Geri Dön

Kırık enstrümanların çıkarılması amacıyla kullanılan trepan bur ve ultrasonik yöntemlerin farklı obturasyon tekniklerinin uygulanmasını takiben dişlerin kırılma dirençlerine etkilerinin incelenmesi

Investigation of the effects of trepan bur and ultrasonic methods used for removing broken instruments on the fracture resistance of teeth after the application of different obturation techniques

PDF İndir

  1. Tez No: 703113
  2. Yazar: DUYGU MUTLU
  3. Danışmanlar: DOÇ. DR. RECAİ ZAN
  4. Tez Türü: Diş Hekimliği Uzmanlık
  5. Konular: Diş Hekimliği, Dentistry
  6. Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
  7. Yıl: 2021
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: Sivas Cumhuriyet Üniversitesi
  10. Enstitü: Diş Hekimliği Fakültesi
  11. Ana Bilim Dalı: Endodonti Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
  13. Sayfa Sayısı: 143

Özet

Çalışmamızın amacı, kök kanallarının orta üçlü bölgesinde kırılan nikel titanyum (NiTi) döner aletlerin trepan bur (TB) ve ultrasonik yöntemler ile çıkarılmasının ardından konik ışınlı bilgisayarlı tomografi (CBCT) ile tespit edilen kalan dentin kalınlığı ve farklı obturasyon tekniklerinin kırılma direnci üzerine etkilerinin araştırılarak karşılaştırılmasıdır. Çalışmamızda tek kök tek kanallı çekilmiş 100 adet alt küçük azı insan dişleri kullanılmıştır. Dişlerin boyu kök ucundan itibaren ortalama 15 ± 0,75 mm olacak şekilde dekorone edilerek standardize edilmiştir. Örnekler rastgele olarak çalışma gruplarına ayrılmıştır. Örneklerden 64 diş ultrasonik ve TB kırık alet çıkarma sistemleri olmak üzere iki ana gruba ve her ana grup soğuk lateral kondensasyon, termoplastik enjeksiyon, soğuk akışkan güta perka, biyoseramik pat ile açılı tek kon teknikleri olmak üzere 4 alt gruba (n=8) ayrılmıştır. Bunların yanısıra iki ayrı yöntemle alet kırığı çıkarılıp kanallar doldurulmadan boş bırakılan grup negatif kontrol (16 diş) ve 25/.06 rotary eğe ile genişletilerek, lateral kondensasyon, termoplastik enjeksiyon, soğuk akışkan güta perka, biyoseramik pat ile açılı tek kon teknikleri ile doldurularak oluşturulan grup ise pozitif kontrol (20 diş) grubu olarak belirlenerek çalışmaya dahil edilmiştir. Deney grupları (64 diş) ve negatif kontrol grupları (16 diş) alet kırıldıktan sonra ve aletler çıkarıldıktan sonra, pozitif kontrol grubundaki dişlerin (20 diş) ise şekillendirme öncesi ve sonrası olmak üzere iki aşamalı CBCT görüntüleri alınarak kırık aletin koronal ucunda, kırık aletin koronal ucunun 1,5 mm altında ve mine-sement sınırında olmak üzere bukkolingual (BL) ve mesiodistal (MD) yönlerde minimum dentin kalınlığı ölçümleri ile kayıp ve kalan dentin kalınlık tespiti yapılmıştır. Kök kanal tedavileri tamamlanan dişler kök uçları putty elastomerik ölçü materyali ile kaplanarak özel döküm metal blokların içerisine dökülen akrilik içerisine 3-4 mm gömülmüştür. Polimerizasyonları tamamlanan dişler instron cihazında kırılmış ve kırılma dirençleri Newton cinsinden ölçülerek veriler kaydedilmiştir. Çalışmamızdan elde edilen veriler one-way ANOVA, Kruskal-Wallis H, Mann-Whitney U testleri kullanılarak istatistiksel olarak incelenmiştir. Çalışmamızdan elde edilen bulgulara göre; alet kırığı çıkarma yöntemleri dentin kalınlığının azalmasına neden olmuştur. Ancak alet kırığı çıkarma yöntemleri arasında kayıp dentin kalınlığı yönünden istatistiksel olarak anlamlı fark çıkmamıştır (p>0,05). Her iki alet kırığı çıkarma yönteminde de MD yöndeki dentin kaybının BL yöne kıyasla daha fazla olduğu bulunmuştur (p>0,05). TB grubundaki kalan dentin kalınlığı ultrasonik grubundan daha az olmasına rağmen TB grubunun kırılma direnci ultrasonik grubundan daha yüksek çıkmıştır (p>0,05). Ultrasonik yöntem, kırılma direncini TB grubuna göre daha fazla azaltmıştır. Kırılma direnci açısından, kök kanalları doldurulan deney grupları ile doldurulmadan boş bırakılan negatif kontrol grupları arasında istatistiksel olarak fark çıkmaması (p>0,05) dolum tekniklerinin kırılma direnci üzerine anlamlı bir etkisi olmadığını göstermiştir. Ancak deney grupları arasında en yüksek kırılma direnci biyoseramik esaslı Well-Root ST ile yapılan açılı tek kon dolum tekniğinde, en düşük kırılma direnci ise termoplastik enjeksiyon ile yapılan sıcak dolum tekniğinde tespit edilmiştir. Sonuç olarak çalışmamızda elde edilen bulgular ışığında düz kök kanallarına sahip dişlerde alet kırığı çıkarmak için trepan bur ve ultrasonik yöntemlerinin güvenle tercih edilebileceğini düşünmekteyiz. Bu yöntemler ile alet kırığı çıkarılması sonrası biyoseramik esaslı Well-Root ST ile yapılan açılı tek kon dolum tekniğinin dişlerin kırılma dayanımını arttırması açısından ön plana çıktığı görülmüştür.

Özet (Çeviri)

The aim of present study is to investigate and compare the effects of different obturation techniques and the remaining dentin thickness determined by cone beam computed tomography (CBCT) on the fracture resistance after the removal of the fractured nickel titanium (NiTi) rotary instruments in the middle third of the root canals with trepan bur (TB) and ultrasonic methods. In present study, 100 human lower premolar teeth extracted with a single root single canal were used. The length of the teeth was standardized by being decorated with an average of 15 ± 0.75 mm from the root tip. Samples were randomly assigned to study groups. From the samples, 64 teeth were divided into two main groups as ultrasonic and trepan bur fracture instrument removal systems and each main group was divided into 4 subgroups (n=8) as cold lateral condensation, thermoplastic injection, cold flow gutta percha, bioceramic paste and tapered single cone methods. In addition, the instrument fracture was removed with two different methods, but the group inwhich the canals were left empty without filling selected as the negative control (16 teeth) group and enlarged with a 25/.06 rotary file and filled with lateral condensation, thermoplastic injection, cold fluid gutta percha, bioceramic paste and tapered single cone methods were determined and included as the positive control (20 teeth) group in present study. Two-stage CBCT (Cone Beam Computed Tomography) images were taken in the experimental groups (64 teeth) and negative control groups (16 teeth) after the instruments were broken and after the instruments were removed, the teeth in the positive control group (20 teeth) were taken before and after preparation. At the tip, 1.5 mm below the coronal tip of the broken instrument and the level of the cemento-enamel junction, minimum dentin thickness measurements were made in the buccolingual (BL) and mesiodistal (MD) directions, therefore the loss and residual dentin thickness were determined. The root ends of the teeth, whose root canal treatments were completed, were covered with putty elastomeric impression material and embedded 3-4 mm in acrylic poured into special cast metal blocks. The teeth, whose polymerization was completed, were fractured in the instron device and the fracture resistance was measured in Newtons and the data were recorded. The data obtained from present study were statistically analyzed using one-way ANOVA, Kruskal-Wallis H, Mann-Whitney U tests. According to the inferences obtained in present study; it has showed that fracture root canal instrument removal methods caused a reduction in dentin thickness. Although there was no statistically significant difference between instrument fracture removal methods in terms of loss dentin thickness (p>0.05). In both instrument fracture removal methods, dentin loss was higher in the MD direction than in the BL direction (p>0,05). Although the remaining dentin thickness in the TB group was less than the ultrasonic group, the fracture resistance of the TB group was higher than the ultrasonic group (p>0.05). The ultrasonic method has more reduced the fracture resistance compared with TB group. In terms of fracture resistance, there was no statistical difference between the experimental groups with root canals filled and the negative control groups left unfilled (p>0.05), indicating that filling techniques did not have a significant effect on fracture resistance. However, among the experimental groups, the highest fracture resistance was found in the tapered single cone filling technique made with bioceramic-based Well-Root ST, and the lowest fracture resistance was found in the hot filling technique made with thermoplastic injection. In conclusion, in the light of the findings obtained in present study, we think that jthe use of TB and ultrasonic methods can be safely preferred to remove instrument fractures in straight rooted teeth. It has been observed that the use of tapered single cone filling technique with bioceramic-based Well-Root ST after instrument fracture removal with these techniques increases the fracture strength.

Benzer Tezler

  1. Tez No

    505821

    Konya ili Karacadağ yöresi halk müziği ve ülkemiz müzik eğitimindeki yeri

    Konya province Karacadağ region folk music and the place of our country music education

    TURGUT BALBAY

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2018

    Eğitim ve ÖğretimNecmettin Erbakan Üniversitesi

    Güzel Sanatlar Eğitimi Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. ATTİLA ÖZDEK

  2. Tez No

    613902

    Sfenoid sinüs ve sellar bölgenin endoskopik anatomisinin endonazal transsfenoidal yaklaşımla tanımlanması

    Definition of endoscopic anatomy of the sfenoid sinus and sellar region by endonasal transsphenoidal approach

    SALİH AYDIN

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2005

    Nöroşirürjiİstanbul Üniversitesi

    Nöroşirürji Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. ORHAN BARLAS

  3. Tez No

    600812

    Vibration analysis of a rotating double tapered euler-bernoulli beam featuring bending–bending-torsion coupled using finite element method

    Egilme-egilme-burulma etkileşime maruz kalan iki eksende daralan bir euler bernoullı kirişin doğal frekansının sonlu elemanlar yöntemiyle incelenmesi

    YUNUS EMRE COŞKUN

    Yüksek Lisans

    İngilizce

    İngilizce

    2019

    Uçak Mühendisliğiİstanbul Teknik Üniversitesi

    Uçak ve Uzay Mühendisliği Ana Bilim Dalı

    DR. ÖĞR. ÜYESİ ÖZGE ÖZDEMİR

  4. Tez No

    496695

    Kırık enstrümanların çıkarılmasında kullanılan trefan ve ultrasonik yöntemin dentinal mikroçatlak oluşumu üzerine etkilerinin değerlendirilmesi: Mikro-CT çalışması

    Evaluation of the effects on dentinal microcracks formation of trephan and ultrasonic methods used in removal of broken instruments: A micro-CT study

    KADRİYE ÖZDAYI

    Diş Hekimliği Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2018

    Diş HekimliğiÇukurova Üniversitesi

    Endodonti Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. ADİLE ŞEHNAZ YILMAZ

  5. Tez No

    628974

    Farklı yapıdaki Nİ-Tİ kanal eğelerinin değişik açılara sahip yapay kanallarda döngüsel yorgunluk dirençlerinin karşılaştırılması ve fraktür tiplerinin değerlendirilmesi

    Comparison of cyclic fatigue resistance of different Nİ-Tİ rotary instruments between several artificial canals with different angles and evaluation of fracture types

    NİLGÜN BARUT

    Diş Hekimliği Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2020

    Diş HekimliğiAnkara Üniversitesi

    Endodonti Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. MELTEM ÖZTAN

    PROF. DR. BADE SONAT

    PROF. DR. KAMRAN GÜLŞAHI

Geri Dön