Işınetkinlik
Radiosity
- Tez No: 66564
- Danışmanlar: PROF. DR. FÜSUN SELÇUK (TUNALI)
- Tez Türü: Yüksek Lisans
- Konular: Bilgisayar Mühendisliği Bilimleri-Bilgisayar ve Kontrol, Computer Engineering and Computer Science and Control
- Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
- Yıl: 1997
- Dil: Türkçe
- Üniversite: İstanbul Teknik Üniversitesi
- Enstitü: Fen Bilimleri Enstitüsü
- Ana Bilim Dalı: Kontrol ve Bilgisayar Mühendisliği Ana Bilim Dalı
- Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
- Sayfa Sayısı: 212
Özet
Son 20-30 yılda bilgisayarda grafik alanında var olmayan görüntülerin gerçekçi şekilde oluşturan birçok yeni model geliştirilmiştir. Gerçekçi görüntüleri yaratmak için dört temel etmene ihtiyaç vardır. Bunlar sırasıyla, ışık yansımasının modellenmesi, enerjinin ortam içindeki simülasyonu, ekrana uyarlanması ve sonuçların görüntülenmesidir. Işınetkinlik de tüm bu aşamaları tanımlayan bir aydınlatma modelidir. Işınetkinlik modeli için önce sahnenin geometrisi, görüntüde yer alan ışık kaynaklan ve nesnelerin materyal özellikleri oluşturulur. Işınetkinlik integral eşitliğini gerçekleyebilmek için görüntünün ağ yapısı oluşturulur, taban fonksiyonları belirlenir ve ışınetkinlik fonksiyonu taban üzerinde elde edilir. Işınetkinlik için en önemli bileşeni form aktörleri hesaplanır. Form faktörleri sahnede yer alan objelerin geometrilerini simgeler. Tüm bu aşamalardan sonra, lineer sistem çözülür ve görüntünün sürekli bir hali elde edilir. Işınetkinlik modeli için bir çok iyileştirici ve adaptif çözüm teknikleri geliştirilmiştir. Bunların arasında ağ yapısının sürekliliğini sağlayan iyileştirmeler, form faktörlerinin örneklenmesi sırasında kullanılan bazı sayısal yöntemler ve adaptif çözümler sayılabilir. Sahnede görünen objelerin dış yüzeylerinin düzensiz ve girintili çıkıntılı olması aydınlatma açısından problemi zorlaştırır. Bu gibi zor şekillerin örnekleme tekniklerinden de bahsedilir. Işınetkinliğin esası, ışın izlemenin tersi olarak, gerçekçi görüntülerin bilgisayar ortamında üretilmesidir, zira ışınetkinlik ışığın gerçek davranışına göre aydınlatma modelini oluşturur. Işınetkinliğin hedefi, sahne üzerinde daha az zaman ve daha az emek harcayarak sahneye ait bakış yönü, ışık kaynağı gibi parametrelerin değiştirilmesinde görüntü üzerindeki etkisinin hızlı bir şekilde elde etmektir. Ancak ışınetkinliğin ön işlemlerinin hesaplama yükü onun grafik alanında yaygın olarak kullanılmasını engeller. Bu da donanımların gelişmesiyle ortadan kalkacaktır. Bu çalışmada, ışınetkinlik aydınlatma modelinin tüm alt yapısının nasıl oluşturulduğu ve görüntünün bilgisayar ortamına nasıl modellendiği anlatılmıştır. Işınetkinliğe ait çalışmalar diğer modeller ile karşılaştırılmış ve sonuçlan verilmiştir. xn
Özet (Çeviri)
In computer graphics for the past thirty years, several new modelling methods have been improved for the production of photorealistic nonexisting images. The creation of photorealistic environment requires four basic components: a local model of light reflection, simulation of the propagation of energy through environment, convertion of the results to the screen color, and resulting an accurate image. Radiosity is an illumination model, that describes each steps given above. The computer graphics community derives the the problem of modelling the behavior of light in two discrete topics: local and global illumination. Local illumination is an direct illumination of light that travels directly from the source to the surface being illuminated. Global illumination is an indirect illumination of light that has been reflected, refracted, scattered, and diffracted. Radiosity problem usually treated as a global illumination problem. Radiosity is a method of producing realistic images using a computer. The radiosity method simulates the actual behavior of light in an environment. Radiosity has been created from radiative heat transfer, first developed in the 1950s for computing radiation transport between surfaces in the environment. Unless these methods were not applied to computer graphics until 1984 by researchers at Fukuyama and Hiroshima Universities in Japan and Cornell University in the United States. These researchers were searching for an illumination model that more accurately simulated the physics of light than ray tracing. The goal of the radiosity method is to find the point equilibrium of all the radiation in the system. When this is found at each point one can handle brightness and display the results. The radiosity method is based on the fundamentel Law of Conservation of Energy for closed systems. Definition Radiosity is defined as the radiation leaving a surface per unit time per unit area. This value includes both reflected energy and original emission. For image synthesis radiation is in the form of light. The objects in the scene are illuminated not only by direct lighting, but also by the light incoming from other objects (secondary or indirect lighting). The radiosity method works by building a system of equations relating the radiosity of each surface element, measured as energy per unit are per unit time, in a scene to every other element. Light sources emit light, also measured as energy per unit area per unit time. Both can be thought of as the brightness or intensity of Ight. The radiosity method also assumes that all light-surface interactions are Lambertian in nature. These interactions can be written down as BidAi=EidAi+pi\BiFjidAj (1) where terms are Bt the radiosity of differential area At Et the emission of dAi xiii
Benzer Tezler
- Işın izleme ve ışın etkinlik yöntemleriyle aydınlatmanın bilgisayar ortamında benzetimi
Simulation of lighting by ray tracing and radiosity in computer enviroment
İSMAİL SERKAN ÜNCÜ
Doktora
Türkçe
2004
Elektrik ve Elektronik MühendisliğiGazi ÜniversitesiElektrik Eğitimi Ana Bilim Dalı
DOÇ.DR. OSMAN GÜRDAL
- Sosyal bilgiler dersinde yaratıcı dramanın yöntem olarak kullanılmasının öğrenci başarısına etkisi
The effect of using creative drama as a method in social sciences class on students? achievement
MURTAZA AYKAÇ
Yüksek Lisans
Türkçe
2008
Eğitim ve ÖğretimAnkara Üniversitesiİlköğretim Ana Bilim Dalı
YRD. DOÇ. DR. H. ÖMER ADIGÜZEL
- Ekolojik antropoloji: Antakya örneği
Ecological anthropology: Antakya
BANU AYGÜN
Doktora
Türkçe
2005
AntropolojiAnkara ÜniversitesiSosyal Çevre Bilimleri Ana Bilim Dalı
PROF.DR. BERNA ALPAGUT
Y.DOÇ.DR. ÖMER KUTLU
- İlköğretim ikinci sınıf öğrencilerinin ana-baba tutumları ile okul başarıları ve sınıf içi etkinlik düzeylerinin karşılaştırılması
Comparison of success at school and activity levels in the class of second class primary school students with parental attitudes
ESRA NİMSİ
Yüksek Lisans
Türkçe
2006
Eğitim ve ÖğretimUludağ Üniversitesiİlköğretim Ana Bilim Dalı
DOÇ.DR. HANDAN ASUDE BAŞAL
- Televizyon programlarının okul öncesi eğitim kurumuna devam eden 5-6 yaş grubu çocuklarının zihin ve dil gelişimini etkileme biçimlerine yönelik öğretmen ve veli görüşlerinin belirlenmesi(Elazığ İli Örneği)
Determining the opinions of teachers and parents in terms of effecting forms of television programmes on mental and language development of 5-6 age group children attending preschool education institutions (case of Elazığ city)
BİRSEN SERHATLIOĞLU
Yüksek Lisans
Türkçe
2006
Eğitim ve ÖğretimFırat ÜniversitesiEğitim Bilimleri Ana Bilim Dalı
Y.DOÇ.DR. AYSUN GÜROL