Arabs in visual rhetoric and the Emergence of Turkish National Identity, 1908-1939
Görsel Retorikte Araplar ve Türk Milli Kimliğinin oluşumu, 1908-1939
- Tez No: 714003
- Danışmanlar: PROF. DR. AVI RUBIN
- Tez Türü: Doktora
- Konular: Siyasal Bilimler, Political Science
- Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
- Yıl: 2015
- Dil: İngilizce
- Üniversite: Ben Gurion University of the Negev
- Enstitü: Yurtdışı Enstitü
- Ana Bilim Dalı: Siyaset Bilimi Ana Bilim Dalı
- Bilim Dalı: Ortadoğu Araştırmaları Bilim Dalı
- Sayfa Sayısı: 339
Özet
Milliyetçi söylem, başkalığın milliyetçi doktrinin kendisinin temel bir parçası olduğu yerde, kendisinin aksine diğer ulusların varlığını varsayar. Birinci Dünya Savaşı öncesinde Türk milliyetçiliğinin ortaya çıkmasıyla birlikte, farklı etnik, dini ve kültürel klişeler, Öteki kavramını yeni oluşan Türk ulusal kimliği kavramına bağlayan etnik önyargıların altında yatan rasyonelleştirmeler olarak hizmet etmeye başladı. Bu çalışma, söylemsel bir iktidar silahı haline gelen geç Osmanlı ve erken Cumhuriyet dönemi siyasi karikatürlerinde milliyetçi söylemin yeniden üretimini araştırıyor. 16. yüzyılın başlarından itibaren Osmanlı toplumunun önemli bir kesimi olan Arapları Türklerin nasıl algıladığını ve hayal ettiğini anlamayı amaçlamaktadır. Nihayetinde hayal ürünü, bu tür algılar insanların bireysel psişelerinde bulunur ve bunları tarihsel araştırmalarda tamamen ortaya çıkarmak asla kolay değildir. Bu kurgular, çeşitli iknalar yoluyla elde edilen toplumsal ve düşünsel girdilerden oluşur ve çevremizi deşifre etmede kalıcı bir sentez üretir. Algılar,“deneyimin düzenlendiği ve iletildiği kavramlar, alınan kültürel şemadan ilerler”aracılığıyla aktarılır ve kültürel kodlarını sürekli olarak yeniden üretir. Osmanlı popüler kültüründe ve daha sonra cumhuriyet döneminde Arap imajının tarihsel oluşumunun izini sürmek için tez, Arap klişelerinin Osmanlı halk kültüründeki ilk görsel görünümlerini Karagöz Gölge Tiyatrosu'nda ortaya koyduğu şekliyle araştırıyor. Karagöz oyunlarının Arap figürleri, imparatorlukta karikatür kültürünün doğuşu ve oluşumunun matbaa kültürünün bir parçası olarak ortaya çıkmasıyla yeni bir temsil biçimi bulmuştur. Gelişen karikatür alanında görsel metaforların kullanılması, siyasi eleştiri aracı olarak kullanılmak üzere, önce Avrupa'da, daha sonra Osmanlı İmparatorluğu'nda yeni bir görsel dil ve yeni bir oryantalist görüş bagajı getirdi. Yüzyılın başında Türkler, kendilerini diğer“Şarklılara”yani Araplara karşı tanımlamaya çalışan Oryantalist söylemin ağına yakalandılar. Dramanın sömürgeleştirilmiş veya kışkırtılmış yerel aktörleri olarak Arap imajı, Osmanlı aydınlarının algısında karmaşık bir biçimde gelişti. Arapların daha karmaşık ve sembolik olarak yüklü bir imajının Osmanlı ve erken Cumhuriyet döneminde ortaya çıkması ancak Büyük Savaş travması sırasında ve sonrasında oldu. Siyasi karikatürler Araplara karşı olumsuz duyguların popüler aktarımında, kurucu siyasi seçkinleri aracılığıyla yeni cumhuriyete aktarıldı. Yeni,“medeni”bir Türk kimliği yaratma sürecine bağlanan yeni Türk milliyetçiliğinin Arap karşıtı ruhu, erken cumhuriyet dönemi karikatürlerinde kendisini açıkça ve şiddetle ifade etti. Mesajların topluma iletilmesinde görseller ve görsel retorik önemli bir rol oynamıştır. Böylece uluslaşma sürecinde ve kolektif kimliklerin ortaya çıkmasında önemli bir araç haline geldiler. Türkiye Cumhuriyeti'nin oluşumu, en azından ortak Türk kültüründe“Öteki”nin yaratılması yoluyla, ulusal kimliğin bir direği ve yeni devletin temel bir bileşeni haline gelen dinamik bir siyasi ve sosyo-kültürel paradigmaya gömülüydü. Bu tezin kapsadığı 1908-1939 döneminde, siyasi karikatürler, kamuoyunun imajını manipüle ederek açık ve örtük mesajlar üreterek ulusal toplumu tanımlayan, inşa eden ve çerçeveleyen milliyetçi söylemin popüler ifadeleri olarak kabul edilmeye başlandı. Tez, nihai“Öteki”olarak hizmet eden bu Arap imajının Türk algısında nasıl devam ettiğini ve Arap imajının bu dönüşümünün ve melez bir biçimde birleştirilmesinin sosyal propagandanın hizmetinde karikatür alanına nasıl yansıdığını göstermeyi amaçlamaktadır. Tez, Arap Öteki'nin çeşitli söylemlerde ve tarihsel bağlamlarda temsil edildiği geniş bir Osmanlı ve Türk siyasi karikatür koleksiyonunu sergilemekte ve analiz etmektedir. Çalışmanın merkezinde Arap imajı on dokuzuncu yüzyıldan 1930'ların sonlarına kadar görsel retorikte nasıl değiştiği, bu dönüşümlerin nedenleri, Arapların sıradanlaşmış imgeleri, ve bu imgelerin ulus oluşumu projesine hangi açılardan hizmet ettiği, bu tür görüntülerin toplumsal hafızada nasıl inşa edildiği gibi temel meseleler bulunmaktadır. Bu çalışma, semboller, işaretler ve anlatılar aracılığıyla“Arap”ın özselleştirilmesi ve ötekileştirilmesi sürecinin yeni Türk ulusal kimliğinin ortaya çıkmasında kilit bir bileşen olduğu argümanını geliştirmektedir.
Özet (Çeviri)
The nationalist discourse presupposes the existence of other nations as oppose to its own where alterity becomes an essential part of the nationalist doctrine itself. With the emergence of Turkish nationalism prior to World War I, different ethnic, religious and cultural stereotypes started to serve as rationalizations for underlying ethnic prejudices linking the notion of Other to the concept of newly forming Turkish national identity. This study explores the reproduction of nationalist discourse in late Ottoman and early Republican political cartoons that became a discursive weapon of power. It aims at understanding how Turks perceived and imagined Arabs, that was a major segment of Ottoman society since the early 16th century. Ultimately figments of imagination, such perceptions reside in humans' individual psyches and it is never easy to tease them out completely in historical research. These figments are constituted from social and intellectual inputs that become available by the means of various persuasions and they produce an enduring synthesis in decoding our surroundings. Perceptions are transferred through“the concepts by which the experience is organized and communicated proceed from the received cultural scheme”and continuously reproduce its cultural codes. In order to trace the historical formation of the Arab image in the Ottoman popular culture, and later in the republican period, the dissertation explores the first visual appearances of Arab stereotypes in Ottoman public culture as manifested in Karagöz Shadow Theater. The Arab figures of the Karagöz plays found a new form of representation as the naissance and formation of the cartoon culture in the Empire emerged as part of the print culture. The employment of visual metaphors in the developing cartoon space brought with it a new visual language and a new baggage of orientalist views, first in Europe and later in the Ottoman Empire, to be used as a means for political critique. In the beginning of the century Turks were caught in the web of the Orientalist discourse where the Turks who were trying to define themselves against the other“Orientals”, namely the Arabs. As the colonized or provoked local actors of the drama, the Arab image developed in a intricate form in the perception of the Ottoman intellectuals. It was only during and after the trauma of the Great War that a more complex and symbolically laden image of the Arabs emerged in Ottoman and early Republican cartoons. The negative sentiments of the Arabs were transferred to the new republic through its founding political elite. The anti-Arab spirit of the new Turkish nationalism, hitched to the process of creating a new, 'civilized' Turkish identity, expressed itself openly and violently in the cartoons of the early republican period. Images and visual rhetoric played an important role in conveying the messages to the public. Thus they became a significant tool in the process of nation formation and the emergence of collective identities. The formation of the Turkish Republic was embedded in a dynamic political and socio-cultural paradigm that came to be a pillar of national identity and a key component of the new state, not least through creation of the“Other”in the common Turkish culture. In the period covered by this dissertation, namely 1908- 1939, political cartoons came to be accepted as popular expressions of nationalist discourse that define, construct and frame the national community by devising explicit and implicit messages through manipulation of the public opinion over the image of the Other. The dissertation aims to demonstrate how this image of the Arab persisted in Turkish perception, serving as the ultimate“Other,”and how this transformation of the Arab image and its unification in a hybrid form was reflected in cartoon space in the service of social propaganda. The dissertation displays and analyzes a wide collection of Ottoman and Turkish political cartoons where the Arab Other had been represented in various discourses and historical contexts. The study addresses questions such as: how was the image of Arab altered in the visual rhetoric from the nineteenth century to the late 1930s? What were the reasons for these transformations? In what ways did stereotypical images of Arabs serve the project of nation formation? How such images were constructed in the minds of people? This study advances the argument that a process of essentializing and othering of“the Arab”through symbols, signs and narratives was a key component in the emergence of the new Turkish national identity.
Benzer Tezler
- Lemia Abbas Imara'ın şiirlerinde şiirsel imaj ve referansları (sanatsal çalışma)
Poetical image and its references in Lameeaa Abbas Amara's poetry
OMAR AHMED KHALAF AL-OBAIDI
Yüksek Lisans
Türkçe
2021
Doğu Dilleri ve EdebiyatıKastamonu ÜniversitesiTemel İslam Bilimleri Ana Bilim Dalı
PROF. DR. KHATTAB AHMAD MAHMOUD KHATTAB
- Avrupa Birliği üyesi ülkelerde sağ popülist partilerin göçmen karşıtı propaganda faaliyetleri üzerine inceleme
An examination on the anti-immigrant propaganda activities of the right populist parties in the European Union member states
CANER ÇAKI
Doktora
Türkçe
2021
İletişim BilimleriErciyes Üniversitesiİletişim Bilimleri Ana Bilim Dalı
DR. ÖĞR. ÜYESİ MURAT BAŞARIR
- 11 Eylül sonrası Amerikan sineması ve televizyonunda İslam'ın ve Müslüman karakterlerin sunumu
Representation of Islam and Muslim characters in American film and television post 9/11
HİLAL SÜREYYA YILMAZ
Doktora
Türkçe
2017
Radyo-TelevizyonDokuz Eylül ÜniversitesiFilm Tasarımı Ana Sanat Dalı
YRD. DOÇ. DR. RAGIP TARANÇ
- Malatya Beydağı Konaklama tesisleri Suriye mültecileri dil ve kültür incelemesi
A study about Arabic language and its culture by observering the Syrian refugees in Malatya camp
ÖZLEM ATEŞ
Yüksek Lisans
Türkçe
2015
Doğu Dilleri ve EdebiyatıAtatürk ÜniversitesiDoğu Dilleri ve Edebiyatları Ana Bilim Dalı
PROF. DR. SELAMİ BAKIRCI
