Cerrahpaşa Tıp Fakültesi Geropsikiyatri Polikliniğinde takip edilen 60 yaş ve üzeri majör depresyon tanılı hastaların prognozu, demans geliştirme sıklığı ve bunun yordayıcıları
The prognosis of elderly outpatients with major depression, followed up at Geriatric Psychiatry clinics at Cerrahpaşa Medical Faculty, their dementia risk and its predictors
- Tez No: 727982
- Danışmanlar: DOÇ. DR. BURÇ ÇAĞRI POYRAZ
- Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
- Konular: Psikiyatri, Psychiatry
- Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
- Yıl: 2022
- Dil: Türkçe
- Üniversite: İstanbul Üniversitesi-Cerrahpaşa
- Enstitü: Cerrahpaşa Tıp Fakültesi
- Ana Bilim Dalı: Ruh Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı
- Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
- Sayfa Sayısı: 156
Özet
Amaçlar: Yaşlılarda depresyon kronik olabilir; bu demans riskinde artışla ilişkilidir. Yaşlı majör depresyon tanılı hastaların prognozlarını ve ilişkili risk etmenlerini belirlemeyi amaçladık. Gereç ve Yöntem: Araştırmaya İÜC-Cerrahpaşa Tıp Fakültesi Geropsikiyatri poliklinigine 1 Ocak 2018 - 31 Aralık 2018 sürecinde başvurmuş ve DSM-5 kriterlerine göre majör depresyon tanısı almış hastalar dahil edilmiştir. Bu hastalar Şubat - Nisan 2022 tarihleri arasında yapılandırılmış telefon görüşmesinde değerlendirilmiştir. DSM-5 Yapılandırılmış Klinik Görüşmenin (SCID-5) Türkçe sürümünün duygudurum ve psikotik semptom sorgulayan bölümleri, Geriatrik Depresyon Ölçeği (GDÖ), Telefonla Kognitif Tarama Testi (T-cogS-TR), Klinik Demans Derecelendirme Ölçeği (CDR), Lawton ve Brody Enstrümental Günlük Yaşam Aktiviteleri Ölçeği (EGYA) ve Beck Anksiyete Ölçeği (BAÖ) kullanılmıştır. Bulgular: 123 hastanın, %40,9'unda DSM-5'e göre majör depresyon, %14,6'sında minör depresyon, %52,4'ünde anksiyete semptomları, %43,4'ünde komorbid anksiyete ve depresyon semptomları ve %14,6'sında demans geliştiği saptandı. %29,5'u iyileşmiş olarak bulundu. Ölüm oranı %16,5 olarak saptandı. Depresyondakilerin %50'si antidepresan monoterapisi almaktayken %26'sı kombinasyon tedavisi almaktaydı. Majör depresyon tanısı alanlarda bir işte çalışmamış olmanın, hipertansiyon, ortopedik hastalık/artrit ve kanser varlığı anlamlı olarak yüksek saptandı. Demans geliştiren hasta grubunda yaşın ileri olması, düşük eğitim düzeyi ve bir işte çalışmamış olmak demans gelişmemiş gruba göre anlamlı oranda yüksek saptandı. Sonuç: Yaşlı depresyon hastaları kötü depresyon prognozuna sahiptir ve demans gelişimi açısından önemli risk altındadır. Depresyon hastalarında idame EKT veya TMS gibi daha agresif tedavileri ve güçlendirme tedavilerinin daha liberal kullanımı önerilebilir. Yaşlı depresyon hastalarında semptomların süreğenleşmesinde risk faktörü olan medikal hastalıkların saptanması ve sağaltımı depresyon prognozu açısından iyileştirici etkide bulunabilir.
Özet (Çeviri)
Aim: Depression is one of the most common causes of psychiatric treatment seeking among the elderly patients. Depression can have a chronic course in the geriatric population, and this seems to be related to an increased risk of developing dementia. In our study, we aimed to determine the outcomes of elderly patients diagnosed with major depression at a geriatric psychiatry clinics, and the relevant prognostic factors. Material and Method : The outpatients who were diagnosed with major depression according to DSM-5 criteria, at Geriatric Psychiatry Clinics Aim: Depression is one of the most common causes of psychiatric treatment seeking among the elderly patients. Depression can have a chronic course in the geriatric population, and this seems to be related to an increased risk of developing dementia. In our study, we aimed to determine the outcomes of elderly patients diagnosed with major depression at a geriatric psychiatry clinics, and the relevant prognostic factors. Material and Method : The outpatients who were diagnosed with major depression according to DSM-5 criteria, at Geriatric Psychiatry Clinics at Cerrahpaşa Medical Faculty, between 1 January 2018 – 31 December 2018 were included in the study. A structured telephone interview was conducted with these patients and their relatives between February – April 2022. In order to evaluate the clinical status of patients, selected sections of the Turkish version of Structured Clinical Interview for DSM-5- Disorders/Clinian Version (SCID-5/CV) which questioned present major depression, and present/past mania/hypomania, as well as present/past psychotic symptoms, Geriatric Depression Scale (GDS), Turkish version of the Telephone Cognitive Screen (T-cogS-TR), Clinical Dementia Rating Scale (CDR), Lawton-Brody Instrumental Activities of Daily Living Scale (IADL) and Beck Anxiety Inventory (BAI) were used, along with a clinical data form. Results : Of the 123 patients who were interviewed; 40,9% were diagnosed with 'current' major depression, and 14,6% with 'current' minor depression. 52,4% of the patients had clinically significant anxiety symptoms, while 43,4% manifested clinically significant comorbid anxiety and depression symptoms. Of the currently depressed patients (N=50), 50% were antidepressant monotherapy, while 26% were on a combination or augmentation therapy. Only 29,5% of the patients had recovered completely. 14,6% of the patients developed dementia. Among the 151 patients who were included in the study, death rate was 16,5%. Lack of participation in the work force in the past, a medical history of hypertension, orthopedic disease or atrhritis/arthrosis, and cancer were the significant predictors of 'current' major depression at the the time of interview. Risk factors for a clinical diagnosis of dementia at the the time of interview were higher age, lower educational attainment, and lack of participation in the work force in the past. Conclusion : Despite ongoing antidepressant therapy, elderly patients with major depression had a poor prognosis of their depression, and a significant risk for developing dementia around the third year. More liberal use of combination/ augmentation treatments, as well as more agressive treatments such as maintanance ECT or TMS may be warranted in this special population with major depression, due to poor treatment outcomes. Detection and timely management of comorbid medical diseases may potentially help with a better prognosis in depression of old age, as these are independent risk factors for persistence of depressive symptoms in these subjects.
Benzer Tezler
- İstanbul Üniversitesi Cerrahpaşa Tıp Fakültesi Psikiyatri Anabilim Dali Geriyatrik Psikiyatri Bilim Dalı Polikliniğine başvuran hastalarda anksiyete bozukluklarının sıklığı, sosyodemografik özellikleri, risk faktörleri ve depresyon komorbiditesinin değerlendirilmesi.
The evaluation of the prevalence of anxiety disorders with sociodemographic features,risk factors and the comorbidity of depression among the patients attending The General Geriatric Psychiatry Outpatient Unit of the Psychiatry Department of Istanbul University, Cerrahpaşa Medical Faculty.
ALİ FUAT BEŞKARDEŞ
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2007
Psikiyatriİstanbul ÜniversitesiPsikiyatri Ana Bilim Dalı
PROF. DR. TURAN ERTAN
- Demansta davranışsal ve psikolojik semptomların premorbid kişilik özellikleri ile ilişkisi
The relationship between the premorbid personality traits and the behavioral and psychological symptoms of demantia
GÜZİN M. ELBÜKEN SEVİNÇER
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2003
Psikiyatriİstanbul ÜniversitesiPsikiyatri Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. TURAN ERTAN
- Alzheimer hastalarında presenilin 1 polimorfizmi
Presenilin 1 polymorphism in alzheimer's disease
ERDİNÇ DURSUN
Yüksek Lisans
Türkçe
2003
Tıbbi Biyolojiİstanbul ÜniversitesiTıbbi Biyoloji Ana Bilim Dalı
PROF. DR. SELMA YILMAZER
- Geropsikiyatri polikliniği takibinde olan 60 yaş ve üzerindeki kişilerde birinci derece akraba kayıpları ve psikiyatrik morbidite
First degree relative losses and psychiatric morbidity in geriatric psychiatry outpatients aged 60 and over
ÖZLEM TECER
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2007
Psikiyatriİstanbul ÜniversitesiPsikiyatri Ana Bilim Dalı
PROF. DR. MÜFİT UĞUR