Geri Dön

Kötü kontrollü tip 1 diyabet ve tip 2 diyabet hastalarında neuromedin u düzeyi ve yeme eğilimlerinin karşılaştırılması

Comparison of neuromedin u level and eating tendencies in poor controlled type 1 and type 2 diabetes patients

  1. Tez No: 684412
  2. Yazar: YASEMİN ÇALIŞKAN
  3. Danışmanlar: DOÇ. DR. NİZAMEDDİN KOCA
  4. Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
  5. Konular: İç Hastalıkları, Internal diseases
  6. Anahtar Kelimeler: Diyabet, neuromedin-u, yeme eğilimi, Diabetes, neuromedin-u, tendency to eat
  7. Yıl: 2021
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: Sağlık Bilimleri Üniversitesi
  10. Enstitü: Bursa Yüksek İhtisas Eğitim ve Araştırma Hastanesi
  11. Ana Bilim Dalı: İç Hastalıkları Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
  13. Sayfa Sayısı: 51

Özet

Amaç: Neuromedin U (NmU)'nun glukoz bağımlı insülin sekresyonu üzerine etkileri gösterilmiştir. Bu çalışmamızda, iyi ve kötü kontrollü Tip 1 diyabet (T1DM), Tip 2 diyabet (T2DM) hastalarında ve kontrol grubunda NmU düzeyleri ile yeme eğilimlerinin karşılaştırarak NmU'nun diyabet regülasyonunda etkili olup olmadığını değerlendirmeyi amaçlıyoruz. Yöntem ve Gereç: T1DM, T2DM ve sağlıklı gönüllü grubundan çalışma kriterlerine uyan 40'ar kişi çalışmaya dahil edildi. Katılımcılardan 8 saatlik açlık sonrası antropometrik ölçümlerin ve 3 faktörlü beslenme anketinin yapılmasını takiben venöz kan örneği alınarak serum NmU düzeyi ve diğer biyokimyasal parametrelerin ölçümü yapıldı. Bulgular: Serum NmU düzeylerinin T1DM, T2DM ve kontrol grupları arasında farklılık göstermediği izlendi (p=0,105). Diyabet (DM) regülasyonu durumuna göre yapılan karşılaştırmada NmU düzeyinin diyabet kontrolü iyi ve kötü olan gruplar arasında da farklılık göstermediği gözlendi (p=0,910). Kontrol grubundaki sağlıklı gönüllülerde NmU düzeylerinin yaş (rs= -0,40; p=0,010) ve beden kitle indeksi (BKI) (rs= -0,37; p=0,018) ile ters yönde anlamlı bir ilişki içerisinde olduğu görüldü. T2DM hastalarında NmU seviyesi ile üç boyutlu yeme anketi değerlendirmesinde kontrolsüz yeme skorları ile ters yönde anlamlı bir ilişki içerisinde bulunduğu belirlendi (rs=-0,34; p=0,018). Sonuç: Çalışmamızda, sağlıklı gönüllüler arasında BKI ile NmU düzeyi arasında ters yönde anlamlı bir ilişki içerisinde olduğu bulunmuştur. Bu ilişkinin T1DM ve T2DM gruplarında bulunmaması DM varlığının NmU salınımı üzerine etkili olabileceğini düşündürmüştür. T2DM hastalarında yeme kontrolünde sorun yaşayan katılımcıların NmU düzeylerinin daha düşük olması NmU'nun yeme kontrolünde rol alıyor olabileceğini düşündürmüştür.

Özet (Çeviri)

Aim: The effects of Neuromedin U (NmU) on glucose-dependent insulin secretion have been demonstrated. In this study, we aimed to evaluate whether NmU is effective in diabetes regulation by comparing NmU levels and eating tendencies in well and poorly controlled Type 1 diabetes (T1DM), Type 2 diabetes (T2DM) patients and control group. Material and Methods: 40 people from each group who met the working criteria from T1DM, T2DM and healthy volunteer group were included in the study. After 8 hours of fasting, anthropometric measurements and 3-factor nutrition questionnaire were taken from the participants, and the serum NmU level and other biochemical parameters were measured by taking venous blood samples. Results: It was observed that serum NmU levels did not differ between T1DM, T2DM and control groups (p=0.105). In the comparison made according to the diabetes regulation status, it was observed that the NmU level did not differ between the groups with good and poor diabetes (DM) control (p=0.910). In healthy volunteers in the control group, NmU levels were found to be inversely correlated with age (rs= -0.40; p=0.010) and body mass index (BKI) (rs= -0.37; p=0.018). In T2DM patients, NmU level was found to be inversely correlated with uncontrolled eating scores in the three-dimensional eating questionnaire evaluation (rs=-0.34; p=0.018). Conclusions: In our study, it was found that there was a significant inverse relationship between BKI and NmU levels among healthy volunteers. The absence of this relationship in T1DM and T2DM groups suggested that the presence of DM may have an effect on NmU release. The lower NmU levels of the participants who had problems in eating control in T2DM patients suggested that NmU might have a role in eating control.

Benzer Tezler

  1. Pediatrik diabetes mellitus tanılı hastalarda akciğer fonksiyonları ile d vitamini seviyeleri arasındaki ilişkinin değerlendirilmesi

    The relationship between lung function tests and vitamin d levels of the patients with diagnosis of pediatric diabetes mellitus

    MELTEM KIVILCIM

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2012

    Çocuk Sağlığı ve Hastalıklarıİstanbul Üniversitesi

    Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. AHMET AYDIN

  2. Tip II diyabetes mellitus hastalarında diyabetik nefropati derecesi ile serum AGE ve idrar MCP-1 düzeyleri ilişkisi

    Relationship between diabetic nephropathy grade and serum AGE and urine MCP-1 levels in type II diabetes mellitus patients

    NAZLI YANIK

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2011

    BiyokimyaSağlık Bakanlığı

    Tıbbi Biyokimya Ana Bilim Dalı

    DR. CİHAN COŞKUN

  3. Tip 1 ve tip 2 diabetes mellitus tanılı hastalarda sarkopeninin değerlendirilmesi

    Evaluation of sarcopenia in patients with type 1 and type 2 diabetes mellitus

    BEYZA US

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2019

    Endokrinoloji ve Metabolizma HastalıklarıMarmara Üniversitesi

    İç Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. DİLEK YAVUZ

  4. İnsülin kullanımına rağmen glisemik kontrolü kötü olan tip 2 diyabet hastalarında cushing sendromu sıklığı

    The prevalence of cushıng's syndrome ın type 2 dıabetıc patıents wıth poor glycemıc regulatıon despıte the use of ınsulın

    AŞKIN GÜNGÜNEŞ

    Tıpta Yan Dal Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2013

    Endokrinoloji ve Metabolizma HastalıklarıSağlık Bakanlığı

    İç Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. TUNCAY DELİBAŞI

    PROF. DR. MUSTAFA ŞAHİN

  5. Pelitköy Eğitim Aile Sağlığı merkezine başvuran tip 2 diabetes mellituslu hastaların glisemik kontrolünde uyku kalitesinin etkisi

    The effect of sleep quality on glycemic control in patients with type 2 diabetes mellitus admitted to Pelitköy Teaching-family health center

    ŞULENUR ÇAY

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2021

    Aile HekimliğiOndokuz Mayıs Üniversitesi

    Aile Hekimliği Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. MUSTAFA KÜRŞAT ŞAHİN