Geri Dön

Atipili endometrial hiperplazilerde PAX2, ARID1A ve FOXA1 biyobelirteçlerinin tanısal ve prognostik önemi, nihai tanı ile korelasyonu

Diagnostic and prognostic importance of PA2, arid1a and foxa1 biomarkers in atypical endometrial hyperplasia, correlation with postoperative diagnosis

  1. Tez No: 704994
  2. Yazar: ÖZLEM NUR YILDIZ
  3. Danışmanlar: UZMAN CUMHUR SELÇUK TOPAL
  4. Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
  5. Konular: Patoloji, Pathology
  6. Anahtar Kelimeler: endometrium, atipili hiperplazi, pax2, arid1a, foxa1, endometrium, atypical hyperplasia, pax2, arid1a, foxa1
  7. Yıl: 2021
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: Sağlık Bilimleri Üniversitesi
  10. Enstitü: İstanbul Ümraniye Eğitim ve Araştırma Hastanesi
  11. Ana Bilim Dalı: Tıbbi Patoloji Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
  13. Sayfa Sayısı: 68

Özet

Amaç: Atipili endometrial hiperplaziler premalign lezyonlardır, endometrioid karsinomların öncülü olarak kabul edilirler. Hem karsinoma dönüşme hem de karsinomla eş zamanlı bulunma riskinden ötürü tedavilerinde tercih çoğunlukla cerrahidir. Tanı için histomorfolojik değerlendirme esas olsa da yardımcı yöntem olarak immünohistokimyadan yararlanılır. Bunun için çeşitli biyobelirteçler önerilmiştir. Biz bu çalışmamızda PAX2, ARID1A ve FOXA1'in atipili endometrial hiperplazilerde ekspresyonunu inceledik. Gereç ve Yöntem: Ocak 2018-Aralık 2020 tarihleri arasında Ümraniye Eğitim ve Araştırma Hastanesi Patoloji Bölümünde PAX2 uygulanmış ve atipili endometrial hiperplazi tanısı almış 100 hastanın küretaj materyalleri değerlendirmeye alındı, H&E boyalı lamları tekrar incelendi ve en uygun parafin blok seçildi. Bu bloklardan kesitler alındı, ARID1A ve FOXA1 uygulandı. Her bir boya için endometrial glandlardaki nükleer boyanma pozitif kabul edildi ve atipili alanlar çevre normal endometriumla kıyaslandı. Buna göre her üç boyanın atipili alanlardaki boyanma paternleri yaygınlık ve yoğunlukları dikkate alınarak hafif kayıp/kayıp yok, orta derecede kayıp, tam kayıp/ağır kayıp olarak gruplandı. Atipili endometrial hiperplazilerdeki tam kayıp/ağır kayıp boyanma paterni tanıya yardımcı kabul edildi. Ayrıca aynı hastaların postoperatif tanıları ile mevcut veriler karşılaştırıldı. Bulgular: 100 hastadan 79'u opere edilmişti. Opere olanların nihai tanılarında %46,8 atipili endometrial hiperplazi, %21,5 endometriod karsinoma rastlandı. Küretajlardaki tam kayıp/ağır kayıp oranı sırasıyla PAX2 için %84, ARID1A için %5, FOXA1 için %15'ti. Kombine kullanımlarda tam kayıp/ağır kayıp oranına baktığımızda üç boyadan en az birinde %85, PAX2 ve/veya ARID1A'da %84, PAX2 ve/veya FOXA1'de %85, ARID1A ve/veya FOXA1'de %17 oranına ulaşıldı. PTEN ise standart raporlama sırasında 19 vakaya uygulanmıştı ve tekrar incelemede %57,9 oranında tam kayıp/ağır kayıp gösterdiği belirlendi. Hastaların nihai tanısı ile küretajlardaki boyanma paterni birlikte değerlendirildiğinde karsinom tanısı alanların küretajlarında PAX2 %94,1, ARID1A %0, FOXA1 %11,8 oranında tam kayıp/ağır kayıp gösterdiği saptandı. Sonuç: Atipili endometrial hiperplaziler endometrioid karsinomla eş zamanlı bulunurlar. Her üç biyobelirteç de anlamlı boyanma kaybı göstermekle birlikte PAX2 hem atipili endometrial hiperplazi hem eş zamanlı endometrioid karsinom tanısında en sensitif biyobelirteçtir.

Özet (Çeviri)

Aim: Atypical endometrial hyperplasias are premalignant lesions, considered as precursors of endometrioid carcinomas. Because of the risk of both transformation into carcinoma and coexistence with carcinoma, the choice of treatment is mostly surgery. Although histomorphological evaluation is essential for diagnosis, immunohistochemistry is used as an auxiliary method. Various biomarkers have been proposed for this. In this study, we examined the expression of PAX2, ARID1A and FOXA1 in atypical endometrial hyperplasias. Material and Methods: Curettage materials of 100 patients diagnosed with atypical endometrial hyperplasia which stained PAX2 in the Pathology Department of Ümraniye Training and Research Hospital between January 2018 and December 2020 were evaluated, H&E stained slides were re-examined, and the most suitable paraffin block was selected. Sections were taken from these blocks, ARID1A and FOXA1 were treated. Nuclear staining in endometrial glands was considered positive for each marker, and areas with atypia were compared with adjacent normal endometrium. According to this, the staining patterns in the atypical areas of all 3 markers were grouped as minimal loss/no loss, moderate loss, complete loss/severe loss, taking into account their prevalence and intensities. Complete loss/severe loss of staining pattern in atypical endometrial hyperplasia was considered helpful in the diagnosis. In addition, postoperative diagnoses of the same patients were compared with current data. Results: 79 out of 100 patients were operated. In the post-hysterectomy diagnosis of the operated patient, atypical endometrial hyperplasia was found in 46,8% and endometrioid carcinoma in 21,5%. Complete loss/severe loss rate in curettages was 84% for PAX2, 5% for ARID1A, 15% for FOXA1 respectively. When we figured out the complete loss/severe loss in combined uses, at least one of the 3 marker has 85%, PAX2 and/or ARID1A in 84%, PAX2 and/or FOXA1 in 85%, ARID1A and/or FOXA1 in 17%. PTEN, on the other hand, was applied to 19 cases during standard reporting, and it was determined that complete loss/severe loss was 57,9% on re-examination. When the postoperative diagnosis of the patients and the staining pattern in the curettage were evaluated together, it was determined that the curettage of those diagnosed with carcinoma showed complete loss/severe loss with a rate of PAX2 94,1%, ARID1A %0, FOXA1 11,8%. Conclusion: Atypical endometrial hyperplasias are found simultaneously with endometrioid carcinoma. Although all 3 biomarkers show significant staining loss, PAX2 is the most sensitive biomarker for the diagnosis of both atypical endometrial hyperplasia and concurrent endometrioid carcinoma.

Benzer Tezler

  1. Endometrial hiperplazilerde atipi varlığının delta nötrofil indeks, nötrofil-lenfosit oranı ve platelet-lenfosit oranı ile ilişkisi

    The relationship of the presence of atypia with in endometrial hyperplasia and delta neutrophil i̇ndex, neutrophil-lymphocyte ratio and platelet-lymphocyte ratio

    ESRA GÖKTAŞ

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2024

    Kadın Hastalıkları ve DoğumSağlık Bilimleri Üniversitesi

    Kadın Hastalıkları ve Doğum Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. KADİR ÇETİNKAYA

  2. Endometrial hiperplazilerde formalin ile fikse parafine gömülü doku örneklerinde mirna 204-5P, mirna 138-5P ve mirna 133-3P'nin ekspresyon düzeylerinin kıyaslanması ve prognostik değeri

    Comparing the expression levels of mirna204-5P, mirna 138-5P and mirna 133-3P in formaline fixed – paraffine embedded tissue samples of endometrial hyperplasia and assesment of prognostic value

    EMRE AKÇİL

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2016

    Kadın Hastalıkları ve DoğumGaziantep Üniversitesi

    Kadın Hastalıkları ve Doğum Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. ÖZCAN BALAT

  3. Endometrium hiperplazi ve karsinomlarında pr ve bcl-2 ekspresyonu

    Endometrium hyperplasia and carcinomas in pr and bcl-2 expression

    AYŞE NUR DEĞER

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2003

    Kadın Hastalıkları ve DoğumSağlık Bakanlığı

    Patoloji Ana Bilim Dalı

    UZMAN MUZAFFER ÇAYDERE

  4. LPA1 ve LPA2 reseptör ekspresyonunun endometrioid karsinomlar ve endometriyal hiperplazilerde proliferatif ve prognostik faktörlerle karşılaştırılması

    Comparison of LPA1 and LPA2 receptor expression of endometrioid carcinomas and endometrial hyperplasias with proliferative and prognostic factors

    AYŞEGÜL KAYNAR

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2008

    PatolojiTrakya Üniversitesi

    Patoloji Ana Bilim Dalı

    YRD. DOÇ. DR. UFUK USTA

  5. Endometriyal hiperplazilerde p16 ve cox-2 ekspresyonlarının araştırılması

    Investigation of p16 and cox-2 expressions in endometrial hyperplasia

    HANDE ECE KALKAN

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2016

    Kadın Hastalıkları ve DoğumEge Üniversitesi

    Kadın Hastalıkları ve Doğum Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. AHMET AYDIN ÖZSARAN