Geri Dön

Studies on cyclodextrin complexation of a poorly water soluble anti-hyperlipidemic drug, tablet formulation and characterization

Suda çok az çözünen hipolipidemik bir ilaç ile siklodekstrin kompleksasyonu, tablet formülasyonu ve değerlendirmesi üzerine çalışmalar

  1. Tez No: 685286
  2. Yazar: NEJVA KAİD
  3. Danışmanlar: YRD. DOÇ. DR. MUHAMMED ABDUR RAUF
  4. Tez Türü: Yüksek Lisans
  5. Konular: Eczacılık ve Farmakoloji, Pharmacy and Pharmacology
  6. Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
  7. Yıl: 2021
  8. Dil: İngilizce
  9. Üniversite: Yeditepe Üniversitesi
  10. Enstitü: Sağlık Bilimleri Enstitüsü
  11. Ana Bilim Dalı: Farmasötik Teknoloji Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
  13. Sayfa Sayısı: 93

Özet

Bu çalışmanın amacı, suda az çözünen bir anti-hiperlipidemik ilaç olan bezafibrat'ın (BF) farklı siklodekstrinler (CD'ler) ile kompleksleşmesini incelemek ve kompleksleri tablet dozaj formu olarak formüle etmektir. Bu amaçlar için alfa-siklodekstrin (αCD), beta-siklodekstrin (βCD), gama-siklodekstrin (γCD) ve hidroksipropil-β-siklodekstrin (HPβCD) kullanılmıştır. İlaç, CD çözeltileri ile sürekli karıştırılması, ardından filtrasyon ve liyofilizasyon yapılarak kompleks oluşturması gerçekleştirilmiştir. İlk çalışmalar, tüm CD'ler ile BF çözünürlüğünün arttığını göstermiş ve denge kompleksleşme süresi 2 gün olarak belirlenmiştir. pH 7.0, 4.0 ve 1.5 olan sulu ortam ile yapılan deneyler, asidik pH'ın BF'nin içsel çözünürlüğünü büyük ölçüde azalttığını ancak kompleksleşme verimliliğini arttırdığını göstermiştir. 60°C'deki deney, kompleksleşme çözünürlüğünü arttırmış, ancak komplekslerin stabilitsini azaltmıştır. Genel olarak, βCD ve HPβCD; αCD ve γCD'ye göre daha iyi çözünürlük artışı göstermiştir. HPβCD'nin çözünürlüğü test edilen 25 mM'den çok daha yüksek (> 33 g/100 mL su)) olduğundan, BF'nin çözünürlüğü muhtemelen orantılı olarak arttırılabilir. FTIR, DSC ve SEM çalışmaları, test edilen tüm CD'lerle BF'nin kompleksleştiğini doğrulamıştır. BF'nin βCD (BFβCD) ve HPβCD (BFHPβCD) ile kompleksleri, iki farklı doğrudan sıkıştırılabilir eksipien, yani Avicel PH102 (mikrokristalin selüloz) ve DiPac (sıkıştırılabilir şeker) ile formüle edilmiştir. Her iki tablet türü de kalınlık, çap, sertlik, gevreklik, dağılma süresi ve çözünme özellikleri gibi kalite özellikleriyle değerlendirildiğinde iyi kalitede olduğu görlmütür. Tabletlerde, siklodekstrin, doğrudan sıkıştırılabilir eksipienlerin gereksinimini azaltıp çözünürlük arttırıcı ve dolgu maddesi olarak ikili rol oynamıştır. Liyofilize BFHPβCD, parçalanmayı veya çözünmeyi olumsuz etkilemeden çok sert ve gevrek olmayan tabletler üretmiştir. Son olarak, çözünme testi, bezafibrat'ın βCD ve HPβCD ile kompleksleşmesinin, saf ilaca kıyasla üstün bir çözünme hızı sergilediğini göstermiştir. Aynı gözlem tabletlerde de bulunmuş; kompleksleri içeren hem Avicel hem de DiPac tabletleri, saf ilaç içeren tabletlere veya ilacın siklodekstrinlerle fiziksel karışımına kıyasla üstün çözünme profilleri göstermiştir. Bu çözünme profilleri, benzerlik faktörü, f2, ile test yaplmış ve bu f2 testi, βCD ve HPβCD kompleksleri veya bu komplekleri taşıyan tabletleri arasındaki çözünme benzerliğini, ama her ikisi de kompleks olmayan toz veya bu tozları taşıyan tablet formülasyonununkinden farklı olduğunu göstermiştir.

Özet (Çeviri)

The aims of the present study were to study the complexation of a poorly water-soluble anti-hyperlipidemic drug, bezafibrate (BF), with different cyclodextrins (CDs) and to formulate the complexes as tablet dosage form. Alpha-cyclodextrin (αCD), beta-cyclodextrin (βCD), gamma-cyclodextrin (γCD), and hydroxypropyl-β-cyclodextrin (HPβCD) were used for these purposes. Continuous stirring of drug with CD solutions followed by filtration and lyophilization was performed for the complexation. Initial studies showed BF solubility increase with all the CDs and equilibrium complexation period was 2 days. Experiments with aqueous medium of pH 7.0, 4.0, and 1.5 showed that acidic pH drastically reduced intrinsic solubility of BF but increases complexation efficiency. Experiment at 60˚C increased complexation solubility but reduced the stability of the complexes. Overall, βCD and HPβCD showed better solubilization than αCD and γCD. As solubility of HPβCD is much higher (> 33 g/100 mL water) than 25 mM tested, solubility of BF can presumably be increased proportionally. FTIR, DSC and SEM studies confirmed complexation of BF with all the CDs tested. The complexes of BF with βCD (BFβCD) and HPβCD (BFHPβCD) were formulated with two different directly compressible vehicles, namely, Avicel PH102 (microcrystalline cellulose) and DiPac (compressible sugar). Both types of tablets were of good quality when evaluated by quality attributes like thickness, diameter, hardness, friability, disintegration time and dissolution characteristics. In tablets, cyclodextrin played the dual roles of solubility enhancer and filler reducing the requirement of directly compressible vehicles. Lyophilized BFHPβCD produced very hard and non-friable tablets without negatively affecting disintegration or dissolution. Finally, dissolution test showed that complexation of bezafibrate with βCD and HPβCD exhibited an enhanced dissolution rate in comparison to pure drug. The same observation were also found with tablets; both Avicel and DiPac tablets with complexes showed superior dissolution profiles compared to tablets with pure drug or physical mixture of drug with cyclodextrins. These dissolution profiles were tested with similarity factor, f2, which showed the similarity of dissolution between βCD and HPβCD complexes or tablets containing these complexes but both were different from those of non-complex powder or tablet formulation.

Benzer Tezler

  1. Kuersetin'in siklodekstrin nanopartiküllerinin hazırlanması ve in vitro değerlendirilmesi

    Preparation and in vitro evaluation of quercetin cyclodextrin nanoparticles

    KADRİ GÜLEÇ

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2016

    Eczacılık ve FarmakolojiAnadolu Üniversitesi

    İleri Teknolojiler Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. MÜZEYYEN DEMİREL

  2. Siklodekstrinlerin etken madde çözünürlüğüne olan etkileri

    The Effects of cyclodextrins on active substance

    TAMER ATAY

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    1995

    Eczacılık ve FarmakolojiGATA

    PROF.DR. AŞKIN IŞIMER

  3. Interaction of magnetic nanoparticles with polymersomes for use as multimodal nanocarriers

    Manyetik nanoparçacıkların polimerzomlarla etkileşiminin multimodal nanotaşıyıcı olarak kullanımı için incelenmesi

    GİZEM UYSAL

    Yüksek Lisans

    İngilizce

    İngilizce

    2023

    BiyomühendislikBoğaziçi Üniversitesi

    Biyomedikal Mühendisliği Ana Bilim Dalı

    DR. ÖĞR. ÜYESİ BANU İYİSAN

  4. Çiklodekstrinlerin tekstil boyama ve yıkama işlemlerinde kullanımı

    The Use of cyclodextrins in textile dyeing and washing processes

    BİRKAN SALİM YURDAKUL

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2002

    Tekstil ve Tekstil MühendisliğiDokuz Eylül Üniversitesi

    Tekstil Mühendisliği Ana Bilim Dalı

    YRD. DOÇ. DR. AYSUN CİRELİ

  5. Cyclodextrin functionalized nanofibers via electrospinning

    Elektroeğirme ile siklodekstrin fonksiyonlu nanolifler

    ASLI ÇELEBİOĞLU

    Doktora

    İngilizce

    İngilizce

    2014

    Mühendislik Bilimleriİhsan Doğramacı Bilkent Üniversitesi

    Malzeme Bilimi ve Nanoteknoloji Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. TAMER UYAR