Tekrarlayan fetal kayıplı çiftlerde sitogenetik değerlendirme
Cytogenetic appraisement in the couples of recurrent fetal losses
- Tez No: 69932
- Danışmanlar: PROF. DR. SEHER BAŞARAN
- Tez Türü: Yüksek Lisans
- Konular: Tıbbi Biyoloji, Medical Biology
- Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
- Yıl: 1998
- Dil: Türkçe
- Üniversite: İstanbul Üniversitesi
- Enstitü: Sağlık Bilimleri Enstitüsü
- Ana Bilim Dalı: Tıbbi Genetik Ana Bilim Dalı
- Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
- Sayfa Sayısı: 88
Özet
Tekrarlayan fetal kaybı ve / veya konjenital anomalili doğum öyküsü olan kişilerde kromozom anomalileri, normal populasyona göre daha sık görülmektedir. Yapılan sitogenetik analizlerle fenotipik olarak normal ancak, dengeli kromozomal anomaliler açısından taşıyıcı olan bireylerin belirlenmesi, bu kişilerin gebeliklerinde yapılacak fetal kromozom analiz yöntemleri ile sağlıklı çocuk sahibi olmalarına ve bu durum ailevi de olabileceğinden ailedeki diğer riskli bireylerin saptanmasına olanak sağlaması açısından son derece önemlidir. 1988-1996 yılları arasında İ.Ü. Çocuk Sağlığı Enstitüsü Tıbbi Genetik Bilim Dalı ve Prenatal Tanı Uygulama ve Araştırma Merkezi'ne, tekrarlayan fetal kayıplar ve / veya konjenital anomalili doğum öyküsü nedeni ile başvuran 1860 birey ( 919 çift ve 22 tek birey ) de yapılan sitogenetik analizler sonunda elde edilen sonuçlar retrospektif olarak değerlendirildi. 1860 birey ( 919 çift ve 22 tek birey ) den oluşan bu çalışmada olgular 4 grupta değerlendirildi : Grup 1 : 2 veya daha fazla fetal kaybı olan çiftler ( n=1200 ) Grup 2 : 2 veya daha fazla fetal kaybı ve sağlıklı çocukları olan çiftler ( n=275 ) Grup 3 : 1 veya daha fazla fetal kaybı ve konjenital anomalili doğum öyküsü olan çiftler ( n=332 )72 Grup 4 : 1 veya daha fazla fetal kaybı ile konjenital anomalili doğum öyküsü ve sağlıklı çocukları olan çiftler ( n=53 ) Genel seride birey bazında %3.17 majör kromozom anomalisi ( n=59 ) ve %1.61 minör kromozom anomalisi ( n=30 )oranı (toplam %4.78) saptandı. Seriyi oluşturan gruplar arasında en büyük grup 1200 olgu ile G^ ( % 64.5 ) idi. Majör kromozom anomali oranları G-T de %3.66, G2' de %1.45, G3' de %3.01 ve G4' de %1.88 idi. Saptanan toplam 59 majör kromozom anomalisinden 42'si kadınlarda ( %71.18 ), 17'si erkeklerde ( %28.81 ) idi. Saptanan 59 majör kromozom anomalisinden 25'i resiprokal translokasyon ( %42.3 ), 24'ü mozaisizm ( %40.6 ), 9'u Robertson tipi translokasyon ( %15.2 ) ve V i inversiyon ( %1.7 ) idi. Kadınlarda en sıklıkla saptanan majör kromozom anomalisi mozaisizm ( %45.2 ), erkeklerde ise resiprokal translokasyon ( %42.3 ) idi. Genel seride resiprokal translokasyona en sıklıkla katılan kromozomlar 1, 11, 14 ve 18. kromozomlar iken 13, 16 ve 19'un katıldığı translokasyonlar görülmedi. Robertson tipi translokasyona en sıklıkla katılan kromozomlar ise 14, 22, 13, ve 21. kromozomlardı. En sıklıkla görülen mozaisizm 45.X/46.XX mozaisizmi idi.73 Minör kromozom anomalileri içinde en yüksek oranda perinv9 bulundu. Bu konuda yapılmış literatürdeki seri çalışmalarında kromozom anomali oranları %0-50 arasında değişmektedir. Bu büyük farklar olguların seçimi, olgu grubunun büyüklüğü ve uygulanan sitogenetik faktörlere bağlıdır. Aynı bir merkezde yapılan > 1000 olguluk seriler ve literatürdeki serileri kapsayan ortak değerlendirmelerde ise oran çift bazında %2-7 arasındadır. Bizim saptadığımız çift bazındaki %6.26'lık oran bu bulgu ile uyumludur. Minör kromozom anomali oranlarının ise doğru olarak belirlenmesi son derece güçtür ve toplumlar arası farklılıklar da gösterebilir. Klinik anlamı olmadığı kabul edilen minör anomaliler için serimizde saptanan oranın da gerçek oran olmadığını düşünüyoruz.
Özet (Çeviri)
Individuals with recurrent fetal losses or with birth history of congenital abnormalities are much more frequently bound to have chromosomal abnormalities than normal population. Determination of the phenotipically normal individual carrying balanced chromosomal abnormality, by cytogenetic analysis, is very important which helps to investigate the fetal chromosomes during her next pregnancy for retaining healthy baby and further helps to determine other individuals in the family under the risk since problem could be familial. The following study presents retrospective evaluation of 1860 individuals ( 919 couples and 22 single ) applied to University of Istanbul, Institute of Child Health Division of Medical Genetics Research for Prenatal Diagnosis for recurrent fetal losses and / or birth with congenital abnormalities. 1860 individuals ( 919 couples and 22 single ) were evaluated in four groups: 1. Couples with two or more fetal losses (n=1200 ) 2. Couples with healthy offsprings plus two or more fetal losses ( n=275 ) 3. Couples with congenially abnormal offsprings plus one or more fetal losses ( n=232 )75 4. Couples with healthy offsprings plus congenitally abnormal offsprings plus one or more fetal losses ( n=53 ) In general, 3.17 % major ( n=59 ) and 1.61 % minor ( n=30 ) chromosomal abnormalities have been determineted totalling to 4.78 %. The biggest group with 1200 subjects was G-i. The persentages of major chromosomal abnormalities were 3.66 % in d, 1.45 % in G2) 3.01 % in G3 and 1.88 % in G4. In total of 59 major chromosomal abnormalities, 42 of them were determined in female ( 71.18 % ) and 17 were determined in male ( 28.81 % ). In total of 59 major chromosomal abnormalities, 25 of them were reciprocal translocations ( 42.3 % ), 24 of them were mosaisms ( 45.2 % ), 9 of them were Robertsonian translocations ( 15.2 % ) and 1 of them was inversion ( 1.7 % ). The major chromosomal abnormality was mosaism in female ( 45.2 % ) and reciprocal translocations in males ( 42.3 % ) In general, the most frequently determined chromosomes in reciprocal translocations were 1, 11, 14 and 18 while no translocations were determined on chromosomes 13, 16 and 19. The most frequently determined chromosomes in Robertsonian translocations were 13 and 21. The most frequent mosaisms were 45.X / 46.XX. The highest persentage of minor chromosomal abnormality was perinv(9).76 In the literatures, chromosomal abnormaliyt rates were determined between 0-50 %. This variance could depend on the selection of the subjects, the size of the group and applied cytogenetic methods. According to the joint evaluation made at the same center on more than 1000 subjects and literatures, the percentages on couples were between 2-7 %. Our determination has been in conformity with these results by being 6.26 % determined on couples. It is very difficult to determine correct minor chromosomal abnormality rates which could show variations in different populations. We conclude that, our rates for minor chromosomal abnormalities, which are inconsiderable clinically, are also not accurate.
Benzer Tezler
- Üreme problemi olan hastalarda genetik araştırmalar
Genetics studies in patient who has reproductive problems
HALİT AKBAŞ
Yüksek Lisans
Türkçe
2002
Tıbbi BiyolojiDicle ÜniversitesiTıbbi Biyoloji Ana Bilim Dalı
PROF.DR. TURGAY BUDAK
- İlk tanı akut koroner sendrom hastalarında trigliserit-glukoz indeksi ve aterojenik plazma indeksinin koroner arter hastalığı ciddiyeti ve kısa dönem prognozla ilişkisi
Association of triglyceride-glucose index and aterogenic plasma index with severity and short term prognosis of coronary artery disease in patients with first diagnosis acute coronary syndrome
MUSTAFA BİLAL ÖZBAY
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2020
KardiyolojiSağlık Bilimleri ÜniversitesiKardiyoloji Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. ÖZLEM ÖZCAN ÇELEBİ
- Wernicke-Korsakoff hastalığı ve uzun süreli açlığın diğer nörolojik, sistematik komplikasyonları
Wernicke-Korsakoff syndrome and neurologic, systematic complications of prolanged starvation
EMEL GÖKMEN
- Translokasyon taşıyıcısı olduğu saptanan ailelerde gebelik ürünlerinin değerlendirilmesi
Başlık çevirisi yok
BENGÜ GÖRK
Yüksek Lisans
Türkçe
1994
Tıbbi Biyolojiİstanbul ÜniversitesiTıbbi Genetik Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. SEHER BAŞARAN
- Tekrarlayan düşükleri olan çiftlerde sitogenetik değerlendirme
Cytogenetic studies in couples with recurrent pregnancy loss
KÜBRA ERMİŞ TEKKUŞ
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2016
Genetikİstanbul ÜniversitesiTıbbi Genetik Ana Bilim Dalı
PROF. DR. ŞÜKRÜ PALANDUZ