Geri Dön

Türkçedeki durum eklerinin anadilde ve ikinci dilde işlemlenmesi

The processing of Turkish case suffixes in native language and second language acquisition

  1. Tez No: 661543
  2. Yazar: ELİF ERDEVİR
  3. Danışmanlar: DR. ÖĞR. ÜYESİ MEHMET AYGÜNEŞ
  4. Tez Türü: Yüksek Lisans
  5. Konular: Dilbilim, Eğitim ve Öğretim, Türk Dili ve Edebiyatı, Linguistics, Education and Training, Turkish Language and Literature
  6. Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
  7. Yıl: 2021
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: İstanbul Üniversitesi
  10. Enstitü: Sosyal Bilimler Enstitüsü
  11. Ana Bilim Dalı: Yabancı Dil Olarak Türkçe Öğretimi Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
  13. Sayfa Sayısı: 123

Özet

Durum özellikleri, bir tümcenin temel ögelerinin bir biçimbirim yardımıyla dilbilgisel işlevlerin açık bir şekilde ifade edilmesi olarak tanımlanmaktadır (Spencer ve Zwicky, 1998). Buna ek olarak, durum özellikleri, özne ve nesne gibi tümcenin temel ögelerinin dilbilgisel işlevlerinin tanımlanmasını sağlayan biçimbirimlerdir (Spencer ve Zwicky, 1998). Çoğunlukla eylemi sonda olan ve serbest sözcük dizilişine izin veren Türkçe, Rusça, Baskça, Japonca, Fince, Almanca gibi dillerde tümcedeki öğelerin rolleri hakkında bilgi vermek için kullanılmaktadır (Díaz B., v.d., 2011). Durum özellikleri sözdizimsel, biçimbilimsel ve anlambilimsel süreçlerin hepsi ile ilişkilendirilmektedir (Frisch ve Schlesewsky, 2005). Bu nedenle, bu dilsel özellik benzersiz derecede çok boyutluluk ile karakterize edilmektedir. Bu çalışmanın amacı, Türkçede + belirtili ve – belirtili nesnelerin işlemleme sürecine nasıl etki ettiğini belirlemek ve nesne durumu ile özne durumunun yetkilendirilmesinde işlemleme farklılığının olup olmadığını ortaya koymaktır. Bu amaç için öz ilerlemeli okuma yöntemi uygulanmıştır. Yapılan ilk analizde + belirtili nesnelerin -belirtili nesnelere göre daha kolay işlemlendiği belirlenmiştir. Bunun olası nedenleri olarak +/- belirtili nesnelerin özgüllük ve belirtililik özelliklerinin farklı olması ve – belirtili nesnelerin eylemle yalancı geçişim oluşturması ve bunun da ek işlemleme maliyeti oluşturması görülmektedir. Özne ve nesne durum özelliklerinin incelendiği ikinci analizde ise özne durumunun işlemlenmesinin nesne durumunun işlemlenmesine göre daha fazla işlemleme yükü oluşturduğu görülmektedir. Nesnenin durum özelliğinin EÖ içerisinde yetkilendirilmesinin aksine öznenin durum özelliğinin ZÖ içerisinde yetkilendirilmesi, dahası özne-eylem arasındaki çizgisel mesafenin fazla olması ve öznenin yetkilendirilmesinde daha fazla özelliğin devreye girmesinin bu farklılığa neden olabileceği düşünülmektedir.

Özet (Çeviri)

Case suffixes are defined as expressing the grammatical functions of the main arguments of a sentence with the help of a morpheme (Spencer & Zwicky, 1998). Case suffixes are mostly used to give information about the arguments roles of the sentence in verb- final and free word order languages such as Turkish, Russian, Basque, Japanese, Finnish, German (Díaz, et al., 2011). Case suffixes are associated with all syntactic, morphological and semantic processes (Frisch & Schlesewsky, 2005). Therefore, this linguistic feature is characterized by a unique degree of multidimensionality. The purpose of this study is to determine how + definite and - definite objects affect the processing cost and to reveal whether there is a processing difference in the authorization of object case and subject case. For this purpose, self-paced reading method was applied. In the first analysis, it is determined that + definite objects are processed more easily than the - definite objects. Possible reasons for this are that definiteness and specificity features of + definite and - definite objects are different, and - definite objects create pseudo incorporation with verb, which creates additional processing costs. In the second analysis, in which subject and object case suffixes are examined, it is seen that processing of the subject case creates more processing cost than processing of the object case. It is thought that, contrary to the authorization of the case suffixes of the object within VP, the authorization of the case suffixes of the subject within TP, furthermore the linear distance between subject and verb, and the involvement of more features in the authorization of the subject may cause this difference.

Benzer Tezler

  1. Yabancı dil olarak Türkçe öğrenen Arap öğrencilerin durum eklerinin öğrenimi ile ilgili görüşleri

    Opinions of Arab students who learn Turkish as a foreign language regarding learning prepositions

    LAMİAA SALAH THABET

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2023

    Türk Dili ve Edebiyatıİstanbul Üniversitesi

    Yabancı Dil Olarak Türkçe Öğretimi Bilim Dalı

    DOÇ. DR. MEHMET GÜRLEK

  2. Türkçenin yabancı dil olarak öğretiminde Türkçe dil bilgisi ve ad durum eklerine ilişkin öğrenci görüşleri

    Student opinions regarding the Turkish grammar and nominal case suffixes in teaching Turkish as a foreign language

    HATİCE ÇİĞDEM YILDIRIM

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2011

    DilbilimGazi Üniversitesi

    Türkçe Eğitimi Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. ABDURRAHMAN GÜZEL

  3. Türkçe konuşan işitme engelli çocukların ad durum eklerini kullanım becerilerinin incelenmesi

    Investigation of hearing imparied childrens use of nominal suffixes in Turkish

    DUYGU EKİNCİ

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2007

    DilbilimAnadolu Üniversitesi

    Dil ve Konuşma Terapistliği Ana Bilim Dalı

    Y.DOÇ.DR. MEHMET CEM GİRGİN

  4. Case grammar and case roles in Turkish

    Durum kuramı ve Türkçe'de durum ekleri üzerine bir çalışma

    BAŞARAN TÜRKER

    Yüksek Lisans

    İngilizce

    İngilizce

    2001

    DilbilimMersin Üniversitesi

    Y.DOÇ.DR. MUSTAFA AKSAN

  5. Almanca ve Türkçede çekim ekleri

    Inflectional endings in german and Turkish

    MEHMET DUDAR CANLI

    Doktora

    Türkçe

    Türkçe

    2018

    Alman Dili ve EdebiyatıAnkara Üniversitesi

    Alman Dili ve Edebiyatı Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. DURSUN ZENGİN