Geri Dön

Geriatrik popülasyonda sosyal reçeteleme: Niteliksel bir çalışma

Social prescribing in geriatric population: A qualitative study

  1. Tez No: 733909
  2. Yazar: DİLARA ZORLU İNCÜCÜK
  3. Danışmanlar: DOÇ. DR. İRFAN ŞENCAN
  4. Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
  5. Konular: Aile Hekimliği, Family Medicine
  6. Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
  7. Yıl: 2022
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: Sağlık Bilimleri Üniversitesi
  10. Enstitü: Ankara Bilkent Şehir Hastanesi
  11. Ana Bilim Dalı: Aile Hekimliği Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
  13. Sayfa Sayısı: 114

Özet

Giriş ve Amaç: İngiltere'de yapılan bir araştırmaya göre genel pratisyenler tarafından yapılan muayenelerin %20'sinin temel olarak bir sosyal probleme bağlı olduğu tahmin edilmektedir. Sosyal reçeteleme, klinik olmayan sosyal müdahalelerin ihtiyacı olan hastalara birinci basamak sağlık hizmetlerinin yönlendirmesiyle uygulanmasına denir. NHS'nin uzun vadeli bakım planında merkezi bir rolü olan yöntem; yalnız ve izole olan, birden fazla kronik hastalığı olan, ruh sağlığı sorunları için desteğe ihtiyacı olan ve iyilik hallerini etkileyen karmaşık sosyal ihtiyaçları olan bireyler için özellikle faydalı bulunmaktadır. Bu çalışmayla sağlık hizmetlerinde bütüncül bir yaklaşımı mümkün kılan Sosyal Reçeteleme kavramını açıklamak, Türkiye'de geriatrik nüfus için bakanlık, bazı belediye ve sivil toplum örgütleri (STK) tarafından yapılan sosyal hizmetler hakkında hekimlerin bilgi düzeyini arttırmak ve sadece mali yardımlar değil gerekirse bir kursa yönlendirmek gibi müdahalelerin de birinci basamakta hastalara reçete edilebilmesi için öneride bulunmak amaçlanmıştır. Gereç ve Yöntem: Araştırmamız tanımlayıcı tipte niteliksel bir çalışma olarak tasarlanmıştır. Bu amaçla Sosyal Reçeteleme ile ilgili literatür ve ilgili kamu kuruluşlarının belgeleri taranarak teorik kapsamı ortaya çıkarmakta en faydalı olduğu düşünülen 12 belge seçilmiş ve doküman analizi yöntemiyle incelenmiştir. Ayrıca Türkiye'deki yaşlılıkla ilgili sivil toplum örgütlerinin bilgileri internet sayfaları aracılığıyla derlenmiştir. Bulgular: Döküman analizinde kullanılan veri toplama formu için oluşturduğumuz kategori ve temalar, kapsamlı literatür taraması ve Ankara Şehir Hastanesi Aile Hekimliği Akademik Konseylerinde yapılan tartışmalarla belirlenmiştir. Bu temalar; sosyal reçetelemenin tanımı ve temel ögeleri, sosyal reçeteleme modelleri ve tarihçesi, sosyal reçeteleme endikasyonları, sosyal reçeteleme sisteminin finansmanı ve gelecek stratejileri ve sosyal reçetelemenin faydaları, hakkındaki kanıtlar ve tartışmalar olarak son halini almıştır. Sonuç: Tanımı, temel ögeleri, tarihçesi, endikasyonları, faydaları, finansman ve gelecek stratejileri ve hakkındaki tartışmalar doküman analiziyle incelenen sosyal reçeteleme uygulamasının, eğer etkin kullanılırsa hem bireylere hem de sağlık sistemlerine çeşitli faydalar sağlayabileceği düşünülmektedir. Sosyal reçeteleme sağlığın sosyal belirleyicilerini ele almak için sağlık sisteminde yeni bir yol açabilir, hastaların öz yeterliliklerini teşvik edebilir, toplumsal bağları güçlendirmeye yardımcı olabilir ve tekrarlayan sağlık hizmeti başvurularını azaltabilir. İlerdeki yıllarda kentli ve yalnız yaşayan yaşlı nüfusundaki artışın sadece kronik hastalık yükü ve uzun süreli bakım ihtiyacını değil sosyal izolasyon ve yalnızlık gibi sorunları da arttıracağı ön görülebilir. Hızla yaşlanan ülkelerden birisi olan Türkiye'de, sosyal reçeteleme birinci basamak sağlık hizmetleriyle sosyal hizmet sektörünü entegre etmenin iyi bir yolu olabilir.

Özet (Çeviri)

Introduction and Purpose: According to a study conducted in the UK, it is estimated that 20% of the examinations by general practitioners are mainly due to a social problem. The implementation of non-clinical social interventions to patients in need with the referral of primary health care services is called social prescribing. The method, which plays a central role in the long term maintenance plan of NHS, is especially beneficial for individuals who are lonely and isolated, have multiple chronic illnesses, need support for mental health problems and have complex social needs that affect their well-being. With this study, it is aimed to explain the concept of Social Prescribing, which enables a holistic approach in health services, to increase the knowledge level of physicians about the social services for the geriatric population in Turkey provided by the ministry, some municipalities and non-governmental organizations (NGOs), and not to just provide financial aid, but to make recommendations so that interventions can be prescribed to patients in primary care, such as directing them to a course if necessary. Materials and Methods: Our research is designed as a qualitative descriptive study. For this purpose, the literature on Social Prescribing and the documents of the relevant public institutions were scanned and 12 documents that are considered to be the most useful in revealing the theoretical scope were selected and examined by the document analysis method. In addition, the information of non-governmental organizations of elderly was compiled through their Internet pages. Results: The categories and themes we have created for the data collection form used in the document analysis was determined by extensive literature review and discussions held at the Ankara City Hospital Family Medicine Academic Councils. These themes took its final form by means of definition and basic elements of social prescribing, models and history of social prescribing, social prescribing indications, financing of the social prescribing system, future strategies of social prescribing and its benefits, evidences and discussions. Conclusion: It is thought that the social prescribing, whose definition, basic elements, history, indications, benefits, financing and future strategies, and discussions about it are examined through document analysis, can provide various benefits to both individuals and health systems if used effectively. Social prescribing can open a new way in the healthcare system to address the social determinants of health, promote patients' self-sufficiency, help strengthen the social bonds, and reduce recurrent healthcare referrals. It can be foreseen that the increase in the urbanized and lonely-living elderly population will increase not only the burden of chronic diseases and the need for long-term care, but also problems such as social isolation and loneliness in the coming years. In Turkey, as one of the rapidly aging countries, social prescribing may be a good way to integrate primary health care and the social service sector.

Benzer Tezler

  1. Kırılganlığın sosyal komponentinin geriatrik sendromlarla ilişkisi

    The relationship between social components of frailty and geriatric syndromes

    HÜSEYİN SAYIN

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2023

    GeriatriHacettepe Üniversitesi

    İç Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. MUSTAFA CANKURTARAN

  2. Geriatrik hemodiyaliz hastalarında, hasta bazlı subjektif global değerlendirme (PGSGA) ve mini nutrisyonel değerlendirme (MNA) testleri ile prealbumin ilişkisinin araştırılması

    The relationship between patient-based SGA and MNA with prealbumin in geriatric hemodialysis patients

    MERVE EMELİ

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2017

    Geriatriİnönü Üniversitesi

    İç Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. RECEP BENTLİ

  3. COVID-19 salgını sırasında yaşlılarda sosyal destek ve sosyal kırılganlığın ruh sağlığı ve yaşam kalitesi üzerine etkisi

    The effect of social support and social frailty on mental health and quality of life in older people during the COVID-19 pandemic

    EZGİ ODACI CÖMERTOĞLU

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2022

    GeriatriHacettepe Üniversitesi

    İç Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. MUSTAFA CANKURTARAN

  4. Darülaceze'de kalan depresyon tanılı hastaların depresyon oranlarının ve yaşam kalitesi ilişkisinin incelenmesi

    Examining the relationship between the levels of depression and life quality of patients who are diagnosed with depression

    MUHAMMED DEMİR

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2015

    PsikolojiÜsküdar Üniversitesi

    Klinik Psikoloji Ana Bilim Dalı

    YRD. DOÇ. DR. OĞUZ TAN

  5. Yaşlılarda denge bozukluğunun sıklığı, biyolojik-sosyal nedenleri ve düşme riskindeki rolü

    The frequency, biological social etiology of balance disorder in the elderly and it's role in falling risk

    TAHSİN BARIŞ DEĞER

    Doktora

    Türkçe

    Türkçe

    2017

    GeriatriEge Üniversitesi

    İç Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. ZELİHA FULDEN SARAÇ