Geri Dön

Osmanlı Türkçesindeki çekimsiz fiil şekilleri üzerine bir inceleme

A study on the non-conjugated verb forms in Ottoman Turkish

  1. Tez No: 672802
  2. Yazar: GÖZDE SALUR
  3. Danışmanlar: DOÇ. DR. ÖZKAN ÖZTEKTEN
  4. Tez Türü: Yüksek Lisans
  5. Konular: Dilbilim, Türk Dili ve Edebiyatı, Linguistics, Turkish Language and Literature
  6. Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
  7. Yıl: 2021
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: Ege Üniversitesi
  10. Enstitü: Sosyal Bilimler Enstitüsü
  11. Ana Bilim Dalı: Türk Dili ve Edebiyatı Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Yeni Türk Dili Bilim Dalı
  13. Sayfa Sayısı: 386

Özet

Genel dil biliminde kelime türü olarak isimler ve fiiller kabul edilir. Fiiller, gramatikal bir zaman ve şahısta bildirilerek bize cümleyi verir. Fiil bildirmesi, fiil kök veya gövdesine şekil (tasarlama kipleri) ve zaman (haber kipleri) çekimleriyle ve şahıs çekimiyle gerçekleşir. Fiiller dilde yalnızca çekime girerek yani yüklem olarak kullanılmazlar. Fiiller, cümle içerisinde çekimlenmeden veya yapıma uğramadan da var olabilirler. Bu var oluş onlara cümle içerisinde çeşitli işlevler kazandırır. Çekime girmeden yani yüklem olmadan cümlede işlerlik kazanan bu yapılara çekimsiz fiil diyoruz. Bunlar isim-fiil (infinitif), sıfat-fiil (partisip) ve zarf-fiillerdir (gerundiyum). Asıl fiiller gibi çekimlenemeyen ve şahıs eklerini alamayan, işlerliğine göre isim çekim eklerini alabilen, geçici niteleyici olan yapılardır. Bu çalışmada öncelikli olarak Türk dili gramerleri taranmış, bu gramerlerdeki çekimsisz fiil şekilleri ile ilgili bilgilere ulaşılmıştır. Daha sonra çekimsiz fiil şekillerini oluşturan isim-fiiller, sıfat-fiiller ve zarf-fiiller hakkında literatür taraması yapılarak tarihî-karşılaştırmalı yöntem ile Osmanlı Türkçesindeki kullanımlarına örnek gösterilmiştir. Gramerler ve transkripsiyon/çeviriyazı metinleri incelenerek Eski Türkçe döneminden beri devam eden ya da Osmanlı Türkçesinde oluşmaya başlamış yapılar gösterilmeye çalışılmıştır.

Özet (Çeviri)

In general linguistics, as word types are accepted nouns and verbs. Verbs provide us sentence -predicate- by being informed in a grammatical tense and person. Verb intimation occurs with morph (optative mood) and tense (indicative mood) conjugation and personal conjugation to verb root or stem. Verbs are not used in language only by entering the conjugation, that is, as predicate Verbs can also exist without being conjugated or constructed in the sentence. This existence brings them various functions within the sentence. We call these structures, which become functional in the sentence without conjugation, that is, without being predicate, as non-finite verb. These are verbal-noun (infinitive), verbaladjectives (participle) and verbal-adverb (gerundium). These are temporal qualifier structures that cannot be conjugated like actual verbs and cannot take personal suffixes; can take noun inflexional suffix according to their functionality. In this study, firstly, Turkish grammars has been scanned and information about non-finite verb forms in these grammars have been obtained. Afterwards, by making a literature review about verbal-nouns, verbal-adjectives and verbal-adverbs that generate the forms of non-finite verbs, it is exemplified to their use in Ottoman Turkish with the historical-comparative method. By examining grammars and transcription/ transliteration texts, the structures that have been continuing since the Old Turkish period or started to be formed in Ottoman Turkish have been tried to be shown.

Benzer Tezler

  1. Osmanlı Türkçesindeki eş anlamlı sözcükler üzerine bir inceleme

    A study on the synonym words in Ottoman Turkish

    BEYZA ELMAS

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2024

    Türk Dili ve EdebiyatıEge Üniversitesi

    Türk Dili ve Edebiyatı Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. ÖZKAN ÖZTEKTEN

  2. Osmanlı Türkçesinde imla sorunları çerçevesinde Usul-i İmla (1333-1335) adlı eserin transkripsiyonu ve değerlendirilmesi

    Orthographic problems in Ottoman Turkish and transcription and evaluation of the work named Usul-i İmla (1333-1335)

    RECEP AKSOY

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2021

    DilbilimPamukkale Üniversitesi

    Türk Dili ve Edebiyatı Ana Bilim Dalı

    DR. ÖĞR. ÜYESİ ABDULLAH BAĞDEMİR

  3. Osmanlı edebiyatında Mem û Zîn mesnevisi ve yayılımı

    Mem û Zîn in the Ottoman literature and its propagation

    AYHAN TEK

    Doktora

    Türkçe

    Türkçe

    2015

    Türk Dili ve Edebiyatıİhsan Doğramacı Bilkent Üniversitesi

    Türk Dili ve Edebiyatı Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. HAVVA NURAN TEZCAN

  4. Şemseddin Sâmi'nin Kâmûsu'l-A'lâm'ında ismi geçen Osmanlı Dönemi şair ve yazarları (I. II. ve III. cildler)

    Başlık çevirisi yok

    HÜSEYİN ÖZKAN

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2012

    Türk Dili ve EdebiyatıQafqaz University

    Türk Dili ve Edebiyatı Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. ÖMER OKUMUŞ

  5. Türkçede Arsène Lupın çevirileri üzerine betimleyici bir çalışma

    A descriptive translation study on Arsène Lupin translations in Turkish

    GÜLAY GÜLER

    Doktora

    Türkçe

    Türkçe

    2022

    Batı Dilleri ve EdebiyatıYıldız Teknik Üniversitesi

    Batı Dilleri ve Edebiyatları Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. AYŞE BANU KARADAĞ