The role of mothers' and fathers' emotion regulation and parenting on their preschoolers' emotion regulation
Anne-babaların duygu düzenlemelerinin ve ebeveyn davranışlarının okul öncesi çocuklarının duygu düzenlemesi üzerindeki rolü
- Tez No: 688231
- Danışmanlar: DR. ÖĞR. ÜYESİ BERRİN ÖZYURT
- Tez Türü: Yüksek Lisans
- Konular: Psikoloji, Psychology
- Anahtar Kelimeler: Duygu düzenleme, duygu sosyalizasyonu, ebeveyn davranışları, duygu düzenlemede zorluk, Emotion regulation, parenting, emotion socialization, difficulties in emotion regulation
- Yıl: 2021
- Dil: İngilizce
- Üniversite: Yaşar Üniversitesi
- Enstitü: Lisansüstü Eğitim Enstitüsü
- Ana Bilim Dalı: Psikoloji Ana Bilim Dalı
- Bilim Dalı: Psikoloji Bilim Dalı
- Sayfa Sayısı: 131
Özet
Duygu düzenleme karmaşık bir süreçtir, bebeklikte başlar ve hayat boyu ebeveynin desteği ile devam eder. Bu yüzden ebeveyn ve çocuk etkileşimi çocukların duygu düzenleme becerilerinin şekillenmesinde önemli bir role sahiptir. Okul öncesi dönem özellikle çocukların akran ilişkilerini, aile ilişkilerini ve organizasyonunu öğrenmesinde, sosyal yeterliliğinin gelişiminde önemli bir parçadır. Araştırmalar okul öncesi dönemde çocukların sosyal davranışlarının ilerleyen dönemdeki sosyal davranışlarını etkilediğini bulmuştur. Bu nedenle sosyal yeterliliği belirleyen faktörleri bilmenin gerekli olduğunu belirtmişlerdir (Eisenberg, Fabes, Shepard, Murphy, Guthrie, Jones, & Maszk, 1997). Duygu düzenleme, çocuk gelişiminin önemli bir parçasıdır. Duygu düzenleme becerileri, duygusal ilişkilerde nasıl tepki verilmesi gerektiğini anlama ve öğrenme ile ilgilidir. Ebeveynler çocuklarının duygu düzenlemelerinde önemli bir rol oynamaktadır. Araştırmacılar, özellikle okul öncesi yıllarda anne-çocuk etkileşiminin, çocuğun duygusal düzenleme becerisin gelişiminde önemli olduğu bulmuştur (Altan, Yağmurlu ve Yavuz, 2012). Yapılan araştırmalar, anne çocuk etkileşimlerinin çocukların duygu ve davranış düzenlemeleri için önemli olduğunu, bunun bakım ortamındaki sıcaklık, duyarlılık ve hassasiyetle başlayıp, annelerin model olması ile okul öncesi yıllarına kadar devam ederek ve çocukların duygu düzenleme stratejilerini desteklediğini göstermiştir (Cassidy 1994; Eisenberg, Fabes, Shepard, Cumberland, Losoya, Guthrie & Murphy 2001; Jacobsen, Huss, Fendrich, Kruesi, & Ziegenhain, 1997; Raikes and Thompson, 2006; Russell, Londhe, & Britner, 2013). Literatürün çoğunluğunda çocuğun duygu düzenleme becerilerinin gelişiminde annenin rolü üzerinde durulmuş, baba faktörüne çok fazla değinilmemiştir. Bu çalışmanın amacı hem annelerin hem de babaların duygu düzenleme becerisinin çocukların duygu düzenleme becerileri üzerindeki rolünü incelemektir. Buna ek olarak, her iki ebeveynin, ebeveyn davranışlarının çocukların duygu düzenleme becerisiyle ilişkisine bakmaktır. Bu çalışma İzmir'de yaşayan 97 anne babaya hem kendilerini hem de okul öncesi dönem (3-6 yaş aralığında) çocuklarını değerlendirmeyi amaçlamıştır. Katılımcılardan yalnızca anneler çocukları için Duygu Düzenleme Ölçeği (Emotion Regulation Scale), hem anneler hem de babalar; Duygu Düzenleme Güçlüğü Ölçeği (Difficulties in Emotion Regulation Scale), Çocukların Olumsuz Duygularıyla Başetme Ölçeği (Coping with Children's Negative Emotions Scale), Çocuk Yetiştirme Stili Ölçeği'ni (Parenting Practices Questionnaires) tamamlamışlardır. Toplanan veriler SPSS'de, Pearson korelasyon, t-test ve Çoklu Hiyerarşik Regresyon analizleri yapılarak test edildi. Toplamda 5 hipotez üzerinde çalışıldı. Sonuçlara bakıldığında; annelerin ve çocukların duygu düzenleme becerisi arasında anlamlı bir ilişki bulunmuştur. Babalar ve çocuklar arasında yalnızca toplam duygu düzenleme becerisi açısından anlamlı bir ilişki bulunmuştur. Çocuklardaki değişkenlik/olumsuzluk alt ölçeği annelerin kendi duygusal tepkilerini kabul etmemesi ve duygu düzenleme stratejilerine sınırlı erişiminin olması ile ilişkili bulunmuştur. Annelerin duygusal tepkilerin anlaşılmaması, duygusal tepkilere ilişkin farkındalığın olmaması duygusal tepkilerini kabul etmemesi ve duygu düzenleme stratejilerine sınırlı erişiminin olması çocuklardaki duygu düzenleme ile ilişkili bulunmuştur. Çocuklarda toplam duygu düzenleme, annelerin kendi duygusal tepkilerini kabul etmemesi ve duygu düzenleme stratejilerine sınırlı erişiminin olması ile ilişkili bulunmuştur. Babaların ise olumsuz duygular deneyimlerken amaç odaklı davranışlarda bulunmada güçlük çekmeleri çocuklardaki toplam duygu düzenleme ile ilişkili bulunmuştur. Anne ve babalar birbirlerinden ayrı duygu düzenleme becerileri kullanmaktadır. Anne ve babanın duygu sosyalizasyonu ile çocukların duygu düzenleme becerisi ilişkili bulunmuştur. Sonuçlara bakıldığında; hem annede hem de babada sıkıntılı tepki çocuklarda değişkenlik/olumsuzluk ile pozitif ilişkili bulunmuştur. Buna ek olarak, annelerin probleme odaklı tepkileri çocuğun değişkenlik/olumsuzluk davranışıyla negatif yönde ilişkili bulunmuştur. Hem annenin hem de babanın küçümseyici tepkileri çocuklardaki duygu düzenleme ile negatif yönde ilişkili bulunmuştur. Bunun yansıra, annelerin problem odaklı tepkileri çocuklarda duygu düzenleme ile pozitif yönde ilişkili bulunmuştur. Toplam duygu düzenlemeye baktığımızda, annelerin problem odaklı tepkileriyle pozitif, sıkıntılı tepki göstermeleriyle negatif yönde ilişki bulunmuştur. Anne babaların kullandıkları ebeveyn davranışları ile çocukların duygu düzenleme becerisi arasında anlamlı ilişki bulunmuştur. Annelerin özerklik tanıması (autonomy-granting) babaların sıcaklık göstermesi çocukların değişkenlik/olumsuzluk davranışıyla negatif ilişkili babaların duyarlı (responsiveness) olması ise pozitif yönde ilişkili bulunmuştur. Hem annelerin hem de babaların sıcaklık davranışı çocuklarda duygu düzenleme ile ilişkili bulunmuştur. Bunun yanı sıra annenin talep kâr olması çocukların duygu düzenlemesi ile negatif yönde ilişkili bulunmuştur. Toplam duygu düzenlemeye baktığımızda babaların sıcaklık davranışı pozitif ilişkili, annelerin talep kâr olması ve babaların da duyarlı (responsiveness) olması negatif yönde ilişkili bulunmuştur.
Özet (Çeviri)
Emotion regulation is a complex process, which begins in infancy and continues with the support of a lifelong parent. Therefore, parent and child interaction plays an important role in shaping children's emotion regulation skills. Preschool period is an important part of learning of peer relations, family relations and organization, especially in the development of social competence of children. Some research has found out that the social behaviors of children in pre-school period affect their social behaviors in the future. Therefore, it has been stated that it is necessary to know the factors determining social competence (Eisenberg, Fabes, Shepard, Murphy, Guthrie, Jones, & Maszk, 1997). Emotion regulation is an important part of child development. Emotion regulation skills relate to understanding and learning how to react in emotional relationships. Parents play a significant role in their children's emotion regulation. Researchers have found out that mother-child interaction, especially in preschool years, is important in the development of emotional regulation skills of children (Altan, Yağmurlu & Yavuz, 2012). Research has shown that mother-child interactions are important for children's emotion and behavior regulation, starting with warmth, sensitivity and sensitivity in the care environment, continuing to preschool years with the model of mothers and supporting children's emotion regulation strategies (Cassidy 1994; Eisenberg, Fabes, Shepard, Cumberland, Losoya Guthrie & Murphy 2001; Jacobsen, Huss, Fendrich, Kruesi, & Ziegenhain, 1997; Raikes and Thompson, 2006; Russell, Londhe, & Britner, 2013). In the majority of the literature, the role of the mother in the development of the emotion regulation skills of the child is emphasized and the father factor is not mentioned much. In this study, I examined the role of both mothers' and fathers' emotion regulation on their preschoolers emotion regulation skills. In addition, the relationship between both parents' parenting behaviors, emotion socialization of parents and children's emotion regulation skills is examined, too. Subjects are 97 mothers their spouses, and their preschooler children who live in İzmir city. Coping with Children's Negative Emotions Scale (CCNES), Difficulties in Emotion Regulation Scale (DERS), Parenting Practices Questionnaires and Emotion Regulation Scale (ER) were used. Collected data was entered into SPSS 22 package program and Pearson Correlation, Independent sample T-test and Linear Regression and Hierarchical Multiple Regression analyses to test the hypothesis. Results shows that there is a significant relationship between mothers' and their children's emotion regulation strategies. Mother's non- acceptance of emotional responses, limited access to effective strategies, lack of clarity of emotional responses and lack of awareness of emotional responses found related with children emotion regulation skills. Fathers have significant role on their children total emotion regulation. Father's difficulties in engaging goal directed behavior when experiencing negative affect (goals) found related with total emotion regulation in children. Fathers and mothers are differ from each other for using emotion regulation strategies. Fathers and mothers emotion socialization skills related with children emotion regulation. Distress reaction positively related with children lability/ negativity both mothers and fathers. Mother's problem focused response negatively related with children's lability/negativity. Both mother's and father's minimization reaction negatively related with children emotion regulation skills. By the way, mother's problem focused response positively related with children emotion regulation skills. Finally, total emotion regulation in children positively related with mother's problem focused response and negatively related with distress reaction of mother's. Parenting behaviors of mother's and father's related with emotion regulation in children. Autonomy granting behaviors of mother's and father's warmth negatively related with children lability/negativity. In addition, father's responsiveness positively related with lability/negativity in children. Both mother's and father's warmth found to be positively related with emotion regulation in children. By the way, demandingness of mother negatively related with children emotion regulation. Finally, in total emotion regulation for children, mothers' demandingness and fathers' responsiveness negatively related. Fathers' warmth positively related with total emotion regulation in children. Finally, total emotion regulation in children positively related with mother's problem focused response and negatively related with distress reaction of mother's. Parenting behaviors of mother's and father's related with emotion regulation in children. Autonomy granting behaviors of mother's and father's warmth negatively related with children lability/negativity. In addition, father's responsiveness positively related with lability/negativity in children. Both mother's and father's warmth found to be positively related with emotion regulation in children. By the way, demandingness of mother's negatively related with children emotion regulation. Finally, in total emotion regulation for children, mother's demandingness and father's responsiveness negatively related. Father's warmth positively related with total emotion regulation in children.
Benzer Tezler
- Ebeveynlerde algılanan ebeveyn kabul reddi ile çocuklarındaki duygu düzenleme becerisi arasındaki ilişkide öz yeterlilik algısının aracı rolünün incelenmesi
Investigation of the mediating role of self-efficacy in the relationship between parental acceptance-rejection among parents and their children's emotion regulation skills
AYŞE BEGÜM ŞENOLUR
Yüksek Lisans
Türkçe
2021
Psikolojiİstanbul Gedik ÜniversitesiKlinik Psikoloji Bilim Dalı
DR. ÖĞR. ÜYESİ ZEYNEP MAÇKALI
- Ebeveynlerin bilinçli farkındalıkları ile çocuklarının duygu düzenlemeleri arasındaki ilişkide evlilikte bilinçli farkındalık ve ebeveynlikte bilinçli farkındalığın aracılık rolleri
The mediating roles of mindfulness in marriage and mindfulness in parenting in the relationship between parents' dispositional mindfulness and emotion regulation of their children
EZGİ GÜNEY UYGUN
Yüksek Lisans
Türkçe
2023
Eğitim ve ÖğretimYıldız Teknik ÜniversitesiEğitim Bilimleri Ana Bilim Dalı
DR. ÖĞR. ÜYESİ SEHER MERVE ERUS
- Okul öncesi eğitime devam eden 48-72 aylık çocukların duygu düzenleme becerileri ile ebeveynlerinin bilinçli farkındalık düzeyleri arasındaki ilişkinin incelenmesi
Investigation of the relationship between the emotion regulation skills of 48-72 months old children who continue pre-school education and the conscious awareness levels of their parents
İREM İNCE
Yüksek Lisans
Türkçe
2024
Eğitim ve ÖğretimYıldız Teknik ÜniversitesiTemel Eğitim Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. MEHMET NUR TUĞLUK
- 3-6 yaş grubu çocukların duygu düzenleme becerilerinin yordayıcısı olarak babaların babalık rolü algısı, ebeveynliğe yönelik tutumu ve baba katılımı
Fathers' perception of fatherhood role, attitudes toward parenting, and father's participation as the predictive of emotion regulation skills of children aged between 3-6 years
HURİ SENA AKSOY
Yüksek Lisans
Türkçe
2022
Eğitim ve ÖğretimÇukurova ÜniversitesiOkul Öncesi Eğitimi Ana Bilim Dalı
DR. ÖĞR. ÜYESİ RAZİYE GÜNAY BİLALOĞLU
- Baba katılımının duygu düzenleme ve kişilerarası problemlerle olan ilişkisinde erken dönem uyumsuz şemaların aracı rolü
The mediation role of early maladaptive schemes in the relationship of father involvement with emotion regulation and interpersonal problems
MUHAMMED SEYİD RAŞİD BAĞÇİVAN
Yüksek Lisans
Türkçe
2020
PsikolojiAnkara Yıldırım Beyazıt ÜniversitesiKlinik Psikoloji Ana Bilim Dalı
DR. ÖĞR. ÜYESİ EMİNE İNAN