Geri Dön

2-6 yaş arası çocuklarda annelerin çocukları besleme uygulamaları ile çocukların yeme davranışları arasındaki ilişkinin araştırılması

Investigation of the relationship between the mother's nutritional practices and eating behaviors of children between 2 to 6 ages

  1. Tez No: 661715
  2. Yazar: CİHAN İNAN
  3. Danışmanlar: ÖĞR. GÖR. ALKIM ÖDEN AKMAN
  4. Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
  5. Konular: Beslenme ve Diyetetik, Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları, Nutrition and Dietetics, Child Health and Diseases
  6. Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
  7. Yıl: 2020
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: Sağlık Bilimleri Üniversitesi
  10. Enstitü: Tıp Fakültesi
  11. Ana Bilim Dalı: Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
  13. Sayfa Sayısı: 126

Özet

Amaç: Erken çocukluk döneminde ebeveynler çocukların beslenmesinden kendilerini sorumlu tutmakta, kaygı duyabilmektedirler. Bu kaygı daha fazla yeme baskısına neden olabilmektedir. Bu çalışmada; okul öncesi dönemde çocuğu olan ebeveynlerin, çocuklarını besleme uygulamaları ile çocukların yemek yeme davranışları arasındaki ilişkinin değerlendirilmesi amaçlanmıştır. Gereç ve Yöntem: Bu çalışma hastanemiz“Sağlam Çocuk”ve“Genel Pediatri”polikliniklerine başvuran çocukların ebeveynleri ile yapılmıştır. Çalışmaya 2-6 yaş arasında, ek gıdalara geçiş süreci tamamlanmış, anne sütü kesilmiş ve kronik hastalığı olmayan çocukların ebeveynleri dahil edilmiştir. Bu ebeveynlere içerisinde demografik veriler, beslenme öyküsü içeren bilgi anketi ve Çocuk Besleme Uygulamaları (CFQ-Child Feeding Questionnaire) Ölçeği ve Çocukların Yeme Davranışı (CEBQ-Child Eating Behavior Questionnaire) Ölçekleri uygulanmıştır. Toplam 315 katılımcıya uygulanan ölçek alt grupları arasında kolerasyon analizleri yapılmıştır. Bulgular: Katılan çocukların %46,7'si (147/315) kızdı. Katılan çocukların yaş ortalaması 46 ay iken cinsiyetler arasında istatistiksel farklılık yoktu. Çalışmamızda, çocuklarının ağırlığı hakkında ilgisi ve yeme baskısı yüksek olan ebeveynlerin, çocuklarını daha fazla kısıtladığı bulunmuştur. Besin heveslisi çocuklarda; daha fazla duygusal aşırı yeme, besinden keyif alma, içme tutkusu ve besin seçiciliği davranışlarının görüldüğü saptanmıştır. Tokluk hevesliliği ile yavaş yeme ve duygusal az yeme davranışları arasında pozitif yönde; besin seçiciliği davranışı ile negatif yönde bir ilişki saptanmıştır. Besinden keyif alma davranışı ile besin seçiciliği arasında pozitif yönde; tokluk hevesliliği ve yavaş yeme davranışları arasında negatif yönde ilişki bulunmuştur. Çocuk ağırlığı hakkında ilgisi yüksek ebeveynlerin çocuklarında, besin hevesliliği ve besinden keyif alma davranışı daha sık görülürken; tokluk hevesliliği, yavaş yeme ve duygusal az yeme davranışlarının daha az görüldüğü saptanmıştır. Kısıtlama davranışı olan ebeveynlerin çocuklarında besin hevesliliği, tokluk hevesliliği ve duygusal az yeme davranışları daha çok görülmüştür. Yeme baskısı yapan ebeveynlerin çocuklarında tokluk hevesliliği, yavaş yeme ve duygusal az yeme davranışlarının daha sık görüldüğü, besinden keyif alma davranışının daha az görüldüğü saptanmıştır. Vücut kitle indeksi (VKİ) standart sapma skoru (SDS) +2'nin üzerinde olan çocuklarda daha fazla besin hevesliliği ve besinden keyif alma davranışları görülmüştür. Çocukların doğum haftası, hastaneye yatış öyküsü olması, cinsiyet, anne sütü alım süresi ile besleme uygulamaları ve beslenme davranışları arasında anlamlı ilişki saptanmazken, ebeveyn gelir düzeyleri, çocuklara öncelikli bakımı veren kişinin anne olması, hazır mama kullanımı, çocukların ek gıdaya 6 aydan önce başlaması ve abur cubur tüketimi ile ilişki saptanmıştır. Sonuç: Ebeveynlerin kısıtlama tutumu ile çocuklarda iştahsızlık ile ilişkili kabul edilen tokluk hevesliliği ve duygusal az yeme davranışları daha fazla görülür. Yeme baskısı tutumu ile de benzer şekilde tokluk hevesliliği, yavaş yeme ve duygusal az yeme davranışlarının daha sık görüldüğü saptanmıştır. Ebeveynlerin yeme baskısı tutumu ile çocuklarda yüksek iştah ile ilişkili kabul edilen besinden keyif alma davranışının daha az görüldüğü bulunmuştur. Olumlu yeme davranışı kazanımı öncelikle ebeveyn yaklaşımı ile oluşmaktadır. Bu konuda izlem çalışmaları ile birlikte çalışmamızın verileri birlikte değerlendirilmeli ve bu konuda ebeveynlere yönelik eğitimler planlanmalıdır.

Özet (Çeviri)

Aim: In early childhood, parents can hold themselves responsible for the feeding of children and feel anxious. This anxiety can cause more eating pressure on children. In this study; It is aimed to evaluate the relationship between the feeding practices of parents of preschool children and the eating behaviors of children. Materials and Methods: This study was conducted with the parents of children who applied to“Well Child”and“General Pediatric”Clinics of our hospital. Parents of children between 2 to 6 ages without the chronic disease who has completed the transition to supplementary foods & breastfeeding was stopped were included in the study. A questionnaire including demographic data, nutritional history, Child Feeding Questionnaire (CFQ) and Children's Eating Behavior Questionnaire (CEBQ) was filled by these parents. Correlation analyzes were made among the scale sub-groups applied to a total of 315 participants. Findings: 46.7% (147/315) of 315 children in total were girls. While the average age of the children participating was 46 months, there was no statistically difference between genders. In our study, it was found that parents who have concern about child weight and have high pressure on eating restrict their children more. It was determined that more emotional over-eating, food enjoyment, passion to drink and food selectivity behaviors were observed in food enthusiastic children. A positive relation was seen between satiety responsiveness and slowness in eating and emotional under-eating behaviors whereas a negative relation was seen with food selectivity behavior. A positive correlation was found between food enjoyment behavior and food selectivity while a negative correlation was found between satiety responsiveness and slowness in eating. It was found that food responsivenes and food enjoyment behaviors were more common in children whose parents are concerned about child weight whereas satiety responsiveness, slowness in eating and emotional under-eating behaviors were less common. Food responsivenes, satiety responsiveness and emotional under-eating behaviors were more common in children of parents with restrictive behavior. It has been determined that in the children of parents who pressure for eating are more have satiety responsiveness, slowness in eating and emotional under-eating behaviors, and less food enjoyment. More food responsivenes and food enjoyment behaviors were observed in children with a body mass index (BMI) standard deviation score (SDS) above +2. While there was no significant relationship between birth week, hospitalization history, gender, duration of breastfeeding and feeding practices and feeding behaviors; a significant relationship has been seen with parental income levels, presence of the mother giving priority care to children, the use of formula, starting supplementary food before 6 months and junk food consumption. Result: The satiety responsiveness which is considered to be associated with eating poorly in children and emotional under-eating behaviors were observed more frequently with a restriction attitude of parents. Also, satiety responsiveness, slowness in eating and emotional under-eating behaviors were observed more frequently with the attitude of pressure for eating. It was found that the behavior of the enjoyment of food, which is considered to be associated with high appetite is less common with the attitude of pressure for eating. The acquisition of positive eating behavior is primarily caused by the parents' approach. The data of our study should be evaluated with follow-up studies on this issue and trainings for parents should be planned in this regard.

Benzer Tezler

  1. The effects of maternal and other obesity related factors on body mass index among 2-6 years old private kindergarten preschoolers

    Özel anaokuluna giden 2-6 yaş arası çocukların annelerine ait faktörlerin ve obezite ile ilişkili diğer faktörlerin çocukların beden kütle indeksi üzerine etkisi

    SEDEF AYDIN

    Yüksek Lisans

    İngilizce

    İngilizce

    2021

    Beslenme ve DiyetetikYeditepe Üniversitesi

    Beslenme ve Diyetetik Ana Bilim Dalı

    DR. ÖĞR. ÜYESİ BİNNUR OKAN BAKIR

  2. Erzurum ilinde kreş ve anaokuluna devam eden çocukların beslenme ve uyku alışkanlıklarının incelenmesi

    Investi̇gati̇on of nutri̇ti̇on and sleepi̇ng habi̇ts of chi̇ldren attendi̇ng nursery and ki̇ndergarten i̇n Erzurum provi̇nce

    ZEYNEP ÖZÜNAL

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2022

    Beslenme ve Diyetetikİstanbul Okan Üniversitesi

    Beslenme ve Diyetetik Ana Bilim Dalı

    DR. ÖĞR. ÜYESİ HÜLYA YILMAZ ÖNAL

    PROF. DR. MÜVEDDET EMEL ALPHAN

  3. Öğretmenlerin A vitaminine ilişkin bilgi ve davranışları

    Teachers' knowledge and behaviours concerning vitamin A

    NERGÜL KURTCU

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2006

    Eğitim ve ÖğretimGazi Üniversitesi

    Aile Ekonomisi ve Beslenme Eğitimi Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. MİNE ARLI

  4. 0-24 ay arası bebeği olan annelerin tamamlayıcı beslenme konusundaki bilgi, tutum ve uygulamaları

    Knowledge, attitudes and practies of mothers who have children 0-24 months about complementary feeding

    CEYHAN MÜDÜR

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2018

    HemşirelikCelal Bayar Üniversitesi

    Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Hemşireliği Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. DİLEK ERGİN

  5. Sosyal pediatri polikliniğinde sağlık izlemi yapılan çocukların 24 aylık izlemlerinin sonuçları

    Results of 24 months supervision of children in social pediatrics polyclinic

    ATAKAN COMBA

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2008

    Çocuk Sağlığı ve HastalıklarıAnkara Üniversitesi

    Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. BETÜL ULUKOL