Geri Dön

Juvenil miyoklonik epilepsi hastalarında korpus kallozumun morfometrik ölçümleri ve hastalık seyrinde prognostik değeri

Morphometric measurements of corpus callosum in juvenile myoclonic epilepsy patients and prognostic value in the course of disease

PDF İndir

  1. Tez No: 726323
  2. Yazar: ÜMMÜHANI EĞİLMEZ
  3. Danışmanlar: DOÇ. DR. SELDA KESKİN GÜLER
  4. Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
  5. Konular: Nöroloji, Neurology
  6. Anahtar Kelimeler: epilepsi, juvenil miyoklonik epilepsi, korpus kallozum, genu, epilepsy, juvenile myoclonic epilepsy, corpus callosum, genu
  7. Yıl: 2022
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: Sağlık Bilimleri Üniversitesi
  10. Enstitü: Ankara Eğitim ve Araştırma Hastanesi
  11. Ana Bilim Dalı: Nöroloji Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Nöroloji Bilim Dalı
  13. Sayfa Sayısı: 105

Özet

Giriş ve Amaç: Juvenil miyoklonik epilepsi (JME) yaşla ilintili idiyopatik jeneralize epilepsi sendromudur. Korpus kallozum (CC) her iki serebral hemisferi birbirine bağlayan en büyük komissural yoldur. Epilepsi hastalarında bu yolda yapısal değişiklikler olduğu bildirilmiştir. Ancak JME hastalarında CC'nin morfometrik incelemesi ve hastalık ile ilişkisi hakkında çok sayıda çalışma bulunmamaktadır. Bu çalışmada JME hastalarında CC'nin morfometrik ölçümleri ile bölgesel farklılıklar olup olmadığını ve hastalık seyrinde prognostik değerinin olup olmadığını incelemek amaçlanmıştır. Gereç ve Yöntem: S.B.Ü. Ankara Eğitim ve Araştırma Hastanesi Nöroloji Kliniği Epilepsi Polikliniğinde takipli JME tanılı hastalar randomize olarak seçilmiş ve herhangi bir zamanda istenmiş olan Manyetik Rezonans Görüntüleme (MRG) görüntüleri üzerinden retrospektif olarak veriler toplanmıştır. Kontrol grubunda ise herhangi bir nörolojik hastalık tanısı olmayıp çeşitli nedenlerle (baş ağrısı vb.) istenen MRG görüntüleri kullanılmıştır. CC gelişimi tam olarak tamamlanmadığından 20 yaş altındakiler çalışmaya dahil edilmedi. Ölçümler rutin beyin MRG protokolünde CC'nin en iyi görüntülendiği T1 sekansı orta sagittal kesitlerden yapıldı. CC'nin en yüksek uzunluğu (A-P çapı) ölçüldü. CC 3 bölüme ayrılarak (genu, turunkus, splenium) uzun aksına dik olarak çizilen çizgi üzerinde CC yüksekliği manuel çizimle ölçüldü. Bulgular: Çalışmamız, S.B.Ü. Ankara Eğitim ve Araştırma Hastanesi Epilepsi Polikliniği'nce takip edilen JME tanılı hastalar arasından randomize olarak seçilen 40 kişilik hasta grubu ve sağlıklı bireylerden oluşan 20 kişilik kontrol grubu olmak üzere toplam 60 olgu üzerinde yapılmıştır. Hasta grubunda yaşlar 21 ile 47 arasında değişmekteydi ve yaş ortalaması 33,1 idi. Hastaların 28'i (%70) kadın ve 12'si (%30) erkekti. Kontrol grubunda ise yaşları 20 ile 50 arasında değişen ve yaş ortalaması 34,1 olan; 13'ü (%65) kadın, 7' si (%35) erkek 20 kişi çalışmaya alındı. CC genu, turunkus, splenium ve A-P ölçümleri sırasıyla erkeklerde; 11,1 ± 1,7 mm, 5,7 ± 1,0 mm, 10,2 ± 1,0 mm, 69,0 ±4,1 mm; kadınlarda 11,1 ± 1,6 mm, 5,8 ± 0,9 mm, 10,1 ± 1,6 mm, 65,6 ±4,9 mm olarak ölçülmüştür. CC A-P çapı kadınlarda daha ince saptandı (p=0,01). CC morfometrik ölçüm değerleri yaşa bağlı olarak incelendiğinde yaş ile CC genu, turunkus, splenium ölçümleri arasında fark gözlenmezken, yaş ile CC A-P çapında artma olmuştur (p=0,016). CC genu, turunkus, splenium, A-P ölçümleri sırasıyla hasta grubunda; 10,6 ±1,4 mm, 5,7 ±1,8 mm, 9,9 ±1,5 mm, 66,6 ±5,1 mm, kontrol grubunda; 11,9 ±1,6 mm, 5,8 ±0,8 mm, 10,6 ±1,2 mm, 66,5 ±4,5 mm olarak ölçülmüştür. CC genu çapı hasta grubunda daha incedir (p=0,002). Çalışmamızda CC bölümlerinin morfolojik ölçüm değerleri ile hastalık süresi, başlangıç yaşı, nöbet tipi, nöbet sıklığı ve EEG bulguları arasında istatistiksel olarak anlam ilişki bulunmamıştır. Tartışma: Çalışmamızın sonucunda JME hastalarında CC genu ölçümlerinde azalma saptanmıştır. Bu durum nöbetler sırasında epileptik aktivite yayılımının beyaz cevherde oluşturduğu yapısal değişikliklerin bir belirteci olabilir. Nöbet oluşum mekanizması ve nöbetin doğrudan etkisi aksonal kayıp ile ilişkilendirilebilir. İdiyopatik jeneralize epilepsilerden olan JME hastalarında bu volümetrik kayıp, ortak genetik faktörlerin bir sonucu da olabilir. Ayrıca JME hastalarında CC genu bölgesi epileptik aktivitenin interhemisferik yayılımında kritik bir bağlantı görevi görüyor olabilir. Anormal nöronal şebekenin varlığını işaret eden bir bulgu olabilir. Bu hipotezin desteklenmesi için daha ileri görüntüleme teknikleri ile daha geniş hasta popülasyonunda yapılan çalışmalara ihtiyaç vardır. Çalışmamızda hastalık süresi ile CC morfometrik ölçümleri arasında ilişki saptanmamış olmasına rağmen beyaz cevher bütünlüğünde gözlenen değişimlerin nöbetlere yatkınlık oluşturup oluşturmadığını veya kronik epilepsinin beyaz cevhere zarar verip vermediğini doğrulamak halen mevcut tetkiklerle zordur. Bu konuda kaydedilen gelişmeler tedavi seçeneği açısından yol gösterici olabilir. Sonuç: JME hastalarında kontrol grubuna göre CC genu kısmının daha ince olduğu saptandı. Çalışmamız MRG ölçümlerinin subjektif olması göz önüne alınarak ileriki çalışmalarda farklı objektif inceleme yöntemleri kullanılarak, daha geniş popülasyonlarda, genetik testler ve nöropsikolojik testlerle desteklenerek geliştirebilir. Araştırmalar sonucunda elde edilen bulgular hastalığın seyrini öngörme, özellikle dirençli nöbetleri olan hastalarda uygun tedavi seçeneğini belirleme, hastalığın genetik alt yapısına ilişkin verilerle görülebilecek ek patolojiler hakkında fikir edinilmesine ve belki de semptomların oluşmadığı dönemde tanı konulabilmesine katkı sağlayabilir.

Özet (Çeviri)

Introduction and Purpose: Juvenile Myoclonic Epilepsy (JME) is an age-related idiopathic generalized epilepsy syndrome. Corpus callosum (CC) is the largest commissural tract, connecting two cerebral hemispheres. Structural alterations of the tract in epilepsy patients have been documented. However, there is a lack of research regarding the morphometric analysis of CC and its relation to the disease in JME patients. This study is aimed to investigate whether there are regional differences with the morphometric measurements of CC in JME patients and whether they have a prognostic value in the course of the disease. Materials and methods: The patients with a diagnosis of JME, followed up in Outpatient Epilepsy Clinic of Neurology Clinic at S.B.U. Ankara Training and Research Hospital were randomly selected; and data was collected using Magnetic Resonance Imaging (MRI) images which were requested at any time. For the control group, MRI images requested for various reasons (headache, etc.) were used, excluding the diagnosis of any neurological disease. Since CC development was not fully completed, participants under 20 years of age were not included in the study. Measurements of midsagittal plane from a T1-weighted sequence, where CC is best visualized in routine brain MRI protocol, were acquired respectively. The maximum length of the CC (Ant.- Post. diameter) was measured. CC height was measured through manual drawing on the line drawn perpendicular to the long axis, by dividing the CC into 3 zones (genu, turuncus, splenium). Findings: Our study was carried out with a total of 60 participants, including a group of 40 randomly selected patients with the diagnosis of JME, followed up in Outpatient Epilepsy Clinic of Neurology Clinic at S.B.U. Ankara Training and Research Hospital, and a control group of 20 healthy individuals. In the experiment group, patients ranged in age from 21 to 47 and the mean age was 33,1, 28 patients were female (70%) and 12 patients were male (30%). For the control group, 20 subjects, 13 female (65%) and 7 male (35%), were included in the study; and the age ranged between 20 and 50 and the mean age was 34,1. CC genu, turuncus, splenium and A-P measurements of male participants were 11.1 ± 1.7 mm, 5.7 ± 1.0 mm, 10.2 ± 1.0 mm, 69.0 ± 4.1 mm; and it was measured as 11.1 ± 1.6 mm, 5.8 ± 0.9 mm, 10.1 ± 1.6 mm, 65.6 ± 4.9 mm for female participants, respectively. CC A-P diameter was found to be thinner in women (p=0.01). When CC morphometric measurement values ​​were examined according to age variable, no differences were found regarding age and CC genu, turuncus, splenium measurements while CC A-P diameter increased with age (p=0.016). CC genu, turuncus, splenium, A-P measurements were calculated as 10.6 ±1.4 mm, 5.7 ±1.8 mm, 9.9 ±1.5 mm, 66.6 ±5.1 mm in the experiment group; and 11.9 ±1.6 mm, 5.8 ±0.8 mm, 10.6 ±1.2 mm, 66.5 ±4.5 mm in the control group, respectively. CC genu diameter was thinner in the patient group (p=0.002). Our study did not find any statistically significant correlation between the morphological measurement values ​​of CC zones and disease duration, age of onset, seizure type, seizure frequency and EEG findings. Argument: Our study concludes that a decrease in CC genu measurements was found in JME patients. This result may be an indicator of the structural changes in the white matter caused by the spread of epileptic activity during seizures. The mechanism of seizure formation and the direct effect of the seizure can be associated with axonal loss. Moreover, the volumetric loss in JME patients with idiopathic generalized epilepsy may also be the result of common genetic factors. In addition, the CC genu region may act as a critical link in the interhemispheric spread of epileptic activity in JME patients, which indicates the presence of an abnormal neuronal network. In order to support this hypothesis, studies with more advanced imaging techniques and a larger patient population are needed. Although no relationship was found between disease duration and CC morphometric measurements in our study, it is still difficult to confirm with current testing methods whether the changes observed in white matter integrity predispose to seizures or whether chronic epilepsy damages the white matter. Future advances in this regard may be guiding in terms of treatment options. Conclusion: The CC genu part was found to be thinner in JME patients, compared to the control group. Considering the subjective nature of MRI measurements, our study can be improved by including different objective examination methods, involving genetic tests and neuropsychological tests with larger populations in future studies. The findings obtained as a result of the research may contribute to predict the course of the disease, to determine the appropriate treatment options especially for the patients with resistant seizures, to find out additional pathologies that can be related with the genetic background of the disease, and to make a diagnosis even when symptoms do not appear.

Benzer Tezler

  1. Tez No

    844978

    Epilepsi hastalarında beyaz madde değişikliklerinin yolak temelli uzamsal istatistik metodu ile değerlendirilmesi

    Evaluation of white matter differences in epilepsy using tract based spatial statistics method

    DİLAN ACAR

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2022

    Nörolojiİstanbul Üniversitesi

    Sinir Bilimi Ana Bilim Dalı

    DR. ÖĞR. ÜYESİ ALİ BAYRAM

    PROF. DR. BETÜL BAYKAL

  2. Tez No

    667490

    Juvenil miyoklonik epilepsi hastalarında nöropsikolojik değerlendirme

    Neuropsychological evaluation in juvenile myoclonic epilepsy patients

    NARGIZ JAFARZADE

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2021

    NörolojiOndokuz Mayıs Üniversitesi

    Psikoloji Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. HÜSEYİN ALPARSLAN ŞAHİN

  3. Tez No

    427162

    Juvenil miyoklonik epilepsi hastalarında baş ağrısı

    Headache in juvenile myoclonic epilepsy

    METİN DEDEİ DARYAN

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2015

    NörolojiSağlık Bakanlığı

    Nöroloji Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. HAYRUNİSA DİLEK ATAKLI

    UZMAN BETÜL GÜVELİ

  4. Tez No

    617751

    Jüvenil miyoklonik epilepsi hastalarında kognitif fonksiyonların eeg üzerine etkisi

    The effect of cognitive functions on eeg in patients with juvenile myoclonic epilepsy

    ÜLKÜ FİGEN DEMİR

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2009

    NörolojiSağlık Bakanlığı

    Nöroloji Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. HAYRUNİSA DİLEK ATAKLI

  5. Tez No

    487199

    Juvenil miyoklonik epilepsi hastalarında mizaç özellikleri ve çocukluk çağı travmaları ile hastalık özelliklerinin araştırılması

    Investigation of the relationship between temperement profiles, childhood trauma and disease characteristics in patients with juvenile myoclonic epilepsy

    ALİŞAN BURAK YAŞAR

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2017

    NörolojiSağlık Bilimleri Üniversitesi

    Psikiyatri Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. SERAP ERDOĞAN TAYCAN

Geri Dön