3-6 yaş arası çocuğa sahip ebeveynlerin, öz-yeterlikleri, tükenmişlikleri ve çocuklarıyla olan iletişimleri arasındaki ilişkinin incelenmesi
Examination of the relationship between parental self-efficacy, parental burnout and parent-child communication of parents who have children aged between 3-6 years
- Tez No: 677053
- Danışmanlar: PROF. DR. RAMAZAN ARI
- Tez Türü: Doktora
- Konular: Eğitim ve Öğretim, Education and Training
- Anahtar Kelimeler: Ebeveyn-Çocuk İletişimi, Ebeveyn Tükenmişliği, Ebeveyn Öz-yeterliliği, Parent-Child Communication, Parental Self-Efficacy, Parental Burnout
- Yıl: 2021
- Dil: Türkçe
- Üniversite: Selçuk Üniversitesi
- Enstitü: Sosyal Bilimler Enstitüsü
- Ana Bilim Dalı: Çocuk Gelişimi ve Ev Yönetimi Eğitimi Ana Bilim Dalı
- Bilim Dalı: Çocuk Gelişimi ve Eğitimi Bilim Dalı
- Sayfa Sayısı: 231
Özet
Bu araştırma 3- 6 yaş arası çocuğa sahip ebeveynlerin; ebeveyn öz-yeterliği, ebeveyn tükenmişliği ve ebeveyn-çocuk iletişimi arasındaki ilişkiyi incelemek amacı ile yapılmıştır. İlişkisel tarama modeli kullanılarak yapılan çalışmada, ebeveyn öz yeterliği bağımsız değişkeni, ebeveyn tükenmişliği bağımlı değişkeni ve ebeveyn-çocuk iletişimi aracı değişkeni tanımlamaktadır. Araştırmanın çalışma grubunu, Bursa ili merkez ilçelerinde (Nilüfer, Osmangazi, Yıldırım) ikamet eden, 3- 6 yaş arası çocuğa sahip, 573 (317 anne- 250 baba) ebeveyn oluşturmaktadır. Ebeveyn tükenmişliğini ölçmek için Roskam vd., (2018) tarafından geliştirilen Arıkan vd., (2020) tarafından Türkçe geçerlik ve güvenirlik çalışması yapılan“Ebeveyn Tükenmişliği Ölçeği (ETÖ)”, ebeveyn- çocuk iletişim düzeyini ölçmek için Kahraman (2016) tarafından geliştirilen Ebeveynin Çocuğuyla İletişimi Ölçeği (EÇİÖ), ebeveynlerin öz-yeterliklerini ölçmek için Meunier ve Roskam (2009) tarafından geliştirilen“Küresel Ebeveyn Öz Yeterlik Ölçeği (KEÖÖ)”bu çalışma için araştırmacı tarafından Türkçe geçerlik ve güvenirlik çalışması yapılarak kullanılmıştır. Araştırmada verilerin analizi, SPSS 25.0 programında, Hayes (2018) tarafından geliştirilen Process Macro kullanılarak yapılmıştır. Araştırmadan elde edilen bulgular ışığında ulaşılan genel sonuç; ebeveyn öz-yeterliliğinin ebeveyn-çocuk iletişimi üzerinde pozitif yönlü, ebeveyn öz-yeterliliğinin, ebeveyn tükenmişliği üzerinde negatif yönlü, ebeveyn-çocuk iletişimin de ebeveyn tükenmişliği üzerinde negatif yönlü ve anlamlı etkisi olduğu saptanmıştır. Ebeveyn öz-yeterliliğinin, ebeveyn tükenmişlik üzerindeki etkisine, ebeveyn-çocuk iletişimi değişkeni dahil edildiğinde, doğrudan etki tamamen ortadan kalmamış sadece bir miktar azalmıştır. Ebeveyn-çocuk iletişimi ilişkisi değişkeninin ebeveyn öz-yeterlik ve ebeveyn tükenmişlik değişkenleri arasında kısmi aracılık rolünü üstlendiğini işaret etmiştir.
Özet (Çeviri)
This research was conducted to examine the relationship between parental self-efficacy, parental burnout and parent-child communication levels of parents who have children aged between 3 and 6 years old. In the study, conducted by using the relational screening model, the parental self-efficacy as an independent variable, the parental burnout as a dependent variable and the parent-child communication intermediary variable are defined. The population of the study consists of 573 parents (317 mothers and 250 fathers) with children between the ages of 3 and 6, residing in the central districts of Bursa (Nilüfer, Osmangazi, Yıldırım). For measuring parental burnout, the“Parental Burnout Scale”, developed by Roskam et al. (2018) and studied by Arıkan et al. (2020) for the validity and reliability study in Turkish, was used; For measuring the parent-child communication level, the“Parent's Communication with Their Child Scale”, developed by Kahraman (2016), was used; And to measure the parents' self-efficacy, The Global Parental Self-Efficacy Scale, developed by Meunier and Roskam (2009), was used by the researcher for this study, by conducting a Turkish validity and reliability study. The analysis of the data in the study was carried out using the Process Macro developed by Hayes (2018) in the SPSS 25.0 program. The general conclusion reached in light of the findings of the research; It was determined that parental self-efficacy has a positive effect on parent-child communication, parental self-efficacy has a negative effect on parental burnout, and parent-child communication has a negative and significant effect on parental burnout. When the parent-child communication variable was included in the effect of parental self-efficacy on parental burnout, the direct effect was not completely eliminated but only slightly reduced. The study pointed out that the parent-child communication relationship variable plays a partial intermediary role between the variables of parental self-efficacy and parental burnout.
Benzer Tezler
- Sağlık çalışanı ebeveynlerin korona virüs korkusunun ebeveyn-çocuk ilişkisi üzerindeki etkisi
The effect of healthcare parent's fear of coronavirus on the parent-child relationship
MERVE ÇELİKTAŞ
Yüksek Lisans
Türkçe
2023
HemşirelikYozgat Bozok ÜniversitesiÇocuk Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı
DR. ÖĞR. ÜYESİ ŞENAY ARAS DOĞAN
- Çocuk menülerinin enerji ve besin ögesi içerikleri ile menülere karşı aile tutumlarının değerlendirilmesi
Evaluation of the energy and nutrient content of children's menus and family attitudes towards the menus
ZEYNEP SARI KAZOĞLU
Yüksek Lisans
Türkçe
2022
Beslenme ve DiyetetikBaşkent ÜniversitesiBeslenme ve Diyetetik Ana Bilim Dalı
PROF. DR. GÜL KIZILTAN
- 3-4 yaş çocuklarının öz düzenleme becerisinde beslemeye ilişkin ebeveynliğin rolü
The role of feeding parenting on the self regulation skills of 3-4 year old children
ŞIVGANUR KİRMAN GÜNGÖRER
- Türkiye'den ulusötesi göç etmiş ebeveynlerin özyeterlik inançları ve okul öncesi dönemdeki çocuklarının duygu düzenleme becerileri arasındaki ilişki
The relationship between self-efficacy beliefs of parents immigrated from turkey and their preschool children's emotion regulation skills
ELİF GÜVENER
Yüksek Lisans
Türkçe
2021
PsikolojiKTO Karatay ÜniversitesiÇocuk Gelişimi Ana Bilim Dalı
DR. ÖĞR. ÜYESİ HATİCE YALÇIN
- Çocuklarda davranış değişikliği modellerine dayalı fiziksel aktivite programı geliştirilmesi ve etkinliğinin incelenmesi
Developing a physical activity program based on behavior change models in children and investigation of its efficiency
MIRA A A AMER
Yüksek Lisans
İngilizce
2023
Fizyoterapi ve Rehabilitasyonİstanbul Üniversitesi-CerrahpaşaFizyoterapi ve Rehabilitasyon Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. SAİME NİLAY ARMAN