Geri Dön

COVİD-19 pandemisi ile ilgili ebeveyn farkındalığının ve kaygı düzeyinin değerlendirilmesi

Evaluation of parental awareness and anxiety level regarding COVID-19 pandemic

PDF İndir

  1. Tez No: 666631
  2. Yazar: FATİH GÜNAY
  3. Danışmanlar: PROF. DR. FİLİZ ŞİMŞEK ORHON
  4. Tez Türü: Yüksek Lisans
  5. Konular: Halk Sağlığı, Psikoloji, Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları, Public Health, Psychology, Child Health and Diseases
  6. Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
  7. Yıl: 2021
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: Ankara Üniversitesi
  10. Enstitü: Sağlık Bilimleri Enstitüsü
  11. Ana Bilim Dalı: Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Sosyal Pediatri Bilim Dalı
  13. Sayfa Sayısı: 149

Özet

COVİD-19 hastalığı ilk olarak Çin'in Wuhan kentinde 2019 yılının sonlarında koronavirüse bağlı ortaya çıkan ve bütün dünyaya hızla yayılan pandemik bir hastalıktır. COVİD-19 temel olarak solunum yolu sekresyonları ve damlacıklar yoluyla, solunum sistemi vasıtasıyla ve direkt temas ile bulaşmaktadır. Virüsün inkübasyon dönemi 2-14 gün olup erişkin ve çocuk hastaların çoğunda hafif grip benzeri semptomlar meydana gelir. Özellikle yaşlı bireylerde ve altta yatan kronik hastalığı olan hastalarda solunum yetmezliği, çoklu organ yetmezliği ve ölüm gibi ciddi klinik durumlara neden olmaktadır. Pandeminin ortaya çıkışı ile birlikte yapılan çalışmalarda insanların günlük yaşamını fiziksel ve ruhsal olarak etkilediği gözlenmiştir. Bu pandemi toplumda panik durumuna neden olmuş, hastalığın belirsizliği ve yüksek bulaş hızı nedeniyle global kaygı seviyesinde hızlı bir artış meydana gelmiştir. Bütün toplumu ilgilendiren bu pandemi doğal olarak ebeveynlerde de kaygı ve korkuya neden olmuştur. Bu çalışmanın amacı; COVİD-19 pandemisi sırasında hastanemize çocuklarındaki çeşitli şikayetler nedeniyle başvuran ebeveynlerin salgınla ilgili olarak farkındalık düzeyinin değerlendirilmesi, ebeveynlerde genel kaygı ve COVİD-19 ile ilgili kaygı seviyelerinin belirlenmesi ve bu kaygı durumunu etkileyen faktörlerin araştırılmasıdır. Çalışmamız kesitsel tanımlayıcı bir araştırma olup Temmuz 2020-Ekim 2020 tarihleri arasında Ankara Üniversitesi Tıp Fakültesi Cebeci Çocuk Hastanesi Genel Polikliniği'nde gerçekleştirilmiştir. Çalışma için Ankara Üniversitesi Tıp Fakültesi Etik Kurulu'ndan onay alınmıştır. 10-24 Temmuz 2020 tarihleri arasında polikliniğe başvuran 0-18 yaş arası çocuk ve ebeveynleri çalışmaya dahil edilmiştir. Tüm katılımcılardan çalışmaya katılmak için imzalı aydınlatılmış onam alınmıştır. Çalışmaya dahil olma kriterlerini taşıyan ve çalışmaya katılmayı kabul eden ebeveynlere sosyodemografik özellikler ve COVİD-19 pandemisi ile ilgili soruların olduğu anket formu ve Spielberger tarafından geliştirilen ve Türkçe uyarlaması Öner ve LeCompte tarafından yapılmış olan Durumluk-Sürekli Kaygı Ölçeği (DSKÖ) yüzyüze sorularak doldurulmuştur. Elde edilen veriler SPSS sürüm 22 (Windows için SPSS 22.0, SPSS, Inc., Chicago, IL, ABD) kullanılarak analiz edilmiştir. Çalışmamıza 0-18 yaş arasında toplam 270 çocuk (128 kız, 142 erkek) katılmıştır. Çocukların ortalama yaşı 89.4±57.4 aydır. Çalışmaya katılan ebeveynlerin 172'si anne ve 98'i baba idi. Annelerin yaş ortalaması 37.5±7.08 yaş, babaların yaş ortalaması ise 40.37±6.40 yaş olarak saptanmıştır. Annelerin %41.3'ünün, babaların ise %54.1'inin üniversite ve üzeri düzeyde eğitim aldığı belirlenmiştir. Babaların ikisinin (%2) salgın sırasında işten çıkarıldığı, 94'ünün (%95.9) ise işine devam etmekte olduğu öğrenilmiştir. Annelerin 2'sinin (%1.1) salgın sırasında işten çıkarıldığı, 84'ünün (%48.8) ev hanımı olduğu ve 85'inin (%49.4) ise bir işte çalışmakta olduğu öğrenilmiştir. Çalışan 94 babanın 63'ünün (%67) ve çalışan 85 annenin 58'inin (%68.2) salgında işyerine gitmeye devam ettiği, geri kalanların ise işlerini evden takip etmekte olduğu belirlenmiştir. Katılımcıların evlerinde yaşayan kişi sayısı ortancası 4 ve evlerinde yaşayan çocuk sayısı ortancası 2 olarak bulunmuştur. On dokuz (%7) ailenin evinde 65 yaş üstü 1 kişi, 7 (%2.6) ailenin evinde ise 65 yaş üstü 2 kişinin yaşadığı belirlenmiştir. Katılımcıların 46'sında (%17) aile ve yakınlarında COVİD-19 şüphesi/tanısı ile hastane başvurusu/yatışı olduğu belirlenmiştir. Katılımcıların 261'inin (%96.6) salgının tehlikeli olduğunu düşündüğü belirlenmiştir. Katılımcıların %99.6'sının el yıkamak, %99.3'ünün maske takmak, %93.3'ünün sosyal mesafeye uymak ve %97.0'sinin kalabalık ortamlara girmekten kaçınmak gibi önlemleri aldığı belirlenmiştir. Hangi şikayetlerin koronavirüsle ilgili olduğunu düşündükleri sorulduğunda; ateş %96.7, öksürük %91.5 ve nefes darlığı %94.1 sıklık ile ilk üç sırada yer almıştır. Koronavirüs ile ilgili en sık kullanılan haber kaynakları sorgulandığında; televizyon %58.9, internet haber sayfaları %30.4, sosyal medya %10 ve yazılı basının %0.7 sıklıkta kullanıldığı belirlenmiştir. Katılımcıların %61.5'i çocuğunun koronavirüs ile hastalanmasının kendilerini en çok kaygılandıran durum olduğunu ifade etmiştir. DSKÖ ölçeği kullanılarak, babaların DKÖ puanlarının annelerden, annelerin SKÖ puanlarının ise babalardan istatistiksel açıdan anlamlı derecede yüksek olduğu görülmüştür (sırasıyla p=0.006, p=0.009). Tüm katılımcıların DKÖ puanlarına göre %32.6'sı, SKÖ puanlarına göre ise %80.4'ü hafif kaygı grubunda yer almıştır. Katılımcıların DKÖ ve SKÖ puanları arasında anlamlı pozitif yönde bir korelasyon saptanmıştır (p=0.008, r:0.16). 24-72 ay arası çocuğu olan babaların DKÖ puanları annelere göre anlamlı olarak yüksek saptanmıştır. >40 yaş babaların DKÖ puanları ve 30-40 yaş arası annelerin SKÖ puanları diğer cinsiyetteki aynı yaş grubundan ebeveynlere göre anlamlı olarak yüksek bulunmuştur. Yüksek lisans düzeyinde eğitim gören babaların DKÖ puanları annelerden, üniversite düzeyinde eğitim gören annelerin SKÖ puanları ise babalardan anlamlı olarak yüksek tespit edilmiştir. Salgın sırasında işyerine girmeye devam eden grupta babaların DKÖ puanları annelerin puanlarından, annelerin SKÖ puanları ise babaların puanlarından anlamlı olarak yüksek saptanmıştır. Evde yaşayan kişi sayısı ≥5 olan grupta babaların DKÖ puanları annelerin puanlarından, annelerin SKÖ puanları ise babaların puanlarından anlamlı olarak yüksek olarak tespit edilmiştir. Evde 65 yaş üstü 2 kişi yaşayan grupta babaların DKÖ puanları annelerin puanlarından anlamlı olarak yüksek tespit edilmiştir. Ebeveynlerden birisinin salgın sırasında işten çıkarılması durumunda annelerin DKÖ puanları diğer annelere göre anlamlı olarak yüksek bulunmuştur. Ailede COVİD-19 tanısı alan kişi olması durumunda annelerin SKÖ puanlarının babaların puanlarına göre anlamlı derecede yüksek olduğu görülmüştür. Koronavirüs salgınının tehlikeli olduğunu düşünen babaların DKÖ puanları annelerin puanlarına göre anlamlı yüksek saptanmıştır. Haber kaynağı olarak daha çok televizyon kullanan annelerde sosyal medya kullanan annelere göre, daha çok sosyal medya kullanan babalarda ise diğer yolları kullanan babalara göre DKÖ puanları anlamlı olarak yüksek bulunmuştur. Lojistik regresyon analizinde; haber kaynağı, çocukların hastaneye getirilme nedeni ve koronavirüs önlemleri gibi bazı risk faktörlerinin ebeveyn kaygıları üzerinde etkili olduğu belirlenmiştir. COVİD-19 pandemisi yüksek bulaş hızı ile bütün dünyayı etkileyen bir tehdittir. Virüse maruz kalmaktan kaçınma ve şu anda bazı ülkelerde uygulamaya giren aşılar ile aşılanma korunmada önemlidir. Bu etkene maruz kalma riskini azaltabilecek enfeksiyon kontrol önlemleri oluşturulmuştur. Çalışmamızda ebeveynlerin COVİD-19'un etkileri açısından yeterli bilgi düzeyine sahip olduğu belirlenmiş, korunma açısından da bilgi ve farkındalık düzeylerinin yüksek olduğu saptanmıştır. Sağlık eğitimi ve bilgilendirmenin bireylerin COVİD-19'dan korunma ile ilgili tutumlarında ve uygulamalarında olumlu sonuçlar doğurduğu gözlenmiştir. Diğer yandan, çalışmamızda ebeveynlerde hafif kaygı düzeyinde duygu durumunun olduğu belirlenmiştir. Durumluk ve sürekli kaygı puanlarını etkileyen faktörlerin ebeveynin yaşı ve cinsiyeti, çocuğun yaşı ve cinsiyeti, evde yaşayan kişi sayısı, ebeveynin eğitim ve çalışma durumu, ebeveynlerden birinin işten çıkarılması, ailede COVİD-19 hastalığı geçiren birisinin olması, aynı evde yaşayan 65 yaş üstü bireyin olması ve ebeveynlerin COVİD-19 salgını ile ilgili haber kaynaklarıdır. Ebeveynlerin yaşadığı kaygılar çocuğun bakımını, gelişimini ve ebeveyn-çocuk arasındaki bağlanmayı etkileyebilen ve çocukta sosyal, bilişsel, ruhsal ve fiziksel olumsuz etkilere neden olabilen bir durumdur. Bu durum aynı zamanda aile içi dinamikleri de etkileyerek sorunlara neden olmaktadır. COVİD-19 salgını sırasında çeşitli nedenlerle sağlık kuruluşlarına başvuran çocukların ve ebeveynlerinin psikososyal açıdan değerlendirilmesi ve müdahalenin uygulanması ebeveynin kendisi için olduğu kadar aile ve çocuklar için de olumlu etkilere yol açacaktır. Özellikle çocuklar olmak üzere herkesin bu salgından sağlıklı ve güçlü olarak çıkabilmesi için toplum sağlığı önlemlerinin alınması, bunların devamının sağlanması, aşılama gibi koruyucu müdahalelere önem verilmesi ve sağlık politikalarının oluşturulması gereklidir.

Özet (Çeviri)

COVID-19 is a pandemic disease that first appeared in Wuhan, China, due to coronavirus in late 2019 and spread rapidly all over the world. COVID-19 is mainly transmitted through respiratory tract secretions and droplets, through the respiratory system and direct contact. The incubation period of the virus is 2-14 days, and most adult and pediatric patients experience mild flu-like symptoms. It causes serious clinical conditions such as respiratory failure, multiple organ failure and death, especially in elderly individuals and patients with underlying chronic diseases. In studies conducted with the emergence of the pandemic, it has been observed that it affects people's daily lives physically and mentally. This pandemic caused panic in the society, and a rapid increase occurred in the level of global anxiety due to the uncertainty of the disease and the high transmission rate. This pandemic, which concerns the whole society, naturally caused anxiety and fear in parents. This study aims to evaluate the awareness level of parents who applied to our hospital due to various complaints in their children during the COVID-19 pandemic, and to determine the general anxiety and anxiety levels of the parents about COVID-19 and to investigate the factors affecting this anxiety. Our study is a cross-sectional descriptive study and was conducted in Ankara University Faculty of Medicine, Cebeci Children's Hospital Outpatient Clinic between July 2020, and October 2020. Approval was obtained from the Ethics Committee of Ankara University Faculty of Medicine for the study. Children aged 0-18 who applied to the outpatient clinic between 10-24 July 2020 and their parents were included in the study. Signed, informed consent was obtained from all participants to participate in the study. The survey form containing sociodemographic characteristics and questions about the COVID-19 pandemic and the State-Trait Anxiety Inventory (STAI) developed by Spielberger and adapted to Turkish by Öner and LeCompte were filled in face-to-face. The data obtained were analyzed using SPSS version 22 (SPSS 22.0 for Windows, SPSS, Inc., Chicago, IL, USA). A total of 270 children (128 girls, 142 boys) between the ages of 0-18 participated in our study. The mean age of the children is 89.4±57.4 months. 172 of the parents participating in the study were mothers and 98 were fathers. The mean age of the mothers was 37.5±7.08 years, and the mean age of the fathers was 40.37±6.40 years. It was determined that 41.3% of mothers and 54.1% of fathers received education at university and above. It was learned that two (2%) of the fathers were dismissed during the pandemic, and 94 (95.9%) of them were still working. It was learned that 2 of the mothers (1.1%) were dismissed during the pandemic, 84 (48.8%) were housewives and 85 (49.4%) were working in a job. It was determined that 63 (67%) of 94 working fathers and 58 (68.2%) of 85 working mothers continued to go to the workplace during the pandemic, while the rest were following their work from home. The median number of people living in the houses of the participants was 4 and the median number of children living in their homes was 2. It was determined that 1 person over the age of 65 lived in nineteen (7%) families' houses, and 2 people over the age of 65 lived in 7 (2.6%) families' houses. It was determined that 46 of the participants (17%) had family and relatives admitted/hospitalized with suspicion/diagnosis of COVID-19. It was determined that 261 (96.6%) of the participants thought the outbreak was dangerous It was determined that 99.6% of the participants took measures such as washing hands, 99.3% wearing a mask, 93.3% obeying social distance and 97.0% avoiding entering crowded environments. When asked which complaints they think are related to coronavirus; fever 96.7%, cough 91.5% and shortness of breath 94.1% were in the first three places. When the most frequently used news sources about coronavirus are questioned; it was determined that television was used with a frequency of 58.9%, internet news pages 30.4%, social media 10% and print media 0.7%. 61.5% of the participants stated that their child's getting sick with coronavirus is the most worrying situation for them. Using the STAI scale, it was observed that the SAI scores of the fathers were significantly higher than the mothers and the TAI scores of the mothers were statistically significantly higher than the fathers (p=0.006, p=0.009, respectively). 32.6% of all participants were in the mild anxiety group according to their SAI scores and 80.4% according to their TAI scores. A significant positive correlation was found between the participants' SAI and TAI scores (p=0.008, r=0.16). The SAI scores of fathers with children between 24-72 months were found to be significantly higher than mothers. SAI scores of fathers over 40 years old and TAI scores of mothers between 30-40 years were found to be significantly higher than parents of the same age group of the other gender. The SAI scores of the fathers who were graduated from master's degree were found to be significantly higher than the mothers, and the TAI scores of the mothers who were graduated from university were found to be significantly higher than the fathers. In the group that continued to go the workplace during the epidemic, the SAI scores of the fathers were found to be significantly higher than the mothers 'scores, and the TAI scores of the mothers were found to be significantly higher than the fathers' scores. In the group with ≥5 people living at home, the SAI scores of the fathers were found to be significantly higher than the mothers' scores, and the TAI scores of the mothers were found to be significantly higher than the scores of the fathers. In the group with 2 people over 65 years old, the fathers' SAI scores were found to be significantly higher than the mothers' scores. If one of the parents was dismissed during the epidemic, the mothers' SAI scores were found to be significantly higher than the other mothers. It was observed that the TAI scores of the mothers were significantly higher than the scores of the fathers if there were people diagnosed with COVID-19 in the family. The SAI scores of fathers who thought that the coronavirus epidemic was dangerous were found to be significantly higher than the scores of the mothers. The SAI scores were found to be significantly higher in mothers who mostly use television as a news source than mothers who use social media, and in fathers who use social media more than those who use other sources. In logistic regression analysis, it has been determined that some risk factors such as the news source, the reason why children are brought to the hospital and coronavirus measures influence parental concerns. The COVID-19 pandemic is a threat that affects the whole world with its high transmission rate. Avoiding exposure to the virus and vaccination with vaccines currently introduced in some countries are important in prevention. Infection control measures have been established that can reduce the risk of exposure to this factor. In our study, it was determined that parents have sufficient level of knowledge in terms of the effects of COVID-19, and their knowledge and awareness levels were found to be high in terms of protection. It has been observed that health education and information have positive results in individuals' attitudes and practices regarding protection from COVID-19. On the other hand, it was determined that parents have a mild anxiety level in our study. Factors affecting state and trait anxiety scores are the age and gender of the parent, the age and gender of the child, the number of people living in the house, the education and employment status of the parent, the dismissal of one of the parents, the presence of a family member with COVID-19 disease, the presence of an individual over 65 years of age living in the same house and parents' news sources about the COVID-19 outbreak. Parents' anxiety is a condition that can affect the child's care, development, and parent-child bonding, and can cause social, cognitive, psychological, and physical negative effects on the child. This situation also causes problems by affecting family dynamics. During the COVID-19 pandemic, the psychosocial evaluation of children and their parents who admitted to healthcare institutions for various reasons and the implementation of the intervention will have positive effects for the family and children as well as the parents themselves. For everyone, especially children, to survive this pandemic healthily and strongly, it is necessary to take public health measures, to ensure their continuation, to give importance to protective interventions such as vaccination and to establish health policies.

Benzer Tezler

  1. Tez No

    683844

    Ebeveynlerin bilinçli farkındalık düzeyleri ile okul öncesi dönem çocuklarının sosyal becerileri arasındaki ilişkinin incelenmesi

    The investigation of the relationship between parents' mindfulness and preschoolers' social skills

    ÇAĞLA AK

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2021

    Eğitim ve ÖğretimTrakya Üniversitesi

    Temel Eğitim Ana Bilim Dalı

    DR. ÖĞR. ÜYESİ EZGİ AKŞİN YAVUZ

  2. Tez No

    697304

    Çevrimiçi öğrenme hazırbulunuşluğunda ebeveyn desteğinin rolünün incelenmesi

    An investigation of the role of parental support in learners' readiness for online learning

    ÖMER DÜZENLİ

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2021

    Eğitim ve ÖğretimAmasya Üniversitesi

    Bilgisayar ve Öğretim Teknolojileri Eğitimi Ana Bilim Dalı

    DR. ÖĞR. ÜYESİ MEHMET KARA

  3. Tez No

    780058

    Dijital ebeveynliğin aile içi iletişim ve velinin eğitime katılımı üzerine etkisi

    The effect of digital parenting on family communication and parent participation in education

    SEVDA DERE

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2023

    Eğitim ve Öğretimİstanbul Ticaret Üniversitesi

    Aile Danışmanlığı ve Eğitimi Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. HANİFİ PARLAR

  4. Tez No

    747356

    A qualitative analysis of immigrant fathers' experiences during the COVID-19 pandemic

    Göçmen babaların COVID-19 pandemisi sırasındaki deneyimlerinin niteliksel bir analizi

    HAZAL ÇELİK

    Yüksek Lisans

    İngilizce

    İngilizce

    2022

    Psikolojiİstanbul Bilgi Üniversitesi

    Klinik Psikoloji Bilim Dalı

    PROF. DR. HALE BOLAK BORATAV

  5. Tez No

    892736

    Genç yetişkinlerin köken aile fonksiyonları ile COVID-19 algıları arasındaki ilişkide infodeminin aracı rolü

    The mediating role of infodemic in the relationship between family of origin functions and COVID-19 perceptions among young adults

    SÜMEYRA ÖZKIŞ

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2024

    Eğitim ve ÖğretimEskişehir Osmangazi Üniversitesi

    Eğitim Bilimleri Ana Bilim Dalı

    DR. ÖĞR. ÜYESİ ZERRİN BÖLÜKBAŞI MACİT

    DR. ÖĞR. ÜYESİ ASUMAN KAYA

Geri Dön