Descartes ve Heidegger'in varlık kurumlarının karşılaştırılması
Başlık çevirisi mevcut değil.
- Tez No: 74021
- Danışmanlar: DOÇ. DR. A. KADİR ÇÜÇEN
- Tez Türü: Yüksek Lisans
- Konular: Felsefe, Philosophy
- Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
- Yıl: 1998
- Dil: Türkçe
- Üniversite: Uludağ Üniversitesi
- Enstitü: Sosyal Bilimler Enstitüsü
- Ana Bilim Dalı: Felsefe Ana Bilim Dalı
- Bilim Dalı: Sistematik Felsefe ve Mantık Bilim Dalı
- Sayfa Sayısı: 95
Özet
Özet Descartes'ın varlık anlayışı onun töz kavramına ve bilgi sorununu ele alış tarzına bakılarak ortaya konabilir.Descartes'ın felsefesi üç ana düşüncede temellenmektedir: 1- Ruh ve madde arasındaki dualizm (ikicilik). 2- Matematiksel yöntem 3-“Cogito ergo sum”önermesi. İki farklı töz olarak gösterilen ruh ve maddenin insana birleştirilmesi felsefe tarihi için yeni bir görüştür. İnsan hem bir ruha sahip olması bakımından düşünen hem de bir maddeye (bedene) sahip olması bakımından yer kaplayan bir varlık olarak sadece nitelikleri bakımından ele alınmıştır. Akıl sahibi bir varlık olarak düşünebilen insan doğru, kesin, şüphe götürmez bir bilgiye nasıl ulaşabilir? Bu sorudan hareketle Descartes, en kesin bilgi olarak gördüğü matematiği sistemin temeline koymuştur. Her insandaki akıl bir ve aynı olduğuna göre matematiksel yöntem tüm bilimlere uygulanabilir. Böylece kendisine dört temel kural belirler. Bunlardan ilki doğruluğunu apaçık bilmediğin hiçbir şeyi kabul etmemek ve onu buluncaya dek her şeyden şüphe etmektir. Yani şüphe, doğru bilgiye varmada bir yöntem olarak kullamlmışur. Ancak insanın şüphe edemeyeceği tek şey şüphe ediyor olmasıdır. Şüphe ediyorsa düşünüyor demektir. Böylece doğruluğundan şüphe edemeyeceği ilk kesin bilgiye ulaşır: Cogito, ergo sum (Düşünüyorum, o halde varan). İnsanın düşünen yam ise bedeni değil ruhudur. Heidegger'e göre ise bunun tersi söz konuşur:“Varım, o halde düşünüyorum.”İnsan varolduğu için düşünür. İnsan, Dasein (Varolma) dır. Aristoteles'ten beri insan sadece bir varolan olarak anlaşılmıştır. Oysa Heidegger bir varolan olan insanın varlığım araştırır. Tartışılması gereken,“Varolanın Varlığıdır.”Felsefenin de yapması gereken“Varolanın Varhğmı”r. Heidegger felsefesinin merkezindeki kavram“Varlık”tır. Ancak Heidegger'e göre Varlık, Aristoteles'ten beri ontolojik bakışla ele alınmamıştır. Varlık, birtakım zaman üstükavramlarla da ifade edilemez. İnşam da bu şekilde anlayamayız. Varlık, olagelen ve kendi gizini sürekli açan bir şeydir. Varlığın gizini açması ise insanı gerektirir. Varlığın anlamım ortaya koymak için temel {fundamental) ontoloji felsefesinin en köklü konusu yapmak gerekmektedir. Böylelikle Heidegger geleneksel felsefenin (Platon, Aristoteles, Descartes, Kant, Hegel, Husserl) Varlıktan ne anladıklarım yeniden sorgulayarak fundamental ontolojisini oluşturmuştur. Bu ontolojiye geçiş fenomenolojik ve hermeneutik (yorumlayıcı) yöntemle mümkündür. Böylece Heidegger geleneksel felsefesinin varlık anlayışım eleştirerek kendi varlık anlayışını Dasein'm çözümlenmesinde serimler.
Özet (Çeviri)
Özet çevirisi mevcut değil.
Benzer Tezler
- Derin ekoloji bağlamında Descartes ve Heidegger'de çevre ve insan kavramlarının karşılaştırılması
Descartes and Heidegger in the context of deep ecology comparison of environment and human concepts
ESRA ERARSLAN
- Heidegger ve modern çağ / öznenin dönüşümü
Heidegger and modern age / subject's metamorphosis
TUĞBA GENÇ
- Heidegger'in 'Dasein' kavramının varlık ve düşünme bağlamında bir incelenmesi
An examination of heidegger's concept of 'Dasein' in the context of being and thinking
ÖZGE NUR USTAGÜL
- Martin Heidegger'in Varlık ve Zaman'ında Descartes eleştirisi
Martin Heidegger's Descartes criticism in his work of Being and Time
BÜLENT YILDIRIM
