Abdominal aort anevrizmalarının endovasküler tedavisinde post operatif endoleak yönetimi
Postoperative endoleak management in the endovascular treatment ofabdominal aortic aneurysms
- Tez No: 727844
- Danışmanlar: PROF. DR. İBRAHİM ÖZSÖYLER
- Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
- Konular: Göğüs Kalp ve Damar Cerrahisi, Thoracic and Cardiovascular Surgery
- Anahtar Kelimeler: Abdominal aort anevrizması, endovasküler prosedür, endoleak, Abdominal aortic aneurysm, endovascular procedure, endoleak
- Yıl: 2022
- Dil: Türkçe
- Üniversite: Sağlık Bilimleri Üniversitesi
- Enstitü: Tıp Fakültesi
- Ana Bilim Dalı: Kalp ve Damar Cerrahisi Ana Bilim Dalı
- Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
- Sayfa Sayısı: 79
Özet
Amaç: Abdominal aort anevrizmalarının tedavisinde konvansiyonel açık cerrahinin yanında, endovasküler aort tamiri(EVAR); ilerleyen teknolojiyle beraber endikasyon çerçevesi genişletilerek zorlu anatomilerde dahi başarıyla yapılmaktadır. EVAR sonrası gelişen komplikasyonlar içerisinde endoleakler takip ve tedavi edilmezse mortalite ve morbiditesi yüksek bir klinik tablodur. Bu çalışmanın amacı postoperatif dönemde gelişen endoleaklerin yönetiminin nasıl olması gerektiğini kendi sonuçlarımızla ortaya koyup literatürdeki yöntemler ile karşılaştırarak hastaları gelişebilecek yeniden müdahaleler ve anevrizma rüptüründen korumaktır. Gereç ve Yöntem: Kliniğimizde Mayıs 2017-Eylül 2020 tarihleri arasında abdominal aort anevrizması nedeniyle EVAR uygulanan 37 hasta dahil edilmiştir. Çalışmamız retrospektif ve gözlemsel olarak tasarlanmıştır. Veriler hasta dosyalarından ve Akgün HBYS sistemi üzerinden retrospektif olarak değerlendirilmiştir. Hastaların demografik verileri, endoleak gelişimine etkili olabilecek preoperatif verileri araştırılmış ve istatistiksel olarak değerlendirilmiştir. Bulgular: Hastaların yaş ortalamaları 69,8±7,3 yıl idi. Boy ortalamaları 172,0±7,9 cm, kilo ortalamaları ise 87,1±18,2 kg olduğu gözlendi. BMI değeri ortalamaları 29,2±4,3 kg/m2 olduğu belirlendi. Hastaların preoperatif; 17(%54,1)'sinde Hipertansiyon (HT), 12 (% 32,4)'sinde Kronik Obstruktif Akciğer Hastalığı (KOAH), 5 (% 13,5)'inde Diabetes Mellitus (DM), 8 (% 21,6)'inde Koroner Arter Hastalığı (KAH) öyküsü mevcuttu. Hastaların 15 (% 40,5)'inde de endoleak varlığı tespit edildi. Endoleak izlenen 15 hastanın 6'sında Tip Ia, 5inde tip II (4'ü inferior mezenterik arter, biri lomber arter kaynaklıydı.), 3'ünde tip Ib, birinde ise; tip Ia ve tip Ib birlikte izlendi. Tip Ia endoleak izlenen 6 hastanın 3'ü balon ile 1'i aortik cuff ile tedavi edilmiş. Biri açık cerrahi onarımla tedavi edilmiş, diğer hastaya operasyon önerilmiş fakat tedaviyi reddeden hasta sonrasında akciğer kanseri komplikasyonu sebebiyle kaybedilmiştir. Tip II endoleak görülen 5 hasta ve tip Ia ve Ib'nin birlikte seyrettiği bir hastanın; girişim uygulanmadan antikoagülan ve antiagregan medikasyonları kesilmiş ve takiplerinde endoleaklerin kaybolduğu görülmüştür. Hastaların over size (%) değeri ortalaması 18,5±3,3 olduğu gözlenirken; 16 (% 43,2) hastanın over size (%) değeri 20 altında, 21 (% 56,8) hastanın ise 20 ve üzeri olduğu tespit edildi. Hastaların yaş, boy, kilo ve BMI değerleri ile endoleak grupları arasında anlamlı bir farklılık tespit edilmedi (p>0,05). Hastaların endoleak grupları ile ek hastalık bulguları arasında anlamlı bir farklılık gözlenmedi (p>0,05). Hastaların anatomik özellikleri ile (anevrizma boyun çapı (mm), boyun uzunluğu(mm), greft ana gövde çapı (mm), anevrizma maksimum çapı (mm), sol ve sağ common iliak arter ve greft iliak bacak çapları (mm)) endoleak varlığı arasında anlamlı bir farklılık tespit edilmedi (p>0,05). Hastaların laboratuar bulguları ile endoleak varlığı arasında anlamlı bir farklılık tespit edilmedi. (p>0,05). Sonuç: Hastaların preoperatif demografik verileri ile endoleak gelişimi arasında bağlantı tespit edilmemiştir. Hastaya uygun greft seçimi, anatomik gerekliliklere uygun hasta seçimi ve uygulayıcının deneyimi endoleak gelişimini engelleme açısından önemlidir. EVAR sonrası gelişen endoleaklerin yönetiminde güncel kılavuzlar eşliğinde endoleak tipine uygun yaklaşımda bulunmanın yanında; antikoagülan ve antiagreganların kesilmesi ile de bazı endoleaklerin kaybolabileceği unutulmamalı ve her hastanın kendi patofizyolojisinde değerlendirilip endoleak yönetiminin hastaya göre özelleştirilmesi kanaatindeyiz.
Özet (Çeviri)
Objective: In addition to conventional open surgery in the treatment of abdominal aortic aneurysms, endovascular aortic repair (EVAR); With the advancing technology, the indication framework has been expanded and it is successfully performed even in difficult anatomies. Among the complications that develop after EVAR, endoleaks are a clinical picture with high mortality and morbidity if they are not followed up and treated. The aim of this study is to reveal the management of endoleaks developing in the postoperative period with our own results and compare them with the methods in the literature, to protect patients from possible reoperations and aneurysm rupture. Materials and Methods: 37 patients who underwent EVAR due to abdominal aortic aneurysm between May 2017 and September 2020 in our clinic were included. Our study was designed as retrospective and observational. Data were evaluated retrospectively from patient files and Akgün HBYS system. Demographic data of the patients and preoperative data that may be effective in the development of endoleak were investigated and statistically evaluated. Results: The mean age of the patients was 69.8±7.3 years. It was observed that the mean height was 172.0±7.9 cm, and the mean weight was 87.1±18.2 kg. The mean BMI value was found to be 29.2±4.3 kg/m2. Of the patients; Hypertension (HT) in 17 (54.1%), Chronic Obstructive Pulmonary Disease (COPD) in 12 (32.4%), Diabetes Mellitus (DM) in 5 (13.5%), Coronary Artery Disease (CAD) in 8 (21,6%) had a history preoperatively The presence of endoleak was also detected in 15 (40.5%) of the patients. Of the 15 patients with endoleaks, 6 were Type Ia, 5 were type II (4 were from the inferior mesenteric artery, one was from the lumbar artery.), 3 were type Ib, and in one; type Ia and type Ib were observed together. Of the 6 patients with type Ia endoleak, 3 were treated with a balloon and 1 with an aortic cuff. One of them was treated with open surgical repair, the other patient was offered an operation, but the patient who refused the treatment died due to a complication of lung cancer. 5 patients with type II and a patient with type Ia and Ib; anticoagulant and antiaggregant medications were discontinued without any intervention, and endoleaks disappeared during the follow-up. It was observed that the mean oversize (%) value of the patients was 18.5±3.3; It was determined that 16 (43.2%) patients had an oversize (%) value below 20, and 21 (56.8%) patients were 20 or more. There was no significant difference between the age, height, weight and BMI values of the patients and the endoleak groups (p>0.05). No significant difference was observed between the endoleak groups of the patients and additional disease findings (p>0.05). The presence of endoleaks with the anatomical features of the patients (aneurysm neck diameter (mm), neck length (mm), graft main body diameter (mm), aneurysm maximum diameter (mm), left and right common iliac arteries and graft iliac endogreft diameters (mm)) No significant difference was found between the endoleak groups (p>0.05).There was no significant difference between the laboratory findings of the patients and the presence of endoleak. (p>0.05). XI Conclusion: There was no correlation between the preoperative demographic data of the patients and the development of endoleak. Appropriate graft selection for the patient, patient selection according to anatomical requirements and the experience of the practitioner are important in terms of preventing endoleak development. In the management of endoleaks developing after EVAR, besides taking an appropriate approach to the endoleak type in the light of current guidelines; It should not be forgotten that some endoleaks may disappear with the discontinuation of anticoagulants and antiaggregants, and we believe that each patient should be evaluated in their own pathophysiology and endoleak management should be customized according to the patient.
Benzer Tezler
- Abdominal aort anevrizmalarının endovasküler stent greft ile tedavisinde postoperatif komplikasyonlarının kıyaslanması
Comparition postoperative complications of the repairing abdominal aort aneurisms by using endovasculer stent graft
ALİ FUAT MİRHANOĞULLARI
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2016
Göğüs Kalp ve Damar CerrahisiKocaeli ÜniversitesiKalp ve Damar Cerrahisi Ana Bilim Dalı
PROF. DR. KAMİL TURAN BERKİ
- Kısa boyunlu jukstarenal aort anevrizmalarının greft stent ile tedavisinde chimney tekniğinin kullanımı: Retrospektif bir çalışma
Use of chimney technique with endovasculer treatment in short neck juxtarenal aortic aneurysms: Retrospective study
EREN İSMAİLOĞLU
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2013
Radyoloji ve Nükleer TıpEge ÜniversitesiSağlık Bilimleri Bölümü
PROF. DR. İSMAİL ORAN
- Evar yapılan abdominal aort anevrizmalarında preoperatif morfolojiye göre orta ve uzun dönem sonuçlarının değerlendirilmesi
Evaluation of mid-long term results in abdominal aorticaneurysms performed with evar according to preoperative morphology
RAMAZAN FARUK BOZDOĞAN
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2023
Göğüs Kalp ve Damar CerrahisiEskişehir Osmangazi ÜniversitesiKalp ve Damar Cerrahisi Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. AYKUT ŞAHİN
- Abdominal aort anevrizmalarında endovasküler onarım (Evar) sonrası remodelinge etki eden faktörler
Başlık çevirisi yok
MEHMET ALİ TÜRKCÜ
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2023
Göğüs Kalp ve Damar CerrahisiSağlık Bilimleri ÜniversitesiKalp ve Damar Cerrahisi Ana Bilim Dalı
PROF. DR. HAKKI ZAFER İŞCAN
- Abdominal aort anevrizmalarının endovasküler tedavisi orta dönem sonuçlarımız
Mid-periodical endovascular results in abdominal aortic aneurysms
CENGİZHAN BAYYURT
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2018
Göğüs Kalp ve Damar CerrahisiSağlık Bilimleri ÜniversitesiKalp ve Damar Cerrahisi Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. İBRAHİM DUVAN