Dijital ebeveynliğin aile içi iletişim ve velinin eğitime katılımı üzerine etkisi
The effect of digital parenting on family communication and parent participation in education
- Tez No: 780058
- Danışmanlar: DOÇ. DR. HANİFİ PARLAR
- Tez Türü: Yüksek Lisans
- Konular: Eğitim ve Öğretim, Education and Training
- Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
- Yıl: 2023
- Dil: Türkçe
- Üniversite: İstanbul Ticaret Üniversitesi
- Enstitü: Sosyal Bilimler Enstitüsü
- Ana Bilim Dalı: Aile Danışmanlığı ve Eğitimi Ana Bilim Dalı
- Bilim Dalı: Aile Danışmanlığı ve Eğitimi Bilim Dalı
- Sayfa Sayısı: 144
Özet
KOVİD-19 pandemisi ile hızlanan teknolojik gelişmeler dünyada iş yaşantısı ve eğitim süreçlerine önemli ölçüde etki ederek yaşamsal faaliyetlere farklı bir boyut kazandırmıştır. Bu durum, dijital araçların/mecraların daha fazla kullanılmasını gerekli hale getirmiş ve dijitalleşme hızının artmasına neden olmuştur. Öte yandan KOVİD-19 bireyleri psikolojik ve sosyolojik açıdan etkileyerek yeni bir toplumsal dönüşümü de başlatmıştır. Nitekim bu dönemdeki kapanmalar, aile bireylerinin evlerinde daha fazla vakit geçirmelerine de olanak sağlayarak aile içi iletişimi ve değer yargılarını da dönüştürmüştür. Böylece, ebeveynlik kavramı, evden eğitim gören çocukların eğitimi üzerindeki etkileri dikkate alınarak yeni bir boyut kazanmıştır. Öyle ki ebeveynlerin çocuklarının eğitimine daha fazla katılım göstermelerini ve bu sayede ebeveynlerin“yeni dijital bir ebeveyn”rolüne bürünmelerini ortaya çıkarmıştır. Bu değişim ve dönüşüm sorun ve fırsatları içerisinde barındırdığı gibi kamu otoriteleri veya eğitim kurumları açısından geleceğe yönelik yeni bir dizaynı önemli hale getirmiş ve yapısal bir planlamanın da gerekliliğini ortaya çıkarmaktadır. Bu planlamaların yapılabilmesi konunun sosyolojik, psikolojik veya ekonomik açıdan derinlemesine araştırılması gerekli hale getirmiştir. Özellikle toplumun en önemli parçası olan aile içerisinde ebeveynlerin değişen rolünün etkisinin anlaşılması ve eğitimden aile içi iletişime bu değişimin etkilerinin belirlenmesi ise yol gösterici bir nitelik taşıyacaktır. Bu bağlamda çalışmada, ebeveynlerin dijital ebeveynlik tutumunun aile içi iletişim ile velinin eğitime katılım süreçlerinde etkilerinin belirlenmesi amaçlanmıştır. Çalışma amacına yönelik olarak oluşturulan ankette“Aile Değerlendirme Ölçeği İletişim Boyutu”,“Veli Katılım Ölçeği”ve“Dijital Ebeveynlik Öz Yeterlilik Ölçeği”soruları ve demografik sorular yer almıştır. İlgili veri toplama aracına ilişkin veriler İstanbul' da yaşayan ilkokul, ortaokul ve lise düzeyinde eğitim gören çocuğu olan 401 ebeveyne ulaşılarak çevrimiçi anket yöntemi ile toplanmıştır. Ancak yapılan incelemeler doğrultusunda 389 anketin analiz için uygun olduğuna karar verilmiştir. Çalışmada nicel bir araştırma deseni kullanılarak üç kademede analizler geçekleştirilmiştir. Öncelikle anketlerden elde edilen verilerin çıkarımsal sonuçları yani bilgi deseni incelenmiştir. Bu nedenle demografik özelliklerin incelenmesi amacıyla frekans dökümleri, kategorik değişkenlere göre farklılığın belirlenmesi amacıyla çapraz tablo Ki-Kare Testi, kategorik değişkenlere göre ölçek skorlarının farklılık gösterip göstermediğinin belirlenmesi amacıyla non-parametrik yöntemler olan Mann Whitney U Testi ve Kruskal Wallis Testi kullanılmıştır. İkinci aşamada ise ölçekler ve alt boyutları arasındaki ilişkilerin belirlenmesi amacıyla korelasyon analizi yapılmıştır. Son olarak çalışmanın ana hipotezlerini oluşturan araştırma modelinin Yapısal Eşitlik Modeli ile analiz edilmesi sağlanmıştır. Böylece dijital ebeveynlik öz yeterliliğin, veli katılımı ve aile içi iletişimi etkileme yön ve şekli belirlenmiştir. Çalışmada yer alan katılımcılar cinsiyet, yaş, gelir düzeyi, eğitim durumu, meslek grubu, çocuk sayısı, çocuk eğitim düzeyi gibi özellikler bakımından çeşitlilik göstermektedir. Böylece, toplumun her kesimini kapsayan sosyo-ekonomik özelliklere sahip katılımcıların olması çalışmadan elde edilen bulguların toplumun bütününü yansıtacak bir nitelik sergilemesine olanak sağlamıştır. Özellikle çalışmada ele alınan internet kullanım süresi ve sosyal medya kullanım alışkanlığının demografik özellikler bağlamında irdelenmesi çalışmanın önemli bir vurgu noktası olan dijital ebeveynliğin yapısal özeliğini ortaya çıkarmıştır. Öte yandan çalışmada, elde edilen birincil bulgular demografik özelliklere göre katılımcıların dijital ebeveynlik, aile içi iletişim ve eğitime katılım skorlarının farklılaştığını göstermektedir. Bu durum, politika ve tedbirler oluşturulurken ebeveynlerin sosyo-ekonomik özelliklerine dikkat edilmesi gerekliliğini vurgulamaktadır. Çalışmanın asıl amacına yönelik olarak elde edilen Yapısal Eşitlik Modeli bulguları ise, dijital ebeveynliğin, aile iletişimini ve velinin eğitime katılımını etkilediğini göstermektedir. Ayrıca bulgular, aile içi iletişimle veli katılımı arasındaki ilişkinin varlığını da ortaya çıkarmıştır. Başka bir ifade ile dijitalleşme süreçlerinin artmasının, ebeveynlerin çocukların gelişimindeki rolünün ve bu açıdan ailenin iletişimin ne kadar önemli olduğu göstermekle beraber bu etkileşim içerisindeki kavramların birlikte ele alınması ve üç saç ayağına oturtulmuş bir şekilde ilgili kamu otoriteleri tarafından tedbir ve politikaların oluşturulması çocukların gelişimini destekleyici bir role sahip olacaktır.
Özet (Çeviri)
The technological developments accelerated by the COVID-19 pandemic have significantly impacted business life and education processes in the world, adding a different dimension to vital activities. These circumstances required more use of digital tools/media and caused an increase in the speed of digitalization. On the other hand, COVID-19 has started a new social transformation by affecting individuals psychologically and sociologically. As a matter of fact, the closures in this period also allowed family members to spend more time at home, transforming family communication and standard of judgment. Thus, the concept of parenting has gained a new dimension by considering its effects on the education of home-schooled children. In fact, it has been revealed that parents are more involved in their children's education, and parents take on the role of a“new digital parent”. This change and transformation not only contains problems and opportunities but also makes a new design for the future essential for public authorities or educational institutions. In this way, it reveals the necessity of structural planning. The designing of these plans has made it necessary to investigate the subject in depth from a sociological, psychological, or economic point of view. Understanding the impact of the changing role of parents in the family, which is the most significant part of society, and determining the effects of this change from education to family communication will be leading. In this context, it is aimed to determine the effects of parents' digital parenting attitude on family communication and parents' participation in education. The questionnaire created for the study consists of“Family Evaluation Scale-Communication Dimension”,“Parent Participation Scale”and“Digital Parenting Self-Efficacy Scale”questions and demographic questions. The data regarding the relevant survey were collected using an online questionnaire reaching 401 parents who have children studying at primary, secondary, and high school levels living in Istanbul. However, it was decided that 389 questionnaires were suitable for analysis. In the study, analyses were carried out in three stages using a quantitative research design. Firstly, the inferential results of the data from the questionnaires, namely the knowledge pattern, were examined. For this reason, frequency breakdowns were used to analyze demographic characteristics, the cross-table Chi-Square Test was used to determine the difference according to categorical variables, and the non-parametric Mann-Whitney U Test and Kruskal Wallis Test were used to determine whether the scale scores differed according to categorical variables. Secondly, correlation analysis was performed to determine the relationships between the scales and their sub-dimensions. Finally, the research model, which constitutes the main hypotheses of the study, was analyzed with the Structural Equation Model. Thus, the direction and form of digital parenting self-efficacy's effects have been determined for parent participation and family communication. Participants in the study vary in terms of characteristics such as gender, age, income level, educational status, occupational group, number of children, and child education level. Thus, consisting of participants with socio-economic characteristics covering all segments of society allowed the findings of the study to represent the whole of society. In particular, examining internet usage time and social media usage habits in the context of demographic characteristics revealed the structural feature of digital parenting, which is an important emphasis of the study. On the other hand, the primary findings show that the digital parenting, family communication, and participation in education scores of the participants differ according to demographic characteristics. This situation highlights the necessity of paying attention to the socioeconomic characteristics of the parents when actions and policies are to be taken. The Structural Equality Model findings show that digital parenting affects family communication and parent involvement in education. In addition, the findings revealed the existence of a relationship between family communication and parent involvement. In other words, it has shown how is important the increase in digitalization processes, the role of parents in the development of their children, and the communication of the family. When it will be evaluated together with the three concepts used in the study by the public authorities, the creation of measures and policies will have a supporting role in the development of children.
Benzer Tezler
- Geleneksel ebeveyn çocuk ilişkisinin gösteri şölenine dönüşümü: Sosyal medya etkisi
Transformation of traditional parent and child relationship to the feast of spectacle: The social media effect
MERVE AKDENİZ
Yüksek Lisans
Türkçe
2023
DinOndokuz Mayıs ÜniversitesiFelsefe ve Din Bilimleri Ana Bilim Dalı
PROF. DR. OSMAN EYÜPOĞLU
- Ortaokul öğrencilerinde internet bağımlılığı ve ebeveyn arabuluculuğunun çeşitli değişkenler açısından incelenmesi
Investigation of internet addiction and parental mediation in secondary school students in terms of various variables
DUYGU GÜR
Doktora
Türkçe
2024
Bilim ve TeknolojiFırat ÜniversitesiBilgisayar ve Öğretim Teknolojileri Eğitimi Ana Bilim Dalı
PROF. DR. YALIN KILIÇ TÜREL
- Toplumsal cinsiyet açısından iş şarkıları ve bakım emeği: Ninniler
Works songs and care work in terms of gender: The case of lullaby
BEGÜM ACAR
Yüksek Lisans
Türkçe
2022
Müzikİstanbul Teknik ÜniversitesiMüzikoloji ve Müzik Teorisi Ana Bilim Dalı
PROF. DR. FATMA BELMA OĞUL
- 60- 72 aylık çocuğu olan ebeveynlerin dijital farkındalığı ve aile içi rolleri ile çocuklarının sosyal yetkinlik davranışları arasındaki ilişkinin incelenmesi
Examining the relationship between digital awareness and family roles of parents with 60-72 months old children and their children's social competence behaviors
MERVE YILDIZ
Yüksek Lisans
Türkçe
2024
Eğitim ve ÖğretimSağlık Bilimleri ÜniversitesiÇocuk Gelişimi Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. ESİN SEZGİN
- Erken çocukluk döneminde Fırsat Verici Ebeveynlik Programı'nın etkililiğinin incelenmesi
Investigation of the effectiveness of the Parental Gateopening Program in early childhood
ÖZLEM DÖNMEZ
Doktora
Türkçe
2022
Eğitim ve ÖğretimMarmara ÜniversitesiTemel Eğitim Ana Bilim Dalı
PROF. DR. OZANA URAL