Primer kemik sarkomlarında hasta sağkalımını etkileyen faktörlerin belirlenmesi
Determination of factors affecting patient survival in primary bone sarcomas
- Tez No: 721563
- Danışmanlar: PROF. DR. BÜLENT EROL
- Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
- Konular: Onkoloji, Ortopedi ve Travmatoloji, Oncology, Orthopedics and Traumatology
- Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
- Yıl: 2021
- Dil: Türkçe
- Üniversite: Marmara Üniversitesi
- Enstitü: Tıp Fakültesi
- Ana Bilim Dalı: Ortopedi ve Travmatoloji Ana Bilim Dalı
- Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
- Sayfa Sayısı: 142
Özet
Çalışmamızda; ülkemizde tersiyer tümör merkezi olarak hizmet veren Marmara Üniversitesi Tıp Fakültesi Ortopedi ve Travmatoloji Kliniği'mizde tek cerrah ve aynı ekip ile cerrahi tedavisi ve postoperatif takibi üstlenilen primer kemik sarkomlarındaki genel hasta sağkalım oranlarımızı ve hasta sağkalıma etki edebilecek bazı faktörleri ortaya koyarak, onkolojik hasta takip ve tedavisinde multidisipliner yaklaşımın önemini göstermek amaçlanmıştır. Primer kemik sarkomlarının hem tanısının hem de tedavisinin tecrübeli merkezlerce yapılması hasta sağkalım oranlarını daha da artıracaktır. Bu çalışmaya Osteosarkom, Kondrosarkom ve Ewing sarkomu tanısıyla Marmara Üniversitesi Ortopedi ve Travmatoloji Kliniği'ne 2005- 2020 tarihleri arasında başvuran 212'si erkek ve 158'i kadın 370 hasta dahil edildi. Hastalara ait takip formlarından yaş ve cinsiyet, tümörün detaylı lokalizasyonu ve lokalizasyon gruplaması, hastalığın evrelemesi, tümörün derecesi, tümörün boyutları, neoadjuvan ve adjuvan tedavi durumları, cerrahi sınır ve nekroz değerlendirmesi, örneklemenin kliniğimizde ya da dış merkezde yapılmış olma durumu, şikayetten tanıya ve tanıdan tedavi başlangıcına geçen süre, cerrahi prosedür detayı, takip süresi, tedavi sonrası 1. senesinde MSTS skoru, bu süreçte karşılaşılan hastalık nüksü ve metastaz durumu, hastanın takibi süresince enfeksiyon varlığı ve tipi ve takiplerde hasta kayıp durumu ile alakalı veriler elde edildi. Elde edilen veriler ile sağkalım arasındaki korelasyon SPSS 26.0 programı kullanılarak analiz edildi. Yıllara göre sağkalım oranları değerlendirildi ve sağkalım analizini için Kaplan-Meier testi, sağkalım oranlarını karşılaştırmak için log-rank istatistiksel yöntemlerinden faydalanıldı. Çalışmaya dahil edilen tüm hastaların ortalama sağkalım süresi 116 ay idi. Hastaların 1 yıllık sağkalım oranı %91.89, 5yıllık sağkalım oranı %69.45, hastalıksız sağkalım oranı %54.86 olarak hesaplandı. Alt gruplara baktığımızda osteosarkom grubunda genel sağkalım oranı %63.0, ewing sarkomu grubunda %54.9 ve kondrosarkom grubunda %84.7 olarak hesaplandı. Kondrosarkom grubunda hasta sağkalımı en yüksek bulunurken 3 grup arasındaki bu fark istatistiksel olarak anlamlı bulundu. Her üç grup hastada da 12 haftadan önce tanı konulanlarında, 12 haftadan daha uzun sürede tanı alanlara kıyasla sağkalım oranı yüksekti ve istatistiksel olarak anlamlıydı. Yalnızca kondrosarkom tanılı hastaların tanı sürecinde MÜTF'de örnekleme yapılıp tanı alan hastaların sağkalım oranlarının dış merkez örneklemesi ile hastanemize yönlendirilen hastalar ile kıyaslandığında daha yüksek olduğu ve istatistiksel olarak da anlamlı olduğu gözlendi. Yaş ve cinsiyete bağlı sağkalım oranlarında istatistiksel olarak anlamlı fark saptanmadı. Tümör lokalizasyonu ile hasta sağkalımı oranlarında da istatistiksel olarak anlamlı fark saptanmadı. Genel hasta popülasyonunda ve tüm tanıya göre alt gruplarda hastaların başvuru evresi arttıkça hasta sağkalım oranlarının istatistiksel olarak anlamlı düzeyde azaldığı saptandı. Yalnızca kondrosarkom grubunda tümör derecesi yükseldikçe hasta sağkalım oranlarının istatistiksel olarak anlamlı düzeyde azaldığı saptandı. Sadece osteosarkom ve kondrosarkom gruplarında tümör boyutu arttıkça hasta sağkalım oranlarının istatistiksel olarak anlamlı düzeyde azaldığı saptandı. Cerrahi sınır pozitifliğinin sadece ewing sarkomu grubunda hasta sağkalım oranlarını anlamlı düzeyde azalttığı tespit edildi. Tümör nekroz oranı %90 ve üst olan olgularda, hem osteosarkom hem de ewing sarkomu grubunda, hasta sağkalım oranlarının nekroz oranı %90'ın altındaki olgularla kıyasla istatistiksel olarak anlamlı düzeyde arttığı saptandı. Postoperatif dönemde cerrahi alan enfeksiyonu yaşayan hastalarda sağkalım oranlarına bakıldığında, yalnızca kondrosarkom grubunda enfeksiyon komplikasyonu yaşayan grubunda ise sağkalım oranlarının, enfeksiyon yaşamayan gruba kıyasla istatistiksel olarak anlamlı oranda azaldığı görüldü. Postoperatif takiplerinde lokal nüks yaşayan olgularda, tüm gruplarda, hasta sağkalım oranlarının istatistiksel olarak anlamlı düzeyde azaldığı saptandı. Hem tanı anında metastatik olgularda hem de takipleri sırasında yeni metastaz tanısı alan olgularda, metastatik olmayan olgulara kıyasla, hasta sağkalım oranlarına baktığımızda tüm hasta gruplarında istatistiksel olarak anlamlı düzeyde azalma tespit ettik. 2005-2012 ve 2013-2020 yılları arasında opere olan hastalarımızda sağkalım oranlarını kıyasladığımızda, yalnızca osteosarkom grubunda sağkalım oranlarının son 8 yılda opere olan grupta istatistiksel olarak anlamlı düzeyde yüksek olduğunu gördük.
Özet (Çeviri)
In our study; In Marmara University Faculty of Medicine Orthopedics and Traumatology Clinic, which serves as a tertiary tumor center in our country and where surgical treatment and postoperative follow-up are undertaken by a single surgeon and the same team, we present our general patient survival rates and some factors that may affect patient survival in primary bone sarcomas. It is aimed to show that, multidisciplinary approach is important in both diagnosis and treatment of primary bone sarcomas by experienced centers and it will increase overall treatment results and patient survival rates. A total of 370 patients, 212 male and 158 female, admitted to Marmara University Orthopedics and Traumatology Clinic between 2005 and 2020 with the diagnosis of Osteosarcoma, Chondrosarcoma and Ewing sarcoma were included in this study. Age and gender of the patients, detailed localization and localization grouping of the tumor, staging of the disease, grade of the tumor after examination of biopsy and resection preparations, dimensions of the tumor, neoadjuvant and adjuvant treatment conditions, surgical margin and necrosis evaluation, whether the sampling was done in our clinic or in another center, time from complaint to diagnosis, surgical procedure detail, disease recurrence and metastasis status encountered in this process, presence and type of infection during the patient's follow-up. and data related to patient loss status were obtained in the follow-ups. The correlation between the obtained data and survival was analyzed using the SPSS 26.0 program. Survival rates by years were evaluated and Kaplan-Meier test was used for survival analysis and log-rank statistical methods were used to compare survival rates. The mean survival time of all patients included in the study was 116 months. The 1-year survival rate of the patients was 91.89%, the 5-year survival rate was 69.45%, and the disease-free survival rate was 54.86%. When we look at the subgroups, the overall survival rate was 63.0% in the osteosarcoma group, 54.9% in the Ewing sarcoma group and 84.7% in the chondrosarcoma group. While the patient survival rate was highest in the chondrosarcoma group, this difference between the 3 groups was statistically significant. In all three groups of patients, those diagnosed before 12 weeks had a higher survival rate than those diagnosed longer than 12 weeks, and it was statistically significant. It was observed that the survival rates of the patients who were only diagnosed with chondrosarcoma and were sampled in the MUTF during the diagnosis process were higher compared to the patients referred to our hospital with external center sampling, and it was statistically significant. There was no statistically significant difference in survival rates depending on age and gender. There was no statistically significant difference between tumor localization and patient survival rates. In the general patient population and in subgroups according to all diagnoses, it was determined that the patient survival rates decreased statistically significantly as the stage of presentation of the patients increased. Only in the chondrosarcoma group, as the tumor grade increased, patient survival rates were found to decrease statistically significantly. Only in osteosarcoma and chondrosarcoma groups, as tumor size increased, patient survival rates were found to decrease statistically significantly. Surgical margin positivity was found to significantly reduce patient survival rates only in the Ewing sarcoma group. In cases with tumor necrosis rate of 90% or higher, patient survival rates were found to be statistically significantly higher in both osteosarcoma and Ewing's sarcoma groups compared to cases with a necrosis rate of less than 90%. When the survival rates of the patients who experienced surgical site infection in the postoperative period were examined, it was observed that the survival rates in the group that experienced infection complications only in the chondrosarcoma group were statistically significantly reduced compared to the group that did not experience infection. In cases with local recurrence in their postoperative follow-up, patient survival rates were found to be statistically significantly decreased in all groups. When we look at the patient survival rates both in metastatic cases at the time of diagnosis and in cases diagnosed with new metastases during their follow-up, compared to non-metastatic cases, we found a statistically significant decrease in all patient groups. When we compared the survival rates of our patients who were operated between 2005-2012 and 2013-2020, we found that the survival rates in the osteosarcoma group were statistically significantly higher only in the group operated in the last 8 years.
Benzer Tezler
- Ekstremite ve pelvis yerleşimli primer kemik sarkomlarında sağkalım oranlarını etkileyen faktörlerin değerlendirilmesi
Evaluation of factors effecting survival rate in extremity and pelvic-located primary bone sarcoma
ÖMER SOFULU
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2015
Ortopedi ve TravmatolojiMarmara ÜniversitesiOrtopedi ve Travmatoloji Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. BÜLENT EROL
- Neoadjuvan kemoterapi almış primer kemik sarkomlu hastalarda patolojik yanıtın ve sağkalımın görüntüleme tabanlı doku analizi yöntemi ile tahmini
Prediction of pathological response and survival to neoadjuvant chemotherapy by imaging-based tissue analysis method in patients with primary bone sarcoma
MELTEM KURŞUN
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2023
Radyoloji ve Nükleer TıpMarmara ÜniversitesiRadyoloji Ana Bilim Dalı
DR. ÖĞR. ÜYESİ ONUR BUĞDAYCI
- Sarkom tanılı hastalarda tanı anındaki PET- BT görüntülemenin prognostik öngörü değerinin araştırılması
Sarkom tanili hastalarda tani anindaki̇ PET- BT görüntülemeni̇n prognosti̇k öngörü değeri̇ni̇n araştirilmasi
ESRA KAYACAN
- Pediatrik kemik ve yumuşak doku sarkomlu hastalarda f-18 FDG pet/bt'nin klinik katkısı
Clinical contribution of f-18 FDG pet/ct in pediatric patients with bone and soft tissue sarcoma
MÜGE NUR ENGİN
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2021
Radyoloji ve Nükleer TıpAkdeniz ÜniversitesiNükleer Tıp Ana Bilim Dalı
PROF. DR. GONCA GÜL BURAL
- Pelvis tümörlerinde internal hemipelvektomi sonrası masif hemipelvis allogreft ile rekonstrüksiyonun onkolojik ve fonksiyonel sonuçları
Başlık çevirisi yok
AHMET FEVZİ KEKEÇ
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2014
Ortopedi ve TravmatolojiSağlık BakanlığıOrtopedi ve Travmatoloji Ana Bilim Dalı
PROF. DR. BEDİİ ŞAFAK GÜNGÖR