) between the three groups at the beginning of the treatment (C: 3,968±0,521 cfu/mL, S: 3,974±0,603 cfu/mL, V: 3,967±0,527 cfu/mL, p>0,05). There was no statistically significant difference between the groups in terms of surviving rabbits at 24th hour (p> 0,05). At the end of the experiment, there was a significant difference in survival between the ceftaroline, vancomycin and control groups but not between the two treatment groups (p> 0.05). At the 24th hour of treatment, bacterial count decreased significantly in both treatment groups compared to the control group (C: +3,682±3,543 cfu/mL, S: -2,608±3,279 cfu/mL, V: -2,167±3,612 cfu/mL, p

Benzer Tezler

  1. Gümüş kaplı titanyum intramedüller rodların açık kırık tedavisinde etkinliğinin araştırılması, hayvanlarda deneysel çalışma

    Determination of silver coated titanium intramedullary rods efficiency in open fractures, invivo study

    REMZİ ÇAYLAK

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2010

    Ortopedi ve TravmatolojiEskişehir Osmangazi Üniversitesi

    Ortopedi ve Travmatoloji Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. NUSRET KÖSE

  2. Tavşanda (Oryctolagus cuniculus) M. Gastrocnemius'a ait motor nöronların rejenerasyonunun HRP yöntemiyle gösterilmesi ve yüzme egzersizinin rejenerasyona etkisi

    Motor nerve regeneration of the gastrocnemius muscle in rabbit, and the effect of swimming exercise on the regeneration

    LEVENT SARIKCIOĞLU

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    1998

    MorfolojiAkdeniz Üniversitesi

    Anatomi Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. NURETTİN OĞUZ

  3. Tavşanda halotan anestezisi; propofol ve tiyopentalin antioksidan sisteme etkileri

    Halothane anesthesia in rabbit; the effects of thiopental and propofol on antioxidant system

    GÜLHAN ÖZGEN

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    1999

    BiyokimyaAnkara Üniversitesi

    Biyokimya Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. ORHAN CANBOLAT