Contributions of archery to violin performance through biokinetic approach
Biyokinetik yaklaşımla okçuluğun keman performansına katkıları
- Tez No: 719656
- Danışmanlar: DOÇ. DR. YELDA ÖZGEN ÖZTÜRK
- Tez Türü: Yüksek Lisans
- Konular: Eğitim ve Öğretim, Müzik, Education and Training, Music
- Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
- Yıl: 2022
- Dil: İngilizce
- Üniversite: İstanbul Teknik Üniversitesi
- Enstitü: Lisansüstü Eğitim Enstitüsü
- Ana Bilim Dalı: Müzik Ana Bilim Dalı
- Bilim Dalı: Müzik Bilim Dalı
- Sayfa Sayısı: 86
Özet
Her bir performans anı, müzik aletini belirli bir konumda tutmayı gerektirir. Kemanı omuz ve çene arasında sola dönük tutarak doğal olmayan bir yan pozisyon oluşur. Yay kolunu anlamak, kemancıların kişisel bir ifade ve etkileyici bir ses üretmesi için esastır. Keman, pratiğine özgü şekilde tekrarlayan hareketlerden kaynaklandığı için, daha sonraki süreçlerde sinir sıkışma sendromlarına ve kas yaralanmalarına yol açılır. Kemancılardan her zamankinden daha geniş ve daha çeşitli dinamikler üretmesi istenmektedir. Yayların ve tellerin değiştirilmesi ve gelişimi, bestecilerin talepleri ve günümüz konser salonlarının dinamik kapasitesi, modern keman teknikleri için zorluklar ve yüksek baskılar yaratmaktadır. Sonuç olarak, daha önce hiç olmadığı kadar büyük bir müzik ve beden ustalığı gereklidir. Diğer bir yandan, repertuardaki değişiklikler de bir risk faktörüdür. Repertuar, çenelik gibi enstrümana eklenen aksesuarlarla etkileşime girerek, performans sırasında üretilen kuvvet ve basınç seviyeleri ile ilgili kritik bir parametre olarak kabul edilmektedir. Bununla birlikte, en etkili risk faktörü, artış gösteren performans ve prova süreleri ile ilgilidir. Bu nedenle özellikle hareket sistemi ile ilgili kısımda 'fonksiyonel anatomi', kinesiyoloji, biyomekanik konularının ele alınması ve eğitime dahil edilmesi gerekmektedir. Sık sık işlevsel eksikliklere yol açmamak ve müziği daha verimli hale getirebilmek için, enstrümansız yapılan çeşitli fiziksel yöntemlere verilen önem, eğitim ve kariyerde enstrüman üzerinde yapılan egzersizlerle eş tutulmalıdır. Bu anlamda müzisyenlerin hayatlarında kabul gören kardiyo yöntemi, post-izometrik gevşeme teknikleri, yüzme, koşu, yoga, Tai Chi, pilates-reformer, dövüş sanatları, Mitchell yöntemi, Feldenkrais tekniği, Alexander tekniği, Dayanıklılık egzersizleri, PNF gibi bazı yöntemler ve sporlar vardır. Enstrümantalistler hareketi kullanarak ne yaptıklarını nadiren tanımlarlar ve hareketin tanımı genellikle sadece sahne katılımını arttırmak ve ağrıyı azaltmak anlamına gelmektedir. Kemancıların ısınma egzersizleri genellikle gamlar, çift ses egzersizleri ve yay egzersizlerinden oluşur. Enstrüman eğitimi sürecindeki en büyük eksikliklerden biri, oyuncunun performansın fizyolojik işleyişini ve kapasitesini tam olarak bilmeden, dikkat etmeden ve geliştirmeden pratik yapmasıdır. Bir yaralanma meydana gelene kadar hareket ve koordinasyon büyük ölçüde göz ardı edilir. Bu nedenle, profesyonel kemancılar, spora veya atiklik, hız ve koordinasyonlarını geliştiren ve genellikle kas yapısını geliştiren bir aktiviteye katılmayı düşünmek için farkındalıkla eğitilmelidir. Kemancıların fiziksel aktiviteleri ile karşılaştırıldığında okçuluk kemancılar için en uygun spor dallarından biridir. Hem okçular hem de kemancılar tonik refleksi kullanırlar. Tonik refleks, başın vücudun bir tarafına doğru döndürüldüğü sırada aynı zamanda vücudun uzatma ve geri çekme hareketlerini yapmakla ilgilidir. Göğsü kaldırması, omuzları geriye atması ve dirsekleri vücudun önünde tutması gereken üst vücut kuvveti ne kadar fazla olursa, başı ağırlığı değiştiren yöne çevirmek çok daha kolaydır. Okçuluk, çok benzer bir hareket ve genel koordinasyon kullanan, yakından kurulmuş ve keman sanatçılarının kullandığı aynı kas gruplarının çoğunu kullanan bir spordur. Ayrıca hem okçuluk hem de keman performansı sabır, denge, beden, ruh sağlığı ve disiplin gerektiren bir sanattır. Diğer bir avantaj ise okçuların yaylı çalgıcıların kullandığı kasları da içinde barından tamamlayıcı bir kas seti kullanmasıdır. Esnekliği, duruşu ve dengeyi geliştirmek için müzikal olmayan tekniklerden biri olan okçuluk, keman sanatçıları için omuzları genişletmek gibi ek avantajlar da barındırmak ile birlikte, bir sınav veya konsere hazırlanma süreci ile okçuluk yarışmasına hazırlanma sürecinin benzerlikleri ile keman icracılarına farklı bir yöntem daha sunmaktadır. Bu tezde, okçuluğun teknik özellikleri, yalnızca anatomic yapısıyla incelenmiştir. Okçuluk tekniklerinin keman icracılığına nasıl fayda sağlayabileceği araştırılmıştır.
Özet (Çeviri)
Each musical instrument requires holding it in a certain position suitable for its own structure. Violin position has an unnatural lateral position by holding the violin facing left between the shoulder and chin. Understanding the bow arm is fundamental for violinists to generate a personal expression and impressive sound. Since the violin is caused by repetitive movements specific to its practice, it subsequently leads to nerve entrapment syndromes and muscular injuries. Today, violinists are asked to produce a wider variety of tones and dynamics than ever before. Modification and progress of bows and strings, the demands of composers, and the dynamic capacity of today's concert halls make difficulties and high pressure for modern violin techniques. Consequently, a greater ingenuity of music and body is required more than ever before. In addition, a change in the repertoire is also a risk factor. The repertoire is considered a critical parameter concerning the levels of force and pressure generated during the performance, interacting with the accessories added to the instrument, such as the chin rest. However, the most effective risk factor is related to increased instrument use times and rehearsal times. For this reason, especially the part related to the movement system 'functional anatomy', kinesiology, biomechanics issues need to be addressed and instructed. In order not to cause functional deficiencies frequently and to make music more efficient, the importance given to various physical methods performed without instruments should be equalized with exercises on the instrument in education and career. In this sense, there are some accepted methods and sports in musicians' lives such as; cardio method, post-isometric relaxation techniques, swimming, jogging, yoga, Tai Chi, pilates-reformer, martial arts, Mitchell method, Feldenkrais technique, Alexander technique, endurance exercises, PNF. Instrumentalists rarely describe what they do using movement and the definition of movement means that generally only for enhancing stage attendance and reducing pain. Violinists' warm-up usually consists of scales, double-stop exercises, and bow exercises. One of the major shortcomings in the instrument training process is that the player practices without fully knowing, paying attention to, and developing the physiological functioning and capacity of the performance. Movement and coordination are largely ignored until an injury occurs. For this reason, professional violinists should be trained with awareness to consider participating in sports or an activity that improves their alertness, agility, and coordination, and generally increases muscle tone. Compared to the physical activity of violinists, archery is one the most suitable sports for violinists. Both archers and violinists use the tonic reflex. The tonic reflex is about making the body's extension and retraction movements when the head is turned to one side of the body. The greater the upper body force, the easier it will be to turn the head in the direction of the shifter. Archery is a sport that uses a very similar movement and general coordination, closely set up, and many of the same muscle groups that violinists use. In addition, both archery and violin performance are art that demands patience, balance, physical, mental health, and discipline. Yet another benefit is that archers use a complementary set of muscles to those used in string playing. Archery, which is one of the non-musical techniques to improve freedom, posture, and balance also holds additional advantages for violinists such as it broadens the shoulders, is a stress-relieving activity, and the method of preparing for a concert or an archery competition is similar. In this thesis, the technical characteristics of archery were studied and examined only mentioning anatomical points. It has been investigated how archery techniques can contribute to violin performance.
Benzer Tezler
- Tarihsel Japon bahçeleri ve ülkemizdeki uygulanabilirliğinin değerlendirilmesi
Historical Japanese gardens and evaluating the availability of their applications in our country
FİLİZ DEMİRBAŞ
Yüksek Lisans
Türkçe
1997
Peyzaj Mimarlığıİstanbul Teknik ÜniversitesiŞehir ve Bölge Planlama Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. LALE BERKÖZ AKKAL
- Materiality in doing: Sociomaterial practices and power mechanisms in institutional change
Yapmanın içindeki materyalite: Kurumsal değişimde sosyomateryal pratikler ve güç mekanizmaları
KUTAY GÜNEŞTEPE
Doktora
İngilizce
2019
İşletmeİstanbul Teknik Üniversitesiİşletme Mühendisliği Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. DENİZ TUNÇALP
- The analysis of auditory evoked brain potentials in recurve archery
Okçulukta işitsel uyarılmış beyin potansiyellerinin incelenmesi
HAYRİ ERTAN
Doktora
İngilizce
2007
BiyofizikOrta Doğu Teknik ÜniversitesiBeden Eğitimi ve Spor Ana Bilim Dalı
PROF.DR. FEZA KORKUSUZ
PROF.DR. PEKCAN UNGAN
- Hulâsatü'l-Heyʾet (Astronomi ilminin esası) Seydî Ali Reis (giriş-inceleme-metin-dizin)
Hulâsatü'l-Hey'et (The base of the astronomical science) Seydî Ali Reis (Introduction-research-text-index )
ASLI ADAKLI
Yüksek Lisans
Türkçe
2020
Türk Dili ve EdebiyatıSakarya ÜniversitesiTürk Dili ve Edebiyatı Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. İLHAN UÇAR
- Refleksif sosyolojide yapı eylem etkileşimine yönelik bir örnek olay araştırması
Structure-action relationship intended for a case study in reflexive sociology
ONUR UCA