Geri Dön

COVID-19 tanılı yoğun bakım ünitesinde yatmakta olan hastalarda hipervoleminin mortalite üzerine etkisi

The effect of hypervolema on the mortality among COVİD-19 patients hospitalized in İCU

  1. Tez No: 757370
  2. Yazar: NURDAN YÜKSEK
  3. Danışmanlar: PROF. DR. ALİ İHSAN GÜNAL
  4. Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
  5. Konular: Nefroloji, Nephrology
  6. Anahtar Kelimeler: biyoempedans analizi, COVID-19, yoğun bakım ünitesi, mortalite, hacim yükü, bioimpedance analysis, COVID-19, intensive care unit, mortality, volume load
  7. Yıl: 2022
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: Sağlık Bilimleri Üniversitesi
  10. Enstitü: Kayseri Eğitim ve Araştırma Hastanesi
  11. Ana Bilim Dalı: İç Hastalıkları Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
  13. Sayfa Sayısı: 81

Özet

Amaç: Çalışmanın amacı, COVID-19 tanılı pnömonili hastaların prognozunda hipervoleminin morbidite ve mortaliteyi nasıl etkilediğini araştırmaktır. Gereç ve Yöntem: Bu prospektif, tek merkezli çalışmada, Ekim 2020-Ocak 2021 tarihleri arasında yoğun bakım ünitesinde (YBÜ) COVID-19 ile ilişkili pnömoni tanısı ile yatışı yapılan, 18 yaş ve üzeri toplam 200 hasta, 72 saatten fazla süreyle takibe alındı. Hastalar biyoelektrik empedans analizi (BİA) ile değerlendirilen volüm durumuna göre normovolemik ve hipervolemik olarak iki gruba ayrıldı. Rutin laboratuvar değerleri, vital bulgular, başlangıçta ve 72. saatte BİA ölçümleri, 24 saatte bir sıvı alımı ve çıkışı miktarları, vazopressör ajan kullanımı, mekanik ventilasyon ihtiyacı, radyolojik görüntüleme bulguları, uygulanan oksijen tedavileri, kalış süresi ve 28 günlük mortalite kaydedildi. Bulgular: 76 hasta normovolemik iken 124 hastanın hipervolemik olduğu belirlendi. 28 günlük mortalite oranları gruplarda sırasıyla %42,1 ve %62,1 olarak hesaplandı (p = .006). Mortalite oranı, solunum hızı ve C-reaktif protein ve fibrinojen seviyeleri, hipervolemik hastalarda normovolemik hastalara kıyasla anlamlı olarak daha yüksekti (p < .05), buna karşın hipervolemik hastalarda başlangıç ve 72 saatlik volüm durumu daha yüksekti, mekanik ventilasyon ve vazopresör tedavisi ihtiyaçları daha fazla idi ve tedavi süresi ve yatış süresi daha uzun bulundu (tümü için p = .001). Başlangıç volüm durumunun (p = 0.02) ve Sıralı Organ Yetmezliği Değerlendirme (SOFA) skorunun (p = .000) mortaliteyi önemli ölçüde etkilediği tespit edildi. Sonuç: BİA yöntemi ile volüğm durumunun erken teşhisi, COVID-19 hastalarının morbidite ve mortalitesine önemli ölçüde katkıda bulunabilir.

Özet (Çeviri)

Aim: The aim of study was to investigate how hypervolemia affects morbidity and mortality in the prognosis of patients with pneumonia related to COVID-19. Materials and Methods: In this prospective, single-center study, 200 patients, all at least 18 years old, hospitalized with pneumonia related to COVID-19 in intensive care unit (ICU) between October 2020-January 2021 were monitored for more than 72 h. The patients were divided into two groups normovolemic and hypervolemic according to volume status assessed by bioelectrical impedance analysis (BIA). Routine laboratory values, vital signs, BIA measurements at baseline and 72 h, amount of fluid intake and output every 24 h, use of vasopressor agents, need for mechanical ventilation, findings from radiological imaging, oxygen treatments applied, length of stay, and 28-d mortality were recorded. Results: 76 patients were normovolemic while 124 were hypervolemic, with 28-d mortality rates of 42.1% and 62.1%, respectively (p = .006). The mortality rate, respiratory rate, and C-reactive protein and fibrinogen levels were significantly higher among hypervolemic than normovolemic patients (p < .05), whereas baseline and 72-h volume status, needs of mechanical ventilation and vasopressor therapy, and length of stay were higher among hypervolemic patients (p = .001 for all). Baseline volume status (p = 0.02) and Sequential Organ Failure Assessment (SOFA) score (p = .000) significantly affected mortality. Conclusion: The early diagnosis of volume status by BIA method may significantly contribute to the morbidity and mortality of COVID-19 patients.

Benzer Tezler

  1. COVİD-19 ve non-COVİD yoğun bakım ünitelerinde yatan hastaların ko-enfeksiyon ve süperenfeksiyon insidanslarının karşılaştırılması

    Comprehension between superinfection and co-infection incidences of COVİD-19 and non-COVİD patients in intesnive care unit

    SELÇUK YILMAZ

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2023

    Anestezi ve ReanimasyonSağlık Bilimleri Üniversitesi

    Anesteziyoloji ve Reanimasyon Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. KEREM İNANOĞLU

  2. Yoğun bakım ünitesinde yatmakta olan COVİD-19 tanılı hastaların algıladıkları çevresel stresörler ve hemşirelik bakımı memnuniyet düzeylerinin incelenmesi

    An investigation of the environmental stressors perceived by patient's with COVİD-19 WHO are hospitali̇zed in the intensive care unit and their satisfaction level with nursing care

    GÜLŞAN YAVUZ

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2022

    HemşirelikErciyes Üniversitesi

    Hemşirelik Ana Bilim Dalı

    DR. ÖĞR. ÜYESİ EVRİM BAYRAKTAR

  3. Yoğun bakımdaki COVID-19 tanısı ile yatan hasta semptomları, bakım bağımlılığı ve hemşirelik tanılarının incelenmesi

    Investigation of COVID-19 diagnosis and inpatient symptoms, care addiction and nursing diagnoses in intensive care

    AYŞENUR ERDAL

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2021

    HemşirelikHasan Kalyoncu Üniversitesi

    Hemşirelik Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. BETÜL TOSUN

  4. Yoğun bakım ünitesinde COVİD-19 tanısı ile takip edilen hastalarda gelişen ventilatör ilişkili pnömoni için risk faktörleri, mikrobiyolojik etkenler ve prognozun değerlendirilmesi

    Risk factors, microbiological agents, and prognosis assessment for ventilator-associated pneumonia in patients monitored with COVİD-19 diagnosis in the intensive care unit

    HİLAL IRCI

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2023

    Enfeksiyon Hastalıkları ve Klinik MikrobiyolojiSağlık Bilimleri Üniversitesi

    Enfeksiyon Hastalıkları ve Klinik Mikrobiyoloji Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. İLHAMİ ÇELİK