Diyabetik ketoasidoz ile başvuran hastaların klinik, demografik ve etiyolojik verilerinin değerlendirilmesi
Analysis of clinical, demographic and etiological data of patients with diabetic ketoacidosis presentation
- Tez No: 704990
- Danışmanlar: DOÇ. DR. MUAMMER BÜYÜKİNAN
- Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
- Konular: Endokrinoloji ve Metabolizma Hastalıkları, Endocrinology and Metabolic Diseases
- Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
- Yıl: 2021
- Dil: Türkçe
- Üniversite: Sağlık Bilimleri Üniversitesi
- Enstitü: Konya Şehir Hastanesi
- Ana Bilim Dalı: Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı
- Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
- Sayfa Sayısı: 67
Özet
Amaç: Çalışmamızda DKA ile başvuran hastaların demografik özelliklerini, hastaların başvurudaki asidoz şiddeti ile demografik özelliklerini karşılaştrımayı, başvurudaki asidoz şiddetinin diğer biyokimyasal parametreler ile nasıl değişkenlik gösterdiğini araştırmayı amaçladık. Gereç ve Yöntem: Çalışmamıza Ocak 2017 ile Kasım 2020 tarihleri arasında Konya SUAM Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Anabilim Dalı Çocuk Endokrinoloji servisinde 6 ay-17 yaş aralığında DKA tablosunda yatırılarak takip edilen 103 Tip 1 DM'li hasta alındı. Hastaların demografik verileri, muayene bulguları, antropometrik ölçümleri ve biyokimyasal parametreleri hasta dosya kayıtları ve Konya Eğitim ve Araştırma Hastanesi otomasyon sistemi olan Deva veri tabanı enformasyon sistemine kayıtlı veriler retrospektif olarak alındı. Dosyalarına ulaşılamayan veya dosya verileri yetersiz olan hastalar çalışma dışı bırakıldı. Bulgular: Çalışmaya alınan hastaların yaş ortalaması 11,4 ± 3,9 yıldır. Hastaların %52,4 (n=54) erkek, %47,6 (n=49) kız olarak saptandı. Hastaların %5,8'i 1-4 yaş (n=6), %40,8'i 5-11 yaş (n=42), %53,4'ü 12-17 yaş (n=55) aralığındaydı. Çalışmaya alınan DKA'lu hastaların hiçbirinde bilinç bozukluğu ve koma saptanmadı. DKA'lu hastaların %64,2'si yeni tanı almış hastalardan (n=61 ), %35,8 (n=34 ) Tip 1 DM tanısıyla takipli DKA ile başvuran hastalardan oluşmuştu. Hastaların %31,1'i (n=32) kış, %29,1'i (n=30) sonbahar, %20,4'ü (n=21) ilkbahar, %19,4'ü (n=20) yaz mevsiminde başvurmuştu. Hastaların en sık orta ağırlık düzeyinde asidoz (%66) ve orta ağırlık düzeyinde dehidratasyon (%75,7) tablosunda başvurdukları tespit edildi. Dehidratasyon ağırlığı ile asidoz ağırlığı arasında istatistiksel olarak anlamlı pozitif ilişki saptandı (p=0,001). Asidoz şiddeti ile başvuru anındaki HbA1c değerleri arasında istatistiksel olarak anlamlı pozitif ilişki saptandı. HbA1c düzeyleri orta şiddette asidozu olan hastalarda diğer 2 gruba göre daha düşük olarak saptandı. Yeni tanılı Tip 1 DM'lilerde CRP düzeyi daha yüksekti (p=0,010). DKA'lu hastaların yaşı küçüldükçe yeni tanılı ilk başvuru olma sıklığı daha daha yüksekti (p=0.002). Takipli Tip 1 DM hastalarında ortalama HbA1c değeri daha yüksek (12,1 ± 2,4 ve 13,2 ± 2,7 p=0,048), ağırlık SDS anlamlı olarak daha düşük saptandı (0,26 ve -0,26 p=0,031). Atak sayısı ile ağırlık SDS değerleri arasında istatistiksel olarak anlamlı ilişki saptandı. Atak sayısı birden fazla olanların ağırlık SDS değerleri ortalaması daha düşüktü (0,30 ± 0,97 ve -0,35 ± 1,64 p=0,041). Atak sayısı ile VKİ SDS değerleri arasında istatistiksel olarak anlamlı ilişki saptandı. Atak sayısı birden fazla olanların VKİ SDS değerleri ortalaması daha düşüktü (0,28 ± 0,91 ve -0,32 ± 1,36 p=0,031). Sonuç ve Öneriler: Diyabetin erken tanısı ve farkındalığının arttırılması için okul çağı çocuklarına yönelik eğitim programları düzenlenmeli, ailelere yönelik her tür kitle iletişim araçları ve online platformlar kullanılarak eğitim programları oluşturulmalıdır. Eski tanılı izlemdeki Tip 1 DM'li hastaların tedavi uyumunu arttıracak bireyselleştirilmiş insülin tedavi, egzersiz ve beslenme programları uygulanmalı, psikolojik destek sağlanmalı, diyabet eğitimleri belli aralıklarla tekrarlanmalıdır. Diyabet farkındalığı artırılarak DKA ile başvuru sıklığı ve hastaların daha hafif asidoz tablosunda hastaların başvurmaları sağlanarak DKA'da mortalite ve morbiditeye sebep olan beyin ödemi ve santral sinir sistemi komplikasyonlarının önüne geçilebilir.
Özet (Çeviri)
Objective: In our study, we aimed to investigate the demographic characteristics of patients presenting with DKA, the relationship between the severity of acidosis and demographic characteristics of the patients at admission, and how the severity of acidosis at admission varies with other biochemical data. Materials and Methods : 103 patients with type 1 DM who were hospitalized in DKA between the ages of 6 months and 17 years in Konya SUAM Department of Pediatrics Department of Pediatric Endocrinology between January 2017 and November 2020 were included in our study. Demographic data, examination findings, anthropometric measurements and biochemical parameters of the patients, patient file records and data registered in the Deva database information system, which is the automation system of Konya SUAM, were obtained retrospectively. Patients whose files could not be accessed or whose file data were insufficient were excluded from the study. Results: The mean age of the patients included in the study was 11.4 ± 3.9 years. 52.4% (n=54) of the patients were male and 47.6% (n=49) were female. Of the patients, 5.8% (n=6) were 1-4 years old, 40.8% (n=42) 5-11 years old, 53.4% (n=55) 12-17 years old. Coma was not detected in any of the patients with DKA included in the study. 64.2% of the patients with DKA consisted of newly diagnosed patients (n=61 ) and 35.8% (n=34 ) of patients with type 1 DM who applied with DKA under follow-up. 31.1% (n=32) of the patients were winter, 29.1% (n=30) were autumn, 20.4% (n=21) were spring, 19.4% (n=20) were summer applied during the season. It was determined that the patients most frequently applied with moderate acidosis (66%) and moderate dehydration (75.7%). A statistically significant was found between the severity of dehydration and the severity of acidosis (p=0.001). A statistically significant was found between the severity of acidosis and the HbA1c values at the time of admission. HbA1c levels were found to be lower in patients with moderate acidosis compared to the other 2 groups. CRP level was higher in newly diagnosed Type 1 DM patients (p=0.010). As the age of the patients with DKA decreased, the frequency of being newly diagnosed as the first admission was found to be higher (p=0.002). Mean HbA1c value was higher (12.1 ± 2.4 and 13.2 ± 2.7 p=0.048), weight SDS was found to be significantly lower (0.26 and -0.26 p=0.031 ) in Type 1 DM patients with follow-up. A statistically significant difference was found between the number of attacks and the weight SDS values. The mean weight sds values of those with more than one attack were lower (0.30 ± 0.97 and -0.35 ± 1.64 p=0.041). A statistically significant difference was found between the number of attacks and BMI SDS values. The mean BMI SDS values of those with more than one attack were lower (0.28 ± 0.91 and -0.32 ± 1.36, p=0.031). Conclusion: In order to increase the awareness and early diagnosis of diabetes, education programs should be organized for school-age children, and education programs should be created by using all kinds of mass media and online platforms for families. Individualized insulin therapy, exercise and nutrition programs should be applied, psychological support should be provided, and diabetes education should be repeated at regular intervals to increase treatment compliance of patients with type 1 diabetes who were under follow-up. Brain edema and central nervous system complications, which cause mortality and morbidity in DKA, can be prevented by increasing the awareness of diabetes..
Benzer Tezler
- Diabetik ketoasidoz tanısı ile başvuran hastaların demografik ve epidemiyolojik özellikleri
Diabetic ketoacidosis diagnosed with demographic and epidemiological features
SELİN İNCE
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2017
Çocuk Sağlığı ve HastalıklarıSağlık Bilimleri ÜniversitesiÇocuk Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. ESRA DENİZ PAPATYA ÇAKIR
- Kırıkkale ilindeki tip 1 diyabetli çocukların değerlendirilmesi
Evaluation of children with type 1 diabetes in Kırıkkale
ERKAN KARAHAN
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2021
Çocuk Sağlığı ve HastalıklarıKırıkkale ÜniversitesiÇocuk Sağlığı ve Hastalıkları Hemşireliği Ana Bilim Dalı
DR. ÖĞR. ÜYESİ AYŞEGÜL ALPCAN
- Diyabetik ketoasidoz ile başvuran çocuk hastalarda klinik şiddetin öngörülmesinde biyokimyasal belirleyicilerin yeri
Role of biochemical markers in predicting clinical severity in children admitted with diabetic ketoacidosis
ESRA ECEM EROL
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2023
Çocuk Sağlığı ve HastalıklarıSağlık Bilimleri ÜniversitesiÇocuk Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı
DR. ABDULRAHMAN ÖZEL
DOÇ. DR. MELTEM EROL
- Diyabetik ketoasidoz tanısı ile izlenen çocuklarda akut böbrek hasarının değerlendirilmesi
Evaluation of acute kidney i̇njury in children with diabetic ketoacidosis
SEREN CERİT ÖKSÜZ
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2023
Çocuk Sağlığı ve HastalıklarıPamukkale ÜniversitesiÇocuk Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. BAYRAM ÖZHAN
- Hiperglisemik acil durumlar nedeniyle başvuran hastaların klinik ve labotaruvar özelliklerinin retrosprektif incelemesi
Retrospective review of clinical and laboratory features of patients presenting with hyperglycemic emergencies
BURÇAK KOÇAK
Tıpta Uzmanlık
İngilizce
2023
İç HastalıklarıMersin Üniversitesiİç Hastalıkları Ana Bilim Dalı
PROF. DR. ESEN AKBAY